۴۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|سازمان =مجاهدین خلق ایران-ارتش آزادیبخش ملی ایران | |سازمان =مجاهدین خلق ایران-ارتش آزادیبخش ملی ایران | ||
}} | }} | ||
'''عملیات فروغ جاویدان،''' عملیات بزرگ مجاهدین خلق بود که در تاریخ سوم مرداد ۱۳۶۷ آغاز و ۴ روز بعد، در هفتم مرداد به پایان رسید. این عملیات از طرف جمهوری اسلامی «مرصاد» نامیده می‌شود. در این عملیات ارتش | '''عملیات فروغ جاویدان،''' عملیات بزرگ مجاهدین خلق بود که در تاریخ سوم مرداد ۱۳۶۷ آغاز شد و ۴ روز بعد، در هفتم مرداد به پایان رسید. این عملیات از طرف جمهوری اسلامی «مرصاد» نامیده می‌شود. در این عملیات [[ارتش آزادیبخش ملی ایران]] (شامل تمامی کادرهای [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]) با هدف فتح تهران وارد ایران شد و توانست تا عمق ۱۵۰ کیلومتری خاک ایران پیشروی کند. در عملیات فروغ جاویدان ۱۳۰۴ تن از مجاهدین خلق و ۵۵ هزار نفر از نیروهای سپاه و بسیج کشته شدند. تصاویر نشان می‌دهد برخی از مردم در مسیر با انگیزه سرنگونی رژیم ایران به مجاهدین خلق پیوستند. عملیات فروغ جاویدان از ماه‌ها قبل طراحی شده بود اما قرار نبود در چنین تاریخی انجام شود. چند ماه پیش از آن، مجاهدین در [[عملیات چلچراغ]] شهر مهران را تسخیر کرده بودند. در این عملیات دو لشکر کامل و یک تیپ بزرگ جمهوری اسلامی متلاشی شد و مجاهدین خلق از نیروهای نظامی تحت امر خمینی ۲ میلیارد دلار غنیمت گرفتند. شعار مجاهدین این بود: امروز مهران! فردا تهران! | ||
این عملیات زنگ خطر سرنگونی برای خمینی بود و بسیاری از تحلیل‌گران معتقد بودند که مجاهدین خلق در گام بعدی به تهران خواهند رسید. | این عملیات زنگ خطر سرنگونی برای خمینی بود و بسیاری از تحلیل‌گران معتقد بودند که مجاهدین خلق در گام بعدی به تهران خواهند رسید. | ||
به همین دلیل خمینی که پیش از آن، گفته بود تا «فتح قدس» دست از جنگ نخواهد کشید، به ناگهان اعلام کرد که قصد آتش بس دارد. آتش بس منجر به بسته شدن مرزها به لحاظ قوانین بین‌المللی می‌شد و مجاهدین دیگر نمی‌توانستند برای عملیات بعدی به قصد فتح تهران خود را آماده کنند. از سویی با پذیرش آتش بس، ارتش مجاهدین چشم‌انداز عملیات سرنگونی را از دست می‌داد و پیش از آن که حتی | به همین دلیل خمینی که پیش از آن، گفته بود تا «فتح قدس» دست از جنگ نخواهد کشید، به ناگهان اعلام کرد که قصد آتش بس دارد. آتش بس منجر به بسته شدن مرزها به لحاظ قوانین بین‌المللی می‌شد و مجاهدین دیگر نمی‌توانستند برای عملیات بعدی به قصد فتح تهران خود را آماده کنند. از سویی با پذیرش آتش بس، ارتش مجاهدین چشم‌انداز عملیات سرنگونی را از دست می‌داد و پیش از آن که حتی یکبار برای آن اقدام کرده و توان خود را به نمایش بگذارد، متوقف می‌شد. در نتیجه خمینی می‌توانست آن را تنها زاییده‌ی جنگ ایران و عراق معرفی نماید. | ||
به همین دلیل مجاهدین با پذیرش ریسک بسیار، به محض آنکه زمزمه‌‌ی پذیرش آتش‌بس را شنیدند، پیش از به تصویب رسیدن آن، در حالی که هنوز آماده‌سازی‌های خود را انجام نداده و تازه از عملیات پیشین بازگشته بودند، برای تسخیر تهران اقدام کردند | به همین دلیل مجاهدین با پذیرش ریسک بسیار، به محض آنکه زمزمه‌‌ی پذیرش آتش‌بس را شنیدند، پیش از به تصویب رسیدن آن، در حالی که هنوز آماده‌سازی‌های خود را انجام نداده و تازه از عملیات پیشین بازگشته بودند، برای تسخیر تهران اقدام کردند. این بدان معنا بود که می‌بایست عملیاتی را که گویا قرار بود در مهرماه صورت پذیرد، بسیار زودتر از موعد و بدون آمادگی‌ها و شناسایی‌های و برنامه‌ریزی‌‌های معمول نظامی، در مرداد ماه اجرایی کنند. | ||
در این عملیات نقش زنان مجاهدین بسیار برجسته بود. برخی از آنها در صحنه‌هایی که توسط سران سپاه گزارش شده، به تنهایی با انبوهی از نیروهای مسلح رژیم ایران مقابله می‌کردند. مجاهدین خلق در عملیات فروغ جاویدان ۱۵۰ کیلومتر، یعنی تا ۱۰ کیلومتری کرمانشاه پیشروی کردند. آنها در گردنه‌ی چهارزبر متوقف شدند. | |||
== پیش از آغاز عملیات فروغ جاویدان == | == پیش از آغاز عملیات فروغ جاویدان == | ||
ارتش | [[ارتش آزادیبخش ملی ایران]] در [[عملیات چلچراغ|عملیاتی به نام چلچراغ]] در سال ۱۳۶۷ برای تسخیر شهر مهران، به پیروزی رسید. شعار ارتش آزادیبخش در آن عملیات، «امروز مهران، فردا تهران» بود. | ||
در این عملیات دو لشکر کامل ارتش تحت امر خمینی و همچنین یک تیپ رزمی آن توسط ارتش آزادیبخش مجاهدین متلاشی شد. ۱۵۰۰ نفر از نیروهای رژیم ایران تسلیم شدند. در این عملیات ۲ میلیارد دلار غنیمت نصیب ارتش آزادیبخش شد. پس از اینکه مجاهدین در عملیات چلچراغ به پیروزی رسیدند خمینی متوجه شد که اگر به جنگ ادامه دهد ممکن است مجاهدین در گام بعدی قصد حرکت به سوی تهران را داشته باشند، به همین دلیل آتش‌بس را پذیرفت. این پذیرش درحالی بودکه خمینی بارها از ادامه جنگ سخن می‌گفت و تأکید داشت که تا آخرین خشت خانه‌ها در تهران به جنگ ادامه خواهد داد. خمینی با پذیرش سریع آتش‌بس می‌خواست فرصت آمادگی برای عملیات فروغ جاویدان را از ارتش آزادیبخش بگیرد. به این ترتیب می‌توانست جلوی مجاهدین را که به دنبال تسخیر تهران و سقوط حاکمیت او بودند، بگیرد. چرا که آماده‌سازی برای عملیات سرنگونی به چندین ماه زمان نیاز داشت. با امضای قرارداد آتش‌بس مرزهای ایران و عراق بسته می‌شد و ارتش آزادیبخش دیگر نمی‌توانست برای عملیات فروغ جاویدان اقدام کند و به این ترتیب خطری که از جانب مجاهدین متوجه حکومت خمینی می‌شد از بین می‌رفت. مجاهدین خلق معتقد بودند، به دلیل اینکه هنوز تا آن زمان ارتش آزادیبخش عملیاتی با هدف تسخیر تهران و براندازی رژیم ایران انجام نداده بود، در نتیجه در صورت بسته شدن راه عملیات به سمت ایران، به عنوان پدیده‌ای غیرموثر، ناکارآمد و زاییدهٔ جنگ ایران و عراق معرفی می‌شد. چرا که پس از آتش‌بس عملیات ارتش آزادیبخش نیز پیش از آنکه اقدامی برای سرنگونی کرده و خود را به ثبت رسانده باشد، به پایان می‌رسید. بدین ترتیب ارتش آزادیخبش به‌رغم فرصت بسیار کمی که برای تجدید قوا، آماده‌سازی وطراحی داشت، پیش از امضای قرارداد آتش‌بس بین طرفین، یعنی پس از اعلام آمادگی خمینی برای پذیرش آتش‌بس تا زمانی که حکومت سابق عراق برای امضای آن وارد مذاکره شود، عملیات فروغ جاویدان را آغاز کرد. [[پرونده:آرم ارتش آزادیبخش ملی ایران.jpg|جایگزین=آرم ارتش آزادیبخش ملی ایران.|بندانگشتی|آرم ارتش آزادیبخش ملی ایران.]] | |||
== توجیه عملیات فروغ جاویدان == | == توجیه عملیات فروغ جاویدان == | ||