کاربر:Omid/2صفحه تمرین
میرحسین موسوی (زاده ۱۱ اسفند ۱۳۲۰)
زندگینامه
میرحسین موسوی خامنه، ۱۱ اسفند ۱۳۲۰ در شهر خامنه در استان آذربایجان شرقی ایران به دنیا آمد. از دانشگاه ملی فوق لیسانس معماری و شهرسازی گرفت. از سال ۱۳۶۳ تاکنون عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
آغاز فعالیت سیاسی
قبل از انقلاب ضد سلطنتی
او در اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه خورشیدی، با گروههای ملی - مذهبی مثل نهضت آزادی و نهضت خداپرستان سوسیالیست نزدیكی داشت و از جمله كسانی بود كه در جلسههای سخنرانی علی شریعتی در حسینیه ارشاد تهران حاضر میشد. میرحسین موسوی، كه در آن دوران با نام هنری حسین رهجو فعالیت میكرد، از جمله افرادی بود كه در تأسیس جنبش مسلمانان مبارز با حبیبالله پیمان همكاری كرد.
با نزدیک شدن به انقلاب ایران و پررنگ شدن نقش رهبری روح الله خمینی در مبارزات ضد حكومت پهلوی، میرحسین موسوی نیز بیشتر به این جریان گرایش پیدا كرد و به ویژه به محمد حسینی بهشتی، از روحانیان بانفوذ نزدیک به روح الله خمینی، نزدیک شد.[۱]
بعد از انقلاب ضد سلطنتی
با تأسیس حزب جمهوری اسلامی توسط محمد حسینی بهشتی در نخستین روزهای بعد از انقلاب ضد سلطنتی ۱۳۵۷، میرحسین موسوی هم به این حزب پیوست و دبیر سیاسی این حزب شد و هم چنين به عضويت شورای انقلاب اسلامی درآمد. او همچنین سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی، ارگان حزب نیز بود. در سال ۱۳۶۰ و در كابینه محمدعلی رجایی، موسوی به عنوان وزیر امور خارجه معرفی شد.
بعد از كشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر، رئیس جمهوری و نخست وزیر وقت در انفجار ۸ شهریور ۱۳۶۰، علی خامنهای، رئیس جمهور ایران شد و ابتدا علیاكبر ولایتی را به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی كرد، اما مجلس به ولایتی رأی اعتماد نداد و خامنهای علیرغم اختلافاتی كه در داخل حزب جمهوری اسلامی با میرحسین موسوی داشت، او را به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی كرد. موسوی از آن زمان تا سال ۱۳۶۸ برای ۸ سال، نخست وزیر ایران بود. از آنجا كه تقریبا تمام دوران نخست وزیری میرحسین موسوی همزمان با جنگ ایران و عراق بود، عموما از او با عنوان «نخست وزیر جنگ» یاد میشود.[۱]
مسئولیتها در دولت جمهوری اسلامی ایران
میرحسین موسوی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام است. اعضای این دو نهاد حكومتی را علی خامنهای انتخاب میكند. سوابق شغلی و مسئولیتی میرحسین موسوی به شرح زیر است:
- عضو شورای انقلاب اسلامی از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹
- عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۱
- رییس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰
- قائم مقام دبیرکل حزب جمهوری اسلامی از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰
- سردبیر روزنامه جمهوری اسلامی ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰
- وزیر امور خارجه از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱
- نخست وزیر از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸
- رییس ستاد انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۰
- رییس شورای اقتصاد از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸
- رییس بنیاد مستضعفان از ۱۳ آذر ۱۳۶۰ تا شهریور ۱۳۶۸
- عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از بهمن ۱۳۶۶ تا اسفند ۱۳۸۵
- عضو شورایعالی انقلاب فرهنگی از ۱۳۷۵ تا خرداد ۱۳۹۰
- مشاور سیاسی رییس جمهور از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶
- مشاور عالی رییس جمهور از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴
- رییس فرهنگستان هنر از سال ۱۳۷۸ تا دی ۱۳۸۸
انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری
میرحسین موسوی پس از بیست سال دوری از صحنه سیاست، روز سهشنبه ۲۰ اسفند ۱۳۸۷، با انتشار بیانیهای رسما نامزدی خود برای شرکت در دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران در خردادماه ۱۳۸۸ را اعلام کرد.
پس از پایان انتخابات، وزارت كشور اعلام كرد كه محمود احمدینژاد با ۶۴٪ آرا پیروز شده است. مردم از روز پس از انتخابات شروع به اعتراضهای خیابانی كردند كه با سركوب نیروهای انتظامی و یگانهای ضدشورش همراه بود. بسیاری نتیجه انتخابات را تقلب خواندند. میرحسین موسوی، با اشاره به نتیجه انتخابات، مردم را ناظر «شعبدهبازی دست اندركاران انتخابات و صدا و سیما» خواند. پس از اعلام نتایج انتخابات و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدینژاد، در تهران و سایر شهرهای ایران، تظاهرات سراسری آغاز گردید. در روز ۲۵ خرداد، تظاهراتی میلیونی از میدان امام حسین تا میدان آزادی در اعتراض به تقلب در انتخابات و اعلام نتایج غلط صورت پذیرفت. تظاهرات ۱۳۸۸ نخست با شعار «رای من کو؟!» در اعتراض به شمارش آرا و نتایج آن بود که در تهران و سایر شهرهای ایران آغاز گردید، اما کمکم با شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور» رنگ و بوی ضدحکومتی گرفت.
تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۸۸ و خیانت به اعتماد و اعتراضات مردم
روزنامه دیلی تلگراف طی مقالهیی پس گرفتن دعوت به تظاهرات 22خرداد توسط موسوی و کروبی را خیانت به جنبش نامید و نوشت: آنها هیچوقت مانند مردمی که به خیابانها آمدند و خواستار تغییر شدند، خواستار تغییر واقعی نبودند.
دیلی تلگراف نوشت: میلیونها ایرانی که از جنبش حمایت کردند کاملاًًً حق دارند که احساس تلخی داشته باشند از اینکه نیات خوب آنها ـ و دربسیاری از موارد فداکاریشان ـ به وسیله (موسوی و کروبی) به هدر رفته است.
نویسنده روزنامه دیلی تلگراف در بخش دیگری از مقاله خود با اشاره به هزاران دستگیر شده و دهها شهید قیام، افزود: به نظر من، موسوی و کروبی هیچوقت مانند مردمی که به خیابانها آمدند و خواستار تغییر بودند، خواستار تغییر واقعی نبودند. میرحسین موسوی ممکن است ادعا کند که یک اصلاح طلب است اما قلباً یک سیاستمدار محافظهکار هوادار انقلاب اسلامی است…[۲]
ماجرای قتل عام ۶۷ و نقش میرحسین موسوی
بخشی از سخنان میرحسین موسوی است که گویا در۱۳ مرداد ۱۳۸۹، طی دیدار با گروهی از روزنامهنگاران درباره کشتارهای دهه ۶۰ ایراد شده است
«به هر حال باز کردن مسائل دهه ۶۰، هر کدامش تالی فاسد دارد. من همیشه سعی کردم که از کنار این مسائل رد بشوم. من در آن موقع، به عنوان نخستوزیر، موظف بودم که از کلیت نظام دفاع بکنم…»[۳]
در ۲۲ آذر۶۷، میرحسین موسوی در مصاحبه با شبکه او آر اف اتریش از کشتار۶۷ دفاع میکند و این واقعیت که اکثر قربانیان زندانیانی بودند که سالها قبل از حمله مجاهدین، فقط به دلیل اعتقادات سیاسی و فعالیتهای صلح آمیزی مثل پخش نشریه و شرکت در تظاهرات دستگیر شده بودند را انکار میکند.[۴]
میرحسین موسوی نخستوزیر خمینی در تـلـویـزیـون سـراسـری اتـریش (22آذر 67) :
«... مجاهدین میخواستند به تهران حمله کنند... ما با آنها مبارزه کردیم، پس چه کار بایستی میکردیم؟ در این زمینه ما هیچگونه عذرخواهی نمیشناسیم، یعنی حکومت ما وظیفه دارد که از خودش دفاع کند.[۵]
گزارش جفری رابرتسن، حقوقدان کارشناس در پروندههای «جنایت علیه بشریت» درباره اعدامهای «۶۷ » منتشر شد. رابرتسن به خودنویس گفت که خیلیها از جمله میرحسین موسوی باید پاسخگو باشند.[۶]
اجباری کردن حجاب در ادارات دولتی و نقش میرحسین موسوی
میرحسین موسوی به عنوان نخستوزیر در نقض حقوق زنانی که قوانین مربوط به حجاب اجباری را رعایت نمیکردند، نقش داشته است.
در اردیبهشتماه ۱۳۶۴ میرحسین موسوی بخشنامهای را درباره «حفظ و مراعات حجاب اسلامی» خطاب به کلیه وزارتخانهها، موسسات، سازمانهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی صادر کرد. این بخشنامه با تاکید بر ضرورت «مراعات دقیق» حجاب اسلامی برای زنان شاغل در دستگاههای اجرایی کشور، از برخورد قاطع با متخلفان خبر میداد.[۷]
مصادره اموال مخالفان سیاسی و عقیدتی جمهوری اسلامی و نقش میرحسین موسوی
جستارهای وابسته
- تظاهرات ۱۳۸۸
- سید علی خامنه ای
- قتل عام ۶۷
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ زندگینامه نامزدها؛ میرحسین موسوی
- ↑ عقبنشینی موسوی و کروبی از تظاهرات، خیانت به جنبش است
- ↑ میرحسین موسوی: اگر ورود به مسائل دهه شصت شروع شود، پایانی نخواهد داشت
- ↑ توییت عفو بینالملل
- ↑ اعتراف موسوی به قتل عام وحشیانه زندانیان سیاسی
- ↑ جفری رابرتسون: موسوی باید درباره اعدامهای دهه ۶۰ پاسخگو باشد
- ↑ پرونده ناقض حقوق بشر: میرحسین موسوی