کاربر:Safa/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
ویلیام بلوم، یکی از کارکنان سابق وزارت امور خارجه آمریکا، گفته است سازمان سیا محل اختفای ماندلا را به پلیس اعلام کرده بود. سه روز بعد، در حضور ماندلا در دادگاه، وی متهم به رهبری اعتصاب کارگران در سال ۱۹۶۱ و ترک غیرقانونی کشور شد. در ۲۵ اکتبر ۱۹۶۲، ماندلا به پنج سال زندان محکوم شد. دو سال بعد در ۱۱ ژوئن ۱۹۶۴، به اتهام شرکت ماندلا در کنگره ملی آفریقا (ANC) برای وی حکم دیگری صادر شد. | ویلیام بلوم، یکی از کارکنان سابق وزارت امور خارجه آمریکا، گفته است سازمان سیا محل اختفای ماندلا را به پلیس اعلام کرده بود. سه روز بعد، در حضور ماندلا در دادگاه، وی متهم به رهبری اعتصاب کارگران در سال ۱۹۶۱ و ترک غیرقانونی کشور شد. در ۲۵ اکتبر ۱۹۶۲، ماندلا به پنج سال زندان محکوم شد. دو سال بعد در ۱۱ ژوئن ۱۹۶۴، به اتهام شرکت ماندلا در کنگره ملی آفریقا (ANC) برای وی حکم دیگری صادر شد. | ||
۱۷ سال از محکومیت ماندلا در زندان مخوفی در جزیره «روبن» در نزدیکی کیپ تاون سپری شد که به «آلکاتراز آفریقای جنوبی» شهرت داشت. محکومان سیاسی | === دوران زندان ماندلا === | ||
۱۷ سال از محکومیت ماندلا در زندان مخوفی در جزیره «روبن» در نزدیکی کیپ تاون سپری شد که به «آلکاتراز آفریقای جنوبی» شهرت داشت. محکومان سیاسی این زندان مجبور به بیگاری شبانه‌روزی بودند. ماندلا زندگینامه خود را، تحت عنوان راه طولانی به سوی آزادی را در همین زندان نوشت. | |||
ماندلا | ماندلا در سال ۱۹۶۴ در دادگاه به اتهام ۱۵۰ مورد اقدامات خرابکارانه و توطئه علیه رژیم آپارتاید به حبس ابد محکوم شد. دفاعیات ماندلا در دادگاه، شهرت جهانی یافت. او اتهام توطئه را نپذیرفت و از جمله گفت که، در راه آرمان خود آماده مردن است. | ||
شعر «شکست | شعر «شکست ناپذیر» که شاعر تهیدست و مسلول انگلیسی ویلیام ارنست هنلی در مبارزه با سختی‌های زندگی و بیماری سل سرود، همواره همدم نلسون ماندلا در ایام زندان بود که گاه‌وبیگاه زمزمه می‌کرد. | ||
ماندلا در زندان جزیره روبن | ماندلا در زندان جزیره روبن در ادامه مبارزه ضد نژاد پرستانه خود به زندانیان خواندن و نوشتن می‌آموخت. او نام زندان روبن را «دانشگاه جزیره روبن» گذاشت. | ||
در سال ۱۹۸۵ | در سال ۱۹۸۵ ماندلا پیشنهاد خود در قبال فراخوان به کناره‌گیری «کنگره ملی آفریقا» از مبارزه مسلحانه، را نپذیرفت. اما احتمال آزادی او بر اثر فشارهای بین‌المللی و مردم آفریقا در سال ۱۹۸۸ اوج گرفت. | ||
در ۱۱ فوریه سال ۱۹۹۰ بود که ماندلا پس از ۲۷ سال | در ۱۱ فوریه سال ۱۹۹۰ بود که ماندلا پس از ۲۷ سال زندان، آزاد شد. او در سخنرانی آزادی خود در برابر مردم کیپ تاون گفت: «من در کمال افتخار و شادی، در برابر شما ایستاده‌ام و به شما اعلام می‌کنم که ما سرانجام آزاد شدیم.» | ||
ماندلا پس از آزادی تمام سعی خود را برای لغو آپارتاید به کار برد. او در سال ۱۹۹۳ و سه سال پس از آزادی، جایزه نوبل صلح را دریافت کرد و پس از آن در ۱۰ مه مه سال ۱۹۹۴ و طی انتخاباتی که از | ماندلا پس از آزادی تمام سعی خود را برای لغو آپارتاید به کار برد. او در سال ۱۹۹۳ و سه سال پس از آزادی، جایزه نوبل صلح را دریافت کرد و پس از آن در ۱۰ مه مه سال ۱۹۹۴ و طی انتخاباتی که همه فارغ از امتیازات نژادی در آن حق شرکت داشتند، به عنوان نخستین رییس جمهور رنگین پوست آفریقای جنوبی برگزیده شد. | ||
ماندلا پس از پیروزی در این انتخابات | ماندلا پس از پیروزی در این انتخابات تمام کوشش خود را برای آشتی نژادی در آفریقای جنوبی بکار برد. وی در تلاش برای تحقق این امر، ازهمکاری اسقف دزموند توتو و کمیسیون آشتی برخوردار بود. | ||
ماندلا در سال ۱۹۹۹ | ماندلا در سال ۱۹۹۹ از صحنه سیاست کناره گرفت و به فعالیتهای اجتماعی روی آورد. کودکان و مبتلایان به ایدز، کانون فعالیتهای نوین ماندلا بودند. | ||
پسر دوم ماندلا در سال ۲۰۰۵ و در ۵۴ سالگی بر اثر ابتلا به ایدز درگذشت. ماندلا اذعان کرد که در زمان ریاست جمهوری‌اش، به اندازه کافی علیه این بیماری تلاش نشد و گفت: «ما مبارزه‌ای جانانه را علیه آپارتاید پشت سر گذاشتیم اما از تهدید ایدز غافل ماندیم.» | پسر دوم ماندلا در سال ۲۰۰۵ و در ۵۴ سالگی بر اثر ابتلا به ایدز درگذشت. ماندلا اذعان کرد که در زمان ریاست جمهوری‌اش، به اندازه کافی علیه این بیماری تلاش نشد و گفت: «ما مبارزه‌ای جانانه را علیه آپارتاید پشت سر گذاشتیم اما از تهدید ایدز غافل ماندیم.» | ||
کنگره ملی آفریقا، در مبارزه با فقر در کشورش چندان کامیاب نبود و شعار «زندگی بهتر برای همه» تنها برای بخش کوچک و ممتازی از رنگین‌پوستان محقق شد. جامعه آفریقای جنوبی از فقر، فساد، گسترش جرایم و بیکاری رنج می‌برد. | |||
=== ازدواج === | === ازدواج === | ||
ماندلا سه بار ازدواج کرد. این زوج دو پسر به نام‌های مادیبا (تمبی) و ماکگاتو، و دو دختر داشتند که هر دو ماکازیوه نام داشتند. دختر اول آنان در نه ماهگی درگذشت، و آنان دومین دختر خود را نیز ماکازیوه نامیدند. همه فرزندان آنان در واترفورد کامهلابا تحصیلات خود را انجام دادند. این زوج پس از ۱۳ سال در سال ۱۹۵۷ بدلیل فعالیتهای انقلابی ماندلا از یکدیگر جدا شدند، | ماندلا سه بار ازدواج کرد. این زوج دو پسر به نام‌های مادیبا (تمبی) و ماکگاتو، و دو دختر داشتند که هر دو ماکازیوه نام داشتند. دختر اول آنان در نه ماهگی درگذشت، و آنان دومین دختر خود را نیز ماکازیوه نامیدند. همه فرزندان آنان در واترفورد کامهلابا تحصیلات خود را انجام دادند. این زوج پس از ۱۳ سال در سال ۱۹۵۷ بدلیل فعالیتهای انقلابی ماندلا از یکدیگر جدا شدند، | ||
همسر دوم ماندلا، وینی مادیکیزلا-ماندلا، نیز اهل منطقه ترانسکی بود. بعدها، وینی قربانی اختلاف خانوادگی ناشی از نزاع | همسر دوم ماندلا، وینی مادیکیزلا-ماندلا، نیز اهل منطقه ترانسکی بود. بعدها، وینی قربانی اختلاف خانوادگی ناشی از نزاع سیاسی، (وینی ماندلا در دادگاهی متهم به دادن فرمان قتل یک خبرچین پلیس بود) شد؛ او در حالی که شوهرش به اتهام تروریسم و خیانت در زندان جزیره روبن مشغول گذراندن حبس ابد بود، پدرش به سمت وزارت کشاورزی ترانسکی برگزیده شد. اختلافات سیاسی منجر به جدایی (آوریل ۱۹۹۲) و طلاق (مارس ۱۹۹۶) شد. | ||
ماندلا در هشتادمین سالگرد تولد خود با گراکا ماشل، بیوه سامورا ماشل، رئیس‌جمهور سابق موزامبیک و متحد کنگره ملی آفریقا که دوازده سال پیش در سانحه هوایی کشته شده بود ازدواج کرد. | ماندلا در هشتادمین سالگرد تولد خود با گراکا ماشل، بیوه سامورا ماشل، رئیس‌جمهور سابق موزامبیک و متحد کنگره ملی آفریقا که دوازده سال پیش در سانحه هوایی کشته شده بود ازدواج کرد. | ||