کاربر:Poori/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Poori/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۰۸

۲۶ بایت حذف‌شده ، ۲ مه

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

Alireza k h

مدیران رابط کاربری، مدیران

۲٬۲۱۵

ویرایش

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۰۶ (نمایش مبدأ) Alireza k h (بحث \| مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۰۸ (نمایش مبدأ) Alireza k h (بحث \| مشارکت‌ها) جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:
	[[پرونده:گزارشگر ویژه.jpg\|بندانگشتی\|گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد]]'''~~گزارشگر ویژه؛~~ گزارشگر ویژه حقوق بشر؛ Special Rapporteur on Human Rights'''. گزارشگر ویژه حقوق بشر، مقامی مستقل از هر دولت یا سازمان است که توسط شورای حقوق بشر		[[پرونده:گزارشگر ویژه.jpg\|بندانگشتی\|گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد]]'''گزارشگر ویژه حقوق بشر؛ Special Rapporteur on Human Rights'''. گزارشگر ویژه حقوق بشر، مقامی مستقل از هر دولت یا سازمان است که توسط شورای حقوق بشر

	سازمان ملل برای نظارت بر وضعیت حقوق بشر در یک کشور یا موضوع خاص منصوب می‌شود و در ظرفیت فردی خود خدمت می‌کند. این افراد، که اغلب کارشناسان حقوق بین‌الملل یا فعالان برجسته هستند، وظیفه جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه با قربانیان، و ارائه گزارش به مجمع عمومی یا شورای حقوق بشر را دارند. آن‌ها از منابع مختلفی مانند سازمان‌های غیردولتی، شاهدان، و اسناد رسمی استفاده می‌کنند و گزارش‌هایشان می‌تواند به قطعنامه‌ها یا اقدامات بین‌المللی منجر شود.<ref name=":0" /> گزارشگران ویژه باید بی‌طرف و مستقل عمل کنند، اما اغلب با موانعی مانند عدم همکاری دولت‌ها مواجه می‌شوند. نقش آن‌ها در جلب توجه جهانی به نقض حقوق بشر و فشار بر دولت‌ها برای اصلاحات حیاتی است، هرچند محدودیت‌هایی مانند عدم دسترسی مستقیم به برخی کشورها، از جمله ایران، کارشان را دشوار می‌کند. <ref>[https://impactiran.org/wp-content/uploads/2018/02/UNSR_WhitePaper.pdf REFLECTIONS ON THE IRAN MANDATE]</ref>		سازمان ملل برای نظارت بر وضعیت حقوق بشر در یک کشور یا موضوع خاص منصوب می‌شود و در ظرفیت فردی خود خدمت می‌کند. این افراد، که اغلب کارشناسان حقوق بین‌الملل یا فعالان برجسته هستند، وظیفه جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه با قربانیان، و ارائه گزارش به مجمع عمومی یا شورای حقوق بشر را دارند. آن‌ها از منابع مختلفی مانند سازمان‌های غیردولتی، شاهدان، و اسناد رسمی استفاده می‌کنند و گزارش‌هایشان می‌تواند به قطعنامه‌ها یا اقدامات بین‌المللی منجر شود.<ref name=":0" /> گزارشگران ویژه باید بی‌طرف و مستقل عمل کنند، اما اغلب با موانعی مانند عدم همکاری دولت‌ها مواجه می‌شوند. نقش آن‌ها در جلب توجه جهانی به نقض حقوق بشر و فشار بر دولت‌ها برای اصلاحات حیاتی است، هرچند محدودیت‌هایی مانند عدم دسترسی مستقیم به برخی کشورها، از جمله ایران، کارشان را دشوار می‌کند. <ref>[https://impactiran.org/wp-content/uploads/2018/02/UNSR_WhitePaper.pdf REFLECTIONS ON THE IRAN MANDATE]</ref>