کاربر:Safa/2صفحه تمرین
داریوش فروهر
تاریخچه زندگی داریوش فروهر
داریوش فروهر در هفتم دی ماه سال ۱۳۰۷ در اصفهان متولد شد
دوران تحصیلات ابتدایی او در اصفهان سپری شد سپس بدلیل انتقال پدرش به ارومیه وی نیز به آن شهر میرود، این دوران همزمان سوم شهریور ۱۳۲۰ و اشغال ایران توسط متفقین بود، در سال ۱۳۲۱ پدر فروهر به دلیل مبارزه با اشغالگران بازداشت شده و به اردوگاه اسیران جنگی در اراک فرستاده میشود.
فروهر در سال ۱۳۲۲ در سن ۱۳ سالگی همزمان با تحصیل در دبیرستان ایرانشهر تهران با اهداف و مبارزهی دکتر محمد مصدق آشنا میشود و از همان هنگام وارد فعالیتهای سیاسی میشود.
در سال ۱۳۲۷ وارد دانشکده حقوق میشود و در سال ۱۳۲۸ مصدق را در بنیانگذاری جبههی ملی به همراه دیگر دانشجویان یاری میدهد. یکسال بعد برای اولین بار بدلیل فعالیتهای سیاسی بازداشت میشود.
در روز ۳۰ تیر ۱۳۳۱ نقش فعالی در قیام مردم بعهده داشت. وی در تظاهرات خونین میدان بهارستان شرکت میکند، یک سال بعد در اوج فعالیتهای خود در جریان کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مجروح میشود.
در اول شهریور ۱۳۳۲ تخستین اعلامیهی ستاد مخفی حزب ملت ایران علیه کودتاجیان به امضای داریوش فروهر منتشر میشود. در این اعلامیه مردم به مبارزه و مقاومت علیه کودتاچیان دعوت فراخوانده شدند.
در روز ۱۰ دی ۱۳۳۲ داریوش فروهر بازداشت میشود، وی در مرداد ماه ۱۳۳۳ ظاهراٌ از زندان فرمانداری نظامی آزاد و به قشم تبعید میشود. فروهر در همان سال به تهران بازمیگردد و به دلیل راه انداختن تظاهرات علیه کنسرسیوم بار دیگر به زندان میرود. وی پس از آزادی از زندان نقش فعالی در برگزاری مراسم هفتم و چهلم شهادت دکتر حسین فاطمی ایفا میکند.
در نوروز ۱۳۳۵ به دنبال مخالفت با پیمان بغداد و انتخابات دورهی نوزدهم به همراه آیتالله زنجانی بهمدت چند ماه روانه زندان میشود.
در هشتم خرداد ۱۳۳۸ به دنبال فعالیتهای حزبی، همراه تعدادی از دانشآموزان، دانشجویان و کارگران بازداشت میشود. وی مدت سه ماه در سلولی که در زیر یک شیروانی قرار داشت و لولههای حرارتی آشپزخانه قرارگاه دژبان از دیوارهای آن میگذشت در شرایطی خفقانآور زندانی میشود.
پس از هجده ماه در سال ۱۳۳۹ ارتشبد هدایت از سوی شاه پیشنهاد ترک ایران را به فروهر میدهد، فروهر در پاسخ میگوید:
«زندان را به آزادی دور از وطن ترجیح میدهم».
دو ماه پس از آزادی از زندان از سوی جبهه ملی نامزد نمایندگی مجلس میشود. اما بار دیگر در ۱۷ دی ماه به زندان میافتد و تا ۲۵ فروردین سال ۱۳۴۰ در زندان میماند.
روز سوم اردیبهشت ۱۳۴۰ در ۳۴ سالگی به پروانه اسکندری که او هم بخاطر فعالیتهای اعتراضی در دوران دانشجویی چندین باز به زندان رفته ازدواج میکند.
در شامگاه ۲۹ تیر به همراه شخصیتهای سیاسی ملی از جمله آیتالله طالقانی در مراسم فاتحهخوانی بر سر مزار شهدای سیام تیر بازداشت شده و بر اثر فشار افکار عمومی آزاد میگردد. در اول بهمن همان سال نیز به دنبال هجوم گارد شاهنشاهی به دانشگاه، وی در معرض دستگیری قرار میگیرد ولی نیروهای گارد موفق به بازداشت وی نمیشوند.
در نیمه اسفند ۱۳۴۱ داریوش فروهر به علت شرکت فعال در تظاهرات علیه طرح انقلاب سفید بار دیگر با عدهای از رهبران جبهه ملی روانه زندان میشود. وی تا شهریور ۱۳۴۲ در زندان میماند. وی پس از آزادی طرح تازهای به نام «ایستادگی و کوشش» ارائه میدهد و همچنین با ارسال نامههایی برای دکتر مصدق در احمدآباد برای سازماندهی و چگونگی پیکارهای آینده از وی راهنمایی میخواهد.
در ۳۰ شهریور ۱۳۴۳ به دنبال فعالیتهای سیاسی و حزبی به همراه گروهی از یارانش روانه زندان میشود.
در سال ۱۳۴۴ داریوش فروهر پس از محاکمه در بیدادگاه به ۳ سال زندان محکوم میشود. در آبان ماه سال بعد آزاد میشود و به دنبال درگذشت دکتر مصدق در ۱۴ اسفند، حضوری فعال در مراسم بزرگداشت وی دارد. فروهر در اعلامیهای از مردم ایران میخواهد که به مدت ۴۰ روز عزاداری کنند.
در سال ۱۳۴۹ طی اعلامیهای جدایی بحرین از ایران را بشدت محکوم میکند. فروهر به دلیل همین مخالفت در ۱۷ فروردین بازداشت میشود و دست به اعتصاب غذا میزند و تا آستانهی مرگ پیش میرود. وی بدون محاکمه این بار نیز به ۳ سال زندان محکوم میشود. از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ داریوش فروهر ضمن تلاش برای نوسازی سازمانهای مبارزاتی، به کار وکالت دادگستری نیز مشغول میشود.
در ۲۲ خرداد ۱۳۵۶ طی یک نامهی سرگشاده با دو تن از همفکرانش، تنگناهای موجود در کشور را مورد بررسی قرار میدهد و شاه را از ادامهی سیاستهای خود بر حذر میدارد. در ۲۸ آبان کوششهای او و یارانش به ثمر رسیده و اتحاد نیروهای جبهه ملی تشکیل میشود. در ۳۰ آذر همان سال نیز که مصادف با عید قربان است مراسم تجمعی به همت داریوش فروهر از طرف جامعه اصناف، بازرگانان و پیشهوران بازار تهران در کاروانسرا سنگی برپا شده و مورد هجوم کماندوهای گارد سلطنتی قرار میگیرد. وی از ناحیهی سر به سختی آسیب میبیند و مدتی در بیمارستان بستری میشود. در ۷ اردیبهشت ۱۳۵۷ ماموران ساواک در منزل وی بمب میگذارند. به دنبال این حادثه ۸ ماه خانهبدوش میشود، در ۱۳ شهریور حضوری چشمگیر در نماز عید فطر و راهپیمایی آن روز دارد، وی در راهپیمایی ۱۶ شهریور نیز حضوری فعال دارد. در ۱۷ شهریور دفتر فروهر مورد محاصره قرار میگیرد، در روز ۲۶ آبان داریوش فروهر و دکتر کریم سنجابی به دنبال یک مصاحبهی مطبوعاتی بازداشت میشوند، این دو علیرغم اعتراضات مردم به مدت ۲۶ روز در زندان میمانند.
داریوش فروهر در راهپیمایی تاسوعا و عاشورا در روزهای ۱۹ و ۲۰ آذر شرکت میکند. پس از پیروزی انقلاب به عنوان وزیر کار دولت موقت منصوب میشود، راهاندازی دوباره کارخانجات و کارگاهها و طرح بیمه بیماری، طرح ایجاد صندوق وام کارگری، برابر سازی تعطیلات کارگران و کارمندان و تعیین حداقل دستمزد عادلانه برای کارگران از جمله کارهای او در این دوره است. او برای حل اختلافات و مشکلات کردستان به همراه هیئتی به کردستان میرود.
سرانجام در شب اول آذر سال ۱۳۷۷ به همراه همسرش پروانه اسکندری بدست ماموران وزارت اطلاعات در سلسله قتلهای زنجیرهای با چندین ضربه کارد به قتل میرسد.