کاربر:Javad/2صفحه تمرین

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۴۲ توسط Ehsan (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ مصادف با ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ در شهر دمشق آغاز شد. این تظاهرات تحت تأثیر بهار عربی یعنی قیام مردم خاورمیانه علیه حکومت‌های دیکتاتوری شعله‌ور گشت. در این تظاهرات مردم سوریه خواهان آزادی بیان و آزادی زندانیان سیاسی شدند.[۱] تظاهرات مردم سوریه با عنوان « انقلاب سوریه علیه بشار أسد» روی صفحات فیس بوک منتشر و همگانی شد. در سوریه آزادی فعالیت احزاب و آزادی بیان وجود ندارد. بشار اسد و پدرش در طی نزدیک به ۴۰ سال ده‌ها هزار نفر از مخالفین خود را به قتل رسانده‌اند. بشار اسد از سال ۲۰۰۰ رئیس جمهور دائم سوریه است. پیش از او پدرش حافظ اسد بمدت ۲۹ سال حاکم بلامنازع سوریه بود. [۲]

با شروع تظاهرات مردمی در سوریه حکومت با شدت به سرکوب آن پرداخت. از جمله دستگیری تعدادی کودک و شکنجه‌ی آن‌ها به شکلی وحشیانه به جرم نوشتن شعار علیه بشار أسد روی دیوار مدرسه انعکاس زیادی داشت. حمزه الخطیب و ثامر الشرعی دو تن از این کودکان بودند که تصویر جنازه‌‌های خون‌آلوده‌ و شکنجه‌ شده‌ی آنها در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

با این‌ همه تظاهرات مسالمت‌آمیز در سراسر شهرهای سوریه اوج گرفت. صدها نفر در این تظاهرات توسط نیروهای حامی بشار اسد موسوم به شبّیهه به قتل رسیده و کشته شدند. با اوج گیری تظاهرات سوریه و سرکوب خشونت‌آمیز آن توسط حکومت، گروه‌هایی از ارتش سوریه اعلام کردند که از ارتش اسد جداشده و به صفوف مردم پیوستند. با افزایش جداشده‌گان از ارتش سوریه و پیوستن جوانان سوری به این نیروها ارتش آزاد سوریه توسط افسران جدا شده از بشار أسد از جمله سرهنگ ریاض الأسد با هدف سرنگونی حکومت در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ تأسیس شد.[۳] یکی از تیپ‌های این ارتش تیپ حمزه الخطیب نام داشت. ارتش آزاد سوریه پس از تأسیس به آزاد‌سازی مناطق مختلف سوریه پرداخت و در عرض مدت کوتاهی توانست بخش اعظم خاک سوریه را آزاد کند بطوری که بشار اسد در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت. در همین شرایط بود که رژیم ایران که با ورود علنی به سوریه، ارسال نیرو،‌ مهمات، پول و استفاده از شیوه‌ها و تکنیک‌های پیچیده‌ی فریب برای ایجاد انشعاب در میان مخالفین سوری به یاری بشار اسد شتافت. یکی از تاکتیک های رژیم ایران گسترش و دامن زدن به فعالیت‌ داعش در مناطق درگیری بود. وزارت خزانه‌ داری آمریکا در ۱۲ فوریه ۲۰۱۴ از پشتیبانی القاعده در سوریه توسط رژیم ایران پرده برداشتو[۴] همچنین سازمان سیا پس از حمله به مقر اسامه بن‌‌ لادن اسناد بسیاری از روابط این گروه با رژیم ایران را بدست آورده و افشا نمود. تشکیلات داعش شاخه‌ای جدا شده از القاعده بود.[۵]

از سویی نیروهای داعش در هماهنگی با نیروهای اسد علیه ارتش آزاد دست به عملیات می‌زدند و بشار أسد از حضور آن‌ها در سوریه علیه ارتش‌آزاد سوریه استفاده می‌کرد. در سال‌‌های گذشته ده‌ها مورد از همکاری نیروهای اسد با داعش توسط خبرنگاران گزارش شده است. باز کردن کریدور عبور برای کاروان‌های داعش توسط نیروهای اسد[۶] و همچنین استفاده مشترک از منابع برق و گاز از نمونه‌های آن بود.[۷] با این‌همه استمرار تظاهرات مردمی در شهرهای مختلف و نبردهای ارتش‌آزاد انقلاب سوریه را استمرار داده و در موارد بسیاری منجر به عقب نشینی و شکست نیروهای اسد و نیروهای اعزامی رژیم ایران با نام مدافعان حرم شد. در اوت ۲۰۱۵ قاسم سلیمانی با سفر به روسیه و دیدار با پوتین خواهان ورود روسیه برای نجات بشار اسد شد.[۸] به این ترتیب روسیه تحت عنوان مبارزه با داعش وارد سوریه شد.

با ورد روسیه و بمباران‌های شبانه روزی شهرهای آزاد شده، بمباران شیمیایی غیرنظامیان توسط رژیم ایران شهر حلب از تصرف ارتش آزاد خارج و به دست بشار اسد و نیروهای سوریه و رژیم ایران افتاد. از ابتدای قیام مردم سوریه تا کنون بیش از 650 هزار نفر از مردم و زنان و کودکان در این جنگ‌ها و به ویژه در بمباران‌ها از جمله حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست داده‌اند.

به این ترتیب بشار اسد از آستانه‌ی سقوط با کمک دو دولت ایران و روسیه توانست بخش‌های بسیاری از بازپس بگیرد. هم اکنون نبردها در سوریه میان ارتش آزاد و اسد و دیگر گروه‌های تشکیل شده هم‌چنان ادامه دارد.

حمزه الخطیب - ثامر الشرعی
بالا: حمزه الخطیب- پایین: ثامر الشرعی که در سال ۲۰۱۱ توسط نیروهای بشار اسد به جرم شعار نویسی روی دیوار مدرسه زیر شکنجه کشته شدند.

پیشینه انقلاب سوریه

حکومت حافظ اسد

حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگی‌هایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی‌_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

دو قتل عام در زمان حافظ اسد

در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتل‌عامها در شهر «حما»بود. این واقعه بعد از اعتراضات مردم شهر حما شروع شد که حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی به شهر «حما» حمله کرد که طبق آمار به‌دست آمده، ۲۰۰۰۰ شهروند عادی سوری، زیر این حملات قتل‌عام شدند.

حافظ اسد همچنین یک روز پس از ترور ناموفق خود توسط فردی که در نهایت هم معلوم نبود که بود، جهت انتقام حزب بعث سوری به همراه نیروهای گروهان دفاعی سوریه به فرماندهی رفعت اسد، برادر حافظ اسد و عموی بشار اسد، به داخل زندان تدمر حمله بردند و ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند قتل‌عام کردند. لازم به یادآوری است که این هزار زندانی هیچ نقشی در ترور ناموفق حافظ اسد نداشتند[۹]. طبق آمارهای عفو بین‌الملل، رفعت الحسن برای حفظ حکومت حافظ اسد بین ۱۷۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ نفر از مردم غیر نظامی را قتل‌عام کرد[۱۰].

حکومت بشار اسد

با مرگ حافظ الاسد، پسرش بشار الاسد به جای وی نشست. در دوران بشار اسد که امید می‌رفت اصلاحاتی در کشور سوریه صورت گیرد، هیچ تغییری شکل نگرفت، بلکه شکنجه و آزار فعالین حقوق بشر و مخالفان و فعالان سیاسی ادامه پیدا کرد. از جمله میتوان از ترور، اعدامهای غیررسمی، مفقود کردن نفرات، اعدامهای بدون محاکمه و دیگر اعمال برای سرکوب مخالفان انجام گرفت. کردها نیز از این سرکوب در امان نماندند بلکه در سال ۲۰۰۴ در پی شورش کردها، بسیاری کشته و ۲۰۰۰ نفر بازداشت شدند. علاوه بر این سانسور اینترنت و محدود کردن مطبوعات و اقدامات دیگری برای سرکوب صدای مردم ادامه داشت[۱۱].

سرکوب تظاهرات سوریه

چهره واقعی بشار اسد پس از سرکوبهای متوالی در همه زمینه‌ها نمایان شد. که در ادامه این سرکوب‌ها، زمانی‌که در شهرهای مختلف سوریه مانند دمشق، حمات، جبله، لاذقیه، درعا و حمص صدها معترض، در طول چند ماه، خصوصا روزهای جمعه تحت نام جمعه عزت، جمعه مقاومت، جمعه شهدا، جمعه مبارزه، جمعه آزادگان، جمعه آزادی، جمعه نگهبانان میهن، جمعه کودکان، جمعه عشایر، جمعه صالح العلی، جمعه عدم مشروعیت، جمعه ارحل، جمعه لا للحوار و جمعه سر فرود نمی‌آوریم جز در مقابل خدا علیه دولت بشار اسد، علیه حکومت بشار اسد تظاهرات کردند و به دنبال کناره‌گیری بشار اسد از قدرت بودند، به شدت سرکوب شدند. بدین ترتیب که نیروهای بشار اسد مسلح به تانک در شهرهای دمشق، درعا و حمص مستقر شدند و به سرکوب معترضان پرداختند. طبق آمارهای منابع غربی، تا تاریخ ۵ فوریه ۲۰۱۲ بیش از ۷۲۰۰ نفر بوسیله نیروهای امنیتی و نظامی بشار اسد به قتل رسیدند.

با وجود سرکوب و توپ‌باران برخی مناطق سوریه توسط بشار اسد، اما تظاهرات و اعتراضات در شهرهای مختلف سوریه ادامه پیدا کرد و صدها کشته و زخمی به جای گذاشت، که بر طبق اعلام دیده‌بان حقوق بشر سوریه، نیروهای بشار اسد با یورش به منازل در شهر اریحا در استان ادلب منازل مسکونی را به آتش می‌کشیدند و بسیاری را نیز کشته و دستگیر می‌کردند و در نهایت زیر شکنجه به قتل می‌رساندند.

در تاریخ ۲۶ می ۲۰۱۲ دولت بشار اسد ۱۰۸ تن از شهروندان سوریه را به قتل رساند. به دنبال این خبر که ناظران بین‌الملل آن را عنوان کرده بودند، آمریکا این اقدام را وحشیانه توصیف کرد. و بسیاری کشورها نیز آنرا محکوم و بیانیه در محکومیت این قتل‌عام منتشر کردند و در ادامه نیز کشورهای آلمان، فرانسه، ایتالیا، بریتانیا، کانادا و استرالیا در واکنش به ادامه کشتار شهروندان غیرنظامی، سفیران سوریه را از کشور خود اخراج کردند[۱۲].

تشکیل ارتش آزاد سوریه

پیوستن ارتشیان به انقلاب سوریه

ورود رژیم ایران به سوریه

تشکیل مدافعان حرم

تیپ فاطمیون

شکست نیروهای ایران در سوریه

علت حضور ایران در سوریه

ورد روسیه به سوریه

باز پس گیری حلب

حملات شیمایی به سوریه

بمباران غیرنظامیان توسط اسد

محکومیت‌های جهانی

تسلط حکومت اسد بر کردستان سوریه

https://www.aljazeera.net/news/arabic/2011/4/15/تسلسل-زمني-لاحتجاجات-سوريا

منابع