|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات حمله به غیرنظامی
| | «حزب كمونيست كارگري ايران – حكمتيست» |
| | عنوان = حمله ۶ و ۷مرداد ۱۳۸۸ به اشرف
| |
| | تصویر = حمله لودر به سیاج قرارگاه اشرف در حملات ۶ و ۷ مرداد ۸۸.jpg
| |
| | موقعیت = اشرف-عراق
| |
| | هدف = ایجاد مراکز پلیس درون اشرف
| |
| | تاریخ = ۶و۷ مرداد ۱۳۸۸
| |
| | زمان = از ساعت سه عصر۶مردادتا عصر ۷مرداد
| |
| | نوع = حمله با سلاح سردوگرم
| |
| | زخمیها = بیش از هزار مجروح
| |
| | قربانی = ۱۱ کشته
| |
| | مرتکبان = نیروهای پلیس و نیروهای ویژه(سوات-swat)
| |
| | سلاحها =انواع مسلسل-چوب-تبر-داس و...
| |
| | تعداد مشارکتکنندگان = بیش از ۱۵۰۰ تن
| |
| | مدافعان =اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در اشرف
| |
| }}
| |
| حمله نیروهای ارتش عراق به قرارگاه اشرف ۶ و ۷ مرداد ۱۳۸۸
| |
|
| |
|
| == انتقال حفاظت بهدولت عراق ـ دی ۸۷ ==
| | این حزب به دنبال درگذشت رهبر خود منصور حکمت از انشعاب در «حزب کمونیست کارگری ایران» بوجود آمد. در ابتدا یکی از کادرهای این حزب به نام «کورش مدرسی» با 21 نفر از دیگر کادرهای حزبی جریان «حزب کمونیست کارگری- حکمتیست» را به وجود آورد. |
| از تابستان ۲۰۰۸ با انتشار خبر توافق آمریکا و عراق مبنی بر بیرون رفتن نیروهای آمریکایی از این کشور و تحویل حفاظت اشرف و مجاهدین آن بهدولت عراق، کارزار بینالمللی در حفاظت از اشرفیها آغاز شد و هواداران مقاومت تحصن خود را در ژنو، نیویورک و واشینگتن در اعتراض بهنقض صریح توافق توسط دولت آمریکا، آغاز کردند. این اعتراض در ادامه خود به ۵قاره دنیا سرایت کرد. علاوه بر حمایتهای مردم و شخصیتهای شریف عراقی، از رئیس دانشگاه الازهر و قاضیالقضات فلسطین تا رهبران مذهبی مسیحی و از اکثریت نمایندگان مجلس اردن و شخصیتهای سیاسی و حقوقی و پارلمانی در مصر و فلسطین تا هزاران پارلمانتر و حقوقدان در اروپا و آمریکا و کانادا و استرالیا، همراه با برجستهترین شخصیتها و معتبرترین نهادهای حقوقبشری در یک همبستگی جهانی با اشرف بههم پیوستند. در این مدت چندین هیأت عالیرتبهپارلمانی و حقوقی از کشورهای مختلف جهان از اشرف بازدید کردند.
| |
|
| |
|
| در نهایت، در اثر کارزار چند ماهه در دفاع از حقوق و حفاظت مجاهدان اشرف، کمیته بینالمللی صلیبسرخ نیز طی بیانیهیی تصریح کرد که «به تمام مقامهای مسئول این پرونده، دولتهای آمریکا و عراق، این نکته را متذکر شدهایم که آنها مسئول حفظ جان مجاهدین هستند». | | == سابقه == |
| | این حزب به دنبال درگذشت رهبر خود «منصور حکمت» از انشعاب در حزب کمونیست کارگری بوجود آمد. در ابتدا یکی از کادرهای این حزب به نام «کورش مدرسی» با 21 نفر از دیگر کادرهای حزبی جریان «حزب کمونیست کارگری- حکمتیست» را به وجود آورد. این حزب به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی با رهبری حزب خود معتقد است. مبارزه مسلحانه و فدرالیسم در ایران را قبول ندارد. |
|
| |
|
| سفارت آمریکا در بغداد در تاریخ ۸ دیماه ۸۷ اعلام کرد: «نیروهای آمریکایی، حضور خود را در قرارگاه اشرف حفظ خواهند کرد و به کمک کردن به دولت عراق در اجرای تضمین رفتار انسانی با ساکنان قرارگاه، ادامه خواهند داد». همچنین «دولت عراق بهدولت آمریکا تضمینهای مکتوبی در خصوص رفتار انسانی با ساکنان اشرف طبق قانون اساسی عراق و قوانین و التزامات بینالمللی ارائه داده است». علاوه بر این «دولت آمریکا و دولت عراق با سازمانهای ذیربط بینالمللی کار خواهند کرد تا بهساکنان قرارگاه برای یک آینده امن کمک نمایند». بهدنبال آن، خانم مریم رجوی از کلیه هواداران مقاومت خواست بهتحصن ۱۲۶روزه خود در برابر مراکز مللمتحد خاتمه بدهند.
| | == معرفی == |
| | این حزب در اطلاعيه ای به تاریخ ٣ شهريور ١٣٨٣ – ٢٤ اوت ٢٠٠٤ اعلام موجوديت کرد و در آن خود را به این ترتیب معرفی نمود: |
|
| |
|
| به این ترتیب در روز اول ژانویه سال ۲۰۰۹ (۱۲دیماه ۸۷)، در آستانه خروج نیروهای آمریکایی از عراق، این کشور، مسئولیت حفاظت از مجاهدین در قرارگاه اشرف را تحویل دولت عراق داد. اما دولت مالکی که هر روز بیش از روز قبل مشخص شد، مجری محض دستورات رژیم ایران است، یک محاصره ضدانسانی تمامعیار را، از جمله شامل محاصره غذایی، دارویی و پزشکی، بر ساکنان اشرف تحمیل کرد تا آنان را مجبور بهتسلیم و ندامت و بازگشت بهایران تحت حاکمیت ملاها کند، اما مجاهدین اشرفی از یک سو با پایداری پرشکوه خود و از سوی دیگر بهیمن تلاشها و راهگشاییهای خستگیناپذیر خانم مریم رجوی که کارزار بینالمللی بیمانندی را در حمایت از اشرفیها هدایت کرده و میکند، تمام این فشارها و توطئهها را در هم شکستند. | | «با اين اطلاعيه تشکيل حزب کمونيست کارگرى ايران - حکمتيست و آغاز فعاليت آن را اعلام ميکنيم. اين حزب، ادامه سنت حزبى کمونيسم کارگرى و خط منصور حکمت است که به دنبال تحولات درونى حزب کمونيست کارگرى ايران ناچار به سازماندهى کمونيسم کارگرى در قالب حزبى جديد شده است. حزب کمونيست کارگرى ايران - حکمتيست يک حزب مارکسيستى متعهد به سازماندهى انقلاب اجتماعى طبقه کارگر براى برچيدن نظام سرمايه دارى و برپايى جامعهاى نوين مبتنى بر برابرى اقتصادى و اجتماعى، آزادى سياسى انسانها و شکوفايى خلاقيت هاى مادى و معنوى بشرى است. حزب ما تداوم بخش جنبش کمونيسم کارگرى و همان افق و خط مشى است که منصور حکمت پرچم آنرا بر افراشت و به اين اعتبار خود را حکمتيست ميداند. حزب ما يک حزب انترناسيوناليستى است و براى همبستگى بين المللى طبقه کارگر تلاش ميکند. در ايران، حزب کمونيست کارگرى - حکمتيست براى تبديل طبقه کارگر به يک نيروى قدرتمند اجتماعى و سياسى، استقرار حکومت کارگرى يعنى جمهورى سوسياليستى و تحقق برنامه "يک دنياى بهتر" مبارزه ميکند. سرنگونى جمهورى اسلامى يکى از ملزومات اوليه تحقق اين هدف است. حزب کمونيست کارگرى - حکمتيست ايجاد يک حزب سياسى مدرن، اجتماعى و توده اى کمونيستى در ايران و تصرف قدرت سياسى را بعنوان شرط سازمان دادن انقلاب اجتماعى طبقه کارگر هدف قرار ميدهد.» |
|
| |
|
| موفق الربیعی مشاور امنیت ملی عراق در رابطه با مجاهدین گفت:<blockquote>«آنها استاتوی قانونی ندارد. نه پناهندهی سیاسی و نه پناهندهی انسانی هستند. یعنی آنها وضعیت قانونی ندارند ... ما اقداماتی تصاعدی و تدریجی داریم ولی عجله نمیکنیم ... با گامهایی تدریجی است. یعنی به تدریج حضور آنها در عراق را تحمل ناپذیر بکنیم، از این رو باید بفهمند که .... چوب لای چرخی که برای حل این مشکل در حرکت است، فایدهیی برای آنها ندارد ... ما میخواهیم این پرونده را همین امروز ونه فردا ببندیم ... می خواهیم این بساط را هر چه زودتر جمع کنیم. البته طبعاً محدودیتهایی هست که میکوشیم این محدودیتها و مشکلات و معضلات را از سر راه برداریم ... این سازمان در این محل سنگر گرفته ... به تدریج نیروهای امنیتی عراق وارد قرارگاه میشوند و نقطه کنترلی برپا میدارند و گشت دایر میکنند و بازرسی میکنند و دست به حمله میزنند.</blockquote>این اظهار نظر بوضوح نشان میداد که دولت عراق قصد دارد به اشرف حمله کند، بعدها در عمل هم این کار را انجام داد و چندین نوبت به اشرف حمله کرد.
| | این حزب در کنفرانس اول کادرهای خود، استراتژی خود را اینگونه اعلام می کند: |
|
| |
|
| == مقدمات حمله ==
| | «هدف فورى و بلاواسطه حزب کمونيست کارگرى ايران – حکمتيست تصرف قدرت سياسى، اعلام حکومت سوسياليستى و سازمان دادن انقلاب اجتماعى طبقه کارگر است. لازمه اين امر سرنگونی جمهوری اسلامی... حزب کمونيست کارگرى ايران – حکمتيست در هر حال تلاش خواهد کرد که در کنار سازمان دادن تشکل هاي مختلف توده اى، خود بعنوان يک نيروى قدرتمند مردم را متشکل کند و در صحنه سياسي و اجتماعى ايران عروج کند. » |
| ششم و هفتم مرداد ۱۳۸۸، وقایعی در اشرف رخ داد که جهان را تکان داد. وقایعی که در تحولات سیاسی، تأثیر کیفی داشت و بسیاری از معادلات را تغییر داد. قبل از ۶مرداد، نزدیک بهدو ماه بود که یکانهایی از پلیس عراق جلو در اصلیاشرف مستقر شده بودند. آنها میگفتند که میخواهند داخل قرارگاه، ایستگاه پلیس دایر کنند. وقایع ۶ و ۷مرداد نشان داد که ایستگاه پلیس بهانه است. نیت اصلی، متلاشی کردن اشرف و اخراج مجاهدین بوده است.
| |
|
| |
|
| در طرف مقابل هم مجاهدین تصمیم خودشان را گرفته بودند: مقاومت برای حفظ اشرف، تا پای جان. | | == بنياد هاي اجتماعي و فکري کمونيسم کارگري == |
| | «تغيير جهان و ايجاد دنيايي بهتر يک اميد و آرمان هميشگي انسانها در طول تاريخ جامعه بشري بوده است. عليرغم رواج ايده هاي قدرگرايانه و خرافي اعم از مذهبي و غير مذهبي حتي در دنياي باصطلاح مدرن امروز، ايده هايي که هريک به نحوي علاج ناپذيري و مقدر بودن وضع موجود را تبليغ ميکنند، زندگي واقعي و عمل روزمره توده هاي وسيع مردم همواره حاکي از يک اميد و باور عميق به امکان پذيري و حتي اجتناب ناپذيري يک آينده بهتر است. اين اميد که دنياي فردا ميتواند از محروميت ها و مشقات و کمبودها و زشتي هاي امروز رها باشد، اين اعتقاد که عمل امروز انسان ها، چه جمعي و چه فردي، در تعيين چند و چون دنياي فردا موثر است، يک نگرش ريشه دار و قدرتمند در جامعه است که زندگي و حرکت توده هاي وسيع مردم را جهت ميدهد. کمونيسم کارگري قبل از هر چيز به اينجا تعلق دارد، به اميد و اعتقاد انسان هاي بيشمار و نسلهاي پي در پي به اينکه ساختن يک آينده بهتر، يک جهان بهتر، بدست خود انسان، ضروري و ميسر است.» |
|
| |
|
| در این دو ماه، نیروهای عراقی چندین بار برای تحمیل خواستههایشان بهاشرفیها، نیرو آوردند. اما هر بار دیدند که باید یک دیوار انسانی چند لایه را رد کنند تا بتوانند وارد شوند و بههمین دلیل منصرف شدند. | | == اصول سازمانى حزب کمونیست کارگرى- حکمتیست (خط رسمی) مصوب کنگره هفتم حزب حکمتیست فوریه ٢٠١٤ == |
| | «حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست یک سازمان انقلابى مارکسیستى است که براى متشکل کردن و هدایت طبقه کارگر براى تحقق انقلاب کمونیستى تشکیل شده است. حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست ظرفى براى اتحاد و فعالیت کارگران کمونیست و همه مبارزین راه انقلاب کمونیستى طبقه کارگر است. عضویت در حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست امرى داوطلبانه است. هرکس که خود را کمونیست و در اهداف اجتماعى حزب شریک بداند و آماده باشد براى تحقق این اهداف در چهارچوب حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست به فعالیت متشکل بپردازد، میتواند به عضویت حزب درآید. کناره گیرى و خروج از حزب نیز امرى آزاد و داوطلبانه است. حزب حكمتیست یك حزب سیاسى است. مبناى وحدت در آن اتحاد دراهداف اجتماعى اعلام شده در بیانیه تاسیس و برنامه حزب و همچنین وحدت اراده وعمل یکپارچه حزب در اجراى سیاست هاى مصوب نهادهاى رسمى حزب است. حزب حکمتیست در مورد تئوری و مباحث تئوریک رای گیری نمیکند. موضع گیری های رسمی حزب به عرصه سیاسی و به حداقل لازم برای تضمین عملکرد واحد حزب در عرصه های اصلی سیاست محدود است.» |
|
| |
|
| تحولات از شب ۵مرداد رنگ و بوی دیگری گرفت. رنگ و بویی متفاوت از همیشه. در روز ۵مرداد تلویزیون العراقیه خبری بهقرار زیر پخش کرد: «قرار است دولت عراق مسئولیت امنیت قرارگاه اشرف را در کادر اجرای توافقنامه خروج که بین بغداد و واشینگتن امضاء شده، تحویل بگیرد. سخنگوی رسمی دولت، علی دباغ خاطرنشان کرد که دولت بهبرخورد انسانی با افراد موجود در قرارگاه بر اساس آنچه که قوانین بینالمللی متداول تعیین کرده، ملتزم است. وی تأکید کرد که تا زمانیکه قوانین جاری عراق رعایت شود، دولت اقدام بهکوچ دادن هیچیک از آنها یا اخراج اجباری آنان از عراق نمیکند».
| | منبع: کنفرانس موسس حزب کمونیست کارگری حکمتیست شهريور ١٣٨٣ - سپتامبر ٢٠٠٤ به نقل از اسناد منتشره در سایت این حزب |
|
| |
|
| به موجب موافقتنامهای که تکبهتک ساکنان اشرف با نیروهای آمریکایی امضا کردهاند ساکنان اشرف، همه سلاحهایشان را تحویل داده و تروریسم را هم محکوم کردهاند. در مقابل، طرف آمریکایی هم متعهد شده تا زمان تعیین تکلیف نهایی نفرات اشرف، یعنی تا زمانی که بهکشور خودشان برگردند یا بهیک کشور ثالث بروند و یا اجازه اقامت در کشور عراق پیدا کنند، حفاظت این افراد را در اشرف تأمین کند. امضای مقام آمریکایی جرج جانز که یک افسر ارتش است در زیر موافقتنامه مزبورکه در ژوئیه۲۰۰۴ امضاشده، دیده میشود.
| | == منشور سرنگونی جمهوری اسلامی ایران == |
| | «سرنگونی بی قید و شرط و کامل جمهوری اسلامی، باز داشتن عوامل آن از امکان مقاومت در مقابل مردم و پاشاندن بنیادهای زندگی مدنی و همچنین تضمین حق مردم در انتخاب آزاد و آگاه نظام حکومتی آینده کشور، اساس منشور سرنگونی جمهوری اسلامی است. سرنگونی جمهوری اسلامی پیش شرط تضمین حق مردم در تعیین نظام آتی ایران است. معنی پیروزی جنبش سرنگونی، جایگزین شدن جمهوری اسلامی با یک دولت موقت با وظیفه اعلام فوری مطالبات انقلابی زیر به عنوان قانون و اجرای بی قید و شرط آنها است. |
|
| |
|
| علاوه بر این، یک نامه هم از طرف ژنرال ویلیام براندنبرگ بهخانم صدیقه حسینی مسئول اول وقت سازمان مجاهدین خلق ایران و تمام ساکنان اشرف در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۰۵ ارسال شده، در این نامه که یک نسخه از آن بههریک از ساکنان اشرف داده شده، ضمن تأکید بر استاتوی ساکنان اشرف بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو روی حقوق مشخصی از اشرفیان تأکید شده است. ولی در این دو روز هیچ اقدامی از طرف نیروهای آمریکایی مستقر در اشرف که بعضاً بهفیلمبرداری از صحنهها میپرداختند، صورت نگرفت
| | ۱ - اعلام سرنگونی و انحلال جمهوری اسلامی |
|
| |
|
| == مذاکرات بین مجاهدین و دولت عراق ==
| | ۲ - انحلال و خلع سلاح سپاه پاسداران، ارتش و کلیه دارودسته های نظامی و شبه نظامی وابسته به جمهوری اسلامی، تحت کنترل گرفتن کامل کلیه امکانات تسلیحاتی، تدارکاتی و اموال و دارائی های این ارگانها و نهادها . |
| واضح بود که آنچه آقای سخنگوی دولت تحت عنوان تحویلگیری مسئولیت امنیت قرارگاه اسم برده بود، در واقع اولین پرده از همان سناریوی انهدام اشرف بود که چند ماه قبل، موفق الربیعی لو داده بود، وگرنه آن همه نیرو و لودر و آبپاش را برای چه دور اشرف آورده بودند؟ آیا میخواستند با لودر و آبپاش، امنیت اشرفیها را آن هم به شیوه انسانی تأمین کنند؟
| |
|
| |
|
| در همان زمان کمیته پارلمانی ایران آزاد در نامه خود که برای رئیسجمهور و وزرای خارجه و دفاع ایالات متحده و سفیر این کشور در عراق و فرماندهی نیروهای چندملیتی ارسال شده، نوشت:
| | ۳ - انحلال کامل وزارت اطلاعات. |
|
| |
|
| آقای رئیسجمهور اوباما،
| | ۴ - قابل دسترس کردن کلیه آرشیوها، بایگانی ها و پرونده های دولت از جمله سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات برای مردم. |
|
| |
|
| "علی دباغ، سخنگوی دولت عراق، اعلام کرد که دولت عراق مسئولیت اداره امنیت داخل قرارگاه اشرف را به عهده خواهد گرفت. شما میدانید که از ژانویه ۲۰۰۹ ارتش و پلیس عراق، قرارگاه را محاصره کردهاند و هیچ مشکل امنیتی در داخل قرارگاه وجود نداشته است. ترس ما از این است که اعلامیه آقای دباغ، راه را برای پلیس عراق باز کند تا بهزور وارد قرارگاه شده و برای خوشایند رژیم تهران، ساکنان آن را سرکوب کنند. علی خامنهای رهبر ارشد ایران در ماه فوریه در دیداری با رئیسجمهور عراق از او خواست تا قرارداد دوجانبه برای اخراج اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در قرارگاه اشرف را به اجرا در آورد".
| | ۵ - مصادره کلیه موقوفات و اموال و دارائی های نهادهای سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیک اسلامی، اموال سران جمهوری اسلامی، "حوزه های علمیه" و نهادها و مدارس اسلامی و استفاده از آنها برای رفع نیازهای مادی، معنوی، تفریحی، سیاسی و اجتماعی مردم. |
|
| |
|
| اما ظاهراً تصمیمات، گرفته شده بود و گوش شنوایی برای این حرفها پیدا نشد. به همین دلیل تحرکات جدیدی از نیمهشب آغاز شد و با افزایش نیروهای عراقی، آنها ورودی اشرف را هم با یک خاکریز بستند، شاید برای اینکه راه را بر هر گونه عکسالعمل اشرفیها نسبت به نیروهای عراقی ببندند.
| | ۶ - انحلال کلیه "حوزه های علمیه" |
|
| |
|
| صبح ششم مرداد مزدوران عراقی، همزمان با افزایش نیرو در بیرون در اشرف، یک هیأت هم برای مذاکره به داخل اشرف فرستادند، شاید فکر میکردند که اگر چماق قوه قهریه را در بیرون قرارگاه بالا ببرند، میتوانند اشرفیها را وادار کنند به خواستههای غیرقانونی دولت عراق تسلیم شوند، اما آنها با یک محاسبه ساده باید متوجه میشدند که اگر مجاهدین میخواستند در برابر این تهدیدات جا بزنند، قبل از آن، باید در برابر ابرقدرت دنیا که با چنان شدت وحدت بمبارانشان کرده بود جا میزدند؛ البته قبل از آن هم، ۳۰سال پیش در برابر خمینی . اما جواب مجاهدین به همه این تهدیدها و فشارها یک جمله بود: «هیهات منا الذله!»
| | ۷ - دستگیری سران جمهوری اسلامی |
|
| |
|
| در مورد وقایع قبل از حمله، اطلاعیه شورای ملی مقاومت (حمله به اشرف شماره ۷۲) بسیار گویاست و بینیاز از هر توضیح دیگری است: | | ۸ - مسلح کردن مردم در میلیس های توده ای برای دفاع از آزادی، برای سرکوب مقاومت بازماندگان جمهوری اسلامی و تعرض هر نیروئی به آزادی ها و حقوق مردم. |
|
| |
|
| جالب توجه اینکه حتی در روز حمله و کشتار در۶مرداد (۲۸ژوئیه۲۰۰۹)، نمایندگان ساکنان اشرف در ساعت ۱۲ ظهر مشغول گفتگو با فرماندهان نیروهای عراقی و فرستادگان نخستوزیری عراق درباره نحوه استقرار پلیس بودند. در این گفتگوی دو ساعته، ساکنان اشرف بار دیگر تکرار کردند که با استقرار نیروهای پلیس در ورودی قرارگاه مشکلی ندارند و اگر پلیس امکانات بیشتری هم در ورودی قرارگاه نیاز داشته باشد، در اختیارشان خواهند گذاشت و همه هزینههای لازم را هم پرداخته و تسهیلات کامل فراهم میکنند. اما طرف مقابل گوشش بدهکار نبود و به نیابت از حکومت جمهوری اسلامی کمر به حمله و کشتار بسته بود.
| | ۹ - اعلام جدائی کامل مذهب از دولت و آموزش و پرورش. |
|
| |
|
| در جریان این مذاکرات ۳بار از بغداد به نماینده نخستوزیری تلفن کردند و نهایتاً به او دستور قطع مذاکره و شروع حمله ابلاغ شد. شدت حمله، میزان نیروهای عراقی و نوع نیروهای به کار گرفته شده و رفتار جنایتکارانه آنها، از اهداف انهدامی این عملیات خبر میدهد و مبین آن است که مسأله نه اعمال حاکمیت بلکه بحث نابودی اشرف به خواست رژیم ایران است
| | ۱۰ - لغو کلیه قوانین و مقرراتی که منشاء مذهبی دارند. اعلام آزادی مذهب و بی مذهبی. |
|
| |
|
| مجاهدین هم تصمیم قاطع خودشان را گرفته بودند. آنها میگفتند
| | ۱۱- اعلام آزادی بی قید و شرط عقیده، بیان، مطبوعات، اجتماعات، تشکل، تحزب و اعتصاب. |
|
| |
|
| ”اشرف امانت مردم و تاریخ ایران در دست ماست، محال است آن را به دشمن تسلیم کنیم“ . اینجا بود که مجاهدین به سمت ورودیهای مختلف اشرف حرکت کردند.
| | ۱۲ – اعلام برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد در حقوق مدنی و فردی. لغو کلیه قوانین و مقرراتی که ناقض این اصل است. |
|
| |
|
| == پیش از حمله در ذهن اشرفیها چه میگذشت؟ ==
| | ۱۳- اعلام برابری کامل حقوق همه شهروندان، صرفنظر از جنسیت، مذهب، ملیت، نژاد و تابعیت. |
| از روز پنجم مرداد نیروهای عراقی شروع به تمرکز نیرو در بیرون اشرف کردند. برای همین، اشرفیها از همان شب در مواضع حساس اشرف مستقر شدند.
| |
|
| |
|
| هر ضلع اشرف، یک در اصلی دارد. البته ضلع غرب، دو در دارد. یکی از آنها همان در شیر معروف است. اگر نیروهای مهاجم قصد نفوذ به اشرف را داشتند، حتماً از دربهای اصلی اضلاع باید حمله را شروع میکردند. برای همین هم این درها اولین خطوط دفاعی شدند.
| | ۱۴ - آزادی کلیه زندانیان سیاسی. |
|
| |
|
| بعد هم تهدید شروع شد. نیروهای عراقی شروع به پیشروی کردند و موانعی که خیلی از آنها را خودشان قبلاً جلوی درهای ورودی گذاشته بودند، برداشتند. بچهها هم این طرف شعار میدادند. اما در آن لحظات، توی ذهن اشرفیها چی میگذشت؟
| | ۱۵ - لغو مجازات اعدام. |
|
| |
|
| '''(شاهد صحنه) :'''
| | ۱۶ - دسترسی همگانی بویژه تشکلهای توده ای مردم و احزاب سیاسی به رسانه های جمعی دولتی. |
|
| |
|
| ”وقتی عراقیها به سمت درآمدند، ما فکر میکردیم مثل دو ماه پیش که نیرو میآوردند تا فیلم تبلیغاتی بگیرند و به رژیم بگویند ما روی اشرف فشار میآوریم، باز هم نیتشان همین است“ .
| | ۱۷- لغو تمام پیمان های ضد مردمی، نظامی، سلطه طلبانه و سرکوبگرانه |
|
| |
|
| '''(شاهد صحنه) :'''
| | ۱۸- ـ لغو تمام کمکهای مالی و نظامی به دسته های قومی و مذهبی |
|
| |
|
| ”برای ما خیلی روشن بود که مالکی برای انتخاباتی که در پیش دارد، حمایت رژیم را میخواهد. قیمتش را هم قصد دارد از جیب مجاهدین بپردازد. من احساس میکردم که آن روز با روزهای قبل فرق میکند. اما در ذهنم این بود که ما یک قرارداد حفاظت با نیروهای آمریکایی داریم که همان بغل هم ایستاده بودند. بر اساس آن قرارداد که سلاحهای ما را جمعآوری کرده بودند، می گفتم اگر عراقیها کاری کنند، آنها دخالت میکنند“ .
| | ۱۹- لغو دیپلماسی سری |
|
| |
|
| == تعهدات نیروهای آمریکایی در قبال اشرف و واکنش آنها در قبال حمله ششم و هفتم مرداد ==
| | ۲۰ – تضمین بیمه بیکاری مکفی برای همه افراد آماده بکار بالای ۱۶ سال. پرداخت بیمه بیکاری مکفی و سایر هزینه های ضروری به کلیه کسانی که به علل جسمی یا روانی توان اشتغال به کار ندارند. |
| به موجب موافقتنامهیی که تک به تک ساکنان اشرف با نیروهای آمریکایی امضا کرده بودند ساکنان اشرف، همه سلاحهایشان را تحویل داده و تروریسم را هم محکوم کرده بودند. در مقابل، طرف آمریکایی متعهد شده بود تا زمان تعیین تکلیف نهایی نفرات اشرف، یعنی تا زمانی که به کشور خودشان برگردند یا به یک کشور ثالث بروند و یا اجازه اقامت در کشور عراق پیدا کنند حفاظت این افراد را در اشرف تأمین کند. امضای مقام آمریکایی جورج جانز، افسر ارتش آمریکا در زیر این موافقتنامه که در ژوئیه ۲۰۰۴ امضا شده، دیده میشود. | |
|
| |
|
| علاوه بر این، یک نامه هم از طرف ژنرال ویلیام براندنبرگ خطاب به خانم صدیقه حسینی و تمام ساکنان اشرف در تاریخ ۷اکتبر ۲۰۰۵ ارسال شده است؛ یک نسخه از این نامه هم به هر یک از ساکنان اشرف داده شد. در این نامه ضمن تأکید بر استاتوی ساکنان اشرف بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو روی حقوق مشخصی از اشرفیان تأکید شده است.
| | ۲۱ – ارجاع مساله تعیین نظام حکومتی آینده ایران و تهیه قانون اساسی به مجمع نمایندگان مستقیم مردم حداکثر ظرف ۶ ماه. |
|
| |
|
| در بند اول آن آمده که ساکنان کمپ اشرف حق حفاظت در برابر خطر، خشونت، قهر، ارعاب و حفاظت ویژه برای مقام و حقوق زنان دارند. این نامه از طرف فرماندهی نیروهای ائتلاف در بغداد ارسال شده است.
| | ۲۲ - برگزاری رفراندم در مناطق کرد نشین غرب ایران، زیر نظارت مراجع رسمی بین المللی، برای دادن حق انتخاب آزاد و آگاه به مردم این مناطق برای ماندن در ایران بعنوان اتباع متساوی الحقوق با دیگران و یا جدائی از ایران و تشکیل دولت مستقل. این رفراندم باید با خروج نیروهای نظامی دولت مرکزی و تضمین یک دوره فعالیت آزادانه کلیه احزاب سیاسی در کردستان، به منظور آشنا کردن توده مردم با برنامه و سیاست و نظرشان در این همه پرسی، انجام شود. |
|
| |
|
| یکی از ابهامات این بود که اگر آمریکاییها چنین تعهداتی بر اساس قراردادهای قبلی داشتند، پس چرا صحنههای ششم و هفتم مرداد بهوقوع پیوست؟ آنها کجا بودند؟ اصلاً از این فجایع خبر داشتند؟
| | حزب کمونیست کارگری – حکمتیست (خط رسمی) همه مردم آزادیخواه، احزاب سیاسی، تشکل های توده ای و فعالین سیاسی را فرا میخواند که برای دفاع از جامعه ایران در مقابل هر نوع سازش با جمهوری اسلامی و برای حفاظت از جامعه در مقابل استیلای دارودسته های ارتجاعی و باند سیاهی اسلامی، قومی و عشیره ای و کانگسترهای سیاسی این منشور را مورد حمایت قرار دهند. |
|
| |
|
| تلویزیون فاکس نیوز در گزارشی از گزارشگر خود در پنتاگون پرسید: آیا هیچ کس در دولت یا ارتش آمریکا بررسی کرده است که اساساً آمریکا هیچگونه مسئولیتی در قبال این افراد دارد یا نه؟
| | منبع: سایت حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی) فوریه ۲۰۱۸- بهمن ۱۳۹ |
|
| |
|
| گزارشگر فاکس نیوز از پنتاگون گفت: موضوع تکاندهنده، فیلمی است که نشان میدهد یک سرباز آمریکایی مشغول فیلمبرداری از حمله نیروهای امنیتی عراق به اشرف است. این سرباز دارد فیلمبرداری میکند و وقتی که ساکنان کمپ به نزد او میروند و از آنها کمک میخواهند، او و یک سرباز دیگر آمریکایی سوار خودرو خود شده و صحنه را ترک میکنند. این موضوع، بسیاری را در اشرف و همچنین سازمانهای بینالمللی نگران کرده که آمریکا به وظیفه خود در مورد حفاظت از این افراد عمل نکرده است.
| | == رسانه ها == |
| | نشریات: نشریه حکمتیست هفتگی [[:پرونده:///D:/فرهنگ وهنر/ایران پدیا/www.hekmatist.com|www.hekmatist.com]] |
|
| |
|
| نتیجه تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفت این بود که نیروهای آمریکایی نه تنها در روزهای ششم و هفتم مرداد، به تعهدات و وظایف خودشان در مورد حفاظت از اشرفیان عمل نکردند، بلکه تا امروز هم حتی یکی از فیلمهای بیشماری را که توسط سربازانشان در صحنه گرفتند منتشر نکردند. فیلمهایی که بدون شک اگر روزی منتشر بشود، ناگفتههای بسیاری را از جنایات مزدوران خامنهای در آن صحنه افشا میکند.
| | نشریه کمونیست ماهانه |
|
| |
|
| == خشونت و ایستادگی ==
| | تلویزیون پرتو، مشخصات ماهواره: |
| [[پرونده:حمله به قرارگاه اشرف - ۶ و ۷ مرداد ۸۸.jpg|بندانگشتی|
| |
| تصویر ضرب و شتم مجاهدین توسط نیروهای عراقی
| |
| ]]
| |
|
| |
|
| بعد از اینکه مهاجمان، تهاجم خودشان را شروع کردند، درگیریهای سختی بهوقوع پیوست.
| | Frq 11179 |
|
| |
|
| نیروهای مهاجم به انواع سلاحها مسلح بودند. لودر، نفربر، سلاح، باتون، چوب، گرز، زنجیر و تبر.
| | Syb 27500 |
|
| |
|
| هنگامی که کارخانهها لودر را میسازند، در کاتالوگ آن کارآییاش را برای خاکبرداری ساختمانی و سازندگی عنوان میکنند. اما روز ششم مرداد، نیروهای عراقی یک کارآیی دیگر برای لودر ثبت کردند.
| | Pol H |
|
| |
|
| در کنار لودر و میل گرد و نارنجک، نیروهای مهاجم از زنجیر، چوبهای چهار تراش، سنگ، تکههای خرد شده بلوک و هر وسیله دیگری، برای وارد آوردن جراحت بر پیکر مجاهدین استفاده میکردند.
| | FIC 3/4 |
|
| |
|
| طرح مهاجمان برای حمله، مراحل و اجزای مختلفی داشت. تیتر حمله که قرار بود به خبرگزاریها داده شود، ورود به قرارگاه اشرف برای راهاندازی ایستگاه پلیس بود، اما در طرح عملیاتی، انواع جنایتها از جمله دستگیریهای کور برای سرکوب ساکنان اشرف برنامهریزی شده بود. در این رابطه توجه شما را به صحبتهای تنی چند از ۳۶ گروگان اشرفی جلب میکنیم:
| | سازمانها و نهادها: |
|
| |
|
| در یک بررسی دقیق روشن شد که مهاجمان قصد داشتند تعداد هر چه بیشتری را به گروگان بگیرند. احتمالاً برای اینکه از آنها بهعنوان اهرم فشار برای تحمیل خواستههای شومشان استفاده کنند. خیلی از شاهدان صحنه میگفتند «بدون شک اگر رشادتها و فداکاریهای مجاهدین نبود، تعداد گروگانها خیلی بیشتر از ۳۶نفر میشد».
| | انجمن ماركس- حكمت، نشريه الكترونيكي – سياسي خبري ايران تريبون، سايت زنان در خاورميانه به زبان انگليسي، سايت اول کودکان: کمپين بين المللی در دفاع از حقوق کودکان، نشريه الكترونيكي – سياسي خبري ايران تلگراف، سايت انجمن بي خدايان، حزب كمونيست كارگري عراق، سايت عليه جنگ و در دفاع از مدنيت جامعه ايران، سازمان سراسري پناهندگان ايراني، كميته كردستان حزب حكمتيست، مركز خبري كميته تشكيلات كل كشور حزب حكمتيست، كميته كمونيستي شقايق – حزب حكمتيست، حزب كمونيست كارگري كردستان عراق، سايت پاسخ، تلويزيون پرتو، سازمان آزادي زن عراق، بوپيشه وه (كردي)، رهايي, سازمان رهايي زن، سايت افقي نوين. |
|
| |
|
| '''(شاهد صحنه) :'''
| | == منبع == |
| | اسناد منتشره در سایت این حزب [[:پرونده:///D:/فرهنگ وهنر/ایران پدیا/www.hekmatist.com|www.hekmatist.com]] |
|
| |
|
| ”یکی از مزدوران که چوب خیلی کلفتی دستش بود محکم کوبید سر شهید امیر خیری که افتاد روی زمین“ .
| | کنفرانس موسس حزب کمونیست کارگری حکمتیست شهريور ١٣٨٣ - سپتامبر ٢٠٠٤ به نقل از اسناد منتشره در سایت این حزب |
|
| |
|
| امیر خیری روز سهشنبه ششم مرداد بر اثر ضربات چوب به کما رفت و صبح چهارشنبه در بیمارستان اشرف بهشهادت رسید.
| | <references /> |
| | |
| همان م که امیر خیری را زده بود از بالای خودرو یک چوب چهارتراش را با تمام قوا بالا برد و کوبید توی سر سیاوش نظام که سیاوش در لحظه روی زمین افتاد.
| |
| | |
| موارد زیادی بود که نیروهای مهاجم به صراحت بیان میکردند که از تیپ ۹ بدر هستند. حتی در گزارشی نوشته شده بود که آنها در مقابل شعار «مرگ بر خامنهای» مجاهدین، می گفتند «خامنهای روی سر ما جا دارد».
| |
| | |
| '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| ”می گفتند ما هم معاویه هستیم، آن پشت میرقصیدند“ .
| |
| | |
| در تاریخ گفته میشود که چینیها با ساختن دیوار بزرگ چین، قصد متوقف کردن حملههای وحشیانه مغولها را داشتند. دیواری ساخته شده از بزرگترین سنگها. در اشرف هم دیواری در برابر مهاجمان وحشی، ساخته شد. اما نه دیواری از سنگ، بلکه دیواری از گوشت و استخوان و پوست و عصب. نه، درستتر این است، تنهای بیسپر، سدی در برابر نیروهای مهاجم ساختند. شاید باورش سخت باشد، اما همه برای رسیدن به صف اول، از هم سبقت میگرفتند.
| |
| [[پرونده:مجروح شده در حملات به قرارگاه اشرف.jpg|بندانگشتی|یکی از مجاهدین مجروح در ۶ مرداد]]
| |
| | |
| '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| ”دیدم همه خواهران و برادران از هم سبقت میگیرند تا در صف اول باشند، همه نگران سایرین بودند. دغدغه همه این بود که اگر بلایی هست، سر خودشان بیاید، نه کناری. واقعاً دعوا بود، دعوای فداکاری!“
| |
| | |
| در این صحنهها مجاهدینی هم بودند که ۴۰سال پیش، ضربات کابل و باتون شکنجهگران ساواک شاه را تحمل کرده بودند. . اما چه کسی تصور میکرد، ۴۰سال بعد هم، باز همانها، باید سر و رویشان از ضربات کابل و چوب و سنگ و میل گرد، خون آلود و مجروح شود؟ مجید معینی از قهرمانان شکنجه در زندانهای ساواک شاه یکی از این نمونهها بود.
| |
| | |
| این صحنهها نشان داد که عنصر تعیین کننده، نه سلاح، بلکه صاحب سلاح است.
| |
| | |
| در این میان، یک نبرد دیگر با شدت و حدت در جریان بود. فیلمبرداران و عکاسان جسوری که بهرغم حساسیت بیش از حد نیروهای عراقی و برخورد هیستریک آنها، به کارشان ادامه دادند و صحنههایی را در انظار جهانیان به ثبت رساندند که تمام دنیا را تکان داد. فیلمبردارانی که خودشان هم آماج ضربههای وحشیانه سنگ و چوب و باتون قرار گرفتند. اما بدنهایشان را سپری برای حفاظت از دوربینها کردند.
| |
| | |
| '''(یکی از فیلمبرداران) :'''
| |
| | |
| ”من بالای یک آیفا در حال فیلمبرداری بودم. آنها به من میگفتند بیا پایین و سنگ و چوب و… به طرفم پرت میکردند، من توجهی نمیکردم“ .
| |
| | |
| گاه شدت ضربات به حدی میرسید که قطرات خون بر لنز دوربینها نیز نقش میبست. با این وجود به گواهی خود فیلمبرداران، این تصاویر هیچ گاه نمیتوانند بازتاب دهنده عمق جنایات باشند.
| |
| | |
| ”من خودم فیلمبردار صحنه بودم. اما هیچ دوربینی نمیتوانست صحنه را درست و کامل به تصویر بکشد“ .
| |
| | |
| '''(یکی از فیلمبرداران) :'''
| |
| | |
| ”این تصاویر که بیرون آمد مشتی از خروار است، چرا که صحنه آنقدر سخت بود که بسیاری از فیلمها بیرون نیامد، خیلی از دوربینها دزدیده شد یا فیلمبرداران را زدند“ .[[پرونده:حملات ۶ و ۷ مرداد به قرارگاه اشرف.jpg|بندانگشتی|حملات ۶ و ۷ مرداد به قرارگاه اشرف]]<blockquote>'''(شاهد صحنه که در شرق اشرف حضور داشت) میگوید:'''</blockquote><blockquote>”لودر جلو آمد و با بیلش به در کوبید. بچهها پشت در بودند. خاک را پر کرد و روی سرشان ریخت. یکی از بچهها، بین بیل لودر و خودرو گیر کرد. صحنه طوری بود که من فکر کردم شهید شد. اما مجروح شده بود. بعد هم نیروهای پلیس با چوب و گرز و میله به جان بچهها افتادند“ .</blockquote>
| |
| | |
| === '''میدان لاله''' ===
| |
| تهاجم مزدوران از در مصلحی، یک اشتباه محاسبه فاحش بود، علاوه بر ویژگیهای ساختمانی این ورودی که مسیر آن را بسیار محدود کرده، تهاجم مزدوران از این ناحیه با لایههای بیشماری از دیوارهای انسانی ساکنان اشرف برخورد کرد که آنها را به مواضع اولیه خود برگرداند.
| |
| | |
| اما در ورودی شمال و شرق، دشت وسیعی در برابر مزدوران قرار داشت که توانستند با ایجاد شکافهای متعدد در سیاج (سیم توری) اطراف قرارگاه و سپس با تیراندازی مستقیم و رگبار باز کردن راه نفوذ خود به داخل قرارگاه را باز کنند. در ورودی شرق، بعد از شکافتن ۱۰۰متر از سیاج قرارگاه و بعد از مجروح کردن دو سوم نیروهای در صحنه، نیروهای عراقی وارد خاک اشرف شدند. در ورودی شمال نیز بعد از اینکه تلاش برای وارد شدن از ورودی اصلی را بیفایده دیدند، در فواصل ۱۰۰ و ۲۰۰متری دو طرف ورودی با لودر، شکافهایی ایجاد کردند و سرانجام از یکی از آنها خودروهای زرهی را وارد کردند.
| |
| | |
| به این ترتیب کانون درگیری به عمق خاک اشرف یعنی میدان لاله در کنار ایستگاه پمپاژ آب منتقل شد.
| |
| | |
| در اطلاعیه حمله به اشرف، شماره ۷ آمده است:
| |
| | |
| «در ساعت ۱۷نفربرهای زرهی برای اشغال سه راهی مزار مروارید به داخل اشرف حمله کردند. ۶نفر بر زرهی بهجانب ایستگاه آب و برق اشرف در حرکت هستند و در مسیر خود دستکم ۱۵نفر را مجروح کردند. ۳زرهپوش و چندین خودرو حامل نفرات مسلح در میدان لاله به ضرب و شتم و حشیانه ساکنان اشرف اشتغال دارند. پلیسها نه فقط با باتون بلکه با چوب و تبر هم در خیابانهای ۱۰۰ و ۴۰۰ به مجاهدین حملهور شدهاند».
| |
| | |
| آنها میخواستند به مکانهای دیگر، بهخصوص به سمت در اصلیاشرف، مسیرشان را باز کنند. اما باز هم همان دیوار انسانی بود که جلوی آنها را گرفت! دیواری از تنهای بیسپر، در برابر تیر و چوب و تبر!
| |
| | |
| '''مجاهد صدیق مرضیه رضایی (شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| ”شاهد بودم که با یک بلوک بهسر یکی از برادران کوبیدند و خون فواره زد، اما برادران و خواهرانمان با دست و پای شکسته مقاومت میکردند“ .
| |
| | |
| '''درگیریهای شب ششم مرداد - آغاز شلیک'''
| |
| | |
| نیروهای مهاجم به میدان لاله رسیدند. اما طبق طرح باید هنوز خون بیشتری در اشرف میریختند. یک توافقنامه امنیتی با خامنهای وجود داشت! بنابراین نیروهای ویژه سیاهپوش ملقب به swat (سوات) را از ورودی شمال، وارد اشرف کردند. تابلوی جنایت در حال تکمیل شدن بود!
| |
| | |
| '''مجاهد قهرمان شهید رحمان منانی''' '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| [[پرونده:خوابیدن ساکنین مقابل خودرو زرهی هاموی مهاجم به قرارگاه اشرف.jpg|بندانگشتی|خوابیدن ساکنین مقابل خودرو زرهی هاموی مهاجم به قرارگاه اشرف]]
| |
| این وحشیها بهراحتی خواهران را میزدند که این خودش یک داستان جداگانه دارد، اینها کاملاً فارسی هم صحبت میکردند، من چون عربی بلد نبودم به آنها میگفتم شما مزدور خامنهای هستید، که آنها میگفتند خامنهای کیه! رهبر ما خمینی است.
| |
| | |
| گواه اصلی جنایات عصر سهشنبه ۶مرداد در شمال اشرف، پیکر شهدا و بعد، گواهی شاهدان صحنه است. آن شب به جز نفراتی که در قسمت در شمالی اشرف بودند، کسی آن جنایات را ندید. اما تقریباً از تمامی اشرف میشد صدای شلیک گلولهها را شنید و نور آن را که از طرف نیروهای عراقی شلیک میشد، دید.
| |
| | |
| نزدیک نیم ساعت بعد از شروع شلیکها، دو تا از ماشینهای آمریکاییها که یکی هاموی بود و دیگری ماشین فرماندهیی بود که من قبلاً او را دیده بودم آمدند. موقع برگشت که میخواست از در خارج بشود، ما حتی خون را هم به او نشان دادیم، یعنی رفتیم جلوش، چون اصلاً اعتنایی نمیکرد، رفتیم زدیم به شیشه، گفتیم این خون، خون یکی از اشرفیها بود که آنجا شهید شده بود، گفتیم بیا خون را نگاه کن، دیگر حتی در را هم باز نمیکرد، بوق میزد که بروید کنار و از در خارج شد.(مجاهد شهید رحمان منانی در این تصویر نفر اول جلوی هاموی روی زمین دراز کشیده است تا مانع ورود آن به اشرف شود)
| |
| | |
| '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| اولش با شلیک هوایی شروع شد با سلاحهای مختلف، سلاحهای نیمه سنگین، مثل بیکی سی، ب.کا.ت، و بعد هم با سلاحهای انفرادی مثل کلاشینکف. نفراتی که شلیک میکردند، عمدتاً کنار خودروها بودند، که با سلاحهای انفرادیشان به سمت نفرات شلیک میکردند
| |
| | |
| حمید زمانی بهطور مشخص کنار دست من بود، که چند بار رفت به سمت این نیروها و برگشت، به سمتش شلیک کردند و گلوله به قلبش خورد. مجاهد شهید اصغر یعقوبپور سه تا تیر به او اصابت کرد، روحیهاش خیلی خوب بود.
| |
| | |
| '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| صحنه این طوری بود که لودر داشت کار میکرد که راه ما را ببندد. ما میخواستیم جلوش را بگیریم، شلیک کرد، مهرداد افتاد، من رفتم سراغش که یک گلوله هم به پای من خورد.
| |
| | |
| '''(یک شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| دیدیم از پشت سر مهرداد دارد خون میآید، همین که فهمیدیم علائم حیاتی دارد سوار جمس کردیم، ولی چون مسیر را بسته بودند یک مسیر سه دقیقهیی، سی دقیقه شد، بعد شب در اخبار شنیدیم که تا اتاق عمل هنوز زنده بود، ولی بعد شهید شد.<blockquote>'''(شاهد صحنه) :'''</blockquote><blockquote>درگیری ادامه پیدا کرد، دیدم محمدرضا بختیاری جلو یک لودر ایستاده. لودر هی عقب و جلو میکرد که بچهها بروند کنار، ولی آنها نمیرفتند. من لای سنگها بودم که گلوله خورد به سنگها و دستم مجروح شد.</blockquote>'''(شاهد صحنه) '''
| |
| | |
| من خودم دو گلوله خوردم، یکی خورد به دستم و یکی هم به پهلویم که الآن دستم یکسری از کارآیی هایش را از دست داده و پهلویم هم بیحسی دارد.
| |
| [[پرونده:چند زن مجاهد مجروح در حملات به قرارگاه اشرف.jpg|بندانگشتی|چند زن مجاهد مجروح در حملات به قرارگاه اشرف]]
| |
| سؤال اینجاست که آنهایی که بعداً گفتند ما از قصد دولت عراق برای راهاندازی یک ایستگاه پلیس به شیوه غیرمرگبار مطلع بودیم، آن روز این شلیکها را هم ندیدند و نشنیدند؟
| |
| | |
| '''(شاهد صحنه) :'''
| |
| | |
| یک نیروی نظامی نمیتواند خودبهخود سلاح را مورد استفاده قرار دهد، چون هیچ کس این جرأت را ندارد که سلاح را علیه افراد غیرنظامی استفاده کند، ولی در یک هدف نظامی، وقتی افرادی را مستقیم مورد هدف قرار میدهند، از طرف فرماندهی مشخصی این دستور صادر شده. افرادی بودند در داخل همین نفرات که لباسهای سیاه تنشان بود، از همان اول که وارد صحنه شدند، خیلی تیز و مشخص میگفتند ما همه شما را میکشیم، ما همه شما را از اینجا بیرون میکنیم، ما از نخستوزیر عراق نوری مالکی فرمان داریم که همه شما را بزنیم و همه شما را بکشیم و هیچ کس نمیتواند مانع ما بشود.
| |
| | |
| در ساعتهای آخر شب سهشنبه ۶مرداد، اشرف بعد از یک روز پرتلاطم و توفانی، به ناگهان در آرامش فرو رفت. به جز تکان آرام شاخه درختان که با یک نسیم جنوبی تکان میخوردند، صدایی در آسمان اشرف شنیده نمیشد. اما یک نقطه بود که گویا تازه پذیرای تلاطم و توفان شده بود!
| |
| | |
| شب ششم مرداد ۱۳۸۸ برای همه پرسنل امداد اشرف، شبی فراموش ناشدنی بود، شبی که علاوه بر پرسنل همیشگی امداد، ۵۰۰مجروح، ۴شهید و ۳مجروح در حالت کما هم در این ساختمان بودند، این ۳مجروح بهدلیل جلوگیری از ورود پزشک متخصص، هر آن در معرض شهادت بودند.
| |
| | |
| طی همان شب امیر خیری شهید شد.
| |
| | |
| بعد از یک توقف چند ساعته بهدلیل تاریکی شب، از اول صبح چهارشنبه ساعت ۸ تهاجم مزدوران برای پاکسازی اشرف از سمت شمال ادامه پیدا کرد. مزدوران در این تهاجم دست به تخریب و غارت در مزار مروارید و محل استقرار اشرفیها در ضلع شمال زدند. قرار بود طی دو روز، پرونده اشرف بسته شود. اما تقدیر چیز دیگری بود، اشرف ۴سال دیگر ماند.
| |
| | |
| . در روزهای ۶ و ۷مرداد ۱۳۸۸، نیروهای مالکی با خودروهای هاموی، آبپاش، لودر، سلاح گرم، چماق، داس، تبر و میله آهنی و… بهاشرف حمله کردند، تخریب کردند و مجاهدان بیسلاح و بیسپر را آماج شقاوتبارترین ضربات خود قرار دادند. آنها در این حملات وحشیانه، ۱۱مجاهد خلق را شهید کردند، صدها نفر را مجروح و دچار نقصعضو و بیش از هزار نفر را بهشدت مصدوم کردند و ۳۶مجاهد خلق مصدوم و مجروح را بهگروگان گرفتند و بخشی از اموال را هم تخریب یا بهسرقت بردند. گروگانها تنها پس از ۷۲روز اعتصابغذا که ۷روز آن اعتصاب خشک بود، در آخرین لحظات حیات توانستند از اسارت رها شده و بهاشرف بازگردند. اما آنچه هرگز برای جنایتکاران مهاجم و آمران آنها قابل تصور نبود، پایداری و مقاومت مافوق طاقت انسانی بود که زنان و مردان اشرفی با گوشت و پوست خود برای حفظ آن قیام کردند و بهاین ترتیب با دست خالی، تهاجم نیروهای عراقی را متوقف کرد.
| |
| | |
| == اظهارات طاهر بومدرا مشاور نماینده ویژه دبیر کل ملل متحد ==
| |
| طاهر بومدرا[رئیس دفتر حقوق بشر یونامی و مشاور نماینده ویژه دبیر کل در مسائل مربوط به کمپ اشرف از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲] میگوید:<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحهٔ ۱۹</ref><blockquote>«آنها (نیروهای عراقی) از هامویها و بلدوزرها برای خراب کردن حصارها و دیوارهای اطراف اشرف استفاده کرده، بی هیچ ملاحظه ایی در تمامی جهات با سرعت حرکت کرده و تجمع ساکنین را هدف قرار دادند. نیروهای امنیتی عراقی پیاده و مسلح به باتون که بعضاً میخ دار هم بود، میله آهنی، چوب بیسبال، زنجیر، داس، تبر، گاز اشک آور، نارنجکهای صوتی و آب فشار قوی بازور بداخل کمپ وارد شده و به صدها نفر از ساکنین غیر مسلح که زنجیر انسانی تشکیل داده بودند حمله کردند. در بعضی نقاط نیروهای مسلح عراقی بر روی ساکنین آتش گشودند. بر اساس برآورد بعضی از شاهدان عینی از نیروهای آمریکایی مستقر در عراق، حمله بسیار خشونت بار بوده و ساعتها بطول انجامیدهاست تا اینکه بعداز نیمه شب متوقف شد. در صبح روز بعد، ۲۹ ژوئیه، نیروهای مسلح عراقی حوالی ساعت ۱۰۱۵ بداخل کمپ برگشته و در میدان لاله نزدیک ایستگاه آب کمپ اتراق کردند. آنها به همان طریق و با همان سلاحهای روز قبل به ساکنین حمله کردند. در پایگاه قرارگاه عملیاتی گریزلی (قرارگاه عملیاتی گریزلی) واحد رزمی ۱۳۴ نیروهای آمریکایی در سکوت نظاره گر وقایع بود».</blockquote>طاهر بومدرا در کتاب خود در این زمینه مینویسد:<blockquote>«واحد رزمی ۱۳۴، نیروهای آمریکایی، (که من آنها را بخاطر وسایل تجسسی الکترونیکی کنترل از راه دور شان «برادر بزرگ» مینامیدم) گزارش کردند نیروهای مسلح عراقی از ورود دکترهای عراقی و افسران پزشکی نیروهای آمریکایی به صحنه برای تخلیه مجروحین جلوگیری کردند. نیروهای عراقی همچنین از بعضی تلاش رسانههای خبری برای نزدیک شدن به منطقه ممانعت بعمل آوردند. آمبولانسهای کمپ اشرف در تلاش پزشکان اشرفی برای انتقال مجروحین به بیمارستان اشرف در خلال حمله بارها مورد شلیک قرار گرفتند. در خلال مأموریت حقیقت یابی، یونامی آمبولانسهایی را که با گلوله سوراخ سوراخ شده بود مورد بازدید قرار داد».<ref>کتاب «داستان ناگفته کمپ اشرف» نوشته طاهر بومدرا رئیس دفتر حقوق بشر یونامی در عراق - صفحهٔ ۱۹</ref></blockquote>
| |
| == جان باختگان و مجروحان ==
| |
| [[پرونده:جان باختگان ۶و۷ مرداد.jpg|بندانگشتی|جان باختگان ۶و۷ مرداد]]
| |
| در خلال این حملات یازده تن از مجاهدین جان باختند و بیش از ۱۰۰۰ نفر مجروح شدند.
| |
| | |
| اسامی جان باختگان:
| |
| | |
| مهرداد رضازاده-علیرضا احمدخواه-حنیف امامی-سیاوش نظام الملکی-محمدرضا بختیاری-حمید زمانی-مهرداد نیکسیر-شعبان سوری-امیر خیری-علی اصغر یعقوبپور-حسین محمودی
| |
| | |
| == گروگانها ==
| |
| در جریان این دو روز حمله ۳۶ تن از ساکنان اشرف به گروگان گرفته شدند که پس از ۷۲ روز اعتصاب غذا که ۷ روز پایانی آن اعتصاب غذای خشک بود با تلاشهای بین المللی خانم رجوی و هواداران مقاومت آزاد شدند.
| |
| | |
| در روزهای اول اسارت در دخمهای در ورودی اشرف زندانی بودند و سپس به زندان المثنی منتقل شدند و پس از ۷۲ روز تحمل زندان و شکنجه آزاد شدند.
| |
| | |
| در این خصوص نیویورک تایمز از قول سخنگوی دولت عراق نوشت:<blockquote>«یک گروه ۳۶نفره از اعضای اپوزیسیون ایرانی، بعد از نزدیک به سه ماه بازداشت در عراق، آزاد شدهاند. علی الدباغ میگوید، این افراد روز چهارشنبه به اشرف در شمال عراق بازگردانده شدند. جایی که نزدیک به ۳هزارو ۵۰۰تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از زمان تهاجم آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ در آنجا محصور بودهاند».<ref>نیویورک تایمز - ۱۵ مهر ۱۳۸۸–۷ اکتبر ۲۰۰۹</ref></blockquote>
| |
| | |
| == منابع ==
| |
| سایت سازمان مجاهدین خلق ایران<references />
| |
«حزب كمونيست كارگري ايران – حكمتيست»
این حزب به دنبال درگذشت رهبر خود منصور حکمت از انشعاب در «حزب کمونیست کارگری ایران» بوجود آمد. در ابتدا یکی از کادرهای این حزب به نام «کورش مدرسی» با 21 نفر از دیگر کادرهای حزبی جریان «حزب کمونیست کارگری- حکمتیست» را به وجود آورد.
سابقه
این حزب به دنبال درگذشت رهبر خود «منصور حکمت» از انشعاب در حزب کمونیست کارگری بوجود آمد. در ابتدا یکی از کادرهای این حزب به نام «کورش مدرسی» با 21 نفر از دیگر کادرهای حزبی جریان «حزب کمونیست کارگری- حکمتیست» را به وجود آورد. این حزب به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی با رهبری حزب خود معتقد است. مبارزه مسلحانه و فدرالیسم در ایران را قبول ندارد.
معرفی
این حزب در اطلاعيه ای به تاریخ ٣ شهريور ١٣٨٣ – ٢٤ اوت ٢٠٠٤ اعلام موجوديت کرد و در آن خود را به این ترتیب معرفی نمود:
«با اين اطلاعيه تشکيل حزب کمونيست کارگرى ايران - حکمتيست و آغاز فعاليت آن را اعلام ميکنيم. اين حزب، ادامه سنت حزبى کمونيسم کارگرى و خط منصور حکمت است که به دنبال تحولات درونى حزب کمونيست کارگرى ايران ناچار به سازماندهى کمونيسم کارگرى در قالب حزبى جديد شده است. حزب کمونيست کارگرى ايران - حکمتيست يک حزب مارکسيستى متعهد به سازماندهى انقلاب اجتماعى طبقه کارگر براى برچيدن نظام سرمايه دارى و برپايى جامعهاى نوين مبتنى بر برابرى اقتصادى و اجتماعى، آزادى سياسى انسانها و شکوفايى خلاقيت هاى مادى و معنوى بشرى است. حزب ما تداوم بخش جنبش کمونيسم کارگرى و همان افق و خط مشى است که منصور حکمت پرچم آنرا بر افراشت و به اين اعتبار خود را حکمتيست ميداند. حزب ما يک حزب انترناسيوناليستى است و براى همبستگى بين المللى طبقه کارگر تلاش ميکند. در ايران، حزب کمونيست کارگرى - حکمتيست براى تبديل طبقه کارگر به يک نيروى قدرتمند اجتماعى و سياسى، استقرار حکومت کارگرى يعنى جمهورى سوسياليستى و تحقق برنامه "يک دنياى بهتر" مبارزه ميکند. سرنگونى جمهورى اسلامى يکى از ملزومات اوليه تحقق اين هدف است. حزب کمونيست کارگرى - حکمتيست ايجاد يک حزب سياسى مدرن، اجتماعى و توده اى کمونيستى در ايران و تصرف قدرت سياسى را بعنوان شرط سازمان دادن انقلاب اجتماعى طبقه کارگر هدف قرار ميدهد.»
این حزب در کنفرانس اول کادرهای خود، استراتژی خود را اینگونه اعلام می کند:
«هدف فورى و بلاواسطه حزب کمونيست کارگرى ايران – حکمتيست تصرف قدرت سياسى، اعلام حکومت سوسياليستى و سازمان دادن انقلاب اجتماعى طبقه کارگر است. لازمه اين امر سرنگونی جمهوری اسلامی... حزب کمونيست کارگرى ايران – حکمتيست در هر حال تلاش خواهد کرد که در کنار سازمان دادن تشکل هاي مختلف توده اى، خود بعنوان يک نيروى قدرتمند مردم را متشکل کند و در صحنه سياسي و اجتماعى ايران عروج کند. »
بنياد هاي اجتماعي و فکري کمونيسم کارگري
«تغيير جهان و ايجاد دنيايي بهتر يک اميد و آرمان هميشگي انسانها در طول تاريخ جامعه بشري بوده است. عليرغم رواج ايده هاي قدرگرايانه و خرافي اعم از مذهبي و غير مذهبي حتي در دنياي باصطلاح مدرن امروز، ايده هايي که هريک به نحوي علاج ناپذيري و مقدر بودن وضع موجود را تبليغ ميکنند، زندگي واقعي و عمل روزمره توده هاي وسيع مردم همواره حاکي از يک اميد و باور عميق به امکان پذيري و حتي اجتناب ناپذيري يک آينده بهتر است. اين اميد که دنياي فردا ميتواند از محروميت ها و مشقات و کمبودها و زشتي هاي امروز رها باشد، اين اعتقاد که عمل امروز انسان ها، چه جمعي و چه فردي، در تعيين چند و چون دنياي فردا موثر است، يک نگرش ريشه دار و قدرتمند در جامعه است که زندگي و حرکت توده هاي وسيع مردم را جهت ميدهد. کمونيسم کارگري قبل از هر چيز به اينجا تعلق دارد، به اميد و اعتقاد انسان هاي بيشمار و نسلهاي پي در پي به اينکه ساختن يک آينده بهتر، يک جهان بهتر، بدست خود انسان، ضروري و ميسر است.»
اصول سازمانى حزب کمونیست کارگرى- حکمتیست (خط رسمی) مصوب کنگره هفتم حزب حکمتیست فوریه ٢٠١٤
«حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست یک سازمان انقلابى مارکسیستى است که براى متشکل کردن و هدایت طبقه کارگر براى تحقق انقلاب کمونیستى تشکیل شده است. حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست ظرفى براى اتحاد و فعالیت کارگران کمونیست و همه مبارزین راه انقلاب کمونیستى طبقه کارگر است. عضویت در حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست امرى داوطلبانه است. هرکس که خود را کمونیست و در اهداف اجتماعى حزب شریک بداند و آماده باشد براى تحقق این اهداف در چهارچوب حزب کمونیست کارگرى - حکمتیست به فعالیت متشکل بپردازد، میتواند به عضویت حزب درآید. کناره گیرى و خروج از حزب نیز امرى آزاد و داوطلبانه است. حزب حكمتیست یك حزب سیاسى است. مبناى وحدت در آن اتحاد دراهداف اجتماعى اعلام شده در بیانیه تاسیس و برنامه حزب و همچنین وحدت اراده وعمل یکپارچه حزب در اجراى سیاست هاى مصوب نهادهاى رسمى حزب است. حزب حکمتیست در مورد تئوری و مباحث تئوریک رای گیری نمیکند. موضع گیری های رسمی حزب به عرصه سیاسی و به حداقل لازم برای تضمین عملکرد واحد حزب در عرصه های اصلی سیاست محدود است.»
منبع: کنفرانس موسس حزب کمونیست کارگری حکمتیست شهريور ١٣٨٣ - سپتامبر ٢٠٠٤ به نقل از اسناد منتشره در سایت این حزب
منشور سرنگونی جمهوری اسلامی ایران
«سرنگونی بی قید و شرط و کامل جمهوری اسلامی، باز داشتن عوامل آن از امکان مقاومت در مقابل مردم و پاشاندن بنیادهای زندگی مدنی و همچنین تضمین حق مردم در انتخاب آزاد و آگاه نظام حکومتی آینده کشور، اساس منشور سرنگونی جمهوری اسلامی است. سرنگونی جمهوری اسلامی پیش شرط تضمین حق مردم در تعیین نظام آتی ایران است. معنی پیروزی جنبش سرنگونی، جایگزین شدن جمهوری اسلامی با یک دولت موقت با وظیفه اعلام فوری مطالبات انقلابی زیر به عنوان قانون و اجرای بی قید و شرط آنها است.
۱ - اعلام سرنگونی و انحلال جمهوری اسلامی
۲ - انحلال و خلع سلاح سپاه پاسداران، ارتش و کلیه دارودسته های نظامی و شبه نظامی وابسته به جمهوری اسلامی، تحت کنترل گرفتن کامل کلیه امکانات تسلیحاتی، تدارکاتی و اموال و دارائی های این ارگانها و نهادها .
۳ - انحلال کامل وزارت اطلاعات.
۴ - قابل دسترس کردن کلیه آرشیوها، بایگانی ها و پرونده های دولت از جمله سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات برای مردم.
۵ - مصادره کلیه موقوفات و اموال و دارائی های نهادهای سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیک اسلامی، اموال سران جمهوری اسلامی، "حوزه های علمیه" و نهادها و مدارس اسلامی و استفاده از آنها برای رفع نیازهای مادی، معنوی، تفریحی، سیاسی و اجتماعی مردم.
۶ - انحلال کلیه "حوزه های علمیه"
۷ - دستگیری سران جمهوری اسلامی
۸ - مسلح کردن مردم در میلیس های توده ای برای دفاع از آزادی، برای سرکوب مقاومت بازماندگان جمهوری اسلامی و تعرض هر نیروئی به آزادی ها و حقوق مردم.
۹ - اعلام جدائی کامل مذهب از دولت و آموزش و پرورش.
۱۰ - لغو کلیه قوانین و مقرراتی که منشاء مذهبی دارند. اعلام آزادی مذهب و بی مذهبی.
۱۱- اعلام آزادی بی قید و شرط عقیده، بیان، مطبوعات، اجتماعات، تشکل، تحزب و اعتصاب.
۱۲ – اعلام برابری کامل و بی قید و شرط زن و مرد در حقوق مدنی و فردی. لغو کلیه قوانین و مقرراتی که ناقض این اصل است.
۱۳- اعلام برابری کامل حقوق همه شهروندان، صرفنظر از جنسیت، مذهب، ملیت، نژاد و تابعیت.
۱۴ - آزادی کلیه زندانیان سیاسی.
۱۵ - لغو مجازات اعدام.
۱۶ - دسترسی همگانی بویژه تشکلهای توده ای مردم و احزاب سیاسی به رسانه های جمعی دولتی.
۱۷- لغو تمام پیمان های ضد مردمی، نظامی، سلطه طلبانه و سرکوبگرانه
۱۸- ـ لغو تمام کمکهای مالی و نظامی به دسته های قومی و مذهبی
۱۹- لغو دیپلماسی سری
۲۰ – تضمین بیمه بیکاری مکفی برای همه افراد آماده بکار بالای ۱۶ سال. پرداخت بیمه بیکاری مکفی و سایر هزینه های ضروری به کلیه کسانی که به علل جسمی یا روانی توان اشتغال به کار ندارند.
۲۱ – ارجاع مساله تعیین نظام حکومتی آینده ایران و تهیه قانون اساسی به مجمع نمایندگان مستقیم مردم حداکثر ظرف ۶ ماه.
۲۲ - برگزاری رفراندم در مناطق کرد نشین غرب ایران، زیر نظارت مراجع رسمی بین المللی، برای دادن حق انتخاب آزاد و آگاه به مردم این مناطق برای ماندن در ایران بعنوان اتباع متساوی الحقوق با دیگران و یا جدائی از ایران و تشکیل دولت مستقل. این رفراندم باید با خروج نیروهای نظامی دولت مرکزی و تضمین یک دوره فعالیت آزادانه کلیه احزاب سیاسی در کردستان، به منظور آشنا کردن توده مردم با برنامه و سیاست و نظرشان در این همه پرسی، انجام شود.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست (خط رسمی) همه مردم آزادیخواه، احزاب سیاسی، تشکل های توده ای و فعالین سیاسی را فرا میخواند که برای دفاع از جامعه ایران در مقابل هر نوع سازش با جمهوری اسلامی و برای حفاظت از جامعه در مقابل استیلای دارودسته های ارتجاعی و باند سیاهی اسلامی، قومی و عشیره ای و کانگسترهای سیاسی این منشور را مورد حمایت قرار دهند.
منبع: سایت حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی) فوریه ۲۰۱۸- بهمن ۱۳۹
رسانه ها
نشریات: نشریه حکمتیست هفتگی www.hekmatist.com
نشریه کمونیست ماهانه
تلویزیون پرتو، مشخصات ماهواره:
Frq 11179
Syb 27500
Pol H
FIC 3/4
سازمانها و نهادها:
انجمن ماركس- حكمت، نشريه الكترونيكي – سياسي خبري ايران تريبون، سايت زنان در خاورميانه به زبان انگليسي، سايت اول کودکان: کمپين بين المللی در دفاع از حقوق کودکان، نشريه الكترونيكي – سياسي خبري ايران تلگراف، سايت انجمن بي خدايان، حزب كمونيست كارگري عراق، سايت عليه جنگ و در دفاع از مدنيت جامعه ايران، سازمان سراسري پناهندگان ايراني، كميته كردستان حزب حكمتيست، مركز خبري كميته تشكيلات كل كشور حزب حكمتيست، كميته كمونيستي شقايق – حزب حكمتيست، حزب كمونيست كارگري كردستان عراق، سايت پاسخ، تلويزيون پرتو، سازمان آزادي زن عراق، بوپيشه وه (كردي)، رهايي, سازمان رهايي زن، سايت افقي نوين.
منبع
اسناد منتشره در سایت این حزب www.hekmatist.com
کنفرانس موسس حزب کمونیست کارگری حکمتیست شهريور ١٣٨٣ - سپتامبر ٢٠٠٤ به نقل از اسناد منتشره در سایت این حزب