کاربر:Javad/2صفحه تمرین

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۷ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه از تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۱۱ مصادف با ۶ بهمن ۱۳۸۹ آغاز شد. این تظاهرات تحت تأثیر بهار عربی یعنی قیام مردم خاورمیانه علیه حکومت‌های دیکتاتوری آغاز شد. بشار اسد رئیس جمهور دائم سوریه است. پیش از او پدرش حافظ اسد حاکم بلامنازع سوریه بود. در سوریه آزادی فعالیت احزاب و آزادی بیان وجود ندارد. بشار اسد و پدرش در طی نزدیک به ۴۰ سال ده‌ها هزار نفر از مخالفین خود را به قتل رسانده‌اند.

با شروع تظاهرات مردمی در سوریه حکومت با شدت به سرکوب آن پرداخت. با این‌ همه تظاهرات مسالمت‌آمیز در سراسر شهرهای سوریه اوج گرفت. صدها نفر در این تظاهرات توسط نیروهای حامی بشار اسد موسوم به شبّیهه به قتل رسیده و کشته شدند. با اوج گیری تظاهرات سوریه و سرکوب خشونت‌آمیز آن توسط حکومت، گروه‌هایی از ارتش سوریه اعلام کردند که از ارتش اسد جداشده و به صفوف مردم می‌پیوندند. با افزایش جداشده‌گان از ارتش سوریه و پیوستن جوانان سوری به این نیروها ارتش آزاد سوریه شکل گرفته و به آزاد‌سازی مناطق مختلف پرداخت. ارتش آزاد سوریه به سرعت توانست بخش اعظم خاک سوریه را تصاحب کند بطوری که بشار اسد در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت. در همین شرایط بود که رژیم ایران که با ورود علنی به سوریه، ارسال نیرو،‌ مهمات، پول و استفاده از شیوه‌ها و تکنیک‌های پیچیده‌ی فریب برای ایجاد انشعاب در میان مخالفین سوری به یاری بشار اسد شتافت. یکی از تاکتیک های رژیم ایران گسترش و دامن زدن به فعالیت‌ داعش در مناطق درگیری بود. وجود داعش در مناطق مختلف سوریه می‌توانست چهره ی انقلاب سوریه را نامناسب جلوه دهد. از سویی نیروهای داعش در هماهنگی با نیروهای اسد علیه ارتش آزاد دست به عملیات می‌زدند. با این‌همه مقاومت مردم سوریه و استمرار تظاهرات و نبردهای ارتش‌آزاد انقلاب سوریه را استمرار داده و در موارد بسیاری منجر به عقب نشینی و شکست نیروهای اسد و نیروهای اعزامی رژیم ایران با نام مدافعان حرم شد. در اواخر سال... قاسم سلیمانی با سفر به روسیه خواهان ورود روسیه برای نجات بشار اسد شد. به این ترتیب روسیه تحت عنوان مبارزه با داعش قدم به سوریه گذاشت

با ورد روسیه و بمباران‌های شبانه روزی شهرهای آزاد شده، بمباران شیمیایی غیرنظامیان توسط رژیم ایران شهر حلب از تصرف ارتش آزاد خارج و به دست بشار اسد و نیروهای سوریه و رژیم ایران افتاد. از ابتدای قیام مردم سوریه تا کنون بیش از 650 هزار نفر از مردم و زنان و کودکان در این جنگ‌ها و به ویژه در بمباران‌ها از جمله حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست داده‌اند.

به این ترتیب بشار اسد از آستانه‌ی سقوط با کمک دو دولت ایران و روسیه توانست بخش‌های بسیاری از بازپس بگیرد. هم اکنون نبردها در سوریه میان ارتش آزاد و اسد و دیگر گروه‌های تشکیل شده هم‌چنان ادامه دارد.

پیشینه انقلاب سوریه

حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگی‌هایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی‌_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتل‌عامها در شهر «حما»بود. این واقعه بعد از اعتراضات مردم شهر حما شروع شد که حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی به شهر «حما» حمله کرد که طبق آمار به‌دست آمده، ۲۰۰۰۰ شهروند عادی سوری، زیر این حملات قتل‌عام شدند.

حافظ اسد همچنین یک روز پس از ترور ناموفق خود توسط فردی که در نهایت هم معلوم نبود که بود، جهت انتقام حزب بعث سوری به همراه نیروهای گروهان دفاعی سوریه به فرماندهی رفعت اسد، برادر حافظ اسد و عموی بشار اسد، به داخل زندان تدمر حمله بردند و ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند قتل‌عام کردند. لازم به یادآوری است که این هزار زندانی هیچ نقشی در ترور ناموفق حافظ اسد نداشتند[۱]. طبق آمارهای عفو بین‌الملل، رفعت الحسن برای حفظ حکومت حافظ اسد بین ۱۷۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ نفر از مردم غیر نظامی را قتل‌عام کرد[۲].

با مرگ حافظ الاسد، پسرش بشار الاسد به جای وی نشست. در دوران بشار اسد که امید می‌رفت اصلاحاتی در کشور سوریه صورت گیرد، هیچ تغییری شکل نگرفت، بلکه شکنجه و آزار فعالین حقوق بشر و مخالفان و فعالان سیاسی ادامه پیدا کرد. از جمله میتوان از ترور، اعدامهای غیررسمی، مفقود کردن نفرات، اعدامهای بدون محاکمه و دیگر اعمال برای سرکوب مخالفان انجام گرفت. کردها نیز از این سرکوب در امان نماندند بلکه در سال ۲۰۰۴ در پی شورش کردها، بسیاری کشته و ۲۰۰۰ نفر بازداشت شدند. علاوه بر این سانسور اینترنت و محدود کردن مطبوعات و اقدامات دیگری برای سرکوب صدای مردم ادامه داشت[۳].

تظاهرات مردمی در سوریه

سرکوب تظاهرات سوریه

تشکیل ارتش آزاد سوریه

پیوستن ارتشیان به انقلاب سوریه

ورود رژیم ایران به سوریه

تشکیل مدافعان حرم

تیپ فاطمیون

شکست نیروهای ایران در سوریه

علت حضور ایران در سوریه

ورد روسیه به سوریه

باز پس گیری حلب

حملات شیمایی به سوریه

بمباران غیرنظامیان توسط اسد

محکومیت‌های جهانی

تسلط حکومت اسد بر کردستان سوریه

منابع