کاربر:Javad/صفحه تمرین
قتل عام ۱۰ شهریور
قتلعام ۱۰شهریور ۱۳۹۲ قرارگاه اشرف در اول سپتامبر (۱۰ شهریور ۱۳۹۲) حمله ای مسلحانه به قرارگاه سازمان مجاهدین خلق مستقر در عراق بود که در این حمله نیروهای تحت امر نخست وزیر عراق نوری المالکی علیه ۱۰۰ نفر از اعضای باقیمانده سازمان مجاهدین خلق انجام شد و در این قتل عام ۵۲ نفر از اعضای مجاهدین کشته و ۷ تن از آنان ربوده شدند. کشته شدگان از میان ۱۰۰نفری بودند که طبق کنوانسیون چهارم ژنو افراد حفاظتشده بودند و بر اساس توافق چهارجانبه بین دولت آمریکا، دولت عراق، مللمتحد و سازمان مجاهدین خلق در روز ۲۷مرداد ۱۳۹۱بهمنظور حفظ اموال ساکنان قرارگاه اشرف و بدون محدودیت زمانی جهت حفاظت از داراییها در کمپ اشرف باقی مانده بودند و مسئولیت حفاظت از آنها به عهده دولت عراق طبق همین توافق چهارجانبه بود[۱].
پیشینه قتل عام اشرف
قرارگاه اشرف در محدوده بغداد در عراق مقر اصلی سازمان مجاهدین خلق ایران بود که پس از ۳۰ سال طبق توافقی با دولت عراق تخلیه شده بود و تنها ۱۰۰ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران طبق توافق چهارجانبه بین دولت امریکا و دولت عراق و ملل متحد و سازمان مجاهدین خلق در آن باقی مانده بودند تا از اموال ساکنان قرارگاه اشرف که بیش از ۳۰ سال در آن سکونت داشتند حفاظت کرده و آنرا به فروش برسانند.
بر اساس توافق چهار جانبه و نامه رسمی نماینده ویژه دبیرکل در روز ۱۶شهریور سال ۱۳۹۱، قرار بود ۱۰۰تن از ساکنان تا فروش همهٴ اموال در اشرف بمانند. مشاور ویژه وزیر خارجه آمریکا در مورد اشرف نیز در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه (۳اکتبر ۲۰۱۲) اذعان کرد که اقامت این افراد در اشرف محدودیت زمانی ندارد[۲].
طبق توافقی که حکومت ایران با نوری مالکی نخست وزیر وقت عراق صورت گرفته بود قرار بود حمله ای برای نابودی تمامی اعضای باقی مانده از سازمان مجاهدین انجام شود.
جریان حوادث قتل عام اشرف
قطع آب و برق قرارگاه اشرف
طرح حمله به اشرف
روز حمله به قرارگاه اشرف
جان باختگان قتل عام اشرف
در ماجرای قتل عام ۱۰ شهريور در اشرف، علاوه بر کشتار ۵۲ تن از ساكنان با دستان بسته و به رگبار بستن مجروحان بر روی تخت بيمارستان و ربودن ۷ تن از آنان، براساس ارزيابی های اوليه، نيروهاي مهاجم، بيش از ۱۰ ميليون دلار از اموال ساكنان را منفجر كرده يا به آتش كشيده و منهدم كردند.
بر اساس اين ارزيابيها دست كم ۵۰ خودروی سواری از جمله لندكروز و نيسان و شمار زيادی خودروهای خدماتی، مانند ماشينهای يخچال دار و تانكرهای آب و سوخت خرج گذاری و منفجر شده است كه قيمت آنها به بيش از ۱.۵ ميليون دلار میرسد[۳].