کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

این حزب گروه کوچکی از ملی‌گرایان آلمانی بود که در سال‌های پایانی جنگ جهانی اول شکل گرفت. در اوایل سال ۱۹۱۸ تحت تاثیر افکار انقلاب کمونیستی کارگری روسیه که در اروپا رواج یافته بود، ابتدا در برمن گروهی با نام: کمیته آزاد برای صلح کارگران آلمان (به آلمانی: Freier Ausschuss einen für deutschen Arbeiterfrieden) اعلام موجودیت کرد. آنتون درکسلر قفل‌سازی ساده و از اعضای ارتش در جنگ اول جهانی در تاریخ ۵ ژانویه ۱۹۱۹ به همراه چند تن از دوستان نزدیکش و بیست کارگر از راه آهن مونیخ به بحث دربارهٔ ایجاد حزبی مستقل از کمیته آزاد برای صلح، بر اساس اصول سیاسی که درکسلر مطرح کرد بحث و گفتگو کردند. این گفتگو سرانجام به تأسیس حزبی جدید انجامید. درکسلر در تاریخ ۷ مارس ۱۹۱۸ در مونیخ شعبه‌ای از این گروه را تشکیل داد. حزب کارگران آلمان، یک گروه کوچک با ۵۵ عضو بود. اما دولت وایمار که فعالیت‌های حزب را مشکوک به براندازی تلقی کرده بود جاسوسانی را به درون حزب فرستاد. آدولف هیتلر که مأمور اطلاعاتی ارتش بود به حزب پیوست تا از نزدیک تحولات آن را گزارش کند. او به مرور جذب دیدگاه‌های ملی‌گرایانه حزب شد. هیتلر قدرت سخنوری خوبی داشت و به یکی از سخنگویان ماهر حزب تبدیل شد. در میان اعضای اولیه حزب می‌توان به رودلف هس، هانس فرانک و آلفرد روزنبرگ اشاره کرد که بعدها همگی از سران حزب نازی شدند. هیتلر که جذب حزب شده بود نه تنها مخالفتی با حزب نداشت بلکه به یکی از ستون‌های اصلی حزب تبدیل شد و از سازمان اطلاعات ارتش خارج و به حزب پیوست. او در اولین گام طی یک ابتکار عمل تبلیغاتی تعداد اعضای حزب را که ۵۵ نفر بود از ۵۵۵ شروع کرد. این اولین و بزرگترین تبلیغ برای حزب بود. دومین اقدام هیتلر در ۲۴ فوریه ۱۹۲۰ افزودن واژه سوسیالیست ملی به نام حزب بود که با نام حزب ملی کارگران سوسیالیست آلمان (به اختصار: NSDP) معرفی شد. هیتلر با اجرای سخنرانی‌های آتشین به جذب هر چه بیشتر افراد به حزب کمک بزرگی می‌کرد.  

حزب کارگران آلمان به وسیله یک کمیته هفت نفره اداره می‌شد که هیتلر یکی از اعضای آن بود. هیتلر توانست درکسلر را متقاعد کند که شورای هفت نفره مدیریت حزب منحل شود؛ با انحلال این شورا هیتلر به عنوان رئیس جدید حزب توانست برنامه‌های خود را به خوبی پیش ببرد و توانست حزب ناسیونال سوسالیست را بعنوان اولین و تنها حزب قانونی کشور تثبیت کند. نخستین اقدام هیتلر پس از ریاست تشکیل گروه شبه نظامی حزب به نام اس آ بود. در گام بعد هیتلر اعلام کرد که دو هدف کلی در حزب دارد: اولین هدف پیشرفت آلمان و دومین هدف مقابله با دشمنان درجه اول آلمان یعنی فرانسه - انگلیس و شوروی که در چنگال سرمایه یهودیان اسیر هستند. در سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۲۲ حزب نازی رشد قابل ملاحظه‌ای کرد. حزب نازی دارای یک شاخه نظامی به نام گروه حمله اس آ شده بود که در راس این گروه ارنست روهم نزدیک‌ترین دوست هیتلر در حزب قرار داشت. بعدها در سال ۱۹۳۴ بین روزهای ۳۰ ژوئن تا ۲ ژوئیه هیتلر برای تثبیت قدرت خودش در یک تصفیه درون حزبی، ارنست روهم و بخشی از سران این نیرو را به همراه ۴۰۰ تن دیگر در شب چاقوهای بلند به قتل رساند. پس از اعدام روسای اس آ، نیروی اس اس که تحت رهبری هیتلر قرار داشت و زیر مجموعه اس آ به شمار می‌آمد، به عنوان نیروی مستقل به فعالیت ادامه داد.

هيتلر تا دقايق آخر مقاومت كرد و چون ديگر هيچ نيرويی برای جنگيدن نداشت برای آنكه جسدش به دست دشمنانش نيفتد دستور داد جسدش را بسوزانند و پس از اين دستور با شليك تپانچه به زندگی پر فراز و نشيب خود پايان داد.

اما جنگ جهانی دوم ، جدای از تبعات منفی ، آثار مثبتی نيز بر جای گذاشت كه امروزه بشراز آنها بهره مند است. اصولا انسانها در مواقعی كه ضرورت ايجاد كند دست به كارهای بزرگی میزنند و رشد سريع علم و دانش بشری و پيشرفت فوق العاده تكنولوژی كه به علت رقابت شديد نظامی بوجود آمد از جمله اين آثار است.

== مرگ هیتلر ==

هیتلر از اوایل سال ۱۹۴۵متوجه شده بود که آلمان به زودی شکست می‌خورد. شوروی توانسته بود نیروهای آلمان را به اروپا غربی براند و متفقین از سمت غرب به سوی آلمان پیشروی می‌کردند. در نیمه شب ۲۹ آوریل، هیتلر با اوا براون (Eva Braun) ازدواج کرد. همزمان او از اعدام دیکتاتور ایتالیای «بنیتو موسولینی» مطلع شد. او که از اسارت به دست ارتش دشمن می‌ترسید روز بعد از ازدواجش با اوا براون خودکشی کرد. آدولف هیتلر با سیانور و شلیک همزمان گلوله تپانچه به سرش و اوا براون با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. جوزف گوبلز و سایرین که در سنگر بودند، پیکر بی جان آن دو را به بیرون بردند و به خواست خود هیتلر سوزاندند. او وصیتنامه ای در آخرین ساعات قبل از مرگ از خود برجای گذاشت.