کاربر:بخشایشی/صفحه تمرین

روز ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ تعداد ۱۳۰۰ نفر از نیروهای پلیس فرانسه در یک یورش گسترده به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز در حومه پاریس بیش از ۱۶۵ نفر را دستگیر کردند. مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران در میان دستگیر شدگان بود. از نیمه شب همان روز به ‌غیر از مریم رجوی و ۲۱ نفر دیگر، بقیه دستگیر شدگان به تدریج آزاد شدند. به دنبال این واقعه تعدادی از ایرانیان در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و اعتراض به احتمال استرداد وی به جمهوری اسلامی ایران، دست به اعتصاب و خودسوزی زدند. دو پناهنده ایرانی به علت خودسوزی جان باختند و تعدادی دیگر در بیمارستان بستری شدند. به دنبال این واقعه بسیاری از شخصیت‌های فرانسوی و اروپایی نسبت به این اقدام دولت فرانسه اعتراض و آنرا محکوم کردند. ۱۷روز بعد از این واقعه مریم رجوی از زندان آزاد شد. سرانجام روز سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۳ (۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴) قاضی تحقیق ضد تروریسم دادسرای پاریس با صدور دستور منع تعقیب در پرونده‌ای که با اتهام تروریسم و تأمین مالی تروریسم شروع شده و در قدم‌های بعد در فقدان هرگونه سند در مورد تروریسم به اتهام‌های مالی مانند پولشویی و تقلب تبدیل شده بود، با تصریح بر اینکه هیچ دلیلی برای اتهام‌های مالی و هیچ نشانه‌یی مبنی بر پولشویی، تقلب، جعل و ... در این پرونده دیده نمی‌شود، پرونده ۱۷ ژوئن را كه از ۱۴ سال پیش علیه مجاهدین و مقاومت ایران گشوده شده بود، برای همیشه مختومه اعلام كرد. 

شرح واقعه

در ساعت ۶ صبح ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ بزرگترین تهاجم پلیس، نیروهای امنیتی و ژاندارمری فرانسه به بزرگترین و قدیمی‌ترین جنبش مقاومت در برابر نظام حاکم بر ایران در اورسوراواز صورت گرفت. واقعه‌یی که خبر آن به‌سرعت به اکثر نقاط دنیا مخابره و به خبر اول خبرگزاری‌های جهان تبدیل شد. در این روز ۱۳۰۰ نفر از نیروهای پلیس فرانسه در یک یورش گسترده به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز پاریس و همچنین خانه‌های شماری از هواداران مقاومت و خانواده‌‌های شهدای این مقاومت، بیش از ۱۶۵ نفر را دستگیر کردند و مریم رجوی، پرزیدنت برگزیده مقاومت ایران در میان دستگیر شدگان بود. در این حمله ظرف چند دقیقه نرده‌ها از جا کنده و تمامی درها و پنجره‌ها بر سر راه نیروهای پلیس خرد شدند. برخی دیوارها شکافته و کف بعضی از اتاق‌ها به تصور جاسازی تسلیحات، حفاری شدند. تمامی ابزار و وسایل و نوشته‌ها و کامپیوترها ضبط و به مقر «D.S.T» (سازمان امنیت داخلی فرانسه) منتقل شدند. مأموران پلیس کلیه پناهندگان ایرانی را با ضرب و شتم روی زمین خوابانده و پس از دستبند زدن، آنها را روانه زندان کردند. از ساعت ۱ نیمه شب همان روز به ‌غیر از ۲۲ نفر که مریم رجوی نیز در میان آنها بود، بقیه دستگیر شدگان به تدریج آزاد شدند. وسایل فردی و پول دستگیر شدگان هیچگاه به آنها بازگردانده نشد.

رسانه‌های فرانسه این حمله ‌را بزرگترین عملیات پلیسی ۳۰ سال گذشته توصیف کردند. مقر شورای ملی مقاومت ایران از سال ۱۳۶۰ پس از پرواز مسعود رجوی، رهبر مقاومت ایران، از فرودگاه پایگاه یکم شکاری تهران به پاریس، در این نقطه برقرار شد.

شکل گیری اعتراضات

تظاهرات اعتراضی

با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت،حامیان مجاهدین خودشان را به بازداشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضین از آن‌جا به‌سوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته دیگر در مکان‌های مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند که از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی‌ جلوگیری کنند. آنها هر تعداد از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به‌ کشورهای خودشان برمی‌گرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت به‌بیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس در کوچه گرد در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچه‌یی که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصاب‌غذاکنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچه گرد به‌ کانون اخبار مربوط به ‌ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاری‌ها نمایندگان خود را به‌ این محل گسیل داشتند.

زد و بندهای پشت پرده

پروسه قضایی