۸٬۷۶۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگرداندهشده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|887x887پیکسل]] | [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|887x887پیکسل]] | ||
{{جعبه اطلاعات سیاستمدار | نام = میرزا جواد خان سعدالدوله | تصویر = سعدالدوله.jpg | شرح تصویر = | {{جعبه اطلاعات سیاستمدار | نام = میرزا جواد خان سعدالدوله | تصویر = سعدالدوله.jpg | شرح تصویر = میرزا جواد سعدالدوله، سیاستمدار و دیپلمات دوره قاجار | معروف به = ابوالمله (پدر ملت) | نام مستعار = | زادروز = ۱۲۵۷ ه.ق | شهر تولد = خوی | تاریخ مرگ = آذر ۱۳۰۸ ه.ق | شهر مرگ = تهران | تحصیلات = علوم حوزوی، زبان فرانسه، تلگراف مورس، دارالفنون تهران | دین =اسلام | حزب سیاسی = ابتدا مشروطهخواه، سپس حامی محمدعلی شاه | سمت = نخستوزیر (استبداد صغیر)، وزیر خارجه، وزیر تجارت، نماینده مجلس شورای ملی | پستهای قبلی = تلگرافچی تبریز، وزیر مختار ایران در بلژیک | فعالیتها = تدوین قانون اساسی، تأسیس مدرسه دارالفنون تبریز، تأسیس کارخانههای قند و بلورسازی، اخراج مستشاران بلژیکی | قبل از = مشیرالسلطنه (نخستوزیری) | بعد از = ناصرالملک (نخستوزیری) |image_size=220پیکسل}} | ||
'''میرزا جواد خان سعدالدوله'''، (متولد سال ۱۲۵۷ ه. ق، خوی - درگذشته آذر ۱۳۰۸ ه. ش، تهران) سیاستمدار، دیپلمات و از رجال برجسته دوران قاجار و مشروطه، نمادی از پیچیدگیهای سیاسی ایران در گذار از استبداد به مشروطیت است. سعدالدوله زاده خوی یا تبریز از خانوادهای اشرافی آذربایجانی، فرزند میرزا جبار ناظم مهام (امین تذکره آذربایجان و مباشر روزنامه وقایع اتفاقیه)، تحصیلات ابتدایی را در خوی و تبریز گذراند و زبان فرانسه را نزد مبلغین مسیحی آموخت. در ۲۲ سالگی به تفلیس رفت و فن تلگراف مورس را فرا گرفت، سپس به عنوان تلگرافچی تبریز بازگشت و لقب سعدالدوله را از [[ناصرالدین شاه]] دریافت کرد. فعالیتهای اولیهاش شامل ریاست تلگرافخانه تبریز و تهران، تأسیس اولین مدرسه دارالفنون تبریز، و متصدی امور تجاری وزارت خارجه بود. او در سال ۱۳۱۰ ه.ق به عنوان وزیر مختار ایران در بلژیک منصوب شد و ۱۲ سال در این پست ماند، جایی که قرارداد استخدام مستشاران بلژیکی گمرک (مانند ژوزف نوز) را منعقد کرد، کارخانههای قند و بلورسازی کهریزک و تهران را با سرمایه بلژیکی بنیان گذاشت، و دو کشتی جنگی از هلند خریداری نمود. بازگشتش به ایران با وزارت تجارت همراه بود، اما مخالفت با سیاستهای استبدادی عینالدوله و حمایت از تجار در ماجرای قندسازی، منجر به عزل و تبعید به یزد شد – اقدامی که وجهه مشروطهطلبانهای برای او ساخت. | '''میرزا جواد خان سعدالدوله'''، (متولد سال ۱۲۵۷ ه. ق، خوی - درگذشته آذر ۱۳۰۸ ه. ش، تهران) سیاستمدار، دیپلمات و از رجال برجسته دوران قاجار و مشروطه، نمادی از پیچیدگیهای سیاسی ایران در گذار از استبداد به مشروطیت است. سعدالدوله زاده خوی یا تبریز از خانوادهای اشرافی آذربایجانی، فرزند میرزا جبار ناظم مهام (امین تذکره آذربایجان و مباشر روزنامه وقایع اتفاقیه)، تحصیلات ابتدایی را در خوی و تبریز گذراند و زبان فرانسه را نزد مبلغین مسیحی آموخت. در ۲۲ سالگی به تفلیس رفت و فن تلگراف مورس را فرا گرفت، سپس به عنوان تلگرافچی تبریز بازگشت و لقب سعدالدوله را از [[ناصرالدین شاه]] دریافت کرد. فعالیتهای اولیهاش شامل ریاست تلگرافخانه تبریز و تهران، تأسیس اولین مدرسه دارالفنون تبریز، و متصدی امور تجاری وزارت خارجه بود. او در سال ۱۳۱۰ ه.ق به عنوان وزیر مختار ایران در بلژیک منصوب شد و ۱۲ سال در این پست ماند، جایی که قرارداد استخدام مستشاران بلژیکی گمرک (مانند ژوزف نوز) را منعقد کرد، کارخانههای قند و بلورسازی کهریزک و تهران را با سرمایه بلژیکی بنیان گذاشت، و دو کشتی جنگی از هلند خریداری نمود. بازگشتش به ایران با وزارت تجارت همراه بود، اما مخالفت با سیاستهای استبدادی عینالدوله و حمایت از تجار در ماجرای قندسازی، منجر به عزل و تبعید به یزد شد – اقدامی که وجهه مشروطهطلبانهای برای او ساخت. | ||
ویرایش