کاربر:Rah/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Rah/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۲۴

۳٬۴۴۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Safa

۱۳٬۲۲۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 حمیرا اشراق (متولد ۱۳۳۹-تهران) هواداران مجاهدین خلق و عضو میلیشیای مجاهدین در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷ بود. او در جریان انقلاب ضدسلطنتی در حالی که ۱۸ ساله بود با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و از همان زمان فعالیت‌های سیاسی خود را آغاز کرد. حمیرا اشراق در بهار سال ۱۳۵۸ در بخش دانش آموزی قرار گرفت و یکی از  مسئولین انجمن مدرسه خوارزمی شد. حمیرا اشراق  در خرداد ماه همان سال دیپلم گرفت و سپس  بطور حرفه‌ای و تمام وقت وارد تشکل میلیشیای مجاهدین خلق شد.حمیرا فرماندهی برخی از تظاهرات و تجمع‌های آن زمان را که به صورت مسالمت‌آمیز  برگزار می‌شد،برعهده داشت.
-حمیرا در نشریهٌ نسل انقلاب، ارگان دانش‌آموزی سازمان مجاهدین خلق ایران فعالیت می‌کرد. پس از شروع مقاومت سراسری، او فرماندهی یک گردان دانش‌آموزی را به عهده گرفت.  حمیرا اشراق، پس از دستگیری، توسط دژخیمان به زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها برده شد.
+حمیرا در نشریهٌ نسل انقلاب، ارگان دانش‌آموزی سازمان مجاهدین خلق ایران فعالیت می‌کرد. پس از شروع مقاومت سراسری، او فرماندهی یک گردان دانش‌آموزی را در روز ۵ مهر سال ۱۳۶۰به عهده داشت.  حمیرا اشراق، یک ماه بعد در آبان ۱۳۶۰ در روز تاسوعا دستگیر شد، پس از دستگیری، توسط بازجویان به زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها برده شد.
 اما او در زیر شدیدترین شکنجه‌ها و رو در روی جلاد سرود آزادی سر می‌داد. دریکی از لحظات اوج شکنجه وقتی دژخیمانی که برسرش ریخته بودند از او خواستند که حداقل یک کلمه بگوید؛ شروع به خواندن سرود آزادی درگوش شکنجه‌گران کرد و این باعث شد آنها بر شدت شکنجه‌هایش بیفزایند.
-حمیرا اشراق در سال ۱۳۶۰ توسط سپاه پاسداران دستگیر شده و زیر شکنجه رفت تا اطلاعات دوستان دیگر خودش را که از مجاهدین خلق حمایت می‌کردند به آن‌ها بدهد.  اما او از دادن اطلاعات خودداری کرد. مژگان همایون‌فر نقل می‌کند  هنگامی که  او زیر ضربات سخت کابل قرار داشت به شکنجه‌گر گفت قصد دارد اطلاعات خود را بدهد و از شکنجه‌گر خواست برای شنیدن نزدیک بیاید، اما او با شجاعت تمام سرود « ای آزادی» که از سرودهای انقلابی مشهور در آن زمان بود را سر داد.
+یک زندانی از بند رسته در مورد مقاومت حمیرا که در بهداری اوین شاهد بوده نوشته است:
+حمیرا روی تختی تکیده و مچاله شده افتاده بود نفسهایش با صدای خس خس سینه‌اش در هم می‌آمیخت روی پیشانی‌اش از زیر باند خون بیرون زده بود و از بینی‌اش هم باریکه‌های خون می‌آمد دست راست او از قسمت کتف تا پایین باند پیچی شده بود و قیافه‌اش به قدری درهم و خون آلود بود که به سختی می‌شد تشخیص داد بعد از مدتی حمیرا پاسداری را که در اتاق قدم می‌زد صدا زد و گفت من با بازجویم کار دارم که پاسدار به‌سرعت از اتاق خارج شد. حمیرا با خوشحالی لبخند زد و از وضعیت من و بازجویی‌هایم پرسید و رهنمودهای لازمه را داد و اخبار و اطلاعات رژیم و مزدوران را به من گفت صدای پای بازجو و پاسداران که می‌دویدند به‌گوش رسید حمیرا ساکت شد. دو پاسدار به همراه باز جو آمدند. بازجو یک صندلی کنار تخت او گذاشت و کنارش نشست و با ولع حیوانی خود گفت خوب چه می‌خواستی بگویی؟ حمیرا گفت گوشت را نزدیک بیار. بازجو در حالی‌که چشمانش برق می‌زد با شتاب گوشش را نزدیک حمیرا برد و در این لحظه صدای حمیرا در فضای اتاق پیچید:
+ای آزادی در راه تو بگذشتم از زندانها
+ای آزادی ره پیمودم در غوغای توفانها
+پر پر کردم قلب خود را چونان گل در میدانها
+خون خود را جاری کردم چون رودی در سنگرها ای آزادی
+رگهای صور ت بازجو از شدت خشم و استیصال نزدیک به انفجار بود دهانش را باز کرد که چیزی بگوید اما همان‌طور ماند و نتوانست کلمه‌ای ادا کند و او با چهره‌ای مصمم به سرود خواندن ادامه داد دژخیمان خمینی جلاد در مقابل عظمت این مقاومت و سیلی جانانه‌ای که دریافت کرده بودند با زبونی بسیار او را که دیگر یارای راه رفتن نداشت
+یکی از زنانی که شاهد شکنجه‌اش بود می‌گفت: در زندان جایی را که می‌خواستند بسوزانند لباس را پاره می‌کردند یا در می‌آوردند و بعد اسپری می‌پاشیدند مثل پیف پاف بود. منطقه آلوده شروع به سوختن می‌کرد. بعد قرمز می‌شد. مرتب این سوزش بیشتر می‌شد. دوباره اسپری می‌پاشیدند و زیادتر می‌کردند پوست می‌رفت و گوشت بیرون می‌زد و مثل این‌که اسید روی آن پاشیده باشند گوشت قرمز خورده می‌شد تمام سطح پشتش و دست او را اسپری زده بودند و بیهوش بود... و تمام بندهای انگشتان دست حمیرا اشراق را با آتش سیگار هم سوزانده بودند اما این مجاهد قهرمان همواره لبخند بر لب داشت و بازجویش از لبخند او تعادلش به هم می‌خورد.
+یکی از هم تیمهایش می‌گوید: در یک قرار در فاز نظامی که با او داشتم متوجه حلقه‌یی در انگشتانش شدم از او سؤال کردم. او همیشه می‌گفت من با سازمان مجاهدین ازدواج کردم و این حلقه پیوند ما است.<ref>[https://martyrs.mojahedin.org/i/martyrs/4575 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
 حمیرا اشراق در سحرگاه ۵ آذر ۱۳۶۰ در حالیکه بر روی صندلی چرخدار بود به جوخهٌ اعدام سپرده شد.