ابوالحسن صبا: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۶۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ دسامبر ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:


در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تأسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه'''‌'''مندان آموزش می‌داد.
در سال ۱۳۱۸ که رادیو تهران تأسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه'''‌'''مندان آموزش می‌داد.
== شاگردان صبا ==
از میان انبوه شاگردان او می‌توان به حسین تهرانی، حسن کسایی، داریوش صفوت، فرامرز پایور، غلامحسین بنان، لطف‌الله مفخم پایان، علی تجویدی، جهانگیر کامیان، همایون خرم، رحمت‌الله بدیعی، ساسان سپنتا، ابراهیم قنبری مهر، مهدی خالدی، عباس شاهپوری، مهدی مفتاح، محمدعلی بهارلو، حبیب‌الله بدیعی، محمد طغانيان دهكردی، سعید قراچورلو، و شهریار و بابک رادمنش اشاره کرد.
== آثار ==
از آثار همیشه جاودان صبا می‌توان به  "زنگ شتر"،"بهارمست "، "به زندان "، "زرد ملیجه "، بیاد گذشته "، "در قفس "، "رقص چوبی قاسم آبادى "، "کوهستانی " و چهارمضراب‌هاى مختلف اشاره کرد.
=== آثار مكتوب ===
رديف مجلسی برای ويولن، سنتور، تار و سه تار، نوشته‌های پراكنده و چاب نشده، كتابی تحقيقی درباره شناسايی سازهای ايرانی و تاريخچه آنها.
=== '''آثار غيرمستقل صبا''' ===
سلوی ای وطن (دستور ويولن وزيری)، چهارمضراب سه‌گاه (دستور ويولن وزيري) ، رنگ بيات ترك (23 قطعه ضربی)، پيش درآمد ترك (18 قطعه پيش درآمد)، نويد بهار و چهار مضراب ساده در ماهور (كتاب اول ويولن). از ديگر خدمات صبا اين بود كه برای ساز تنبک نت مخصوصی تدوين كرد و درس‌های آن را روی كاغذ معمولی نوشت و در ضمن ملودی‌های مخصوص آهنگ‌ها را به نت تنبك درآورد و به شاگردان آموخت. 
== نقل قول و خاطرات ==
دکتر تقی تفضلی، نویسنده و موسیقی‌شناس:
صبا نگران بود که یک عده همیشه می‌گویند موسیقی ایرانی غم‌انگیز، پردرد و غم‌ناک است. می‌گفت اگر قرار باشد که برای عوض کردن آن، بگردند که یک موسیقی نشاط‌انگیز پیدا کنند و خدای ناکرده ریشه آن موسیقی، موسیقی ایرانی نباشد، این صدمه و آسیبی است که به موسیقی ایرانی می‌خورد و نوعی از موسیقی بوجود می‌آید که ایرانی نخواهد بود. زیرا می‌بینیم عده‌ای هستند که موسیقی اصیل ایرانی را فراموش کرده‌اند و موسیقی‌ای که تحویل جوان‌ها می‌دهند، چیزی که نیست، موسیقی اصیل ایرانی است! صبا از اشخاصی است که کاملاً سنت موسیقی ایرانی را حفظ کرده و باعث افتخار موسیقی ایرانی است.
استاد همایون خرم:
کلاس صبا فقط کلاس یادگیری ویولن نبود. او با رفتار و بیان و نگاه همیشه مهربان خود، علاوه بر تعلیم موسیقی، بذر محبت را نیز در دل شاگردان می‌کاشت.
استاد ابراهیم قنبری مهر:
رابطه من و استاد صبا رابطه شاگرد و استادی نبود؛ بلکه رابطه پدر فرزندی بود. رابطه مرید و مراد بود. من صبا را خیلی دوست داشتم. او یک دریا بود. نمی‌دانم او را به چه چیز تشبیه کنم .
استاد حسین ملک:
مقام صبا خیلی بالاتر از حد تصور ماست. به همین دلیل است که به نظر من تاکنون مطلب و مقاله‌ای در خور شخصیت او نگاشته نشده. چهره معصوم او همیشه -به‌ویژه سر کلاس- جلوی نظرم هست. او با شاگردانش مثل یک پدر رفتار می‌کرد. اما نه هر پدری، یک پدر مسئولیت‌پذیر و دلسوز، رقابت غلط نداشت. به کسی حسادت نمی‌کرد. کسی را زیر پا نمی‌گذاشت تا خودش را بالا ببرد .
استاد اسدالله ملک:
صبا یک مکتب کامل است. او با همه ویژگی‌های اخلاقی و هنری راهی را آغاز کرد که بی‌تردید قابل اعتماد‌ترین مکتب موسیقی ایران است .
۷۱

ویرایش