کاربر:Abbas/صفحه تمرین5
روز جهانی معلم را «سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد» (یونسکو)، در اجلاس چهل و چهارم وزرای آموزش و پرورش ۱۳۵کشور عضو خود، که در شهر ژنو برگزار شد، توسط مدیر کل وقت در آن زمان، آقای فدریکو مایور پیشنهاد شد. از همین رو پنج اکتبر (۱۳مهر) سال ۱۹۹۴ به هدف ارج نهادن و قدردانی و رسیدگی به مشکلات معلمان در سراسر جهان ، این روز، روز معلم نام گذاری شد. همچنین یکی دیگر از هدف‌های نام‌گذاری روز معلم، استفاده از راه کارهای متخصصان آموزشی که معلمان عناصر اصلی آن را تشکیل میدهند برای رفع کمبودها تلاش شود تا نظامهای آموزشی کشورها ارتقاء یابند. اما هر کشوری بر مبنای دلایل خاص خود همان کشور، با توجه به موقعیت فرهنگی و یا هر اتفاقی که ربطی به معلم و سیستم آموزش کشور داشت، روز معلم را در تاریخ خود ثبت کرده‌اند. و به بهانه روز معلم، بزرگداشت و یا جشنی، به پاس‌داشت مقام معلم برگزار میکنند[۱][۲][۳].
روز معلم در ایران
روز معلم پیش از انقلاب
معلمان شهر تهران برای اعتراض به لایحه میزان حقوق مصوبه مجلس شورای ملی، روز سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ جلوی مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تجمع کردند. و شعار میدادند. که با تحریک شهربانی نیروهای شهربانی با معلمان درگیر و با وارد شدن پلیس، برای متفرق کردن معلمان از آب پاش استفاده کردند و معلمان هم برای دفع این حرکت وارد پیاده رو شدند و
صدای شعارهای معلمان در صحن علنی مجلس شنیده می‌شد. رفته رفته با تحریک نیروی شهربانی درگیری معلمان با پلیس آغاز شد ابتدا برای متفرق کردن معلمان از ماشین‌ها یاب‌پاش استفاده کردند.
به گفته یکی از شاهدان خانم معلم‌ها که در صف جلو ایستاده بودند سر تا پا خیس بودند. چند نفر از معلمان مرد از پیاده رو وارد میدان شدند تا سر لوله‌های آب را به سمت دیگری بگردانند. یکی از آنها معلم جوان 29 ساله‌ای بود به نام ابوالحسن خانعلی.
سرگرد ناصر شهرستانی، رئیس کلانتری بهارستان، که از دست معلم‌ها کلافه شده بود مستقیماً به سمت معلمان با اسلحه کمری شلیک کرد. گلوله‌ای به سر ابوالحسن خانعلی خورد و خون او سنگفرش میدان بهارستان را رنگین کرد. دو نفر هم مجروح شدند.