۲٬۳۳۶
ویرایش
کاربر:Abbas/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جنگ آلان''' جنگی است که از ۲۵ مهر تا ۲ آبان ۱۳۶۲ خورشیدی بین نیروهای مجاهدین خلق و گروه‌های کردی از جمله حزب دموکرات کردستان ایران و کومله از یک‌طرف با نیروهای ارتش و سپاه جمهوری اسلامی در منطقه آلان و سردشت در کردستان ایران در گرفت. سرانجام این نبرد که ۷ شبانه روز مقاومت مجاهدین خلق و حزب دموکرات و کومله در برابر تهاجم نیروهای نظامی جمهوری اسلامی را در پی داشت به تصرف منطقه آزاد شده آلان توسط جمهوری اسلامی انجامید. | '''جنگ آلان''' جنگی است که از ۲۵ مهر تا ۲ آبان ۱۳۶۲ خورشیدی بین نیروهای مجاهدین خلق و گروه‌های کردی از جمله حزب دموکرات کردستان ایران و کومله از یک‌طرف با نیروهای ارتش و سپاه جمهوری اسلامی در منطقه آلان و سردشت در کردستان ایران در گرفت. سرانجام این نبرد که ۷ شبانه روز مقاومت مجاهدین خلق و حزب دموکرات و کومله در برابر تهاجم نیروهای نظامی جمهوری اسلامی را در پی داشت به تصرف منطقه آزاد شده آلان توسط جمهوری اسلامی انجامید. | ||
منطقه آلان در نزدیکی سردشت در کردستان ایران آخرین منطقه آزادشده‌ای بود که نیروهای مخالف جمهوری اسلامی در دست داشتند. | منطقه آلان در نزدیکی سردشت در کردستان ایران آخرین منطقه آزادشده‌ای بود که نیروهای مخالف جمهوری اسلامی در دست داشتند.مجاهدین از سال ۱۳۶۰ و آغاز مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی که امکان هر گونه فعالیت سیاسی از آنان سلب شد و جمهوری اسلامی روزانه هواداران آنان را در زندان اعدام می‌کرد همزمان در مناطق آزاد شده‌ی کردستان مستقر شدند. این منطقه در واقع به عنوان پشت جبهه و پشتیبان نیروها رزمی در شهرها استفاده می‌شد. مجاهدین با تمرکز نیرو در کردستان می‌توانستند تدارکات خود را به تیم‌های عملیاتی در شهرها برسانند. همزمان نیروهای معروف به پیشمرگه مجاهدین در مناطق کردی علیه پادگان‌ها و پایگاه‌‌های نظامی جمهوری اسلامی عملیات نظامی انجام می‌دادند. | ||
رادیو صدای مجاهد نیز از مرداد ۱۳۶۰ در منطقه کردستان مسقر شد. | |||
تمرکز نظامی جمهوری اسلامی در منطقه جنوب و خوزستان برای جنگ با عراق و کم شدن بار نظامی در کردستان این امکان را برای نیروهای مخالف کردی و مجاهدین فراهم کرد که مناطقی از آنرا آزاد کنند. مقاومت مجاهدین و نیروهای کردی تا سال ۱۳۶۲ در کردستان ادامه داشت. در سال ۱۳۶۲ با به بن بست خوردن عملیات نظامی جمهوری اسلامی در جبهه‌های جنوب در برابر ارتش عراق، جمهوری اسلامی در صدد باز کردن جبهه‌ی شمال برای کم کردن تمرکز نظامی عراق از جنوب بر‌آمد. در این مسیر نیروهای مخالف در کردستان مانع بودند. سرانجام نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در ۲۶ مهر ۱۳۶۲ با وارد کردن ۵۰۰۰۰ نیرو عملیات گسترده‌‌ای را برای بازپس گییری مناطق کردستان به اجرا درآوردند. مناطق آزاد شده‌ی کردستان در ۲ آبان ۱۳۶۲ تماما به دست جمهوری اسلامی افتاد. | |||
== شکل‌گیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | == شکل‌گیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۴: | ||
=== استقرار مجاهدین در منطقه آلان === | === استقرار مجاهدین در منطقه آلان === | ||
منطقه آلان در جنوب سردشت در سال‌های بین ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ یک منطقه آزاد شده از حاکمیت جمهوری اسلامی بود. این منطقه تحت کنترل گروه‌های مخالف کردی بود. مجاهدین نیز از اواخر سال ۱۳۶۰ به تدریج به این منطقه رفتند و در آن مستقر شدند. این منطقه در واقع نقطه مرکزی تجمع مجاهدین در کردستان بود. آلان توسط کوههای بلند و صعب العبور هومل، آلوت و | منطقه آلان در جنوب سردشت در سال‌های بین ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ یک منطقه آزاد شده از حاکمیت جمهوری اسلامی بود. این منطقه تحت کنترل گروه‌های مخالف کردی بود. مجاهدین نیز از اواخر سال ۱۳۶۰ به تدریج به این منطقه رفتند و در آن مستقر شدند. این منطقه در واقع نقطه مرکزی تجمع مجاهدین در کردستان بود. آلان توسط کوههای بلند و صعب العبور هومل، آلوت و گاکر احاطه شده است و منطقه امنی برای تجمع نیرو بود. مجاهدین از آنجا به داخل ایران برای عملیات تردد می‌کردند و این منطقه نقش پشتیبانی و تدارکات برای عملیات در شهرها را نیز به عهده داشت. مجاهدین در تعدادی از روستاهای این منطقه از جمله سنجوه، بیژوه، بناوه، دیناران و... پایگاه داشتند. | ||
به لحاظ استراتژیکی و با توجه به ویژگی‌های رژیم ولایت فقیه مجاهدین می‌دانستند که سرنگون کردن جمهوری اسلامی از طریق منطقه آزاد شده در خاک ایران در آن مقطع امکان پذیر نیست. به همین جهت مجاهدین به منطقه کردستان به عنوان منطقه‌ای که بخواهند با تمرکز نیرو از آنجا برای سرنگونی استبداد مذهبی اقدام کنند، نمی‌نگریستند. این منطقه در واقع برای پشتیبانی عملیات و پشت جبهه عملیات در داخل ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین به جهت اینکه به طور نسبی از حاکمیت جمهوری اسلامی آزاد بود می‌توانست برای تجمع نیروهای رزمنده‌ای که در داخل شهرهای ایران تحت فشار نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بودند مورد استفاده قرار گیرد. | |||
== تدارک جمهوری اسلامی برای تصرف آلان == | == تدارک جمهوری اسلامی برای تصرف آلان == | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۸: | ||
== ۷شبانه روز جنگ و درگیری == | == ۷شبانه روز جنگ و درگیری == | ||
جنگ آلان از روز دوشنبه ۲۵ مهر ۱۳۶۲ با تهاجم نیروهای نظامی جمهوری اسلامی به مواضع مجاهدین و گروه‌های کردی آغاز شد. فرماندهی مجاهدین در کردستان به عهده ابراهیم ذاکری بود که در آن مقطع برای شرکت در جلسه شورای ملی مقاومت ایران پیرامون بحث‌های تصویب طرح خود مختاری کردستان در فرانسه بود. در نبود او مسعود عدل فرماندهی نیروهای مجاهدین را در منطقه کردستان به عهده داشت که بعد‌‌ها در۱۳۶۷ در عملیات فروغ جاویدان جان باخت. مسعود عدل گزارش روزانه نبردهای ۷ روزه را در گزارشی به ابراهیم ذاکری گزارش کرده است. این گزارش در نشریه مجاهد شماره ۱۷۶ به تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۶۲ منتشر شده است. | جنگ آلان از روز دوشنبه ۲۵ مهر ۱۳۶۲ با تهاجم نیروهای نظامی جمهوری اسلامی به مواضع مجاهدین و گروه‌های کردی آغاز شد. فرماندهی مجاهدین در کردستان به عهده ابراهیم ذاکری بود که در آن مقطع برای شرکت در جلسه شورای ملی مقاومت ایران پیرامون بحث‌های تصویب طرح خود مختاری کردستان در فرانسه بود. در نبود او مسعود عدل فرماندهی نیروهای مجاهدین را در منطقه کردستان به عهده داشت که بعد‌‌ها در۱۳۶۷ در عملیات فروغ جاویدان جان باخت. مسعود عدل گزارش روزانه نبردهای ۷ روزه را در گزارشی به ابراهیم ذاکری گزارش کرده است. این گزارش در نشریه مجاهد شماره ۱۷۶ به تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۶۲ منتشر شده است. در نبردهای آلان مجاهدین و دو نیروی کردی یعنی حزب دموکرات کردستان ایران که در آن زمان متحد مجاهدین خلق در شورای ملی مقاومت ایران بود و همچنین کومله حضور داشتند. بنا به گفته شاهدان بیشترین مقاومت از طرف مجاهدین خلق صورت گرفت. نقل قولی در این مورد گویاست. عبدالرحمان مهابادی در صفحه فیس بوک خود در قسمتی از نقل قولی از حامد گوهری با عنوان «چگونه جمهوری اسلامی منطقه آلان سردشت را به اشغال خود درآورد» نوشته است: <blockquote>«...مقاومت نیروهای سیاسی به ویژه مجاهدین خلق چشمگیر بود. پارتیزان‌های مجاهد در جبهه‌های دفاعی و به ویژه در حین حملات زمینی دشمن به کوههای «هومل» و «زرکی» پاهای خود را بسته بودند! که نتوانند عقب‌نشینی کنند و محکم و استوار در سنگرهای رویارویی با دشمن می‌جنگیدند...».<ref>فیس بوک عبدالرحمان مهابادی</ref></blockquote>'''دو شنبه ۲۵ مهر''' | ||
'''دو شنبه ۲۵ مهر''' | |||
روز ۲۵ مهر حمله از دو سو یعنی از بانه و سردشت و در سه محور از حوالی نیمه شب آغاز شد. در این تهاجم نیروهای جمهوری اسلامی از سلاح‌های سنگین مانند خمپاره، توپ و کاتیوشا استفاده کردند. در جبهه سردشت هدف نیروهای حمله کننده تصرف ارتفاعات هومل بود که سنگرها و مواضع دفاعی مجاهدین در بالای آن مستقر بود. | روز ۲۵ مهر حمله از دو سو یعنی از بانه و سردشت و در سه محور از حوالی نیمه شب آغاز شد. در این تهاجم نیروهای جمهوری اسلامی از سلاح‌های سنگین مانند خمپاره، توپ و کاتیوشا استفاده کردند. در جبهه سردشت هدف نیروهای حمله کننده تصرف ارتفاعات هومل بود که سنگرها و مواضع دفاعی مجاهدین در بالای آن مستقر بود. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۱: | ||
== سرانجام جنگ آلان == | == سرانجام جنگ آلان == | ||
در جریان جنگ آلان مجاهدین با تاکتیک وارد کردن بیشترین تلفات به دشمن و با کمین گذاری و دفاع، مرحله به مرحله از منطقه آلان عقب نشینی کردند. در واقع از همان ابتدا نیز برای فرماندهی مجاهدین مشخص بود که در مقابل گسیل این میزان نیرو از طرف جمهوری اسلامی حفظ منطقه امکان‌پذیر نیست. از طرفی استراتژی مجاهدین نیز پیش بردن خط سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق منطقه آزاد شده در کردستان نیود. اختناق حاکم بر جامعه ایران و تعادل قوای نظامی چنین امکانی را به مجاهدین نمی‌داد. مجاهدین با توجه به برتری نطامی جمهوری اسلامی که از سلاح‌های سنگین برخوردار بود، تا آخرین حد توانایی خود در نبردهای آلان مقاومت کردند. نیروهای خط مقدم مجاهدین با سد کردن راه پیشروی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی به دنبال خرید وقت برای تحلیه پایگاه‌ها و مقرات توسط نیروهای پشتیبان و همچنین تخلیه روستاها توسط مردم بودند. در نهایت آخرین دسته از نیروهای مجاهدین در روز ۲ آبان ۱۳۶۲ از مرز ایران و عراق وارد منطقه کردستان عراق شدند. | در جریان جنگ آلان مجاهدین با تاکتیک وارد کردن بیشترین تلفات به دشمن و با کمین گذاری و دفاع، مرحله به مرحله از منطقه آلان عقب نشینی کردند. در واقع از همان ابتدا نیز برای فرماندهی مجاهدین مشخص بود که در مقابل گسیل این میزان نیرو از طرف جمهوری اسلامی حفظ منطقه امکان‌پذیر نیست. از طرفی استراتژی مجاهدین نیز پیش بردن خط سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق منطقه آزاد شده در کردستان نیود. اختناق حاکم بر جامعه ایران و تعادل قوای نظامی چنین امکانی را به مجاهدین نمی‌داد. مجاهدین با توجه به برتری نطامی جمهوری اسلامی که از سلاح‌های سنگین برخوردار بود، تا آخرین حد توانایی خود در نبردهای آلان مقاومت کردند. نیروهای خط مقدم مجاهدین با سد کردن راه پیشروی نیروهای نظامی جمهوری اسلامی به دنبال خرید وقت برای تحلیه پایگاه‌ها و مقرات توسط نیروهای پشتیبان و همچنین تخلیه روستاها توسط مردم بودند. در نهایت آخرین دسته از نیروهای مجاهدین در روز ۲ آبان ۱۳۶۲ از مرز ایران و عراق وارد منطقه کردستان عراق شدند.<ref>کتاب «خاک آلان آخرین قطره آزادی در وطنم» - نوشته یوسف اکبری</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | |||