کاربر:Khosro/صفحه تمرین فاطمه مثنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فاطمه مثنی'''، (زاده ۱۳۴۷، تهران) در سال ۱۳۶۰، در حالی که ۱۳ ساله بود به‌همراه مادرش بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند. وی حدوداً دو ماه تحت بازجویی و فشار و شکنجه قرار داشت. فاطمه مثنی متهم به '''[[مبارزه مسلحانه]]''' شده بود. وی پس از مدتی با تعدادی زندانی دیگر به زندان قزلحصار و به بند مجرد ۸ منتقل شد. سه برادر فاطمه مثنی به نام‌های علی، مصطفی و مرتضی و هم‌چنین همسر یکی از برادرانش نیز به اعدام محکوم شدند و پس از مدتی حکم عدام آن‌ها اجرا شد. علی مثنی در حالی اعدام شد که همسر و دو کودک ۴ و ۶ ساله‌اش به نام‌های زینب و زهره نیز زندانی بودند. فاطمه مثنی و مادرش به ترتیب پس از تحمل ۲ و ۴ سال حبس از زندان آزاد شدند. فاطمه مثنی در سال ۱۳۷۱، با حسن صادقی خرمدشتی که او نیز از زندانیان سیاسی دهه ۱۳۶۰، بود ازدواج کرد. همسر فاطمه هم همانند او در دورران نوجوانی و در سن ۱۵ سالگی بازداشت شده بود. حاصل ازدواج آن‌ها دو فرزند دختر و پسر به نام‌های مریم و ایمان بود. فاطمه مثنی برای بار دوم در روز دوشنبه ۹ بهمن‌ماه ۱۳۹۱، به همراه همسرش حسن صادقی و فرزندان خود به‌خاطر برگزاری مجلس ترحیم برای پدر همسرش، همراه با دو فرزند نوجوان شانزده و یازده ساله‌شان بازداشت شدند و درب منزل آنان پلمپ شد. فاطمه مثنی به مدت ۷۵ روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شد. وی پس از بند ۲۰۹ به بند زنان انتقال یافت. در روز ۲۳ دی‌ماه ۱۳۹۲، با تودیع وثیقه دویست میلیون تومانی به‌صورت موقت آزاد شد. دادگاه انقلاب اسلامی در ۲۰ فروردین ۱۳۹۳، فاطمه مثنی و حسن صادقی را به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، هر کدام به ۱۵ سال حبس محکوم کرد. هم‌زمان شعبه‌ی ۱۶ دادگاه انقلاب نیز حکم مصادره‌ی تمام اموال غلامحسین صادقی، پدر حسن صادقی را صادر کرد. فاطمه مثنی در روز ۱۱ مهرماه ۱۳۹۴، جهت اجرای حکم حبس، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وضعیت جسمی فاطمه مثنی بسیار نامناسب گزارش شده است. او در حالی‌که در بیمارستان با دست‌بند و پابند به تخت بیمارستان بسته شده بود، به دستور امین وزیری، دادیار ویژه‌ی زندانیان سیاسی، از ملاقات با خویشاوندان خود محروم بود. اموال و منزل این زندانی سیاسی توسط رژیم ایران مصادره شده است.

درهمان ماه رمضان سال ۱۳۶۰، که دو برادر فاطمه مثنی را دست‌گیر کردند، فاطمه و مادرش فردوس محبوبی را نیز بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند. فاطمه مثنی تنها ۱۳ سال داشت و مادرش ۵۰ ساله بود. فاطمه را از مادرش جدا کرده و در سلول‌های ۳۱۶ روی نانوایی زندان اوین که گرمای شدیدی داشت انتقال دادند؛ و از مادر و برادرانش بی‌خبر بود. وی بیش از دو ماه بازجویی در حضور لاجوردی رئیس زندان اوین، تحت فشار و شکنجه قرار داشت. فاطمه مثنی و خانواده‌اش درهمان روزها توسط  محمدی گیلانی محاکمه شدند. فاطمه مثنی درحالی که دختر نوجوانی بود به مبارزه مسلحانه متهم شده بود. فاطمه شبها در سلول انفرادی زندان اوین با صدای رگبار اعدام‌های دسته جمعی هر شب را به صبح می‌رساند.  

فاطمه مثنی پس از مدتی با تعدادی زندانی دیگر به زندان قزلحصار و به بند مجرد ۸ منتقل شد. پس از اعدام برادران فاطمه مثنی، مادر فاطمه نیز به زندان قزلحصار و همان بند انتقال داده شد. وضعیت این بند از به لحاظ بهداشتی بسیار نامناسب و پُر از حشرات موذی و موش بود. هر شب گروهی از پاسداران بندها به دستور داوود رحمانی رئیس سابق زندان قزلحصار، با هجوم به بند، زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار داده و با شلاق به همراه کلاغ پر در سالن طویل زندان قزلحصار زندانیان را تا صبح مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار می‌دادند. فاطمه مثنی در این باره می‌گوید: <blockquote>«یک روز داوود رحمانی به داخل بند آمد و فردی که کمونیست بود برای هر اذان باید ۱۵ ضربه شلاق می‌خورد تا مسلمان شود.»</blockquote>مدتی پس از اعدام برادران فاطمه مثنی، یک روز رئیس زندان فاطمه را صدا کرد و به او خبر اعدام سه برادرش یعنی مرتضی، علی و مصطفی را داد؛ اما فاطمه به مادرش چیزی نگفت. وی هم‌واره در تنهایی گریه می‌کرد تا مادرش از این مصیبت خبردار نشود. پس از مدتی زندانی سیاسی فاطمه مثنی را از مادرش جدا کردند؛ و به بند ۴ عمومی انتقال دادند. سرانجام هم پاسداربندهای زنان، مادر فاطمه را از اعدام فرزندانش آگاه کردند. مادر خانواده‌ی مثنی با وجود این‌که داغدار فرزندان اعدام شده‌اش بود، هم‌واره به زنان بارداری که همگی آن‌ها شوهرانشان اعدام شده بودند، کمک می‌کرد؛ و با تجارب خود در نگهداری فرزندان تازه متولد شده‌ی آنان یاری می‌رساند. با همه‌ی این همه سختی‌ها و مشکلات، مادر فاطمه مثنی به لحاظ جسمانی بسیار ناتوان شده بود و مدتهای طولانی در بهداری زندان بستری شد؛ و فاطمه مثنی نیز هم‌واره شاهد رنج های مادرش بود.<ref name=":0" />  

فاطمه مثنی برای بار دوم در روز دوشنبه ۹ بهمن‌ماه ۱۳۹۱، به همراه همسرش حسن صادقی و فرزندان خود به‌خاطر برگزاری مجلس ترحیم برای پدر همسرش، از اعضای مجاهدین خلق که در کمپ لیبرتی در اثر سرطان درگذشته بود، (همراه با دو فرزند نوجوان شانزده و یازده ساله‌شان) بازداشت شدند و درب منزل آنان پلمپ شد.<ref name=":3">[https://javanehha.com/2018/11/04/%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AB%D9%86%DB%8C/ زندانی سیاسی فاطمه مثنی کیست؟ - سایت جوانه‌ها]</ref>  

فاطمه مثنی به مدت ۷۵ روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شد. وی پس از بند ۲۰۹ به بند زنان انتقال یافت. در روز ۲۳ دی‌ماه ۱۳۹۲، با تودیع وثیقه دویست میلیون تومانی به‌صورت موقت آزاد شد.<ref>[https://www.aftabkaran.com/2017/05/12/%d9%be%d8%a7%d8%b1%da%af%db%8c-%d9%85%d8%b2%d9%85%d9%86-%d8%aa%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%88%d9%86-%d9%be%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d9%81%d8%a7%d8%b7/ فاطمه مثنی - سایت آفتابکاران]</ref>  

ماشاالله احمدزاده، قاضی شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی در ۲۰ فروردین ۱۳۹۳، فاطمه مثنی و حسن صادقی را به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق، هر کدام به ۱۵ سال حبس محکوم کرد. هم‌زمان شعبه‌ی ۱۶ دادگاه انقلاب نیز حکم مصادره‌ی تمام اموال غلامحسین صادقی، پدر حسن صادقی را صادر کرد.<ref name=":2" />

یکی از نزدیکان خانواده‌ی زندانی سیاسی فاطمه مثنی درباره‌ی بازداشت او گفته است:  

 

«مأمورانی که خود را از دادستانی معرفی کردند، عصر روز چهارشنبه خانم فاطمه مثنی را که در مرخصی بود به طرز وحشتناکی در مقابل چشمان دختر کوچک و پسرشان بازداشت کردند، به او دستبند زدند و به زندان اوین منتقل کردند. این در حالی است که هیچ اعلام قبلی در مورد بازگشت خانم مثنی به زندان به ایشان ابلاغ نشده بود.<ref>[https://www.akhbar-rooz.com/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AB%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D9%87%D8%AA-%D8%AA%D8%AD%D9%85%D9%84-%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AD%D8%A8%D8%B3/ بازداشت فاطمه مثنی جهت تحمل ادامه حبس - سایت اخبار روز]</ref>  

ایمان صادقی پسر حسن صادقی خرمدشتی و فاطمه مثنی می‌گوید که والدینش در زندان به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارند ولی مقامات قضایی- امنیتی توجهی نکرده و با وجود این‌که با هزینه‌ی خانواده، با دکتر هماهنگی و نوبت گرفته شده است، مسئولین با اعزام نکردن پدر و مادرش به بیمارستان در روند درمان آنان کارشکنی می‌کنند. ایمان صادقی می‌گوید:<blockquote>«هر دو بیماری‌های مختلف و احتیاج به درمان دارند که پیگیری نمی‌کنند و جلوی اعزامشان را می‌گیرند، مخصوصاً پدرم که وضعش خوب نیست، راه نمی‌تواند برود و زخم معده و ستون فقرات و درد می‌کشد. من با هزینه خودم برای پدر در بیمارستان وقت گرفتم، بعد از کلی هماهنگی و نامه و رفت و آمد فقط یک جلسه اجازه دادند؛ و بعد با این که دکتر مراجعه مجدد و پیگیری تجویز کرد، دیگر هم‌کاری نکردند و اجازه ندادند اعزام شود، یعنی هیچ نتیجه‌ای نگرفتیم… بخش زیادی از بیماری‌ها و مشکلات پزشکی پدر و مادرم به دهه شصت برمی‌گردد که در اوین و رجایی‌شهر زندان بودند.»<ref name=":2" /> </blockquote>فرزندان خانم فاطمه مثنی با وجود مراجعه مکرر به بیمارستان، تاکنون موفق به ملاقات با مادرشان نشده‌اند. به فرزندان فاطمه مثنی گفته شده است که این ممنوعیت ملاقات و بسته شدن به تخت، به دستور دادیار زندان امین وزیری صورت گرفته است. زندانی سیاسی فاطمه مثنی از بیماری‌های کولیت روده و میگرن شدید عصبی رنج می‌برد.<ref>[https://melliun.org/iran/239864 فاطمه مثنی از زندان اوین به بیمارستان منتقل شد - سایت ملّیون]</ref>