کاربر:Hossein/1404610صفحه تمرین
زندان قرچک ورامین در جاده ورامین-پلیس راه قرچک- ۷۰۰متر بعد از دوربرگردان به سمت تهران قرار دارد و در ۱۳۸۹ افتتاح شده است. ندامتگاه شهر ری که در فضای رسانهای ایران به «زندان قرچک ورامین» شهرت دارد، زندان ویژه زنان در استان تهران است. زندانیان محبوس در زندان قرچک بهدلیل وضعیت بهداشتی نامناسب، تراکم زیاد زندانی و کمبود فضا و امکانات اولیه از جمله تختخواب، توالت، حمام، جیره غذایی و دارو، عدم ارائه خدمات درمانی موثر و کافی، شکنجه روانی و رفتارهای تحقیرآمیز زندانبان با زندانیان، از این زندان با عنوان «شکنجهگاه زنان زندانی» نام میبرند. این زندان در جاده ورامین-پلیس راه قرچک- ۷۰۰متر بعد از دوربرگردان به سمت تهران واقع است. در ابتدا مرغداری و سپس مرکز ترک اعتیاد مردان بوده است. سپس به زندان زنان تغییر کاربری داد. [۱]
زندان زنان قرچک ورامین، در جاده قلعهنو تهران – ورامین، جایی در دل بیابان، نهتنها محل حبس زنان متهم به جرایم مختلف است، بلکه به روایتی زنده از فراموشی، خشونت سیستماتیک و بیعدالتی تبدیل شده است.[۲]
پیشینه زندان قرچک
در ابتدا مرغداری و سپس مرکز ترک اعتیاد مردان بوده است. سپس به زندان زنان تغییر کاربری داد. بزرگترین بخش زندان در دو طبقه ساخته شده است. در طبقه همکف، سالن آمفیتئاتر، آشپزخانه، آرایشگاه، فستفود، بوتیک (فروشگاه لباس)، سلولهای انفرادی، باشگاه، مددکاری، آسایشگاه زندانبانان، ریاست اندرزگاه، بندها و هواخوری بندها قرار دارند.
ساختار زندان قرچک
بزرگترین بخش زندان در دو طبقه ساخته شده است. در طبقه همکف، سالن آمفیتئاتر، آشپزخانه، آرایشگاه، فستفود، بوتیک (فروشگاه لباس)، سلولهای انفرادی، باشگاه، مددکاری، آسایشگاه زندانبانان، ریاست اندرزگاه، بندها و هواخوری بندها قرار دارند[۱]
زندان قرچک محل نگهداری بیش از هزار و دویست زندانی زن با اتهاماتی از قبیل قتل، دزدی مسلحانه و قاچاق مواد مخدر است. در این زندان طبقهبندی و تفکیک جرایم رعایت نمیشود[۵] و برخی اعضای خانوادهٔ زندانیان سیاسی، شرایط اسفناک آن را را با بازداشتگاه کهریزک مقایسه و از آن به «کهریزک دوم» یاد کردهاند
زندانبانان زندان قرچک
رئیس زندان صغری خدادادی طغانکی نام دارد. نهاد ادارهکننده این زندان سازمان زندانهای قوه قضاییه میباشد.
بندهای زندان قرچک ورامین
این زندان شامل ۱۲ بند است؛ بند قرنطینه، بند ۱ و ۲ ویژه اتهامات مواد مخدر، بند ۳ ویژه متهمین مرتبط با جرائم مواد و سرقت است که در صورت صدور کیفرخواست آنها، این زندانیان به بند ۱، ۲ و یا بند چهارم زندان منتقل می شوند. بند ۴ مربوط به زندانیان با جرائم سرقت، بند ۵ ویژه جوانان ۱۸ تا ۲۵ سال، بند ۶ ویژه زندانیان مالی زیر ۲۵ سال، بند ۷ ویژه زندانیان متهم به قتل، فساد و فحشا، بند ۸ ویژه زندانیان سیاسی، بند مادران (بند سلامت و مشاوره ۱ سابق) ویژه نگهداری از مادران باردار و یا دارای کودک و همچنین بند محکومین مالی بیمار (بند سلامت و مشاوره ۲ یا بند نظارت سابق) ویژه نگهداری از زندانیان بیمار و سالخورده بوده که مادر بابک خرمدین نیز در این بند نگهداری می شود.[۱]
اندازه و تراکم
هر کدام از سالنها گنجایش کمتر از صد نفر را دارد، اما به طور معمول در آنها بیش از دویست نفر زندگی میکنند. در مواقعی این عدد به ششصد نفر هم رسیده است. تعداد کل زندانیان بین هزار و پانصد تا بیش از دو هزار نفر در نوسان است.[۱]
بهداشت و درمان
قرچک ورامین از نظر بهداشتی در وضعیتی بحرانی قرار دارد؛ تنها دو حمام در بند قابل استفاده است که فاقد در و قفل هستند و دیوارهای نمکشیده آنها را لکههای زرد و سفید پوشانده است. سیستم فاضلاب غیر بهداشتی، حضور دائمی موشها و کیفیت بسیار پایین غذا، مشکلاتی چون عفونتهای گوارشی و بیماریهای پوستی را برای زنان بههمراه داشته است.
آب آشامیدنی زندان آلوده است و زندانیان مجبورند برای خرید آب سالم پول پرداخت کنند. دستگاه تصفیه آب نیز از کار افتاده و جایگزینی برای آن در نظر گرفته نشده است.[۲]
علاوه بر وضعیت بهداشتی، کمبود خدمات درمانی از بحرانهای اصلی این زندان است. به گفته منابع مطلع، بسیاری از زندانیان حتی برای بیماریهای مزمن و حیاتی به پزشک متخصص دسترسی ندارند. داروهای ضروری یا نایاباند یا با هزینههای سنگین تهیه میشود و بسیاری از بیماران با درد و رنج مزمن بدون درمان رها میشوند.[۳]
بیماران محروم از درمان؛ از سرطان تا ایدز
در این زندان، بیماران مبتلا به سرطان، ایدز و بیماریهای قلبی در شرایط بسیار دشواری زندگی میکنند. نهتنها خدمات پزشکی و درمانی مناسبی دریافت نمیکنند، بلکه حتی اجازه ورود داروهای ضروریشان از بیرون نیز داده نمیشود.
نمونه تلخ این وضعیت، زنی مبتلا به سرطان رحم است که پزشکی قانونی دستور تخلیه فوری لگن او را داده، اما برای مرخصی درمانیاش وثیقهای ۱۵ میلیارد تومانی درخواست شده که خانوادهاش توان پرداخت آن را ندارند. در موارد متعدد، زنان بیمار به دلیل عدم رسیدگی بهموقع جان خود را از دست دادهاند؛ مانند عاطفه بنایی که با وجود وخامت وضعیت جسمیاش، مدیریت زندان او را متهم به «تمارض» کرد و سرانجام در زندان فوت کرد.[۲]
زندانیان زن در زندان قرچک
بر اساس گزارش اینترنشنال بیش از هزار و ۲۰۰ زندانی زن با اتهامات مختلف در زندان قرچک ورامین در شرایط غیرانسانی نگهداری میشوند. تعدادی از زنان زندانی در قرچک همراه با کودکانشان دوران حبس خود را میگذرانند و با محرومیتها، محدودیتها و مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم میکنند.[۳]
زندانیان سیاسی زن در زندان قرچک
پس از حمله اسرائیل به زندان اوین ۷۰ زندانی سیاسی زن به زندان قرچک منتقل شدهاند. ایران اینترنشنال در ۱۹ تیر ۱۴۰۴ گزارش کرد وضعیت حدود ۷۰ زندانی سیاسی زن که پس از حمله اسرائیل به زندان اوین در دوم تیرماه به زندان قرچک منتقل شدند، همچنان بحرانی است. این زندانیان سیاسی، مانند سایر زنان محبوس در زندان قرچک، از ابتداییترین حقوق خود، از جمله دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروماند و در گرمای طاقتفرسای این روزها، نبود فضای باز، خراب بودن کولرها یا ناکارآمدی سیستمهای سرمایشی و فقدان تهویه مناسب، شرایط آنها را دشوارتر کرده است.[۳]
شکنجه، خشونت و تهدید
بنا به شهادتهای متعددی که از درون زندان قرچک به بیرون رسیده، زنان در این زندان بهصورت مستمر در معرض شکنجه روحی و جسمی، از جمله ضرب و شتم، آزار جنسی و تحقیر هستند. رئیس زندان، صغری خدادادی، و رئیس اندرزگاه زنان، به همراه برخی از مأموران، متهم به تشکیل یک «مافیای قدرت» هستند که با تهدید، سانسور و اعمال خشونت، هر صدایی را در نطفه خفه میکنند.[۲]