کاربر:دانا/صفحه تمرین
انتقال مجاهدین به آلبانی
تاریخچه حضور مجاهدین در عراق
بی بی سی فارسی
از بغداد تا تیرانا: پایان سی سال حضور مجاهدین خلق در عراق
پرونده سی ساله حضور اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق که با استقبال صدام حسین از مسعود رجوی باز شده بود با خروج آخرین اعضای سازمان از این کشور و در غیاب رجوی بسته شد.
این پرونده فراز و نشیب زیادی داشت که از حمله به خاک ایران با پشتیبانی نیروهای عراقی و ناپدید شدن مسعود رجوی پس از حمله آمریکا به عراق تا انتقال مجاهدین از پایگاه اشرف به اردوگاه لیبرتی و درگیری های متعدد مجاهدین با ارتش و شبه نظامیان عراقی و کشته شدن تعدادی از اعضای این سازمان را شامل می شود.
از پاریس تا بغداد
در سال ۱۳۶۵ و پس از فشار دولت فرانسه و عدم پذیرش دیگر کشورهای اروپایی، سازمان مجاهدین خلق مقر خود را از پاریس به بغداد منتقل کرد. صدام حسین که در آن زمان درگیر جنگ با ایران بود از مسعود رجوی استقبال گرمی کرد و قرار شد تمامی اعضای این سازمان به قرارگاهی در هشتاد کیلومتری مرز ایران در استان دیاله مستقر شوند.
این قرارگاه به یاد اشرف ربیعی، همسر اول مسعود رجوی نامگذاری شد که در حمله به خانه تیمی سازمان مجاهدین در ۱۹بهمن ۱۳۶۰ به همراه موسی خیابانی نفر دوم سازمان و بیش از بیست نفر دیگر کشته شده بود.
در ویدیوهای سازمان مجاهدین خلق درباره زندگی در قرارگاه اشرف، این قرارگاه شهری مدرن معرفی می‌شد که دارای مجموعه‌های مسکونی با خیابانهای تمیز و امکانات آموزشی و ورزشی است و موزه، مسجد، دانشگاه و قبرستان خود را هم دارد.
از ارتش آزادی بخش تا فروغ جاویدان
اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران که از اوایل دهه ۶۰ وارد عراق شده بودند در "ارتش آزادی بخش ایران" سازماندهی شدند.
در اواخر جنگ ایران و عراق پس از ضعف و شکست های پی در پی نیروهای نظامی ایران، مجاهدین خلق دو عملیات آفتاب، چلچراغ را در اوایل سال ۶۷ انجام دادند که با موفقیت هایی همچون تصرف شهر مهران همراه بود.
سازمان مجاهدین خلق ایران پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و پیش از اجرایی شدن آتش بس، آخرین عملیات گسترده خود با نام فروغ جاویدان را علیه ایران آغاز کرد.
در این عملیات اعضای مجاهدین خلق توانستند به سرعت شهرهای قصر شیرین، سرپل ذهاب، کرند غرب و اسلام‌آباد غرب را به تصرف خود در آورند و به طرف کرمانشاه حرکت کنند. اما پیش از رسیدن به کرمانشاه و در گردنه چارزبر با پاتک نیروهای ایرانی، (عملیات مرصاد) و حملات نیروی هوایی ایران روبرو شدند و شکست خوردند.
تعقیب نیروهای بازمانده تا چند روز بعد نیز ادامه داشت. بر اساس اعلام منابع حکومتی ایران، در جریان عملیات مرصاد بیش از ۲۵۰۰ نفر از مجاهدین کشته شدند. سازمان مجاهدین این تعداد را ۱۳۰۰ نفر اعلام کرده است.
شکست عملیات فروغ جاویدان، پایان بخش عملیات نظامی "ارتش آزادیبخش" وابسته به مجاهدین خلق بود. در واقع با اجرای آتش بس میان ایران و عراق با نظارت سازمان ملل متحد از ۲۹ مرداد ۱۳۶۷، امکان استفاده مجاهدین از خاک عراق برای حمله به ایران به طور کلی منتفی شد.
درباره همکاری سازمان مجاهدین خلق با حکومت صدام در کشتار شیعیان هنوز سند و ادله محکمه پسندی یافت یا جمع آوری نشده است. به طور مثال دادگاه رسیدگی به اتهامات صدام حسین، برای او به اتهام کشتار شیعیان در شهرک دجیل که در سال ۱۹۸۲ رخ داد به علت کافی بودن مدارک، حکم اعدام صادر کرد اما شواهد قابل ارائه ای که مبنی بر همکاری صدام و مجاهدین در دیگر جنایات علیه شیعیان باشد در دست نبوده است.
دادگاه عالی عراق در تیر ماه ۱۳۹۱ حکم دستگیری مریم رجوی و ۳۹ تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق را به اتهام جنایت علیه بشریت در این ارتباط صادر کرد، اما سازمان مجاهدین خلق در واکنش به این حکم، دادگاه را "تحت نفوذ دولت نوری مالکی" نخست وزیر وقت عراق و حکم آن را "هدیه ای از جانب دولت عراق برای ایران" عنوان کرد.
اشرف: پایانی خونبار
از زمانی که نیروهای آمریکایی کنترل پایگاه اشرف را به نیروهای عراقی سپردند، این قرارگاه بارها مورد تهاجم قرار گرفت. این تهاجم ها از حمله با راکت تا حمله مستقیم ارتش عراق را شامل می شد.
در این حملات ارتش عراق برای تصرف این پایگاه، ده ها نفر از سازمان مجاهدین کشته شده و تعداد بیشتری زخمی شدند.
پس از این درگیری ها بود که دولت عراق خواهان تخلیه مجاهدین از پایگاه اشرف تا پایان سال ۲۰۱۱ شد، اما با فشارهای بین المللی این تاریخ تا آوریل ۲۰۱۲ عقب افتاد.
پس از آن و در یک دوره یک و نیم ساله و به مرور در حدود ۲۷۰۰ نفر از اعضای سازمان مجاهدین قرارگاه اشرف را تخلیه کردند.
تنها یک گروه صد نفره در قرارگاه اشرف برای حفاظت از اموال مجاهدین که همواره مورد مناقشه بین آنها و دولت عراق بود باقی ماندند که در سپتامبر ۲۰۱۳ مورد حمله مهاجمان ناشناس قرار گرفتند. در این حمله ۵۲ نفر از مجاهدین کشته و هفت نفر هم به اسارت برده شدند.
با اینکه هیچ گروهی مسئولیت این حمله را برعهده نگرفت سپاه پاسداران با صدور بیانیه ای این رخداد را عامل "تشفی خاطر" مردم دانست و آن را به "فرزندان مجاهدان عراقی" نسبت داد. احمد خاتمی، از امامان جمعه موقت تهران و محمد رضا نقدی، فرمانده بسیج نیز ضمن تقدیر از این حمله، آن را "مهم تر از عملیات مرصاد" عنوان کرده اند.
بیشتر بخوانید: گزارش سفر به کمپ اشرف ورود و خروج به فهرست تروریستی
سازمان مجاهدین خلق ایران پس از حمله آمریکا به عراق خلع سلاح شده بود.
در سپتامبر ۲۰۱۲ آمریکا اعلام کرد که نام این سازمان را از فهرست سازمان‌هایی که تروریستی می‌داند حذف کرده است. در اطلاعیه وزارت امور خارجه آمریکا آمده بود که سازمان مجاهدین در ۱۰ سال گذشته مرتکب عمل تروریستی نشده است. علاوه بر این، اعلام علنی سازمان مجاهدین خلق برای کناره گیری از فعالیت های مسلحانه و همکاری اعضای این گروه در تخلیه اردوگاه اشرف عراق، دیگر مواردی است که دولت آمریکا را برای حذف نام این گروه از لیست سازمان‌های تروریستی مجاب کرده است.
بیش از آن هم نام این سازمان از فهرست تروریستی اتحادیه اروپا حذف شده بود.
خارج شدن نام این سازمان از فهرست تروریستی آمریکا علاوه بر اینکه به فعالیت‌های این سازمان در غرب جنبه قانونی بخشید، به انتقال اعضای آن از عراق و سفر و اقامت قانونی در کشورهای دیگر کمک کرد.
مریم رجوی قرار دادن نام این سازمان در لیست تروریستی را "هدیه‌ای به رژیم ملاها" خوانده و خروج مجاهدین از این لیست را دلیلی بر نادرستی ادعاهای پیشین علیه مجاهدین خلق دانست.
بدین ترتیب فعالیت بیش از یک دهه سازمان مجاهدین برای خروج از فهرست تروریستی نتیجه داد.
از اشرف تا لیبرتی: انتقالی پرکشمکش
اردوگاه لیبرتی در غرب بغداد و در نزدیکی فرودگاه بین المللی این شهر قرار دارد. اردوگاهی که قبلا محل استقرار واحدهایی از نیروهای آمریکایی بود. پس از به توافق رسیدن آمریکایی ها و عراقی ها قرار شد اعضای سازمان مجاهدین خلق، اردوگاه اشرف را به سمت اردوگاه لیبرتی (این اردوگاه به نام های حریه و آزادی هم شناخته می شود) ترک کنند.
پس از مقاومت های اولیه مجاهدین، مریم رجوی در بهمن ۱۳۹۰ اعلام کرد در پی "اطلاع از توصیه و اطمینان های خانم [هیلاری] کلینتون، وزیر امور خارجه (وقت) آمریکا" از حدود ۴۰۰ نفر از اعضای سازمان خواسته است که به اردوگاه لیبرتی بروند.
در میانه این نقل و انتقال مجاهدین اعلام کردند اگر به آنها تضمین های حداقلی داده نشود ساکنان اشرف و لیبرتی حاضرند که موقتا به اردوگاه پناهجویان در نزدیکی مرز اردن بروند.
در نهایت و به مرور حدود ۲ هزار و ۷۰۰ نفر از مجاهدین با تخلیه اشرف در لیبرتی مستقر شدند. نقل و انتقالاتی که گاه به درگیری بین نیروهای مجاهدین و نیروهای عراقی هم منجر شد.
آنها در قرارگاه جدید با مشکلاتی روبرو بودند و ادعا می کردند که دولت عراق "تحویل غذا، آب و سوخت به اردوگاه را مسدود کرده و تلاش ساکنان برای دسترسی به مراقبت های پزشکی را دشوار کرده است". در این دوران ساکنان لیبرتی همچنین با حملات گاه و بیگاه به محل سکونت خود نیز روبرو بودند.
از جمله می توان به دو حمله مرگبار در سال های ۹۲ و ۹۴ اشاره کرد که در یکی از آنها حسین ابریشمچی، از مسئولان بلندپایه سازمان کشته شد. مسئولیت این حملات را "ارتش مختار" بر عهده گرفت که شاخه نظامی گردان های حزب الله عراق است. این گروه مورد حمایت ایران شناخته میشود، اما تهران هیچ‌گاه رسما چنین ارتباطی را تایید نکرده است.
بیشتر بخوانید: عکس‌های سه در چهار؛ درباره حمله به اردوگاه مجاهدین آلبانی: ایستگاه آخر
در اوایل سال ۱۳۹۲ و با پذیرش چهارده نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دولت آلبانی، روند خروج مجاهدین از عراق آغاز شد. این در حالی بود که پیش از آن مریم رجوی اعلام کرده بود یا همه مجاهدین باید به آمریکا بروند یا به اردوگاه اشرف باز گردانده شوند. اما آمریکایی ها با تشکر از دولت آلبانی از سازمان مجاهدین خواستند این فرصت را مغتنم بشمارد.
آمریکایی ها هم چنین اعلام کردند که: "رهبری سازمان مجاهدین خلق موظف است که دسترسی آزاد و بدون قید افراد مقیم در اردوگاه آزادی را به ناظران حقوق بشری سازمان ملل متحد تسهیل کند."
در سال ۹۳ اعلام شد که ۶۰۰ نفر از اعضای این سازمان به آلبانی منتقل شده اند و سرانجام یک ماه پس از آن سفیر ایران در بغداد اعلام کرد که تا آخر تابستان امسال تمامی مجاهدین از عراق خارج می شوند. در روز جمعه ۱۹ شهریور ۹۴ و با انتقال ۲۸۰ نفر از اعضای باقی مانده در لیبرتی این پایگاه نیز کاملا تخلیه شد.
بنا به گفته وزارت امور خارجه آمریکا، سازمان ملل موفق شده است که بیش از ۳ هزار نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق را از عراق منتقل کند. تعدادی از سران سازمان مجاهدین هم به کشورهای آلمان و فرانسه انتقال داده شده‌اند.
سازمان مجاهدین خلق ایران می گوید که در دوران پس از حمله آمریکا به عراق، ۱۴۱ نفر از اعضای خود را در حملات و ۲۷ نفر را به دلیل "شرایط محاصره" از دست داده است.
به گفته این سازمان، "توطئه‌ها، شانتاژها و تهدیدهای" حکومت ایران و متحدانش در عراق، باعث شد روند انتقال اعضای این سازمان بیشتر از چهار سال طول بکشد.
پیش از این بسیاری از منتقدان و مخالفان سازمان مجاهدین، این سازمان را متهم می کردند که با کارشکنی جلوی خروج نیروهایش از اشرف و لیبرتی را می گیرد تا با توجه به موقعیت سخت آنها در عراق توجه سیاستمداران و رسانه های غربی را به خود جلب کنند. حال باید دید که این سازمان در موقعیت جدید چه سیاستی را در پیش می گیرد.
در این میان این سازمان دست به تحرکات جدیدی زده است. سازمان مجاهدین خلق ایران چندی پیش با حضور تعدادی از چهره‌های سیاسی خارجی، از جمله امیر ترکی فیصل، فرزند پادشاه پیشین عربستان سعودی و رئیس سابق اداره اطلاعات این کشور، همایشی را در فرانسه برگزار کرد. پس از آن هم محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با مریم رجوی در پاریس دیدار کرد. ملاقات هایی که در اوج تنش های بین جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی و بروز اختلافات بین آن ها با واکنش تند ایران روبرو شد.
به نظر می رسد که خروج کامل مجاهدین از عراق کمی پس از حضور ترکی الفیصل در گردهمایی آنها و ملاقات محمود عباس با مریم رجوی در پاریس حامل یک معنا هستند: بادها خبر از تغییر فصل می دهند.
قتل‌عام زندانیان سیاسی
خمینی پس از خوردن زهر آتش‌بس، به‌منظور در امان نگه‌داشتن رژیمش از آثار سیاسی و اجتماعی آن، در یک جنایت بی‌سابقه که بزرگترین جنایت ضدبشری سازمان‌یافته دولتی در جهان معاصر پس از کوره‌های آدم‌سوزی هیتلر توصیف شده است، به قتل‌عام تمامی زندانیان مجاهد و مبارزی که هم‌چنان بر سر مواضع خود ایستاده بودند، مبادرت کرد و ظرف حدود ۳ماه ۳۰هزار تن از زندانیان سیاسی در زندانهای سراسر کشور را که عمده آنها را زندانیان مجاهد تشکیل می‌دادند، اعدام کرد. این جنایت مافوق تصور اعتراض اجتماعی و نهادهای بین‌المللی حقوق‌بشر را برانگیخت و موجب مخالفت آیت‌الله منتظری، قائم‌مقام و جانشین خمینی نیز شد. خمینی هم به همین علت، او را مورد غضب قرار داده و از منصبش عزل کرد.
حلق‌آویز در ملأعام تحت عناوین مختلف!
همان‌طور که در سطور بالا گفته شد یکی از شیوه‌هایی که رژیم اعدامها را با عناوین و پوش‌های مختلف ادامه می‌دهد حلق‌آویز زندانیان سیاسی تحت‌عنوان قاچاقچی موادمخدر و... بود. مجموع گزارش‌های بازماندگان و شاهدان قتل‌عام نشان می‌دهد که در پاییز و زمستان سال67 (حتی در مقاطعی در سال68) بسیاری از زندانیان سیاسی را تحت‌عنوان قاچاقچی موادمخدر! در دسته‌های7تا 20نفره در شهرهای تهران، کرمانشاه، هرسین، ایلام، دزفول، گرمسار، ساوه، ورامین، کرج، بریز، مشهد، بندرعباس و… بدار آویخته‌اند. در میدان امام‌حسین تهران مجاهد شهید همایون صولتی، در حالی که 6سال از پایان محکومیتش می‌گذشت، به اتهام قاچاقچی مواد مخدر حلق‌آویز شد. در همان صحنه پیش از اعدام به هنگام قرائت حکم اعدام از سوی نماینده به‌اصطلاح دادستان، همایون فریاد می‌زند: «مردم بدانید من همایون صولتی مجاهدم و قاچاقچی نیستم» در گزارش یکی از شاهدان صحنه چنین آمده است: ”همایون را سال 67 در میدان امام حسین تحت عنوان قاچاقچی حلق‌آویز کردند ولی او موفق شد به جمعیتی که آنجا بودند این پیام را بدهد که «مردم بدانید من همایون صولتی مجاهدم و قاچاقچی نیستم» “. همایون به این ترتیب تا آخرین لحظات حیات پر‌بارش دست از افشاگری برنداشت و نقاب از چهره «دیو جماران» که خود را نماینده خدا بر روی زمین وانمود می‌کرد برداشت.
از نمونه‌های دیگر اعدام زندانیان تحت‌نام قاچاقچی، می‌توان به اعدام تعدادی از هواداران مجاهدین که دارای مذهب اهل‌حق بودند اشاره کرد، در بهمن ماه 1367 رژیم ضدبشری به نام قاچاقچی درسرخ حصار کرج، یعنی محل زندگی‌شان، بدار آویخت و در روزنامه‌های خودش هم اعلام کرد.
۱۰سال پایداری
در دی ماه ۸۱ (ژانویهٴ ۲۰۰۳)، آمریکا به همراه نیروهای متحد خود، عراق را به‌طور گسترده‌یی مورد حمله قرار داد. قبل از شروع حمله، مجاهدین هم به دولت عراق و هم به آمریکا و نیروهای ائتلاف اعلام کردند که در این جنگ کاملاً بی‌طرفند و هیچ‌گونه دخالتی در آن ندارند و به‌منظور اثبات این ادعا، مختصات جغرافیایی قرارگاههای مختلف خود در عراق را نیز، برای هیأت نمایندگی سازمان ملل‌متحد در عراق (آنمویک) ارسال کردند. اما نیروهای مهاجم در یک بند و بست ننگین با فاشیسم دینی حاکم بر ایران، قرارگاههای مجاهدین و نیروهای ارتش آزادیبخش را مورد شدیدترین بمبارانها قرار دادند. در جریان این حملات، بیش از ۵۰تن از مجاهدین کشته شدند و دهها تن مجروح گردیدند. اما رزمندگان به دستور فرمانده کل ارتش آزادیبخش، با انضباطی شگفت‌انگیز، برای دفاع مشروع از خود، حتی یک گلوله نیز شلیک نکردند و به این ترتیب نقشهٴ رژیم را که روی درگیری مجاهدین و ارتش آمریکا و نابودی آن در این رویارویی سرمایه‌گذاری کرده بود، نقش بر آب کردند.
بمباران قرارگاههای مجاهدين توسط نيروهای ائتلاف
متعاقباً در توافقی که بین فرماندهان ارتش آمریکا و جانشین رهبری مجاهدین در اشرف، خانم مژگان پارسایی صورت گرفت، مجاهدین موافقت کردند در ازای پذیرش مسئولیت حفاظت‌شان از سوی آمریکا، سلاحها و مهمات خود را به ارتش آمریکا تحویل دهند. (۵)
در همین حال پس از چند نوبت تحقیق و بررسی دقیق توسط ۹ارگان مختلف امنیتی و اطلاعاتی آمریکا، پیرامون سوابق یکایک اعضا و رزمندگان ارتش آزادیبخش، که ۱۶ ماه بطور انجاميد، کارت ”شخص حفاظت‌شده“ توسط ارتش آمریکا برای تک‌تک ساکنان اشرف صادر شد و دولت آمریکا به موجب آن، متعهد به رعایت مفاد کنوانسیون ۴ ژنو و اصل «نان‌رفولمان» (ممنوعیت جابه‌جایی اجباری) دربارهٴ ساکنان اشرف گردید. تعهدی که در سال۲۰۰۹ و احاله حفاظت ساکنان اشرف به دولت عراق آشکارا آن را نقض کرد.
۱۷ژوئن، حمله به مقر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در فرانسه
رژیم آخوندی که از طریق بمباران و توطئه رو در رو قرار دادن مجاهدین با ارتش آمریکا به هدف خود دست نیافته بود، توطئه دیگری را از طریق بند و بست با دولت وقت فرانسه علیه مجاهدین تدارک دید. در جریان این توطئه کودتا گونه، بیش از ۱۳۰۰کماندو فرانسوی در سحرگاه ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، خانه‌های اعضا و هواداران مجاهدین و همچنین مقر مرکزی شورای ملی مقاومت در اور سورواز را مورد شبیخون قرار دادند و خانم مریم رجوی را به همراه ۱۶۰تن از کادرها و فعالان جنبش دستگیر کردند. اما از آنجا که در این حمله کوچکترین برگه‌ای حاکی از دخالت هیچ‌یک از اعضای مجاهدین در هیچ اقدام تروریستی و حتی هیچ اقدام خلاف قانون، به دست نیامد، دولت فرانسه زیر فشار افکار عمومی و سلسله اعتراضها و اعتصاب‌غذای ایرانیانی که از سراسر اروپا خود را به پاریس رسانده بودند، همهٴ افراد بازداشت شده و در آخر خانم مریم رجوی را آزاد کرد.
چیرگی مقاومت ایران بر کودتای ننگین ۱۷ژوئن و درهم‌شکستن این توطئه ارتجاعی ـ استعماری، تأثیری ژرف هم بر ایرانیان در داخل و خارج ایران گذاشت و پیوند آنان با مقاومت و پرچمدار آن مریم رجوی تحکیم و تعمیق کرد و هم افکار عمومی جهان و به‌خصوص مردم فرانسه را که تا آن هنگام آشنایی بسیار محدودی با مقاومت ایران داشت، به‌طور گسترده‌یی مجذوب این مقاومت و آرمانهای والای آن ساخت و به حمایت از آن برانگیخت.
دستگاه قضایی فرانسه نیز پس از ۸سال بررسی این پرونده که به‌کلی خالی از هر گونه مدرک واقعی بود، رأی برائت مجاهدین را صادر کرد و داغ ننگ ابدی را بر پیشانی دست‌اندرکاران این پرونده‌سازی رسوا نهاد.
انتقال حفاظت به دولت عراق
در سال ۲۰۰۹، هنگامی که دولت آمریکا تصمیم به خروج نیروهایش از عراق گرفت، مسئولیت حفاظت از مجاهدین در قرارگاه اشرف را تحویل دولت عراق داد، اما دولت مالکی که هر روز بیش از روز قبل مشخص شد که مجری محض دستورات رژیم ایران است، یک محاصره ضدانسانی تمام‌عیار را، که شامل محاصره غذایی، دارویی و پزشکی نیز بود، بر ساکنان اشرف تحمیل کرد تا آنان را مجبور به تسلیم و ندامت و بازگشت به ایران تحت حاکمیت ملاها کند، اما مجاهدین اشرفی از یک سو با پایداری پرشکوه خود و از سوی دیگر به یمن تلاشها و راهگشاییهای خستگی‌ناپذیر خانم مریم رجوی که کارزار بین‌المللی بی‌مانندی را در حمایت از اشرفیها هدایت کرده و می‌کند تمام این فشارها و توطئه‌ها را در هم شکستند.
تهاجم نظامی به اشرف
رژیم که از طریق محاصره و جنگ روانی شبانه‌روزی با نصب ۳۰۰بلندگو در اطراف اشرف به هدف خود نرسیده بود، به تهاجم نظامی توسط نیروهای مسلح ارتش عراق متوسل شد و طی دو فقره تهاجم، اولی در تاریخ و دومی در تاریخ ۹۰جمعاً ۵۰تن از مجاهدین را به‌شهادت رساند و بیش از هزار نفر را مجروح و مصدوم کرد، اما نتیجه جز بین‌المللی شدن مسأله اشرف و رسوایی و محکومیت جهانی برای رژیم آخوندی و دولت دست‌نشانده‌اش در عراق نبود.
حذف برچسب تروریستی
همزمان با این تحولات، مقاومت ایران یک کارزار حقوقی بین‌المللی را نیز برای نفی و حذف نام سازمان مجاهدین از لیستهای تروریستی آمریکا و اتحاديهٴ اروپا پیش می‌برد، این کارزار که شماری از برجسته‌ترین حقوقدانان بین‌المللی و شخصیتهای سیاسی سرانجام با هدایت و رهبری رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران به پیروزی استثنایی و خیره‌کننده‌یی دست یافت و نخست در سال ۲۰۰۶ با صدور حکم چندین دادگاه معتبر در انگلستان و دیگر کشورهای اروپایی و سپس در سال ۲۰۱۲ به حکم دادگاه فدرال آمریکا، وزارتهای خارجه این کشورها، مجبور شدند برچسب ناحق تروریستی را از روی نام آن بردارند. (۴)
انتقال به لیبرتی
از سوی دیگر، پس از دخالت سازمان ملل از طریق نمایندهٴ ویژه‌اش در سازمان ملل (کوبلر) و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و همچنین ارائهٴ تضمینهای مؤکد از سوی دولت و وزارت‌خارجه آمریکا که به‌لحاظ قانونی مسئولیت حفاظت از مجاهدین را به عهده داشت، قرار شد مجاهدین به‌منظور تأمین حفاظت بیشتر و قرار گرفتن تحت مراقبت سازمان ملل و دولت آمریکا، به کمپ نظامی سابق ارتش آمریکا به نام لیبرتی در نزدیک فرودگاه بین‌المللی بغداد منتقل شوند.
اما به‌زودی و با ۳حمله موشکی پیاپی که به کشته شدن ۱۰تن و جراحت دهها تن دیگر انجامید، مشخص گردید که لیبرتی صرفاً زندانی است که فاقد اولیه‌ترین استانداردهای امنیتی و زیستی است و رژیم آخوندی و دولت عراق با همدستی کوبلر آن را به‌منظور وارد آوردن حداکثر فشار برای متلاشی کردن تشکیلات مجاهدین تدارک دیده‌اند. اما مجاهدین نیز با عزم جزم برای تبدیل زندان لیبرتی به رزمگاهی برای سرنگونی و پلی به سوی تهران، این توطئه‌ها را افشا کرده و در هم شکستند و سازمان ملل را مجبور کردند نمایندهٴ ویژه خود را که صرفاً عامل رژیم ایران و دولت مالکی برای متلاشی کردن سازمان مجاهدین بود، از عراق بیرون بکشند. شکست و از دور خارج شدن کوبلر، فرو ریختن یکی از سه ضلع مثلث شوم توطئه علیه مجاهدین و مقدمه شکست نهایی پروژه توطئه‌گرانه انتقال به لیبرتی است.
پانویس --------------------
(۱) پس از آن نیز مجاهدین و شورای ملی مقاومت، یک جنبش جهانی گسترده را به‌منظور استقرار صلح و خاتمه دادن به این جنگ شوم و میهن بر باد ده در داخل و خارج کشور پیش بردند که حاصل آن در خارج کشور انتشار بیانیه‌یی با امضای بیش از ۵هزار نفر از شخصیتها نمایندگان پارلمانهای کشورهای مختلف جهان و چندین نوبت قطع یک جانبهٴ بمباران و موشک‌باران و جنگ شهرها توسط دولت عراق، به‌درخواست مسعود رجوی بود.
(۲) عملیات کبیر فروغ جاویدان از یک سو لرزهٴ سرنگونی را بر سراپای رژیم مستولی کرد و از سوی دیگر، تمام جامعه ستمزدهٴ ایران را عمیقاً تکان داد و جوانان تشنهٴ آزادی به‌محض اطلاع از حرکت ارتش آزادیبخش، از سراسر کشور خود را به کرمانشاه رساندند تا به آن بپیوندند. رژیم هزاران تن از این جوانان را در کرمانشاه یا در منطقهٴ چارزبر دستگیر کرد و شماری از آنان را به چوبه‌های اعدام سپرد.
(۳) با انتخاب و معرفی خانم مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، سازمان مجاهدین خلق ایران مسئول اول جدیدی برگزید امر گزینش مسئول اول جدید سازمان با نظرپرسی و مشارکت همه مجاهدان، انجام گرفت و فهیمه اروانی، به‌عنوان مسئول اول جدید سازمان انتخاب شد. در شهریور ۱۳۷۴ شهرزاد صدر، در ۹شهریور ۱۳۷۶، مهوش سپهری، در شهریور ۱۳۷۸ بهشته شادرو، در شهریور ۱۳۸۰ مژگان پارسایی و در شهریور ۱۳۸۴، صدیقه حسینی و در شهریور ۹۰ زهره اخیانی، به‌عنوان مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران انتخاب شدند.
(۴) قرار دادن نام سازمان مجاهدین خلق در لیست گروههای تروریستی، اقدام سیاسی ننگینی بود که توسط دولت کلینتون بدون طی هر گونه پروسه قضایی یا استماع مجاهدین و صرفاً به‌منظور استمالت از رژیم و آن طور که مقامهای رسمی دولت آمریکا بعداً اذعان کردند، به‌منظور ارائهٴ یک ژست حسن‌نیت به رژیم آخوندی، به‌عمل آمد. اقدامی که بعداً توسط کشورهای اروپایی متحد آمریکا نیز با همان نقطهٴ عزیمت (باج دادن به فاشیسم دینی حاکم بر ایران) مورد تبعیت قرار گرفت. اما جالب است که این سرمایه‌گذاری استعماری بر روی جناح به‌اصطلاح مدره، دقیقاً نتیجه معکوس به بار آورد و بلافاصله پس از خاتمی، احمدی‌نژاد روی کارآمد که شاخص سیاست بی‌دنده و ترمز ولی‌فقیه در همهٴ زمینه‌ها از جمله اتمی و سیاست صدور ارتجاع و تروریسم بود.
(۵) آمار سلاحهای تحویل داده شده عبارت است از:
- ۹۶۶فروند تانک و نفربر زرهی
- ۳۵۵ قطعه توپخانه
- ۸۹۸ قبضه تیربار زرهی
- ۲۸۴ قبضه سلاح پدافند هوایی
- ۱۷هزار قبضه سلاح سبک و خمپاره‌انداز و ضدهوایی
- بیش از ۱۷میلیون موشک و فشنگ و گلوله و مواد انفجاری
- ۱۷۳۱۸تن مهمات
لیست یکایک این اقلام به‌صورت امضا شده توسط افسران و فرماندهان آمریکایی موجود است.
حمله آمریکا به عراق و اشغال عراق
جمع آوری سلاحهای مجاهدین
ضرب الاجلهای دولت عراق
حملات دولت عراق علیه مجاهدین
یادداشت تفاهم بین یونامی و مجاهدین
انتقال از اشرف به لیبرتی
سایت مجاهد
تلویزیون الجزیره: اولین گروه از اعضای جنبش اپوزیسیون مجاهدین خلق، قرارگاه اشرف در استان دیالی را به سوی کمپ جدیدی در نزدیکی بغداد، پایتخت عراق، ترک کردند. این اقدام در کادر توافق بین سازمان ملل و دولت عراق در دسامبر گذشته صورت گرفته و کمیساریای عالی امور پناهندگان اقدام به مصاحبه با اعضای این سازمان برای بحث درباره اعطای عنوان پناهندگی خواهد کرد که بر اساس آن کشورهایی برای میزبانی از آنان به‌صورت دائم پیدا میشود».
تلویزیون الجزیره نت: اولین سری از اپوزسیون ایران در عراق از قرارگاه اشرف به لیبرتی که مجاهدین آن را زندان محسوب می‌کنند رفتند. بهزاد صفاری گفت این گروه 397نفر بودند.
تلویزیون الحره: انتقال اولین سری ساکنان قرارگاه اشرف به کمپ لیبرتی در بغداد بر اساس توافق منعقد شده بین دولت عراق و سازمان ملل امروز صبح با حضور ناظران بین‌المللی صورت گرفت. … تخلیه قرارگاه اشرف و انتقال افراد مجاهدین خلق به قرارگاههای جدید، تصمیمی است که برخی فراکسیونها آن را سیاسی توصیف می‌کنند که در پی تأثیرات منطقه‌ای از سوی رژیم ایران صورت می‌گیرد و به تعبیر آنها کار جابه‌جایی افراد به‌صورت اجباری و غیرقانونی صورت گرفته است.
عبدالسلام العزاوی نماینده جنبش وفاق ملی در دیالی: کار تخلیه قرارگاه اشرف و انتقال ساکنان اشرف به جاهای دیگر، در درجه اول ناشی از دخالتهای منطقه‌ای در منطقه و به‌ویژه از سوی رژیم ایران می‌باشد.
خضیر العزاوی نویسنده و روزنامه‌نگار از دیالی: تصمم گیریهای عراقی باید مستقل و به دور تأثیرات منطقه‌ای و بین‌المللی باشد تا اینکه عراق بتواند در اجرای قوانین نقش بین‌المللی خود را ایفاء کند.
خبرگزاری ایپا: 400نفر اولین سری ساکنان اشرف بنا‌به‌درخواست مریم رجوی و دبیرکل ملل‌متحد و وزیر خارجه آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا به لیبرتی رفتند. این افراد قبل از جابه‌جایی به زیارت مزار مروارید رفتند.
خبرگزاری کردستان: تحت تدابیر شدید امنیتی حدود 400 عضو سازمان مجاهدین خلق اپوزیسیون ایران از کمپ اشرف در استان دیالی به کمپ لیبرتی در نزدیکی فرودگاه بین‌المللی منتقل شدند.
رادیو مونت کارلو: معصومه احتشام عضو مجاهدین خلق ایران این کمپ را زندان توصیف کرد و گفت: صبح امروز شنبه به لیبرتی رسیدیم و دراین‌جا یک زندان کامل دیدیم و مطلقاً کمترین شاخصهای حقوق‌بشر در آن وجود ندارد. وضعیت غیرانسانی است و همه اینها نقض قوانین بین‌المللی است به‌رغم اینکه مارتین کوبلرگفته بود که همه چیز در لیبرتی مطابق با معیارهای بشردوستانه است. این مسئولیت یونامی است و باید این مشکل را حل کنند.
ایلاف عربستان: بر اساس گزارش بهزاد صفاری مشاور حقوقی مجاهدین خلق ایران، گروهی شامل 397 مخالف ایرانی صبح شنبه از قرارگاه اشرف به کمپ جدید در نزدیکی بغداد رسیدند.
قتل عام ۱۰ شهریور
سایت مجاهد
قدردانی و استقبال ایالات متحده از ورود و سلامت 42تن از مجاهدین خلق به لیبرتی
تصریح مجدد بر محکومیت حمله اول سپتامبر، تأکید بر محاکمه عاملان این اقدام پرشقاوت، نگرانی در مورد 7گروگان مفقود.
صبح امروز پنجشنبه 21شهریور پس از ورود 42تن اعضای مجاهدین خلق ایران از اشرف به لیبرتی، وزارت‌خارجه آمریکا بیانیه‌یی منتشر کرد. در این بیانیه آمده است آمریکا از ورود و سلامت 42تن باقیمانده از مجاهدین خلق که در کمپ اشرف سکونت داشتند به کمپ لیبرتی استقبال می‌کند. آنها بازماندگان حمله وحشتناکی هستند که در اول سپتامبر در کمپ اشرف اتفاق افتاد و ما از همکاری آنها با یونامی در این اقدام جابه‌جایی قدردانی می‌کنیم.
ما همچنین از همکاری دولت عراق در تسهیل این جابه‌جایی قدردانی می‌کنیم. آمریکا بر محکومیت حمله اول سپتامبر تصریح می‌نماید و تأکید می‌کند که عاملان این اقدام پرشقاوت باید به پای محاکمه آورده شوند. ما همچنین کماکان نسبت به هفت نفری که در این حمله مفقود شده‌اند عمیقاً نگرانیم و خواهان این هستیم تا همه اقدامات برای مشخص شدن محل نگهداری آنها صورت گیرد. یونامی تلاشهای فوق‌العاده‌یی را برای اجرای یک طرح جهت انتقال امن و مسالمت‌آمیز ساکنان کمپ اشرف انجام داد و ما از این اقدامات قدردانی و حمایت می‌کنیم. ما مصرانه از تمامی طرفها می‌خواهیم تا به اجرای تمامی التزامات باقیمانده در آن طرح ادامه دهند. مخصوصاً ما از دولت عراق می‌خواهیم تا برای ارتقاء ساختار امنیتی در داخل کمپ لیبرتی سریعاً اقدام نماید. این مسئولیت دولت عراق است تا طبق تفاهم‌نامه بین هیأت مساعدت ملل‌متحد و دولت عراق در 25دسامبر 2011 تمامی اقدامات ممکن را برای تضمین سلامتی و امنیت ساکنان در لیبرتی اتخاذ نماید. علاوه بر این ما از دولت عراق می‌خواهیم تا حفاظت از مایملک باقیمانده در کمپ اشرف را همان‌طور که دولت عراق طبق طرح ملل‌متحد در مورد انتقال42 نفر به آن موافقت کرد تضمین نماید. ما همچنین از اعضا و رهبری مجاهدین خلق می‌خواهیم تا به‌طور فعال در پروسه بازاسکان تحت هدایت کمیسیاریای عالی پناهندگان مشارکت کنند. ایالات متحده آمریکا به‌طور قاطع از تلاشهای هیأت مساعدت ملل‌متحد برای حل و فصل این موضوع برای اقدام با فوریت جهت پیدا کردن اماکنی به‌منظور باز اسکان امن و ایمن و همیشگی در خارج از عراق پشتیبانی می‌کند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری آلمان، هیلاری کلینتون شب گذشته اظهار داشت که عراق با انتقال اعضای سازمان مجاهدین از اردوگاه اشرف در استان دیاله موافقت کرده است.
وی با بیان این مطلب افزود: مقامات بغداد و سازمان ملل متحد روز گذشته توافق کردند خروج این افراد از عراق برای مدتی به تعویق بیفتتد تا این مسئله از طریق یک راه حل جدید حل و فصل شود.
به گفته وزیر خارجه آمریکا، اعضای گروه تروریستی مجاهدین به طور موقت از اردوگاه اشرف به پایگاه کمپ لیبرتی (پایگاه سابق نظامیان آمریکا در نزدیکی فرودگاه بین المللی بغداد) منتقل می شوند.
کلینتون در راستای حمایت از گروه تروریستی مجاهدین مدعی شد که با استقرار مجاهدین در پایگاه کمپ لیبرتی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور آوارگان می تواند بر اوضاع آنها نظارت داشته باشد و این گام مهمی در راستای فراهم کردن مقدمات پناهندگی این افراد در کشور سوم خواهد بود.
وی همچنین بر حمایت کامل واشنگتن از تلاش های سازمان ملل متحد برای حل و فصل قضیه مجاهدین تاکید کرد.
شایان ذکر است سازمان ملل متحد در ششم دسامبر جاری از دولت عراق خواست که زمان تخلیه اردوگاه اشرف را به مدت 6 ماه تمدید کند تا فرصتی برای توافق و راه حل وجود داشته باشد.
اردوگاه اشرف که اخیرا به "عراق جدید" تغییر نام داده، در استان دیاله عراق حدود 3500 نفر از اعضای گروه تروریستی مجاهدین را در خود جای داده است. گروه تروریستی مجاهدین ازدهه هشتاد پادگان نظامی اشرف دراستان دیاله (57 کیلومتری شمال شرق بغداد ) را به عنوان مقر خود برگزید.
دولت عراق پرونده امنیتی این اردوگاه را اوایل سال 2009 از نظامیان آمریکایی تحویل گرفت و نیروی امنیتی ویژه ای برای حمایت از این اردوگاه تشکیل داد؛ هر چند دولت عراق برای خروج اعضای این گروه تروریستی از خاک این کشور تا پایان سال جاری میلادی ضرب الاجل تعیین کرده بود، اما نوری المالکی چهارشنبه سی ام آذر، از درخواست بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد برای اینکه خروج این گروه شش ماه به تعویق افتد، خبر داد.
گروه تروریستی مجاهدین علاوه بر اقدامات تروریستی علیه ملت ایران در همکاری با رژیم دیکتاتوری بعث سابق و القاعده جنایتهای فراوانی نیز علیه ملت عراق مرتکب شد.
حملات موشکی به کمپ لیبرتی
توافق وزارت خارجه آمریکا با نخست وزیر آلبانی
کارزار بین المللی رییس جمهور برگزیده مقاومت
توافق با دولت آلبانی برای پذیرش تمامی اعضای مجاهدین
انتقال مجاهدین در گروههای مختلف
تهدیدات تروریستی در خروج مجاهدین
انتقال آخرین گروه از مجاهدین به آلبانی
انتقال موفقیت‌آمیز مجاهدین از لیبرتی به آلبانی (هجرت بزرگ)
مقدمه
روز 19شهریور 1395 رسانه‌ها اعلام کردند که آخرین گروه مجاهدین از عراق وارد آلبانی شده‌اند.
اعلام خبر پایان انتقال موفقیت‌آمیز مجاهدین آن‌چنان برای حکومت آخوندی شوکه‌کننده و غیرمنتظره بود که رژیم به پرت و پلاگویی و هذیان افتاد و با بلاهت تمام اصرار داشت ثابت کند که این خبر غیرواقعی است و هنوز یک گروه از مجاهدین با یک فرمانده در لیبرتی حضور دارند. اطلاعات غافلگیر شده آخوندها تا چند روز بعد از اعلام این خبر اسم و مشخصات چند نفر را چاشنی خبر جعلی‌اش می‌کرد تا آن را واقعی جلوه دهد
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ خبر سایت حکومتی فرارو 15شهریور 1395
ولی واقعیت این بود که طی انتقال بزرگ با یک عملیات پیچیده تمامی مجاهدین به آلبانی منتقل شده بودند و روز 19شهریور 1395روز پایان این انتقال پیروزمند بود؛ انتقالی که به‌رغم آن که رژیم دندان تیز کرده بود تا در خلال آن ضربات جدی به مجاهدین وارد کند هیچ خسارت جانی نداشت.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ دو نما از فرودگاه بین‌المللی عراق
ارتش آزادیبخش ملی ایران موفق شده بود، در سکوت کامل تمامی افسران و رزمندگانش را از زیر چشم و از لابلای چنگ و دندان نیروهای تروریستی قدس و آدمکشان عراقی تحت‌امر رژیم ملاها عبور دهد و از طریق فرودگاه بین‌المللی عراق به آلبانی منتقل کند. این انتقال صرف‌نظر از آثار سیاسی ـ استراتژیک آن، یک شاهکار تاکتیکی به خوبی طراحی شده با محاسبات دقیق و جدول زمانی مشخص بود.
انتقال بزرگ، سازمان‌یافته و موفقیت‌آمیز تمامی مجاهدین از عراق در شرایطی صورت گرفت که مزدوران عراقی نیروی تروریستی قدس در تدارک انجام یک کلان حمله موشکی دیگر به نفرات بی‌دفاع و غیرمسلح کمپ لیبرتی بودند. آنها می‌خواستند تا آنجا که ممکن است بیشترین تعداد شهید و مجروح را از مجاهدین بگیرند.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ موشک‌انداز کشف شده نیروی تروریستی قدس، نشانه‌روی شده به سوی لیبرتی
دلیل نامگذاری انتقال پیروزمند مجاهدین به‌عنوان «هجرت بزرگ»
اصطلاح «هجرت بزرگ» نخستین‌بار توسط فرماندهٴ کل ارتش آزادیبخش ملی ایران، مسعود رجوی در توصیف و نامگذاری انتقال بزرگ مجاهدین از کمپ لیبرتی عراق به آلبانی به کار برده شد. اولین سوالی که با شنیدن این اصطلاح به ذهن متبادر میشود این است که چرا این انتقال، هجرت و چرا «هجرت بزرگ» نامیده شده است؟ کلمه «هجرت» از مادهٴ «هجر» به‌معنی جدایی، دوری گزیدن و مفارقت است؛ به‌معنای دیگر همان ترک پیوندها و علا‌یق و عادت‌ها. هجران به‌معنی دوری نیز از این ماده مشتق شده است. در قرآن خطاب به آنهایی که تحت ستم قرار گرفته‌اند سؤال میشود: «آیا زمین خدا وسیع نبود که در آن هجرت کنید؟». أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِیهَا (نسا ـ 97) این سؤال نشان می‌دهد که هیچ بن‌بستی در مبارزه با شرایط موجود متصور نیست. هجرت از وضعیت موجود با تغییر مکان و انتقال از آن امکان‌پذیر است. قرآن همچنین به آنهایی که شرایط موجود را ترک می‌کنند وعده می‌دهد که در زمین هجرتگاههای بسیار می‌یابند. وَمَنْ یُهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یَجِدْ فِی الْأَرْضِ مُرَاغَمًا کَثِیرًا (نسا ـ 100) بنابراین هجرت جان به در بردن و ترک جبهه و دوری گزیدن از کانون خطر نیست بلکه تغییر موقعیت برای اقدام به تهاجم است. مفهومی پویا و دینامیک دارد. مهاجر بر دلبستگی‌ها و جبرها می‌شورد و از تن‌دادن به سلطه ستمکار تن می‌زند. او با خروج از اجبارات نه تنها زندان اجبارات ظلم ساخته را در هم می‌ریزد بلکه این توان را پیدا می‌کند که آنها را نیز مسخر خود سازد. در تاریخ تمدن بشر انتقال‌ها و هجرت‌های زیادی صورت گرفته که بسیاری از آنها به وقایعی مهم و سرنوشت‌ساز منجر شده است؛ از آن جمله است هجرت قوم موسی از سرزمین مصر به سوی ارض موعود یا هجرت از مکه به حبشه و هجرت از مکه به مدینه. هجرت نخست در سال پنجم بعثت پیامبر روی داد؛ علت آن نیز آزار و شکنجه قریش نسبت به گروندگان به پیامبر بود. هجرت دوم یا هجرت اصلی که پیامبر نیز در آن شرکت داشت، در سال سیزدهم بعثت رخ داد و به‌دلیل اهمیت زیادی که داشت مبدأ تاریخ مسلمانان واقع شد. در تاریخ انقلاب‌های معاصر نیز می‌توان از راهپیمایی بزرگ انقلاب چین نام برد. راهپیمایی و هجرتی که اگر نبود انقلاب چین به پیروزی دست نمی‌یافت.
کمپ لیبرتی ـ زندانی طراحی شده برای انهدام یا به تسلیم کشاندن مجاهدین
نگاهی به مجموعه اقدامات دولت دست‌نشاندهٴ سابق عراق، نوری المالکی، بر علیه مجاهدین نشان می‌دهد که هدف از طراحی کمپ لیبرتی انهدام یا کمرشکن کردن مقاومت ایران بود. این پروژه ارتجاعی ـ استعماری، در همدستی آشکار با نماینده وقت سازمان ملل در عراق، کوبلر، نیروی تروریستی قدس و نیز حکومت عراق در بستری از سیاست مماشات آمریکا با رژیم آخوندی، پیش می‌رفت. جاکن کردن ساکنان اشرف از قرارگاه اصلی آنان در عراق (اشرف) ـ اسکان دادن همهٴ ساکنان در یک محیط تنگ، زندان مانند با دیوارهای بتونی و کانکس‌های بی‌حفاظ در برابر موشک‌باران ـ جدا کردن مجاهدین از اموال منقول و غیرمنقولشان ـ اعمال محاصره تمام وقت و طولانی‌مدت غذا، سوخت، دارو و درمان و لجستیک ـ موشک‌باران کمپ و بالابردن قدرت تخریب آن بعد از هر بار حمله و استفاده از موشکهای تقویت شده با قدرت بالای انفجاری، موسوم به «فلق» در حمله جنایتکارانهٴ 7آبان 1394 ـ ممنوعیت ورود وکلا و خبرنگاران به کمپ لیبرتی ـ آوردن خانواده‌های وزارتی به پشت درهای کمپ و دعوت مجاهدین اشرفی به وادادگی و پشت کردن به مبارزه... تنها بخشی از اقداماتی بود که توسط آن مثلث شوم بر علیه مجاهدین انجام می‌گرفت.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ حمله موشکی 7آبان 1394 حکومت آخوندی به کمپ لیبرتی
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ آثار حمله موشکی 7آبان 1394 به کمپ لیبرتی
خامنه‌ای و پشتیبانان بین‌المللی و عراقی او به چیزی کمتر از نابودی یا ندامت مجاهدین راضی نبودند. راه سومی وجود نداشت. آنها می‌خواستند تا نفر آخر مجاهدین را در این کمپ مشابه زندان یا با موشک و در صورت لزوم حمله زمینی قلع و قمع کنند یا با تهدید و ارعاب آنها را به خیانت و بریدگی سوق دهند.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ نمایی از بنگال‌های قوطی کبریتی در زندان لیبرتی
انتقال بزرگ مجاهدین ـ خروج از کانون خطر در راستای استراتژی هزار اشرف
همان‌طور که در تعریف مفهوم «هجرت» گفته شد. هجرت به‌معنای فرار از نبرد انقلابی و پناه بردن به ساحل امن عافیت و بی‌دردی نبود. این البته از مجاهدین و افسران و رزمندگان ارتش آزادیبخش دور باد. تا آنجا که به یکایک آنان برمی‌گردد همگی حاضر بودند تا نفر آخر در لیبرتی بمانند و شهید شوند اما شهادت جمعی آنان خواست دشمن و همدستان او بود. باید بین انهدام و تسلیم راه سومی می‌یافتند.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ جمع‌شدن آب در محوطه و گذرگاههای کمپ لیبرتی بعد از یک بارندگی
به‌طور واقعی کمپ لیبرتی برخلاف عنوان آن تی.تی.ال (اردوگاه ترانزیت موقت برای انتقال ساکنان به کشور ثالث) نبود. در واقع انتقال به لیبرتی حلقه‌یی از توطئه‌های رژیم آخوندی، دولت مالکی و کوبلر برای انحلال و به تسلیم کشاندن مجاهدین و نابود کردن آنها بوده است. تصور بلاهت‌بار آنان این بود که کار تسلیم مجاهدین به چندماه بیشتر نخواهد کشید اما برخلاف محاسبات نزدیک‌بینانه و خواب‌های پنبه‌دانه آنان، مجاهدین از «زندان آزادی»، سکوی پرشی برای آزادی ساختند. آنها این دیوارلاخ بتونی و سنگستان را به گلستان تبدیل کردند و در هوای سوزان تموز نفس معطر گلهای لطیف را دمیدند.
انتقال مجاهدین به آلبانی - لیبرتی از سنگستان به گلستان تبدیل میشود
«راه سوم» (نه انهدام و نه تسلیم) از سوی سازمان ملل و جمعیت‌های مدافع حقوق‌بشر پیشنهاد نشد، این راه را خون شهیدان، جراحت مجروحان و رنج اعتصاب‌کنندگان و نیز پایداری پایداران گشود.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ جشن اشرف‌نشانان به‌مناسبت پایان انتقال امن مجاهدین به آلبانی
مجاهدین در یک انتقال بزرگ، به خوبی سازمان‌یافته و تاریخی که یک فراز مهم پیروزمند در تاریخ 52ساله سازمان محسوب میشود، از بند و محاصره خصم، به‌سلامت رسته‌اند و با حفظ یکپارچگی فیزیکی و تشکیلاتی، از لاک تدافع خارج شده و در موضع تهاجم قرار گرفته‌اند. این انتقال بزرگ امکان قرار گرفتن مجاهدین در یک مرکز امن، برای آمادگی برای خیز نهایی و گسستن آخرین بقایای زنجیرهای دیکتاتوری از دست و پای میهن اسیر برایشان فراهم آورد.
انتقال مجاهدین به آلبانی ـ دیدار خانم مریم رجوی از مجاهدین در آلبانی بعد از 14سال فراق
***
آری اکنون زمان درو کردن کلان دستاوردهای آن هجرت بزرگ است.
هیچ کس گمان نداشت این
کیمیای عشق را ببین
کیمیای نور را که خاک خسته را
صبح و سبزه می‌کند.
کیمیا و سحر صبح را نگاه کن
جای بذر مرگ و برگ خونی خزان
کیمیای عشق و صبح
و سبزه آفریده است
خنده‌های کودکان و باغ مدرسه
کیمیای عشق سرخ را ببین
سایت ایران آزادی
تهاجم به اشرف در ۱۹ فروردین ۹۰؛ نقش استراتژیک یک شهر
۱۳۹۷-۰۱-۱۸
087 3 دقیقه خوانده شده
FacebookTwitterGoogle+LinkedInاشتراک از طریق ایمیلچاپ
در ۱۹ فروردین ۹۰، سپاه به شهر اشرف حمله کرد؛ این دومین حمله پس از شروع قیام ایران در انتهای بهار ۸۸ و نخستین حمله پس از آغاز انقلاب سوریه به اشرف بود.
صبح ۱۹ فروردین
«صبح ۱۹ فروردین سال ۱۳۹۰ پیش از طلوع آفتاب و هنگامی که آسمان هنوز کاملا تاریک بود؛ سیاج‌های شمال اشرف توسط نیروهای عراقی گشوده شد. خودروهای زره‌پوش و سربازانی که تا دندان مسلح بودند با پرتاب نارنجک و شلیک راه خود را به سمت جنوب اشرف باز می‌کردند.
در این سو اما ایرانیان با دستانی خالی و تنها سلاح پیکرشان؛ تلاش می‌کردند به هر ترتیب مانع از این پیشروی شوند؛ نبردی نابرابر در تاریخ جنگ‌های آزادیبخش که حداقل تا ظهر همان روز ادامه یافت و در سمت مجاهدین خلق ایران ۳۶ شهید و چند برابر آن مجروح بر جای گذاشت تا بخش شمالی شهر اشرف به تصرف نیروهای عراقی درآمد.
بهانه‌ی تهاجم بازپس گرفتن زمین‌های کشاورزانی بود که به تصاحب مجاهدین درآمده بود! کشاورزانی که وجود خارجی نداشتند و زمین‌هایی که هرگز از تصاحب کسی توسط مجاهدین خارج نشده بود و به طور قانونی در اختیار آنها قرار گرفته بود.
بهانه‌ای که تنها بهانه‌ای برای اشغال و درهم‌شکستن اشرف بود؛ و هرگز آن زمین‌های اشغالی به کشاورزی واگذار نشد بلکه تبدیل به پادگانی شد که از طریق آن به کشتار مردم عراق اقدام کردند.
حمله‌کنندگان در ۱۹ فروردین به اشرف به ظاهر عراقی بودند اما آنها جزئی از پیکره‌ی سپاه پاسداران بودند که اشرف را هدف قرار می‌دادند.» [بازنویسی از روایت یک شاهد عینی]
دو تهاجم
در ۱۹ فروردین ۹۰ برای بار دوم بود که پس از آغاز قیام ایران در انتهای بهار سال ۸۸، اشرف مورد حمله قرار می‌گرفت. بار نخست بخش عراقی سپاه پاسداران در ۶ و ۷ مرداد با هدف تسلط بر شهر اشرف به آن حمله کرد؛ دو روز نبرد بی‌امان میان مجاهدین با دستان خالی و نیروهای عراقی مسلح به سلاح گرم، باتون، آبپاش منجر به استقرار نیروهای عراقی در بخش شمالی قرارگاه شد؛ پس از آنکه شماری از مجاهدین شهید، مجروح و به اسارت درآمدند.
آن‌بار بهانه‌ی حمله اجرای قانون عراق در شهر مجاهدین بود؛ اما واقعیت چیز دیگری بود؛ قیام ایران از انتهای بهار سال ۸۸ آغاز شده بود؛ در همان زمان مجاهدین اعلام کرده بودند که در صورتی که خامنه‌ای به آزادی بیان و مصون ماندن مجاهدین از دستگیری و شکنجه متعهد شود ظرف ۴۸ ساعت به تهران بازخواهند گشت؛ اما برای خامنه‌ای تنها مجاهدین مرده یا افرادی درهم شکسته و بدون تشکیلات قابل پذیرش بودند اما مجاهدین می‌خواستند در هیبت تشکیلات و هویت عقیدتی‌شان یعنی نفی ولایت فقیه و دفاع از حق حاکمیت مردم به خاک خود بازگردند و پاسخ خامنه‌ای صدور فرمان حمله به اشرف بود.
اشرف در محاصره
اشرف پس از اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی و استقرار دست‌نشاندگان نظام ولایت فقیه به‌عنوان حاکمان جدید عراق، در محاصره بود. بلندگوهای نظام ولایت فقیه اینگونه تبلیغ می‌کردند که مجاهدین به پایان رسیده‌اند و دیگر قادر به اثر‌گذاری در ایران نیستند؛ اما آغاز قیام ایران از انتهای بهار ۸۸ بار دیگر به همگان نشان داد که خامنه‌ای تنها و تنها از همین مجاهدین می‌ترسد.
در فاصله‌ی تهاجم نخست به اشرف در ۶ و۷ مرداد ۸۸ تا تهاجم دوم در ۱۹ فروردین ۹۰ حوادث بسیاری در ایران و منطقه رخ داد. قیام ایران استمرار پیدا کرد و از شعار «رأی من کو» به شعار «مرگ بر اصل ولایت فقیه» فرا روئید. عاشورای سال ۸۸ به قیام بزرگی از جمله در تهران تبدیل شد که هیمنه‌ی ولی فقیه را برای همیشه در هم شکست. در آن روز سرد دی‌ماه نیروهای سپاه تنها با کشتن بی‌محابا توانستند از پس مردم تهران بربیایند.
بهار عربی
اما قیام متوقف نشد و تا یکسال بعد از آن به اشکالی خود را نشان می‌داد. در پاییز ۸۹ بهار عربی از شمال افریقا آغاز شد و به سرعت رژیم‌های استبدادی با قیام‌های مردمی به زیر کشیده شدند. و در اسفندماه بود که بهار عربی به سوریه رسید؛ جایی که به تعبیر ولی فقیه حلقه‌ی وصل جبهه‌ی مقاومت و عمق استراتژیک نظام ولایت فقیه است؛ بدون همکاری رژیم سوریه، امکان نظام برای گسترش تروریسم تا سواحل مدیترانه از کار می‌افتاد و بدون سلاح تروریسم نظام از صدور بحران‌های درونی‌اش به فراسوی مرزها ناتوان می‌شد پس به زیر کشیده شدن بشار اسد توسط یک انقلاب مردمی می‌توانست مقدمه‌ی به زیر کشیده شدن خامنه‌ای در تهران باشد.
نخستین پاسخ نظام فرمان سرکوب عریان انقلاب سوریه بود. بشار اسد براساس رهنمود تهران به کشتار تظاهرکنندگان مسالمت‌جو پرداخت. اما گام بلندتر و استراتژیک‌تر برای نظام کشتار و درهم شکستن اشرف به‌مثابه کانون الهام برای قیام و تغییر در خاورمیانه بود.
قیام ۹۶
در چنین بستری بود که حمام خون در ۱۹ فروردین ۹۰ در اشرف برپا شد.
روزگار گذشت و پس از فراز و نشیب‌های بسیار و حمله‌های متعدد، مجاهدین در نیمه‌ی سال ۹۵ از عراق خارج شدند و هنگامی که قیام ایران در دی ۹۶ آغاز شد این‌بار نیز خامنه‌ای انگشت اشاره را به سمت مجاهدین گرفت و اعلام کرد که فراخوان، سازماندهی و هدایت قیام کار مجاهدین بوده است. [روایت یک شکست نظام؛ سخنرانی خامنه‌ای درباره‌ی قیام ایران]