۸٬۵۳۳
ویرایش
بکتاش آبتین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده|نام=بکتاش آبتین|تصویر=بکتاش آبتین.JPG|توضیح تصویر=|نام اصلی=مهدی کاظمی|زمینه فعالیت=عضو کانون نویسندگان ایران، نویسنده، شاعر، کارگردان|ملیت=ایرانی|تاریخ تولد=۱۳۵۳|محل تولد=شهر ری تهران|والدین=|خواهر و برادران=|تاریخ مرگ=۱۷ دی ۱۴۰۰|محل مرگ=|علت مرگ=ابتلا به کووید ۱۹|محل زندگی=|مختصات محل زندگی=|مدفن=امامزاده عبدالله شهر ری|در زمان حکومت=|اتفاقات مهم=برنده جایزه انجمن قلم امریکا|نام دیگر=|لقب=|بنیانگذار=|پیشه=شاعر، نویسنده، کارگردان|سال‌های نویسندگی=|سبک نوشتاری=|کتاب‌ها=|مقاله‌ها=|نمایشنامه‌ها=|فیلم‌نامه‌ها=|دیوان اشعار=|تخلص=|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=|همسر=|شریک زندگی=|وب گاه=|فرزندان=|تحصیلات=|دانشگاه=|حوزه=|شاگرد=|استاد=|علت شهرت=|تأثیرگذاشته بر=|تأثیرپذیرفته از=|وبگاه=|imdb_id=|جوایز=|امضا=}} | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده|نام=بکتاش آبتین|تصویر=بکتاش آبتین.JPG|توضیح تصویر=|نام اصلی=مهدی کاظمی|زمینه فعالیت=عضو کانون نویسندگان ایران، نویسنده، شاعر، کارگردان|ملیت=ایرانی|تاریخ تولد=۱۳۵۳|محل تولد=شهر ری تهران|والدین=|خواهر و برادران=|تاریخ مرگ=۱۷ دی ۱۴۰۰|محل مرگ=|علت مرگ=ابتلا به کووید ۱۹|محل زندگی=|مختصات محل زندگی=|مدفن=امامزاده عبدالله شهر ری|در زمان حکومت=|اتفاقات مهم=برنده جایزه انجمن قلم امریکا|نام دیگر=|لقب=|بنیانگذار=|پیشه=شاعر، نویسنده، کارگردان|سال‌های نویسندگی=|سبک نوشتاری=|کتاب‌ها=|مقاله‌ها=|نمایشنامه‌ها=|فیلم‌نامه‌ها=|دیوان اشعار=|تخلص=|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=|همسر=|شریک زندگی=|وب گاه=|فرزندان=|تحصیلات=|دانشگاه=|حوزه=|شاگرد=|استاد=|علت شهرت=|تأثیرگذاشته بر=|تأثیرپذیرفته از=|وبگاه=|imdb_id=|جوایز=|امضا=}} | ||
'''بکتاش آبتین با نام اصلی مهدی کاظمی،''' (زاده ۱۳۵۳ شهر ری، درگذشت | '''بکتاش آبتین با نام اصلی مهدی کاظمی،''' (زاده ۱۳۵۳ شهر ری، درگذشت ۱۸ دی ۱۴۰۰) از اعضای کانون نویسندگان ایران، نویسنده، شاعر، کارگردان و زندانی سیاسی معترض است که در زندان برای بار دوم مبتلا به بیماری کووید ۱۹ شد و بدلیل کوتاهی و اهمال زندانبانان در اعزام او به بیمارستان دارفانی را وداع گفت. | ||
بکتاش آبتین از اواسط دهه ۱۳۷۰ و با شروع فعالیت در زمینه شعر و ادبیات نام مستعار «بکتاش آبتین» را انتخاب کرد. | بکتاش آبتین از اواسط دهه ۱۳۷۰ و با شروع فعالیت در زمینه شعر و ادبیات نام مستعار «بکتاش آبتین» را انتخاب کرد. | ||
او آثار مختلفی را منتشر کرده است. از آثار وی می‌توان به | او آثار مختلفی را منتشر کرده است. از آثار وی می‌توان به «شناسنامه‌ی خلوت»، «مژه‌ها، چشم‌هایم را بخیه کرده‌اند»، “پُتک”و “در میمون خودم پدربزرگم” می‌توان اشاره نمود.<ref>[https://www.iranketab.ir/profile/12519-bektash-abtin سایت ایران کتاب]</ref> | ||
بکتاش آبتین یکی از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان بود. او منشی و عضو هیات دبیران بود که در نهایت به عنوان یکی از بازرسان مالی کانون نویسندگان ایران انتخاب گردید. | بکتاش آبتین یکی از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان بود. او منشی و عضو هیات دبیران بود که در نهایت به عنوان یکی از بازرسان مالی کانون نویسندگان ایران انتخاب گردید. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
بکتاش آبتین در مراسم شهیدان راه آزادی بیان محمد مختاری و محمدجعفر پوینده در آذر ۱۳۹۵ که نهادهای امنیتی و انتظامی از برگزاری آن جلوگیری کردند مورد ضرب و شتم ماموران امنیتی قرار گرفت و بازداشت شد. در همین روز مزدک زرافشان (فرزند ناصر زرافشان عضو کانون نویسندگان ایران و یکی از وکلای پرونده [[قتل‌های زنجیره‌ای]] پاییز ۱۳۷۷) نیز به‌شدت آسیب دید. آبتین پس از سه روز بازداشت با قرار کفالت آزاد شد و بیرون بازداشتگاه از صورت مجروح مزدک زرافشان عکس گرفت و آن را در صفحه اینستاگرام خود قرار داد. انتشار این عکس مبنای تشکیل پرونده، [[شکنجه|شکنجه]]<nowiki/>های دوران بازجویی و در نهایت صدور حکمهای ناعادلانه بعدی بود.<ref>[https://irankargar.com/%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%B4-%D8%A2%D8%A8%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D9%88-%D8%B9%D8%B6%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7/ سایت ایران کارگر]</ref> | بکتاش آبتین در مراسم شهیدان راه آزادی بیان محمد مختاری و محمدجعفر پوینده در آذر ۱۳۹۵ که نهادهای امنیتی و انتظامی از برگزاری آن جلوگیری کردند مورد ضرب و شتم ماموران امنیتی قرار گرفت و بازداشت شد. در همین روز مزدک زرافشان (فرزند ناصر زرافشان عضو کانون نویسندگان ایران و یکی از وکلای پرونده [[قتل‌های زنجیره‌ای]] پاییز ۱۳۷۷) نیز به‌شدت آسیب دید. آبتین پس از سه روز بازداشت با قرار کفالت آزاد شد و بیرون بازداشتگاه از صورت مجروح مزدک زرافشان عکس گرفت و آن را در صفحه اینستاگرام خود قرار داد. انتشار این عکس مبنای تشکیل پرونده، [[شکنجه|شکنجه]]<nowiki/>های دوران بازجویی و در نهایت صدور حکمهای ناعادلانه بعدی بود.<ref>[https://irankargar.com/%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%B4-%D8%A2%D8%A8%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1-%D9%88-%D8%B9%D8%B6%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7/ سایت ایران کارگر]</ref> | ||
برای بکتاش آبتین به دلیل عضویت در کانون نویسندگان و فعالیت‌های ضد [[سانسور در ایران|سانسور]] و اختناق‌شکن وی دو پرونده‌ی دیگر نیز ساختند. یکی از آنها مربوط به اردیبهشت ۱۳۹۴ بود که ماموران پس از تفتیش منزلش و ضبط بیش از هزار قلم از وسایل شخصی او احضاریه‌ی دادسرای فرهنگ و رسانه را به وی دادند. او بارها در ساختمان مرکزی [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] مورد بازجویی قرار گرفت. | برای بکتاش آبتین به دلیل عضویت در کانون نویسندگان و فعالیت‌های ضد [[سانسور در ایران|سانسور]] و اختناق‌شکن وی دو پرونده‌ی دیگر نیز ساختند. یکی از آنها مربوط به اردیبهشت ۱۳۹۴ بود که ماموران پس از تفتیش منزلش و ضبط بیش از هزار قلم از وسایل شخصی او احضاریه‌ی دادسرای فرهنگ و رسانه را به وی دادند. او بارها در ساختمان مرکزی [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] مورد بازجویی قرار گرفت. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۰: | ||
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات آبتین در تاریخ ۷ و ۸ اردیبهشت ماه ۹۸ برگزار شد. این نویسنده در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به تحمل ۵ سال حبس محکوم شد. او روز شنبه ۵ مهرماه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. از دیگر اتهامات او انتشار تاریخچه داخلی درباره ۵۰ سال فعالیت کانون نویسندگان است. | جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات آبتین در تاریخ ۷ و ۸ اردیبهشت ماه ۹۸ برگزار شد. این نویسنده در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به تحمل ۵ سال حبس محکوم شد. او روز شنبه ۵ مهرماه پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوران محکومیت خود به زندان اوین منتقل شد. از دیگر اتهامات او انتشار تاریخچه داخلی درباره ۵۰ سال فعالیت کانون نویسندگان است. | ||
کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ توسط تعدادی از نویسندگان آزادیخواه و مترقی با هدف مقابله با سانسور در ایران و دفاع از آزادی بیان تأسیس شد. | کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ توسط تعدادی از نویسندگان آزادیخواه و مترقی با هدف مقابله با [[سانسور در ایران]] و دفاع از آزادی بیان تأسیس شد. | ||
فعالیت‌های این کانون در سال ۱۳۶۰ غیر قانونی اعلام شد، جمعی از نویسندگان در سال ۱۳۷۳ با تشکیل یک جمع مشورتی تلاش کردند این کانون را از نو احیا کنند. | فعالیت‌های این کانون در سال ۱۳۶۰ غیر قانونی اعلام شد، جمعی از نویسندگان در سال ۱۳۷۳ با تشکیل یک جمع مشورتی تلاش کردند این کانون را از نو احیا کنند. | ||
| خط ۳۰۲: | خط ۳۰۰: | ||
== واکنش‌ها در باره‌ی زندانیان کانون نویسندگان == | == واکنش‌ها در باره‌ی زندانیان کانون نویسندگان == | ||
=== | === اطلاعیه [[شورای ملی مقاومت ایران]] === | ||
رژیم آخوندی مسئول مستقیم جان باختن بكتاش آبتین است | رژیم آخوندی مسئول مستقیم جان باختن بكتاش آبتین است | ||
فراخوان به تشكیل یك هیات بین المللی برای تحقیق در باره وضعیت زندانیان در ایران | فراخوان به تشكیل یك هیات بین المللی برای تحقیق در باره وضعیت زندانیان در ایران | ||
مقاومت ایران فقدان زندانی سیاسی، بکتاش آبتین را به خانواده و بستگان و همكاران وی صمیمانه تسلیت میگوید و رژیم آخوندی و شخص خامنه‌ای را مسئول مستقیم جان باختن وی میداند. | مقاومت ایران فقدان زندانی سیاسی، بکتاش آبتین را به خانواده و بستگان و همكاران وی صمیمانه تسلیت میگوید و رژیم آخوندی و شخص [[علی خامنه‌ای|خامنه‌ای]] را مسئول مستقیم جان باختن وی میداند. | ||
آقای آبتین ۴۷ ساله عضو كانون نویسندگان از مهر ۱۳۹۹ در بحبوحه پاندمی كرونا دستگیر و روانه زندان شد و پس از ابتلا به كرونا، دژخیمان در انتقال وی به بیمارستان تعلل و وقت كشی كردند و وقتی او را به بیمارستان رساندند كه همه فرصتهای بهبود از دست رفته بود. | آقای آبتین ۴۷ ساله عضو كانون نویسندگان از مهر ۱۳۹۹ در بحبوحه پاندمی كرونا دستگیر و روانه زندان شد و پس از ابتلا به كرونا، دژخیمان در انتقال وی به بیمارستان تعلل و وقت كشی كردند و وقتی او را به بیمارستان رساندند كه همه فرصتهای بهبود از دست رفته بود. | ||
رژیم ضد بشری آخوندی برغم | رژیم ضد بشری آخوندی برغم فراخوانهای مكرر داخلی و خارجی نه تنها از آزاد كردن موقت زندانیان در دوران كرونا خوداری كرد، بلكه حتی در معالجه زندانیان مبتلا به كرونا و انتقال آنان به بیمارستان نیز مستمرا كارشكنی نمود. رفتار جنایتكارانه‌ای كه بكتاش آبتین جدیدترین قربانی آنست. | ||
مقاومت ایران ملل متحد و ارگانهای ذیربط را به محکومیت قاطع رفتار جنایتكارانه رژیم آخوندی در زندانها فرا میخواند و خواستار تشكیل یك هیات بین المللی برای تحقیق پیرامون وضعیت زندانیان در ایران و چگونگی درگذشت آقای آبتین می‌باشد.<ref>[https://www.iranncr.org/2022/01/08/7085/ سایت شورای ملی مقاومت ایران]</ref> | مقاومت ایران [[سازمان ملل متحد|ملل متحد]] و ارگانهای ذیربط را به محکومیت قاطع رفتار جنایتكارانه رژیم آخوندی در زندانها فرا میخواند و خواستار تشكیل یك هیات بین المللی برای تحقیق پیرامون وضعیت زندانیان در ایران و چگونگی درگذشت آقای آبتین می‌باشد.<ref>[https://www.iranncr.org/2022/01/08/7085/ سایت شورای ملی مقاومت ایران]</ref> | ||
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران | دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران | ||
| خط ۳۱۹: | خط ۳۱۷: | ||
۱۸ دی ۱۴۰۰ (۸ ژانویه ۲۰۲۲) | ۱۸ دی ۱۴۰۰ (۸ ژانویه ۲۰۲۲) | ||
=== | === اطلاعیه [[حزب کمونیست کارگری ایران|حزب کمونیست کارگری]] === | ||
جمهوری اسلامی سه عضو کانون نویسندگان را زندانی کرد! | جمهوری اسلامی سه عضو کانون نویسندگان را زندانی کرد! | ||
| خط ۳۳۶: | خط ۳۳۴: | ||
حزب کمونیست کارگری زندانی کردن سه عضو کانون نویسندگان را شدیدا محکوم میکند و کلیه مردم آزاده و معترض را به گسترش اعتصاب و اعتراض برای آزادی زندانیان سیاسی و برای سرنگونی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی فرامیخواند. | حزب کمونیست کارگری زندانی کردن سه عضو کانون نویسندگان را شدیدا محکوم میکند و کلیه مردم آزاده و معترض را به گسترش اعتصاب و اعتراض برای آزادی زندانیان سیاسی و برای سرنگونی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی فرامیخواند. | ||
حزب کمونیست کارگری ایران | [[حزب کمونیست کارگری ایران]] | ||
۵ مهر ۱۳۹۹، ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰ | ۵ مهر ۱۳۹۹، ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰ | ||
=== | === بیانیه سندیکاهای فرانسوی === | ||
ایران: همبستگی با قربانیان سرکوب | ایران: همبستگی با قربانیان سرکوب | ||
| خط ۳۷۳: | خط ۳۷۱: | ||
اتحاد ملی سندیکاهای مستقل (او. ان. اس. آ) | اتحاد ملی سندیکاهای مستقل (او. ان. اس. آ) | ||
=== | === نامه‌ی شماری از نویسندگان به انجمن جهانی قلم === | ||
تعدادی از اساتید دانشگاه و نویسندگان ایرانی با امضای نامه‌ای مشترک به انجمن جهانی قلم و سازمان‌های مدافع حقوق بشر با اشاره به بازداشت بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، اعضای کانون نویسندگان و نیز خبرنگار و پژوهشگر جامعه‌شناسی، خسرو صادقی بروجنی از این نهادها خواستند “صدای همکاران زندانی ما را به گوش مردم جهان رسانیده و با تمامی امکانات خود آزادی فوری آنها را بخواهید.” آنها در این نامه از وضعیت سلامتی این زندانیان عقیدتی به دلیل شیوع ویروس کرونا در زندانهای ایران ابراز نگرانی کردند. | تعدادی از اساتید دانشگاه و نویسندگان ایرانی با امضای نامه‌ای مشترک به انجمن جهانی قلم و سازمان‌های مدافع حقوق بشر با اشاره به بازداشت بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، اعضای کانون نویسندگان و نیز خبرنگار و پژوهشگر جامعه‌شناسی، خسرو صادقی بروجنی از این نهادها خواستند “صدای همکاران زندانی ما را به گوش مردم جهان رسانیده و با تمامی امکانات خود آزادی فوری آنها را بخواهید.” آنها در این نامه از وضعیت سلامتی این زندانیان عقیدتی به دلیل شیوع ویروس کرونا در زندانهای ایران ابراز نگرانی کردند. | ||
| خط ۳۹۲: | خط ۳۹۰: | ||
یرواند آبراهامیان، داریوش آشوری، سهیل آصفی، بابک احمدی، سهراب بهداد، آزاده پارساپور، اکرم پدرام‌نیا، سعید حریری، نسیم خاکسار، مهرداد درویش‌پور، منیرو روانی‌پور، فرج سرکوهی، رضا علامه‌زاده، مراد فرهادپور، فرشین کاظمی‌نیا، آرش کیا، امیر کیان‌پور، ایمان گنجی، مهران مصطفوی، اکبر معصوم‌بیگی، فرهاد نعمانی، آذر نفیسی، پیمان وهاب‌زاده، محسن یلفانی. | یرواند آبراهامیان، داریوش آشوری، سهیل آصفی، بابک احمدی، سهراب بهداد، آزاده پارساپور، اکرم پدرام‌نیا، سعید حریری، نسیم خاکسار، مهرداد درویش‌پور، منیرو روانی‌پور، فرج سرکوهی، رضا علامه‌زاده، مراد فرهادپور، فرشین کاظمی‌نیا، آرش کیا، امیر کیان‌پور، ایمان گنجی، مهران مصطفوی، اکبر معصوم‌بیگی، فرهاد نعمانی، آذر نفیسی، پیمان وهاب‌زاده، محسن یلفانی. | ||
=== | === فراخوان انجمن جهانی قلم (PEN International) === | ||
در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰ سه نویسنده‌ی ایرانی، بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن به خاطر نوشته‌های انتقادی‌شان برای تحمل احکام زندان خود، روانه‌ی اوین شدند. انجمن جهانی قلم بر این باور است که اتهامات علیه این سه نویسنده، نقض حق آزادی بیان است و به این ترتیب خواهان آزادی آنها از مقامات ایرانی شده است. | در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰ سه نویسنده‌ی ایرانی، بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن به خاطر نوشته‌های انتقادی‌شان برای تحمل احکام زندان خود، روانه‌ی اوین شدند. انجمن جهانی قلم بر این باور است که اتهامات علیه این سه نویسنده، نقض حق آزادی بیان است و به این ترتیب خواهان آزادی آنها از مقامات ایرانی شده است. | ||
| خط ۴۴۹: | خط ۴۴۷: | ||
مردم آزادیخواه! | مردم آزادیخواه! | ||
در پی | در پی محاکمه‌ی سه تن از اعضای کانون نویسندگان ایران، رضا خندان(مهابادی) و بکتاش آبتین هریک به ۶ سال و کیوان باژن به ۳ سال و نیم زندان محکوم و هم‌اکنون در زندان اوین به بند کشیده شده‌اند. | ||
اتهام‌های این نویسندگان " تبلیغ علیه نظام" و "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" و مصادیق این اتهام‌ها انتشار نشریه‌ی داخلی کانون نویسندگان، مشارکت در تدوین کتاب "۵۰ سال کانون نویسندگان ایران"، انتشار بیانیه‌های کانون و حضور بر سر مزار محمد مختاری، محمد جعفر پوینده و احمد شاملو در مراسم سالگرد آنان است. بی‌تردید هیچ یک از این موارد نمی‌تواند مصداق "اقدام علیه امنیت ملی" و "تبلیغ علیه نظام" باشد. این اتهام‌ها جز پرونده‌سازی و دروغ پردازی علیه نویسندگان آزادیخواه نیست. آنچه این نویسندگان کرده‌اند مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان بوده است. به بند کشیدن این نویسندگان آزادیخواه، به‌ویژه در شرایط اوج‌گیری شیوع ویروس کرونا، ادامه‌ی همان روند قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای نویسندگان و آزادیخواهان به منظور خفه کردن هر گونه صدای اعتراض به ستم و مخالفت با سرکوب است. | اتهام‌های این نویسندگان " تبلیغ علیه نظام" و "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" و مصادیق این اتهام‌ها انتشار نشریه‌ی داخلی کانون نویسندگان، مشارکت در تدوین کتاب "۵۰ سال کانون نویسندگان ایران"، انتشار بیانیه‌های کانون و حضور بر سر مزار محمد مختاری، محمد جعفر پوینده و [[احمد شاملو]] در مراسم سالگرد آنان است. بی‌تردید هیچ یک از این موارد نمی‌تواند مصداق "اقدام علیه امنیت ملی" و "تبلیغ علیه نظام" باشد. این اتهام‌ها جز پرونده‌سازی و دروغ پردازی علیه نویسندگان آزادیخواه نیست. آنچه این نویسندگان کرده‌اند مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان بوده است. به بند کشیدن این نویسندگان آزادیخواه، به‌ویژه در شرایط اوج‌گیری شیوع ویروس کرونا، ادامه‌ی همان روند [[قتل‌های زنجیره‌ای|قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای]] نویسندگان و آزادیخواهان به منظور خفه کردن هر گونه صدای اعتراض به ستم و مخالفت با سرکوب است. | ||
ما امضاکنندگان این بیانیه خواهان لغو این احکام ناعادلانه و ستمگرانه و آزادی فوری و بی قید و شرط رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین، کیوان باژن و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم، و همه‌ی شما مردم آزادیخواه را به اعتراض علیه این ظلم و تعدی و آزادی‌کشی فرا می‌خوانیم. | ما امضاکنندگان این بیانیه خواهان لغو این احکام ناعادلانه و ستمگرانه و آزادی فوری و بی قید و شرط رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین، کیوان باژن و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم، و همه‌ی شما مردم آزادیخواه را به اعتراض علیه این ظلم و تعدی و آزادی‌کشی فرا می‌خوانیم. | ||
| خط ۴۵۹: | خط ۴۵۷: | ||
بابک احمدی، حسن اصغری، شهناز اکملی، علی باباچاهی، پرویز بابایی، محمدرضا باطنی، اسماعیل بخشی، محمود بهشتی لنگرودی، منصوره بهکیش، نیلوفر بیضایی، احمد پوری، جعفر پناهی، علیرضا جباری، محمد جواهرکلام، امیرحسن چهل‌تن، فرخنده حاجی‌زاده، حسن حسام، محسن حکیمی، نسیم خاکسار، مهین خدیوی، محمدحسین خسروپناه، محمد خلیلی، قاضی ربیحاوی، محمد رسول‌اف، ناصر زرافشان، نورالدین زرین‌کلک، فرشته ساری، کیوان ساکت، فرج سرکوهی، پیمان سلطانی، محمد شمس لنگرودی، رضا شهابی، سیدعلی صالحی، فرزانه طاهری، رضا علامه‌زاده، پرستو فروهر، ایرج کابلی، مهرانگیز کار، کاظم کردوانی، محمد محمدعلی، عباس مخبر، حسن مرتضوی، اکبر معصوم‌بیگی، شهریار مندنی‌پور، مجتبا میرتهماسب، سیاوش میرزاده، نعمت میرزازاده (م. آزرم)، منیژه نجم عراقی، مسعود نقره‌کار. | بابک احمدی، حسن اصغری، شهناز اکملی، علی باباچاهی، پرویز بابایی، محمدرضا باطنی، اسماعیل بخشی، محمود بهشتی لنگرودی، منصوره بهکیش، نیلوفر بیضایی، احمد پوری، جعفر پناهی، علیرضا جباری، محمد جواهرکلام، امیرحسن چهل‌تن، فرخنده حاجی‌زاده، حسن حسام، محسن حکیمی، نسیم خاکسار، مهین خدیوی، محمدحسین خسروپناه، محمد خلیلی، قاضی ربیحاوی، محمد رسول‌اف، ناصر زرافشان، نورالدین زرین‌کلک، فرشته ساری، کیوان ساکت، فرج سرکوهی، پیمان سلطانی، محمد شمس لنگرودی، رضا شهابی، سیدعلی صالحی، فرزانه طاهری، رضا علامه‌زاده، پرستو فروهر، ایرج کابلی، مهرانگیز کار، کاظم کردوانی، محمد محمدعلی، عباس مخبر، حسن مرتضوی، اکبر معصوم‌بیگی، شهریار مندنی‌پور، مجتبا میرتهماسب، سیاوش میرزاده، نعمت میرزازاده (م. آزرم)، منیژه نجم عراقی، مسعود نقره‌کار. | ||
=== | === نامه نمایندگان آلمان به وزیر خارجه این کشور === | ||
روز سه‌شنبه، ۳۰ دیماه، نمایندگان آلمان برای تدارک کنفرانس جهانی زنان، نامه‌ی سرگشاده‌ای را خطاب به وزیرامور خارجه‌ی آلمان منتشر کردند و از او خواستند خواستار لغو محکومیت زندان و کلیه مراحل تعقیب | روز سه‌شنبه، ۳۰ دیماه، نمایندگان آلمان برای تدارک کنفرانس جهانی زنان، نامه‌ی سرگشاده‌ای را خطاب به وزیرامور خارجه‌ی آلمان منتشر کردند و از او خواستند خواستار لغو محکومیت زندان و کلیه مراحل تعقیب آرش گنجی، مترجم و منشی کانون نویسندگان ایران، شود. | ||
این نامه علاوه بر اشاره به حکم ۱۱ سال زندان آرش گنجی، مترجم و منشی کانون نویسندگان ایران، و همچنین تنها مصداق سه اتهام او به شرایط سه عضو زندانی کانون نویسندگان ایران، رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن، نیز پرداخته است. | این نامه علاوه بر اشاره به حکم ۱۱ سال زندان آرش گنجی، مترجم و منشی کانون نویسندگان ایران، و همچنین تنها مصداق سه اتهام او به شرایط سه عضو زندانی کانون نویسندگان ایران، رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن، نیز پرداخته است. | ||
| خط ۵۰۶: | خط ۵۰۴: | ||
زمان مسعودی | زمان مسعودی | ||
=== | === بیانیه عفو بین‌الملل === | ||
عفو بین‌الملل از مقامات ایران می‌خواهد که رضا خندان مهابادی، بکتاش آبتین و کیوان باژن، سه نویسنده ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران را که به خاطر نوشته‌ها و فعالیت‌های مسالمت‌آمیزشان بازداشت شده‌اند، فورا و بدون و قید و شرط آزاد کنند. | عفو بین‌الملل از مقامات ایران می‌خواهد که رضا خندان مهابادی، بکتاش آبتین و کیوان باژن، سه نویسنده ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران را که به خاطر نوشته‌ها و فعالیت‌های مسالمت‌آمیزشان بازداشت شده‌اند، فورا و بدون و قید و شرط آزاد کنند. | ||
آنها در روزهای هفتم و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۹ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» محاکمه و هر کدام به ۶ سال زندان محکوم شدند. | آنها در روزهای هفتم و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۹ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» محاکمه و هر کدام به ۶ سال زندان محکوم شدند. | ||
براساس گزارش کانون نویسندگان ایران مصادیق اتهام‌های این سه نفر؛ «عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه داخلی کانون، آماده کردن کتاب پژوهشی در باره تاریخ ۵۰ ساله کانون برای انتشار داخلی، بیانیه‌های کانون، حضور بر مزار جانباختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای از جمله جعفر پوینده و محمد مختاری و شرکت در مراسم سالانه بزرگداشت احمد شاملو» بوده است. | براساس گزارش کانون نویسندگان ایران مصادیق اتهام‌های این سه نفر؛ «عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه داخلی کانون، آماده کردن کتاب پژوهشی در باره تاریخ ۵۰ ساله کانون برای انتشار داخلی، بیانیه‌های کانون، حضور بر مزار جانباختگان [[قتل‌های زنجیره‌ای|قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای]] از جمله جعفر پوینده و محمد مختاری و شرکت در مراسم سالانه بزرگداشت احمد شاملو» بوده است. | ||
شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم ۶ زندان رضا خندان و بکتاش آبتین را در دادگاه نظر تایید و حکم کیوان باژن را به سه و نیم سال حبس تعزیری کاهش داد. | شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم ۶ زندان رضا خندان و بکتاش آبتین را در دادگاه نظر تایید و حکم کیوان باژن را به سه و نیم سال حبس تعزیری کاهش داد. | ||
| خط ۵۱۹: | خط ۵۱۷: | ||
عفو بین‌الملل رضا خندان، بکتاش آبتین و کیوان باژن را زندانیان عقیدتی میداند که صرفا به خاطر استفاده از حق آزادی بیان و حق تجمع و تشکل زندانی شدند. | عفو بین‌الملل رضا خندان، بکتاش آبتین و کیوان باژن را زندانیان عقیدتی میداند که صرفا به خاطر استفاده از حق آزادی بیان و حق تجمع و تشکل زندانی شدند. | ||
=== | === بیانیه مریم یاوری همسر بکتاش آبتین === | ||
بکتاش آبتین، شاعر، مستندساز و عضو کانون نویسندگان ایران در زندان اوین به کرونا مبتلا و در بهداری زندان اوین بستری شد. | بکتاش آبتین، شاعر، مستندساز و عضو کانون نویسندگان ایران در زندان اوین به کرونا مبتلا و در بهداری زندان اوین بستری شد. | ||
| خط ۵۲۸: | خط ۵۲۶: | ||
این شاعر ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به تحمل پنج سال حبس محکوم شده بود. | این شاعر ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به تحمل پنج سال حبس محکوم شده بود. | ||
=== | === توییت محمد رسول‌اف === | ||
محمد رسول‌اف، کارگردان سینما، روز دوشنبه ۱۶ فروردین، در توییتی نوشت:<blockquote>«چند دقیقه قبل بکتاش آبتین از زندان اوین تماس گرفت. در بهداری بستری بود. ریه‌هایش درگیر شده، به سختی سخن می‌گفت. شیوع گسترده کویید۱۹ در زندان بسیار نگران کننده است. در حالی که حاکمیت از تامین واکسن برای مردم ناتوان است، اعطای مرخصی به زندانیان حداقل کاری است که موظف به انجام آن است.»</blockquote> | محمد رسول‌اف، کارگردان سینما، روز دوشنبه ۱۶ فروردین، در توییتی نوشت:<blockquote>«چند دقیقه قبل بکتاش آبتین از زندان اوین تماس گرفت. در بهداری بستری بود. ریه‌هایش درگیر شده، به سختی سخن می‌گفت. شیوع گسترده کویید۱۹ در زندان بسیار نگران کننده است. در حالی که حاکمیت از تامین واکسن برای مردم ناتوان است، اعطای مرخصی به زندانیان حداقل کاری است که موظف به انجام آن است.»</blockquote> | ||
=== | === بیانیه انجمن قلم آمریکا === | ||
سه نویسنده ایرانی را برای کسب جایزه "آزادی نوشتن باربی" بکتاش آبتین ، کیوان باجان و رضا خندان مهابادی انتخاب کرده است. | سه نویسنده ایرانی را برای کسب جایزه "آزادی نوشتن باربی" بکتاش آبتین ، کیوان باجان و رضا خندان مهابادی انتخاب کرده است. | ||
در سایت انجمن قلم آمریکا(پن) آمده است :<blockquote>"بکتاش آبتین ، کیوان باژن و رضا خندان سه نویسنده برجسته‌ای هستند که به دلیل نویسندگی ، دفاع از آزادی بیان و مخالفت مسالمت‌آمیز با سانسور دولتی توسط حکومت ایران زندانی شده‌اند. در سال گذشته، هر یک از آنها به اتهامات جعلی امنیت ملی و تبلیغات مرتبط با فعالیت‌هایشان با کانون نویسندگان ایران به زندان محکوم شدند."</blockquote><blockquote>هر سه نویسندگان عضو کانون نویسندگان ایران سال گذشته، آبتین بکتاش و رضا خندان هر کدام به شش سال زندان و کیوان باژن به سه سال و نیم زندان، محکوم شده اند.</blockquote><blockquote>سوزان نوسل، مدیر اجرایی انجمن قلم، گفته‌است "هدف قرار دادن این سه شیر جامعه نویسندگی ایران، مردانی که تنها سلاح آنها عقل آنهاست، توسط حکومت ایران نشان‌دهنده ورشکستگی اخلاقی رژیمی است که آنقدر از بقای خود می‌ترسد که برای از بین بردن اندیشه مستقل به تلاشی بیهوده روی آورده است"</blockquote> | در سایت انجمن قلم آمریکا(پن) آمده است :<blockquote>"بکتاش آبتین ، کیوان باژن و رضا خندان سه نویسنده برجسته‌ای هستند که به دلیل نویسندگی ، دفاع از آزادی بیان و مخالفت مسالمت‌آمیز با سانسور دولتی توسط حکومت ایران زندانی شده‌اند. در سال گذشته، هر یک از آنها به اتهامات جعلی امنیت ملی و تبلیغات مرتبط با فعالیت‌هایشان با کانون نویسندگان ایران به زندان محکوم شدند."</blockquote><blockquote>هر سه نویسندگان عضو کانون نویسندگان ایران سال گذشته، آبتین بکتاش و رضا خندان هر کدام به شش سال زندان و کیوان باژن به سه سال و نیم زندان، محکوم شده اند.</blockquote><blockquote>سوزان نوسل، مدیر اجرایی انجمن قلم، گفته‌است "هدف قرار دادن این سه شیر جامعه نویسندگی ایران، مردانی که تنها سلاح آنها عقل آنهاست، توسط حکومت ایران نشان‌دهنده ورشکستگی اخلاقی رژیمی است که آنقدر از بقای خود می‌ترسد که برای از بین بردن اندیشه مستقل به تلاشی بیهوده روی آورده است"</blockquote> | ||
=== | === بیانیه ده‌ها چهره‌ی ادبی و هنری جهانی === | ||
پن آمریکا خبر می‌دهد که گروهی از برندگان جوایز نوبل، پولیتزر و تونی در نامه‌ای خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، "خواستار آزادی سه تن از نویسندگان دربند ایرانی، آبتین بکتاش، رضا خندان مهبادی و کیوان باژن شدند." | پن آمریکا خبر می‌دهد که گروهی از برندگان جوایز نوبل، پولیتزر و تونی در نامه‌ای خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، "خواستار آزادی سه تن از نویسندگان دربند ایرانی، آبتین بکتاش، رضا خندان مهبادی و کیوان باژن شدند." | ||
| خط ۵۴۳: | خط ۵۴۱: | ||
در این نامه آمده‌است: "ما از شما ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری، می‌خواهیم که آبتین بکتاش، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی را آزاد کنید و آنها از کلیه اتهامات بی‌پایه و اساس تبرئه کنید و همچنین تمانی کسانی‌که از حق خود برای بیان آزادانه استفاده می‌کنند و زندانی هستند، آزاد کنید." | در این نامه آمده‌است: "ما از شما ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری، می‌خواهیم که آبتین بکتاش، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی را آزاد کنید و آنها از کلیه اتهامات بی‌پایه و اساس تبرئه کنید و همچنین تمانی کسانی‌که از حق خود برای بیان آزادانه استفاده می‌کنند و زندانی هستند، آزاد کنید." | ||
=== | === اعطای جایزه انجمن پن به زندانیان کانون نویسندگان === | ||
انجمن قلم آمریکا، پن، در جشن سالانه‌اش، با اعطای جایزه ادبی گالا به بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، از این سه نویسنده زندانی در ایران تجلیل کرد. | انجمن قلم آمریکا، پن، در جشن سالانه‌اش، با اعطای جایزه ادبی گالا به بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی، از این سه نویسنده زندانی در ایران تجلیل کرد. | ||
| خط ۵۶۲: | خط ۵۶۰: | ||
بنابر اعلام انجمن قلم آمریکا، ایران در رده چهارم کشورهای جهان از لحاظ تعداد نویسندگان و متفکران زندانیست.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%B4-%D8%A2%D8%A8%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%B9%D8%B6%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D9%85%D8%A7% سایت دویچه وله فارسی]</ref> | بنابر اعلام انجمن قلم آمریکا، ایران در رده چهارم کشورهای جهان از لحاظ تعداد نویسندگان و متفکران زندانیست.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A8%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%B4-%D8%A2%D8%A8%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%B9%D8%B6%D9%88-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D9%85%D8%A7% سایت دویچه وله فارسی]</ref> | ||
=== | === بیانیه حمایت پنج سندیکای فرانسوی === | ||
<blockquote>ازایران: همبستگی با قربانیان سرکوب</blockquote><blockquote>در ایران اقدام به ایحاد تشکلات سندیکایی مستقل از قدرت حاکم یک جرم محسوب می شود. اخیرا حکومت ایران بر شدت فشار بر مبارزان در همه حوزه ها نظیر معلمان، نویسندگان، وکلای دادگستری و کارگران افزوده است. </blockquote><blockquote>جعفر ابراهیمی عضو تشکل صنفی معلمان تهران اخیرا به اتهامات واهی "تبلیغات کاذب" و "اقدام علیه امنیت کشور" متهم شده است. جعفر ابراهیمی مبارزی است که برای عدالت اجتماعی، و برای آموزش رایگان فعالیت می کند. هدف حکومت از محاکمه کاملا بی پایه او، مرعوب و خفه کردن هر صدایی است که علیه رژیم سرکوبکر برمی خیزد و مبین آن است که در ایران مدافعان حقوق انسان ها همواره هدف سرکوب هستند.</blockquote><blockquote>آرش گنجی نویسنده و مترجم، عضو کانون نویسندگان ایران است. او به خاطر ترجمه کتابی درباره وضعیت روژاوا در سوریه به "اقدام علیه امنیت ملی" متهم و به ۱۱ سال زندان محکوم می شود. تقاضای تجدید نظر او رد می شود و حکم ۱۱ سال زندان تأیید می شود. در حاضر سه عضو دیگر کانون نویسندگان به اسامی آبتین بکتاش، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن به جرم های مشابه در زندان به سر می برند.</blockquote><blockquote>اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته ۶۷ ساله، مدافع حقوق کارگران، مبارزی است که برای احقاق حقوق بازنشستگان با سازمانده گردهمایی ها در پی ایجاد تشکل برای بازنشستگان بود. او در ژوئن ۲۰۲۱ به ۷۴ ضربه شلاق و ۶ سال زندان محکوم می شود. در سپتامبر دادگاه تجدید نظر حکم دادگاه بدوی را تأیید می کند. </blockquote><blockquote>فرزانه زیلابی وکیل دادگستری، به جرم دفاع از حقوق کارگران تحت پیگرد قضایی قرار می گیرد. او در محاکمات کارگران نیشکر هفت تپه وکالت متهمین را برعهده گرفته بود. دادگاه بدوی خانم زیلابی را به اتهام "تبلیغات علیه دولت" به دو سال زندان و ممنوعیت خروج از کشور محکوم می کند. اخیرا چندین وکیل دادگستری دیگر هم به زندان محکوم شده اند. حکومت با پیگرد وکلای مخالفان و معترضین قصد جلوگیری از روال قانونی مبارزات آن ها را دارد.</blockquote><blockquote>ما سازمان های سندیکایی فرانسه بار دیگر همبستگی خود را با سندیکالیست های قربانی سرکوب حکومت ایران و رفقای حامی شان را اعلام می کنیم و : </blockquote><blockquote>- خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری آرش گنجی و اسماعیل گرامی و همه سندیکالیست ها نویسندگان و زندانیان عقیدنی هستیم؛</blockquote><blockquote>- اعمال سرکوبگرایانه و اذیت و آزارها علیه خانم فرزانه زیلابی، وکیل مدافع کارگران کارکنان نیشکر هفت تپه را محکوم می کنیم و خواهان لغو فوری ممنوعیت سفر در مورد وی هستیم؛ </blockquote><blockquote>- خواهان لغو همه محکومیت های غیرعادلانه و خلاف آزادی های و حقوق بنیادی هستیم. از جمله محکومیت جعفر ابراهیمی. هم چنین خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری همه مبارزین زندانی شده به خاطر فعالیت های سندیکایی اشان هستیم؛ </blockquote><blockquote>- از رژیم ایران می خواهیم که به پیمان های بین المللی که دولت ایران امضا کرده، از جمله حق ایجاد تشکل های مستقل، حق برگزاری تجمعات، حق اعتصاب، و حق قراردادهای جمعی، احترام بگذارد.</blockquote><blockquote>کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (س اف د ت) CFDT : dszliwka@cfdt.fr</blockquote><blockquote>کنفدراسیون عمومی کار (س ژ ت) CGT : n.ferouse@cgt.fr</blockquote><blockquote>کنفدراسیون متحده سندیکایی (اف. اس. او) FSU : michelle.olivier@snuipp.fr </blockquote><blockquote>اتحاد سندیکایی همبستگی (سولیدر) Solidaires : contact@solidaires.org </blockquote> | <blockquote>ازایران: همبستگی با قربانیان سرکوب</blockquote><blockquote>در ایران اقدام به ایحاد تشکلات سندیکایی مستقل از قدرت حاکم یک جرم محسوب می شود. اخیرا حکومت ایران بر شدت فشار بر مبارزان در همه حوزه ها نظیر معلمان، نویسندگان، وکلای دادگستری و کارگران افزوده است. </blockquote><blockquote>جعفر ابراهیمی عضو تشکل صنفی معلمان تهران اخیرا به اتهامات واهی "تبلیغات کاذب" و "اقدام علیه امنیت کشور" متهم شده است. جعفر ابراهیمی مبارزی است که برای عدالت اجتماعی، و برای آموزش رایگان فعالیت می کند. هدف حکومت از محاکمه کاملا بی پایه او، مرعوب و خفه کردن هر صدایی است که علیه رژیم سرکوبکر برمی خیزد و مبین آن است که در ایران مدافعان حقوق انسان ها همواره هدف سرکوب هستند.</blockquote><blockquote>آرش گنجی نویسنده و مترجم، عضو کانون نویسندگان ایران است. او به خاطر ترجمه کتابی درباره وضعیت روژاوا در سوریه به "اقدام علیه امنیت ملی" متهم و به ۱۱ سال زندان محکوم می شود. تقاضای تجدید نظر او رد می شود و حکم ۱۱ سال زندان تأیید می شود. در حاضر سه عضو دیگر کانون نویسندگان به اسامی آبتین بکتاش، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن به جرم های مشابه در زندان به سر می برند.</blockquote><blockquote>اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته ۶۷ ساله، مدافع حقوق کارگران، مبارزی است که برای احقاق حقوق بازنشستگان با سازمانده گردهمایی ها در پی ایجاد تشکل برای بازنشستگان بود. او در ژوئن ۲۰۲۱ به ۷۴ ضربه شلاق و ۶ سال زندان محکوم می شود. در سپتامبر دادگاه تجدید نظر حکم دادگاه بدوی را تأیید می کند. </blockquote><blockquote>فرزانه زیلابی وکیل دادگستری، به جرم دفاع از حقوق کارگران تحت پیگرد قضایی قرار می گیرد. او در محاکمات کارگران نیشکر هفت تپه وکالت متهمین را برعهده گرفته بود. دادگاه بدوی خانم زیلابی را به اتهام "تبلیغات علیه دولت" به دو سال زندان و ممنوعیت خروج از کشور محکوم می کند. اخیرا چندین وکیل دادگستری دیگر هم به زندان محکوم شده اند. حکومت با پیگرد وکلای مخالفان و معترضین قصد جلوگیری از روال قانونی مبارزات آن ها را دارد.</blockquote><blockquote>ما سازمان های سندیکایی فرانسه بار دیگر همبستگی خود را با سندیکالیست های قربانی سرکوب حکومت ایران و رفقای حامی شان را اعلام می کنیم و : </blockquote><blockquote>- خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری آرش گنجی و اسماعیل گرامی و همه سندیکالیست ها نویسندگان و زندانیان عقیدنی هستیم؛</blockquote><blockquote>- اعمال سرکوبگرایانه و اذیت و آزارها علیه خانم فرزانه زیلابی، وکیل مدافع کارگران کارکنان نیشکر هفت تپه را محکوم می کنیم و خواهان لغو فوری ممنوعیت سفر در مورد وی هستیم؛ </blockquote><blockquote>- خواهان لغو همه محکومیت های غیرعادلانه و خلاف آزادی های و حقوق بنیادی هستیم. از جمله محکومیت جعفر ابراهیمی. هم چنین خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری همه مبارزین زندانی شده به خاطر فعالیت های سندیکایی اشان هستیم؛ </blockquote><blockquote>- از رژیم ایران می خواهیم که به پیمان های بین المللی که دولت ایران امضا کرده، از جمله حق ایجاد تشکل های مستقل، حق برگزاری تجمعات، حق اعتصاب، و حق قراردادهای جمعی، احترام بگذارد.</blockquote><blockquote>کنفدراسیون دموکراتیک فرانسوی کار (س اف د ت) CFDT : dszliwka@cfdt.fr</blockquote><blockquote>کنفدراسیون عمومی کار (س ژ ت) CGT : n.ferouse@cgt.fr</blockquote><blockquote>کنفدراسیون متحده سندیکایی (اف. اس. او) FSU : michelle.olivier@snuipp.fr </blockquote><blockquote>اتحاد سندیکایی همبستگی (سولیدر) Solidaires : contact@solidaires.org </blockquote> | ||
=== | === بیانیه انجمن قلم امریکا === | ||
<blockquote>در دوران پس از اپیدمی کووید-۱۹</blockquote><blockquote>انجمن قلم آمریکا خواهان آزادی نویسندگان دربند ایرانی است</blockquote><blockquote>۹ دسامبر ۲۰۲۱</blockquote><blockquote>(نیویورک) ــ پس از انتشار خبر بستری شدن بکتاش آبتین، برنده جایزه «آزادی برای نوشتن» انجمن قلم سال ۲۰۲۱، در بیمارستان به دلیل ابتلا به کووید-۱۹، انجمن قلم آمریکا امروز خواهان آزادی بی‌درنگ او و دیگر نویسندگان ایرانی شد که ناعادلانه در حبس به سر می‌برند. از اواخر سپتامبر۲۰۲۰ که آبتین به بند کشیده شد، این دومین بار است که علایم کووید-۱۹ در او دیده می‌شود و هم‌بند او کیوان باژن، دیگر برنده‌ی همان جایزه، نیز هم‌اکنون درگیر علایم آنفولانزا شده اما هنوز او را به بیمارستان منتقل نکرده‌اند.</blockquote><blockquote>سامر لوپز، مدیر ارشد برنامه‌های آزادی بیان انجمن قلم آمریکا، گفت: «ما خواهان آزادی فوری آبتین هستیم تا بتواند از مراقبت‌های درمانی مناسب برخوردار شود. این شرایط آشکارا نشانگر خطرات جدی است که آبتین و دیگر نویسندگان هم‌بند او را که ناعادلانه زندانی شده‌اند تهدید میکند. نقض فاحش حقوق آنان باید پایان یابد و آبتین و تمامی کسانی که ناعادلانه به زندان افتاده‌اند باید بی‌درنگ و بدون قیدوشرط آزاد شوند.»</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی از سپتامبر ۲۰۲۰ به دلیل پرونده‌سازی وزارت اطلاعات بر اساس آثارشان و عضویت در کانون نویسندگان ایران در زندان اوین زندانی بوده‌اند. آنان در پی محاکمه‌هایی فاقد هرگونه موازین قانونی به اتهام‌های واهی «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» در مجموع به پانزده‌سال و نیم حبس محکوم شده‌اند. نزدیک به ۹۰ تن از نویسندگان و هنرمندان برجسته ازجمله مریل استریپ، خالد حسینی، جاناتان فرانزن، ساندرا سیسنرو و مارگارت اتوود با امضای نامه‌ای خواستار آزادی این سه برنده‌ی جایزه «آزادی برای نوشتن» شدند.</blockquote><blockquote>آرش گنجی، منشی پیشین کانون نویسندگان ایران، در اواخر اکتبر به چند اتهام واهی از جمله اقدام علیه امنیت کشور در ارتباط با ترجمه‌ی کتابی درباره انقلاب کردهای شمال سوریه به یازده‌سال زندان محکوم شد و او نیز هم‌اکنون برای سپری کردن دست‌کم پنج سال از این محکومیت در زندان اوین به سر می‌برد.</blockquote><blockquote>وضعیت آزادی بیان و رعایت حقوق بشر در ایران در سال‌های اخیر پیوسته بدتر شده است و سرکوب نویسندگان برای خاموش کردن هر صدای انتقادی به شیوه‌های گوناگون از زندان و آزار تا قتل‌های هدف‌مند ادامه دارد. بر اساس فهرست «آزادی برای نوشتن» انجمن قلم آمریکا در سال ۲۰۲۰، ایران از نظر شمار نویسندگان و روشنفکران زندانی رتبه‌ی چهارم را در جهان دارد. انجمن قلم آمریکا به دفاع از افرادی که به دلیل اندیشه و بیان خود محکوم یا زندانی می‌شوند، از جمله نویسندگان و روزنامه‌نگاران و کنشگران، ادامه خواهد داد.</blockquote> | <blockquote>در دوران پس از اپیدمی کووید-۱۹</blockquote><blockquote>انجمن قلم آمریکا خواهان آزادی نویسندگان دربند ایرانی است</blockquote><blockquote>۹ دسامبر ۲۰۲۱</blockquote><blockquote>(نیویورک) ــ پس از انتشار خبر بستری شدن بکتاش آبتین، برنده جایزه «آزادی برای نوشتن» انجمن قلم سال ۲۰۲۱، در بیمارستان به دلیل ابتلا به کووید-۱۹، انجمن قلم آمریکا امروز خواهان آزادی بی‌درنگ او و دیگر نویسندگان ایرانی شد که ناعادلانه در حبس به سر می‌برند. از اواخر سپتامبر۲۰۲۰ که آبتین به بند کشیده شد، این دومین بار است که علایم کووید-۱۹ در او دیده می‌شود و هم‌بند او کیوان باژن، دیگر برنده‌ی همان جایزه، نیز هم‌اکنون درگیر علایم آنفولانزا شده اما هنوز او را به بیمارستان منتقل نکرده‌اند.</blockquote><blockquote>سامر لوپز، مدیر ارشد برنامه‌های آزادی بیان انجمن قلم آمریکا، گفت: «ما خواهان آزادی فوری آبتین هستیم تا بتواند از مراقبت‌های درمانی مناسب برخوردار شود. این شرایط آشکارا نشانگر خطرات جدی است که آبتین و دیگر نویسندگان هم‌بند او را که ناعادلانه زندانی شده‌اند تهدید میکند. نقض فاحش حقوق آنان باید پایان یابد و آبتین و تمامی کسانی که ناعادلانه به زندان افتاده‌اند باید بی‌درنگ و بدون قیدوشرط آزاد شوند.»</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان مهابادی از سپتامبر ۲۰۲۰ به دلیل پرونده‌سازی وزارت اطلاعات بر اساس آثارشان و عضویت در کانون نویسندگان ایران در زندان اوین زندانی بوده‌اند. آنان در پی محاکمه‌هایی فاقد هرگونه موازین قانونی به اتهام‌های واهی «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» در مجموع به پانزده‌سال و نیم حبس محکوم شده‌اند. نزدیک به ۹۰ تن از نویسندگان و هنرمندان برجسته ازجمله مریل استریپ، خالد حسینی، جاناتان فرانزن، ساندرا سیسنرو و مارگارت اتوود با امضای نامه‌ای خواستار آزادی این سه برنده‌ی جایزه «آزادی برای نوشتن» شدند.</blockquote><blockquote>آرش گنجی، منشی پیشین کانون نویسندگان ایران، در اواخر اکتبر به چند اتهام واهی از جمله اقدام علیه امنیت کشور در ارتباط با ترجمه‌ی کتابی درباره انقلاب کردهای شمال سوریه به یازده‌سال زندان محکوم شد و او نیز هم‌اکنون برای سپری کردن دست‌کم پنج سال از این محکومیت در زندان اوین به سر می‌برد.</blockquote><blockquote>وضعیت آزادی بیان و رعایت حقوق بشر در ایران در سال‌های اخیر پیوسته بدتر شده است و سرکوب نویسندگان برای خاموش کردن هر صدای انتقادی به شیوه‌های گوناگون از زندان و آزار تا قتل‌های هدف‌مند ادامه دارد. بر اساس فهرست «آزادی برای نوشتن» انجمن قلم آمریکا در سال ۲۰۲۰، ایران از نظر شمار نویسندگان و روشنفکران زندانی رتبه‌ی چهارم را در جهان دارد. انجمن قلم آمریکا به دفاع از افرادی که به دلیل اندیشه و بیان خود محکوم یا زندانی می‌شوند، از جمله نویسندگان و روزنامه‌نگاران و کنشگران، ادامه خواهد داد.</blockquote> | ||
=== | === بیانیهی جمعی از زندانیان سیاسی اوین در حمایت از بکتاش آبتین === | ||
زندانیان زندان اوین پس از بستری شدن هم‌بندی‌شان بکتاش آبتین در بیمارستان و وخامت حالش در اثر عدم رسیدگی‌های به موقع بیانیه‌ای را بصورت جمعی امضا کردند. | زندانیان زندان اوین پس از بستری شدن هم‌بندی‌شان بکتاش آبتین در بیمارستان و وخامت حالش در اثر عدم رسیدگی‌های به موقع بیانیه‌ای را بصورت جمعی امضا کردند. | ||
متن بیانیه:<blockquote>جان‌های شریف، قربانی دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران که به جرم بیان اندیشه‌های خود در زندان محبوس است پس از طی یک دوره بیماری کرونا و عدم رسیدگی به موقع مسئولان زندان اوین، هم‌اکنون در کما به سر می‌برد. به گفته‌ی پزشکان معالج، سطح اکسیژن خون بکتاش تا حد ۴۰ افت کرده و در این وضعیت، برای تداوم حیات، او را به خواب مصنوعی فرو برده‌اند.</blockquote><blockquote>ما زندانیان بند ۸ زندان اوین سال گذشته نیز شاهد اتفاق مشابهی بودیم: عدم رسیدگی درمانی به وضعیت بهنام محجوبی که به مرگ او و همچون همیشه عدم پاسخگویی مناسب مسئولان منجر شد. هم‌اکنون هم رضا خندان (مهابادی)، زندانی سیاسی اوین و یکی دیگر از اعضای کانون نویسندگان ایران به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری است.</blockquote><blockquote>وابسته کردن جسم رنجور زندانیان به انواع داروهای آرام‌بخش، عدم اعزام به موقع به بیمارستان طرف قرارداد زندان اوین، تلاش برای لاپوشانی کردن و بی‌اهمیت جلوه دادن بیماری، تأخیر در اعطای مرخصی درمانی، پایین بودن کیفیت مواد غذایی و کمبود ویتامین‌های ضروری برای بدن، کاهش جیره‌ی بهداشتی زندانیان و قرار دادن زندانی در وضعیت خطرزای جسمی و روانی از جمله مواردی است که یک بیماری ساده و قابل درمان و پیشگیری را در فضای زندان به مسئله‌ی مرگ و زندگی تبدیل میکند.</blockquote><blockquote>بر اساس اطلاعات موثق، محکومان اختلاس‌گر وابسته به حکومت که به حبس‌های بلندمدت محکوم شده‌اند، با صدور حکم "رأی باز" از سوی قوه‌ی قضاییه، دوران محکومیت خود را در خانه‌ها، ویلاها، شرکت‌ها و کارخانه‌هایشان سپری می‌کنند و حال آنکه بکتاش آبتین صرفاً به جرم خلق اثر هنری و فعالیت اجتماعی مؤثر علیه سانسور در کانون نویسندگان ایران روی تخت بیمارستان به خواب مصنوعی برده شده تا جسم نیمه‌جان او اکسیژن کمتری مصرف کند.</blockquote><blockquote>بکتاش در ۱۵ ماه مدت حبس خود، از هیچ امکان و فرصتی برای دفاع از زندانیان تحت ستم در زندان جمهوری اسلامی دریغ نکرده و همواره دوشادوش و همراه زندانیان حقوق آنها را پیگیری کرده است.</blockquote><blockquote>ما زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین ضمن اعتراض به قوه‌ی قضاییه، سازمان زندانها و کلیه‌ی نهادهای مسئول، عواقب هرگونه خطر جانی برای بکتاش آبتین را نه متوجه کووید ۱۹ بلکه بر عهده‌ی آنها می‌دانیم و از افکار عمومی و تمامی نهادهای حقوق بشری مستقل انتظار داریم پس از بررسی دقیق کارنامه‌ی جمهوری اسلامی در نقض آزادی بیان، حقوق بشر و سرکوب زندانیان، زمینه‌های مؤثر و عملی را برای آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی فراهم سازند. </blockquote><blockquote>۱۲ دی ۱۴۰۰</blockquote><blockquote>ایوب اهراری، علی افخم ابراهیمی، پیمان پورداد، آرش جوهری، معین حاجی‌زاده، علی‌اصغر حسنی راد، مصطفی خسروی، مهدی دارینی، مهران رئوف، خسرو صادقی بروجنی، سینا ظهیری، محمود علی‌نقی، سیروس قرچه، آرش گنجی، پارسا گلشنی، مهدی محمدی، امیرحسین میرخلیلی، مجتبی نایری، احمد یزدانی.</blockquote> | متن بیانیه:<blockquote>جان‌های شریف، قربانی دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران که به جرم بیان اندیشه‌های خود در زندان محبوس است پس از طی یک دوره بیماری کرونا و عدم رسیدگی به موقع مسئولان زندان اوین، هم‌اکنون در کما به سر می‌برد. به گفته‌ی پزشکان معالج، سطح اکسیژن خون بکتاش تا حد ۴۰ افت کرده و در این وضعیت، برای تداوم حیات، او را به خواب مصنوعی فرو برده‌اند.</blockquote><blockquote>ما زندانیان بند ۸ زندان اوین سال گذشته نیز شاهد اتفاق مشابهی بودیم: عدم رسیدگی درمانی به وضعیت بهنام محجوبی که به مرگ او و همچون همیشه عدم پاسخگویی مناسب مسئولان منجر شد. هم‌اکنون هم رضا خندان (مهابادی)، زندانی سیاسی اوین و یکی دیگر از اعضای کانون نویسندگان ایران به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری است.</blockquote><blockquote>وابسته کردن جسم رنجور زندانیان به انواع داروهای آرام‌بخش، عدم اعزام به موقع به بیمارستان طرف قرارداد زندان اوین، تلاش برای لاپوشانی کردن و بی‌اهمیت جلوه دادن بیماری، تأخیر در اعطای مرخصی درمانی، پایین بودن کیفیت مواد غذایی و کمبود ویتامین‌های ضروری برای بدن، کاهش جیره‌ی بهداشتی زندانیان و قرار دادن زندانی در وضعیت خطرزای جسمی و روانی از جمله مواردی است که یک بیماری ساده و قابل درمان و پیشگیری را در فضای زندان به مسئله‌ی مرگ و زندگی تبدیل میکند.</blockquote><blockquote>بر اساس اطلاعات موثق، محکومان اختلاس‌گر وابسته به حکومت که به حبس‌های بلندمدت محکوم شده‌اند، با صدور حکم "رأی باز" از سوی قوه‌ی قضاییه، دوران محکومیت خود را در خانه‌ها، ویلاها، شرکت‌ها و کارخانه‌هایشان سپری می‌کنند و حال آنکه بکتاش آبتین صرفاً به جرم خلق اثر هنری و فعالیت اجتماعی مؤثر علیه سانسور در کانون نویسندگان ایران روی تخت بیمارستان به خواب مصنوعی برده شده تا جسم نیمه‌جان او اکسیژن کمتری مصرف کند.</blockquote><blockquote>بکتاش در ۱۵ ماه مدت حبس خود، از هیچ امکان و فرصتی برای دفاع از زندانیان تحت ستم در زندان جمهوری اسلامی دریغ نکرده و همواره دوشادوش و همراه زندانیان حقوق آنها را پیگیری کرده است.</blockquote><blockquote>ما زندانیان سیاسی بند ۸ زندان اوین ضمن اعتراض به قوه‌ی قضاییه، سازمان زندانها و کلیه‌ی نهادهای مسئول، عواقب هرگونه خطر جانی برای بکتاش آبتین را نه متوجه کووید ۱۹ بلکه بر عهده‌ی آنها می‌دانیم و از افکار عمومی و تمامی نهادهای حقوق بشری مستقل انتظار داریم پس از بررسی دقیق کارنامه‌ی جمهوری اسلامی در نقض آزادی بیان، حقوق بشر و سرکوب زندانیان، زمینه‌های مؤثر و عملی را برای آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی فراهم سازند. </blockquote><blockquote>۱۲ دی ۱۴۰۰</blockquote><blockquote>ایوب اهراری، علی افخم ابراهیمی، پیمان پورداد، آرش جوهری، معین حاجی‌زاده، علی‌اصغر حسنی راد، مصطفی خسروی، مهدی دارینی، مهران رئوف، خسرو صادقی بروجنی، سینا ظهیری، محمود علی‌نقی، سیروس قرچه، آرش گنجی، پارسا گلشنی، مهدی محمدی، امیرحسین میرخلیلی، مجتبی نایری، احمد یزدانی.</blockquote> | ||
=== | === پیام اخیر انجمن قلم === | ||
انجمن قلم (پن) آمریکا با انتشار بیانیه‌ای، خواستار آزادی بی قید و شرط بکتاش آبتین شد | انجمن قلم (پن) آمریکا با انتشار بیانیه‌ای، خواستار آزادی بی قید و شرط بکتاش آبتین شد | ||
سوزان ناسل، مدیر انجمن قلم (پن) در بخشی از این بیانیه در واکنش به وخامت حال آقای آبتین نوشته است: <blockquote>بکتاش آبتین پس از دو بار ابتلا به بیماری کووید-۱۹ در زندان اوین در ایران، هم اکنون در کمای مصنوعی به سر می‌برد. حکومت ایران او را به ناحق در زندانی شلوغ و پرجمعیت به بند کشیده و بارها وی را از دسترسی به درمان مناسب محروم کرده است. ما از حکومت ایران می‌خواهیم که بی هیچ قید و شرطی آقای آبتین را آزاد کرده و در صورت موافقت خانواده دسترسی به پزشکان متخصص بین‌المللی را برای او فراهم سازد. همچنین از رژیم ایران می‌خواهیم دست از بدرفتاری با زندانیان بردارد و اعضای برجسته کانون نویسندگان ایران را بی‌درنگ آزاد کند.</blockquote> | سوزان ناسل، مدیر انجمن قلم (پن) در بخشی از این بیانیه در واکنش به وخامت حال آقای آبتین نوشته است: <blockquote>بکتاش آبتین پس از دو بار ابتلا به بیماری کووید-۱۹ در زندان اوین در ایران، هم اکنون در کمای مصنوعی به سر می‌برد. حکومت ایران او را به ناحق در زندانی شلوغ و پرجمعیت به بند کشیده و بارها وی را از دسترسی به درمان مناسب محروم کرده است. ما از حکومت ایران می‌خواهیم که بی هیچ قید و شرطی آقای آبتین را آزاد کرده و در صورت موافقت خانواده دسترسی به پزشکان متخصص بین‌المللی را برای او فراهم سازد. همچنین از رژیم ایران می‌خواهیم دست از بدرفتاری با زندانیان بردارد و اعضای برجسته کانون نویسندگان ایران را بی‌درنگ آزاد کند.</blockquote> | ||
=== | === اعلام همبستگی آذر نفیسی === | ||
آذر نفیسی، استاد دانشگاه و نویسنده کتاب «لولیتاخوانی در تهران» روز پنج‌شنبه در پیامی تازه با بکتاش آبتین، شاعر زندانی، اعلام همبستگی کرده و خواستار آزادی او شد. | آذر نفیسی، استاد دانشگاه و نویسنده کتاب «لولیتاخوانی در تهران» روز پنج‌شنبه در پیامی تازه با بکتاش آبتین، شاعر زندانی، اعلام همبستگی کرده و خواستار آزادی او شد. | ||
این نویسنده ایرانی در پیام خود نوشت: <blockquote>«در درخواست برای آزادی بی قید و شرط آبتین، همکاران او در کانون نویسندگان ایران و دیگر نویسندگان که به ناحق در ایران زندانی هستند به انجمن قلم آمریکا (معروف به پن) می‌پیوندم.»</blockquote> | این نویسنده ایرانی در پیام خود نوشت: <blockquote>«در درخواست برای آزادی بی قید و شرط آبتین، همکاران او در کانون نویسندگان ایران و دیگر نویسندگان که به ناحق در ایران زندانی هستند به انجمن قلم آمریکا (معروف به پن) می‌پیوندم.»</blockquote> | ||
=== | === بیانیه اتحادیه آزاد کارگران === | ||
<blockquote>بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو زندانی کانون نویسندگان ایران که در زندان به کرونا مبتلا شده بود امروز شنبه ۱۸ دیماه ۱۴۰۰ از میان ما رفت.</blockquote><blockquote>مرگ بکتاش آبتین نه بر اثر بیماری، بلکه به دلیل انتقال دیرهنگام به بیمارستان اتفاق افتاد. بکتاش آبتین را همانگونه که کانون نویسندگان ایران اعلام کرد، “حکومت آزادی‌ستیزان” از ما گرفت.</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین غریو رسای آزادیخواهی، استبدادستیزی و مبارزه با جهل و جُور بود که جان خود را در این مسیر فدا کرد.</blockquote><blockquote>“حکومت آزادی‌ستیزان” محمد مختاری‌ها، جعفر پوینده‌ها، فرزاد کمانگرها و بکتاش آبتین‌ها را به مسلخ مرگ کشانده و می‌کشاند تا هرگونه آزادیخواهی و استبدادستیزی را سرکوب کند.</blockquote><blockquote>این وظیفه‌ی بشریت متمدن و آزادیخواه است که با دامن زدن به مبارزات، هم بساط قتلگاه‌های حکومت که همانا زندانها هستند را جمع کند و هم مانع از تداوم قتل‌های زنجیره‌ای آزادیخواهان، که بیش از چهار دهه در جریان است گردد.</blockquote><blockquote>مردم ایران، امروز خشمگین‌تر و خونین‌دل‌تر از هر زمانی صفحات کتاب کشتار عزیزان‌شان را ورق میزدند و داغدار دومین سالروز به قتل رساندن ۱۷۶ نفر از سرنشینان هواپیمای اوکراینی بودند که قتل عامدانه‌ی بکتاش آبتین نیز صفحه‌ای دیگر به این کتاب افزود.</blockquote><blockquote>اتحادیه آزاد کارگران ایران با تسلیت به خانوادهی بکتاش آبتین عزیز، یاران و همکاران او در کانون نویسندگان و تمامی آزادیخواهان ایران، اعلام میکند تا زمانی که مبارزه برای آزادی و برانداختن جُور و جهل در جریان است، بکتاش آبتین نه تنها زنده است بلکه پرچم برافراشته‌ی این مبارزات خواهد بود.</blockquote><blockquote>اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۸ دیماه ۱۴۰۰</blockquote> | <blockquote>بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو زندانی کانون نویسندگان ایران که در زندان به کرونا مبتلا شده بود امروز شنبه ۱۸ دیماه ۱۴۰۰ از میان ما رفت.</blockquote><blockquote>مرگ بکتاش آبتین نه بر اثر بیماری، بلکه به دلیل انتقال دیرهنگام به بیمارستان اتفاق افتاد. بکتاش آبتین را همانگونه که کانون نویسندگان ایران اعلام کرد، “حکومت آزادی‌ستیزان” از ما گرفت.</blockquote><blockquote>بکتاش آبتین غریو رسای آزادیخواهی، استبدادستیزی و مبارزه با جهل و جُور بود که جان خود را در این مسیر فدا کرد.</blockquote><blockquote>“حکومت آزادی‌ستیزان” محمد مختاری‌ها، جعفر پوینده‌ها، فرزاد کمانگرها و بکتاش آبتین‌ها را به مسلخ مرگ کشانده و می‌کشاند تا هرگونه آزادیخواهی و استبدادستیزی را سرکوب کند.</blockquote><blockquote>این وظیفه‌ی بشریت متمدن و آزادیخواه است که با دامن زدن به مبارزات، هم بساط قتلگاه‌های حکومت که همانا زندانها هستند را جمع کند و هم مانع از تداوم قتل‌های زنجیره‌ای آزادیخواهان، که بیش از چهار دهه در جریان است گردد.</blockquote><blockquote>مردم ایران، امروز خشمگین‌تر و خونین‌دل‌تر از هر زمانی صفحات کتاب کشتار عزیزان‌شان را ورق میزدند و داغدار دومین سالروز به قتل رساندن ۱۷۶ نفر از سرنشینان هواپیمای اوکراینی بودند که قتل عامدانه‌ی بکتاش آبتین نیز صفحه‌ای دیگر به این کتاب افزود.</blockquote><blockquote>اتحادیه آزاد کارگران ایران با تسلیت به خانوادهی بکتاش آبتین عزیز، یاران و همکاران او در کانون نویسندگان و تمامی آزادیخواهان ایران، اعلام میکند تا زمانی که مبارزه برای آزادی و برانداختن جُور و جهل در جریان است، بکتاش آبتین نه تنها زنده است بلکه پرچم برافراشته‌ی این مبارزات خواهد بود.</blockquote><blockquote>اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۸ دیماه ۱۴۰۰</blockquote> | ||
=== | === بیانیهی زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی در مورد مرگ بکتاش آبتین === | ||
متن کامل بیانیه:<blockquote>می‌نویسم بادم</blockquote><blockquote>حتی در قفس آزادم</blockquote><blockquote>چگونه می‌شود در من ایستاد</blockquote><blockquote>چگونه می‌شود بر من فرمان ایست داد</blockquote><blockquote>مرگ با دیگر دندان‌های تیز اما پوسیده‌خود را نشان داد. این بار نویت بکتاش آبتین بود که به جرم ناکرده و دفاع صرف از حق آزادی بیان خود و دیگران، کت‌بسته به مقتل برده شود. بله، جرم ناکرده، زیرا جرم سیاسی در این کشور هیچ‌گاه نیازمند سند و مدرک نبوده. زیرا زندانی سیاسی، منحصرا به دلیل بیان اندیشه‌های دیگر‌گونه‌ی خود در کلام و زندگی خویش که با هیچ نوع وصف مجرمانه‌ای جور در نمی‌آید به جرم سیاسی متهم می‌شود، اندیشه‌هایی که تنها وصف مجرمانه‌اش عدم تطابق با میل حاکمان است و با بروز چنین اندیشه‌هایی گویا مجموعه‌ی سیاسی-نظامی حکومتی را تهدید میکند که مجهز به عنوان تسلیحات گرم و ضد شورش و متنوع‌ترین موشک‌ها و زره‌پوش‌های خیابانی است. همین ظاهر تا بن دندان مسلح در برابر مردم بی‌دفاع که جز صدای اعتراض ابزار دیگری برای طرح خواست‌های خود ندارند گویای ضعفی بنیادین در تشکیلات حکومت است. از این مضحک‌تر هنگامی‌ست که زندانیان سیاسی محبوس در زندانها نیز موجب ترس و وحشت حاکمان می‌شوند و با توسل به روش‌های حیله‌گرانه در صدد قتل آنها بر‌می‌آیند.</blockquote><blockquote>بکتاش، همچون سایر زندانیان جمهوری اسلامی، از یک سو به دلیل شرایط بهداشتی اسفناک زندان، محکوم به مرگ تدریجی بود و از سوی دیگر هنگام بروز بیماری کرونا محکوم به مرگ قطعی شد. او که در پی بروز علائم کرونا در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۰ به بهداری اوین مراجعه کرده بود از سوی کادر پزشکی اوین مورد معاینه قرار گرفت. اما به جای رسیدگی قطعی، او را به انواع مسکن‌ها بستند تا مثل همیشه علائم را لاپوشانی کنند. بکتاش در سه روز متوالی در تاریخ‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ آذر نیز باز به بهداری مراجعه کرد که بی‌نتیجه ماند. بیماری سرانجام افسار گسیخت. بکتاش که در تب ۳۹ درجه گُر می‌گرفت بار دیگر در تاریخ ۱۵ آذر به بهداری بند ۸ اوین مراجعه کرد و اینبار با اصرار توانست «مسئولان» را مجبور به اعزام خود به بیمارستان کند. بیماری کرونای بکتاش در بیمارستان طالقانی که طرف قرارداد اوین است محرز شد اما به دلیل رسیدگی ناکافی و وضع شرم‌آور این بیمارستان خانوادهی او با مراجعه‌های مکرر به اوین توانستند بکتاش را از بند و زنجیر زندان مرخص کنند تا در بیمارستانی مناسب‌تر و بدون تدابیر امنیتی درمان واقعی را شروع کنند. این در شرایطی است که عالی‌ترین مقام مسئول اوین نیز به رغم نامه‌نگاری‌ها و درخواست‌های متعدد زندانیان برای سرکشی در بند‌ها نه تنها سایه‌ی «مبارک» خود را به زندانیان نشان نمی‌داد بلکه از ارائه‌ی دلیل دائر بر عدم حضور در ناحیه‌ی تحت نظارت و مسئولیت خود شانه خالی می‌کرد.</blockquote><blockquote>باری، طبق اظهارات پزشکان بکتاش، اگر فقط یک الی دو هفته زودتر روند درمانی آغاز می‌شد نه نیاز به خواب مصنوعی بود نه نیاز به کشت سلول‌های بنیادین ریه. تا آنکه جسم نیمه‌جانش پس از چندین روز تقلا برای زندگی ظهر شنبه ۱۸ دیماه ۱۴۰۰ چهره‌ی کریه مرگ را دیدار کرد. شما بگویید، آیا این مصداق قتل عمد نیست؟!</blockquote><blockquote>طرفه آنکه رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی (شبکه‌ی خبر) ساعتی پس از درگذشت بکتاش در پربیننده‌ترین ساعت پخش زیرنویس می‌کنند که وی به دلیل ابتلا به سینوزیت درگذشته و رسواتر آنکه چند ساعت بعد در برنامه‌ی خبری بدنام ۲۰:۳۰ متنی قرائت می‌شود که بکتاش پس از بارها استفاده از حق مرخصی پس از ۳۵ روز بستری در بیمارستانی که خانوادهی او برای او تعیین کرده بودند جان سپرد. چنین است بحران خبری حکومتی که به ناگاه در برابر وجدان بیدار و پرسشگر جامعه قرار گرفته. </blockquote><blockquote>جریانی که با کلید خوردن پروژه‌ی قتل‌های زنجیره‌ای آغاز شد و جان دو تن از شریف‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، را گرفت هنوز ادامه دارد. اگر دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به هر دلیلی دیگر نمی‌تواند مانند آن سال‌ها در روز روشن، دگراندیشان را خفه کند راه‌های «تمیزتری» برای بریدن صدای منتقدان پیدا کرده است. مورد بکتاش، نمونه‌ی آن.</blockquote><blockquote>کسانی که در زندانهای جمهوری اسلامی سرکرده باشند این روش‌ها را نیک می‌شناسند. در همین بند ۸ اوین کسانی هستند که مرتکب جرائمی محرز شده‌اند اما چون نور چشم جناحی از حاکمیت‌اند از باکیفیت‌ترین شرایط زندگی در اتاق‌های خود بهره‌مندند و حتی با اخذ رای باز عمده‌ی مدت محکومیت خود را در بیرون از زندان سپری می‌کنند: بوزینگانی از قماش دزدان بزرگ.</blockquote><blockquote>مرگ بکتاش در زندان، اولین مورد نیست. هنوز یک سال از مرگ بهنام محجوبی نمی‌گذرد. ولی دریغ بگویید که هنوز در زندانهای جمهوری اسلامی، زندانیان سیاسی هستند که به دلیل شرایط نازل یا وضع غیر‌انسانی‌ترین مجازات‌ها و ایجاد شدیدترین اوضاع روانی، به مرگ‌های مشکوک دچار می‌شوند.</blockquote><blockquote>ما زندانیان سیاسی زندانهای جمهوری اسلامی، ضمن همدردی با خانوادهی بکتاش آبتین، کانون نویسندگان ایران، هم‌بندان عزیز و دلاور او، با مقصر دانستن قوه‌ی قضائیه و سازمان زندانها، چنانکه هم‌بندان او در بیانیهی پیشین هشدار داده بودند، این ضایعه‌ی جبران‌ناپذیر را به جامعه‌ی روشنفکری ایران و همه‌ی دگراندیشانی که رویای جهانی بهتر دارند تسلیت می‌گوییم.</blockquote>جمعی از زندانیان سیاسی زندانهای جمهوری اسلامی | متن کامل بیانیه:<blockquote>می‌نویسم بادم</blockquote><blockquote>حتی در قفس آزادم</blockquote><blockquote>چگونه می‌شود در من ایستاد</blockquote><blockquote>چگونه می‌شود بر من فرمان ایست داد</blockquote><blockquote>مرگ با دیگر دندان‌های تیز اما پوسیده‌خود را نشان داد. این بار نویت بکتاش آبتین بود که به جرم ناکرده و دفاع صرف از حق آزادی بیان خود و دیگران، کت‌بسته به مقتل برده شود. بله، جرم ناکرده، زیرا جرم سیاسی در این کشور هیچ‌گاه نیازمند سند و مدرک نبوده. زیرا زندانی سیاسی، منحصرا به دلیل بیان اندیشه‌های دیگر‌گونه‌ی خود در کلام و زندگی خویش که با هیچ نوع وصف مجرمانه‌ای جور در نمی‌آید به جرم سیاسی متهم می‌شود، اندیشه‌هایی که تنها وصف مجرمانه‌اش عدم تطابق با میل حاکمان است و با بروز چنین اندیشه‌هایی گویا مجموعه‌ی سیاسی-نظامی حکومتی را تهدید میکند که مجهز به عنوان تسلیحات گرم و ضد شورش و متنوع‌ترین موشک‌ها و زره‌پوش‌های خیابانی است. همین ظاهر تا بن دندان مسلح در برابر مردم بی‌دفاع که جز صدای اعتراض ابزار دیگری برای طرح خواست‌های خود ندارند گویای ضعفی بنیادین در تشکیلات حکومت است. از این مضحک‌تر هنگامی‌ست که زندانیان سیاسی محبوس در زندانها نیز موجب ترس و وحشت حاکمان می‌شوند و با توسل به روش‌های حیله‌گرانه در صدد قتل آنها بر‌می‌آیند.</blockquote><blockquote>بکتاش، همچون سایر زندانیان جمهوری اسلامی، از یک سو به دلیل شرایط بهداشتی اسفناک زندان، محکوم به مرگ تدریجی بود و از سوی دیگر هنگام بروز بیماری کرونا محکوم به مرگ قطعی شد. او که در پی بروز علائم کرونا در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۰ به بهداری اوین مراجعه کرده بود از سوی کادر پزشکی اوین مورد معاینه قرار گرفت. اما به جای رسیدگی قطعی، او را به انواع مسکن‌ها بستند تا مثل همیشه علائم را لاپوشانی کنند. بکتاش در سه روز متوالی در تاریخ‌های ۱۱، ۱۲ و ۱۳ آذر نیز باز به بهداری مراجعه کرد که بی‌نتیجه ماند. بیماری سرانجام افسار گسیخت. بکتاش که در تب ۳۹ درجه گُر می‌گرفت بار دیگر در تاریخ ۱۵ آذر به بهداری بند ۸ اوین مراجعه کرد و اینبار با اصرار توانست «مسئولان» را مجبور به اعزام خود به بیمارستان کند. بیماری کرونای بکتاش در بیمارستان طالقانی که طرف قرارداد اوین است محرز شد اما به دلیل رسیدگی ناکافی و وضع شرم‌آور این بیمارستان خانوادهی او با مراجعه‌های مکرر به اوین توانستند بکتاش را از بند و زنجیر زندان مرخص کنند تا در بیمارستانی مناسب‌تر و بدون تدابیر امنیتی درمان واقعی را شروع کنند. این در شرایطی است که عالی‌ترین مقام مسئول اوین نیز به رغم نامه‌نگاری‌ها و درخواست‌های متعدد زندانیان برای سرکشی در بند‌ها نه تنها سایه‌ی «مبارک» خود را به زندانیان نشان نمی‌داد بلکه از ارائه‌ی دلیل دائر بر عدم حضور در ناحیه‌ی تحت نظارت و مسئولیت خود شانه خالی می‌کرد.</blockquote><blockquote>باری، طبق اظهارات پزشکان بکتاش، اگر فقط یک الی دو هفته زودتر روند درمانی آغاز می‌شد نه نیاز به خواب مصنوعی بود نه نیاز به کشت سلول‌های بنیادین ریه. تا آنکه جسم نیمه‌جانش پس از چندین روز تقلا برای زندگی ظهر شنبه ۱۸ دیماه ۱۴۰۰ چهره‌ی کریه مرگ را دیدار کرد. شما بگویید، آیا این مصداق قتل عمد نیست؟!</blockquote><blockquote>طرفه آنکه رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی (شبکه‌ی خبر) ساعتی پس از درگذشت بکتاش در پربیننده‌ترین ساعت پخش زیرنویس می‌کنند که وی به دلیل ابتلا به سینوزیت درگذشته و رسواتر آنکه چند ساعت بعد در برنامه‌ی خبری بدنام ۲۰:۳۰ متنی قرائت می‌شود که بکتاش پس از بارها استفاده از حق مرخصی پس از ۳۵ روز بستری در بیمارستانی که خانوادهی او برای او تعیین کرده بودند جان سپرد. چنین است بحران خبری حکومتی که به ناگاه در برابر وجدان بیدار و پرسشگر جامعه قرار گرفته. </blockquote><blockquote>جریانی که با کلید خوردن پروژه‌ی قتل‌های زنجیره‌ای آغاز شد و جان دو تن از شریف‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، را گرفت هنوز ادامه دارد. اگر دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی به هر دلیلی دیگر نمی‌تواند مانند آن سال‌ها در روز روشن، دگراندیشان را خفه کند راه‌های «تمیزتری» برای بریدن صدای منتقدان پیدا کرده است. مورد بکتاش، نمونه‌ی آن.</blockquote><blockquote>کسانی که در زندانهای جمهوری اسلامی سرکرده باشند این روش‌ها را نیک می‌شناسند. در همین بند ۸ اوین کسانی هستند که مرتکب جرائمی محرز شده‌اند اما چون نور چشم جناحی از حاکمیت‌اند از باکیفیت‌ترین شرایط زندگی در اتاق‌های خود بهره‌مندند و حتی با اخذ رای باز عمده‌ی مدت محکومیت خود را در بیرون از زندان سپری می‌کنند: بوزینگانی از قماش دزدان بزرگ.</blockquote><blockquote>مرگ بکتاش در زندان، اولین مورد نیست. هنوز یک سال از مرگ بهنام محجوبی نمی‌گذرد. ولی دریغ بگویید که هنوز در زندانهای جمهوری اسلامی، زندانیان سیاسی هستند که به دلیل شرایط نازل یا وضع غیر‌انسانی‌ترین مجازات‌ها و ایجاد شدیدترین اوضاع روانی، به مرگ‌های مشکوک دچار می‌شوند.</blockquote><blockquote>ما زندانیان سیاسی زندانهای جمهوری اسلامی، ضمن همدردی با خانوادهی بکتاش آبتین، کانون نویسندگان ایران، هم‌بندان عزیز و دلاور او، با مقصر دانستن قوه‌ی قضائیه و سازمان زندانها، چنانکه هم‌بندان او در بیانیهی پیشین هشدار داده بودند، این ضایعه‌ی جبران‌ناپذیر را به جامعه‌ی روشنفکری ایران و همه‌ی دگراندیشانی که رویای جهانی بهتر دارند تسلیت می‌گوییم.</blockquote>جمعی از زندانیان سیاسی زندانهای جمهوری اسلامی | ||
| خط ۶۵۴: | خط ۶۵۲: | ||
۲۷-همبستگی برای حقوق بشر در ایران (کلگری) | ۲۷-همبستگی برای حقوق بشر در ایران (کلگری) | ||
== بیانیه ما نویسنده‌ایم == | |||
کانون نویسندگان ایران در پاییز ۱۳۷۳ بیانیه‌ای را منتشر کرد که در آن ضمن اعتراض به فضای سرکوب و خفقان در جامعه خواهان آزادی‌‌های دموکراتیک شده بود. | |||
ما نویسنده‌ایم<blockquote>«مسائلی كه در تاریخ معاصر در جامعه ما و جوامع دیگر پدید آمده، تصویری را كه دولت و بخشی از جامعه و حتا برخی از نویسندگان از نویسنده دارند، مخدوش كرده است؛ و درنتیجه هویت نویسنده و ماهیت اثرش و همچنین حضور جمعی نویسندگان دستخوش برخوردهای نامناسب شده است. از این رو ما نویسندگان ایران وظیفه‌ی خود می‌دانیم برای رفع هرگونه شبهه و توهم، ماهیت كار فرهنگی و علت حضور جمعی خود را تبیین كنیم. ما نویسنده‌ایم، یعنی احساس و تخیل و اندیشه و تحقیق خود را به اشكال مختلف می‌نویسیم و منتشر می كنیم. حق طبیعی و اجتماعی و مدنی ماست كه نوشته‌مان - اعم از شعر یا داستان، نمایشنامه یا فیلمنامه، تحقیق یا نقد، و نیز ترجمه‌ی آثار دیگر نویسندگان جهان - آزادانه و بی هیچ مانعی به دست مخاطبان برسد. ایجاد مانع در راه نشر این آثار، به هر بهانه‌ای، در صلاحیت هیچ كس یا هیچ نهادی نیست. اگرچه پس از نشر، راه قضاوت و نقد آزادانه درباره‌ی آنها بر همگان گشوده است. هنگامی كه مقابله با موانع نوشتن و اندیشیدن از توان و امكان فردی ما فراتر می‌رود، ناچاریم به صورت جمعی - صنفی با آن روبه‌رو شویم، یعنی برای تحقق آزادی اندیشه و بیان و نشر و مبارزه با سانسور، به شكل جمعی بكوشیم، به همین دلیل معتقدیم: حضور جمعی ما، با هدف تشكل صنفی نویسندگان ایران متضمن استقلال فردی ماست. زیرا نویسنده در چگونگی خلق اثر، نقد و تحلیل دیگران، و بیان معتقدات خویش، باید آزاد باشد. هماهنگی و همراهی او در مسائل مشترك اهل قلم به معنای مسؤولیت او در برابر مسائل فردی ایشان نیست. همچنانكه مسؤولیت اعمال و افكار شخصی یا سیاسی یا اجتماعی هر فرد بر عهده‌ی خود اوست. با این همه، غالبا نویسنده را، نه به عنوان نویسنده، بلكه به ازای نسبتهای فرضی یا وابستگی‌های محتمل به احزاب یا گروهها یا جناحها می‌شناسند و بر این اساس درباره‌ی او داوری می‌كنند. درنتیجه حضور جمعی نویسندگان در یك تشكل صنفی - فرهنگی نیز در عدد احزاب یا گرایشهای سیاسی قلمداد می‌شود. دولتها و نهادها و گروههای وابسته به آنها نیز بنا به عادت، اثر نویسنده را به اقتضای سیاست و مصلحت روز می‌سنجند و با تفسیرهای دلبخواه، حضور جمعی نویسندگان را به گرایشهای ویژه‌ی سیاسی خود یا توطئه‌های داخل و خارج نسبت می‌دهند. حتا بعضی افراد، نهادها و گروههای وابسته، همان تفسیرها و تعبیرهای خودساخته را مبنای اهانت و تحقیر و تهدید می‌كنند. از این رو تاكید می‌كنیم كه هدف اصلی ما از میان برداشتن موانع راه آزادی اندیشه و بیان و نشر است و هرگونه تعبیر دیگری از این هدف، نادرست است و مسؤول آن صاحب همان تعبیر است. مسؤولیت هر نوشته‌ای با همان كسی است كه آن را آزادانه می‌نویسد و امضا می‌كند. پس مسؤولیت آنچه در داخل یا خارج از كشور به امضای دیگران، در موافقت یا مخالفت با ما نویسندگان ایران منتشر می‌شود، فقط به عهده‌ی همان امضاكنندگان است. بدیهی است كه حق تحلیل و بررسی هر نوشته‌ای برای همگان محفوظ است، و نقد آثار نویسندگان لازمه‌ی اعتلای فرهنگ ملی است، اما تجسس در زندگی خصوصی نویسنده به بهانه‌ی نقد آثارش، تجاوز به حریم اوست و محكوم شناختن او به دستاویزهای اخلاقی و عقیدتی، خلاف دموكراسی و شؤون نویسندگی است. همچنانكه دفاع از حقوق انسانی و مدنی هر نویسنده نیز در هر شرایطی وظیفه‌ی صنفی نویسندگان است. حاصل آنكه؛ حضور جعمعی ما ضامن استقلال فردی ماست، و اندیشه و عمل خصوصی هر فرد به جمع نویسندگان ربطی ندارد. این یعنی نگرش دموكراتیك به یك تشكل صنفی مستقل. پس اگرچه توضیح واضحات است، باز می‌گوییم؛ ما نویسنده‌ایم. ما را نویسنده ببینید و حضور جمعی ما را حضور صنفی نویسندگان بشناسید.</blockquote><blockquote>پاییز ۱۳۷۳</blockquote><blockquote></blockquote><blockquote>طی ۴ سال ۱۸ نفر از امضا کنندگان نامه مورد سوءقصد قرار گرفتند. تعدادی به بهانه‌های مختف تحت پیگرد قضایی قرار گرفتند و بسیاری مجبور به جلای وطن شدند.</blockquote><blockquote>"می‌توان با قطعیت گفت كه این نامه حالا دیگر خود یك سند تاریخی است و نشان می‌دهد عمده‌ی نویسندگان این مملكت در برهه‌ای از تاریخ ناچار بوده‌اند همچون یك موضوع مقدس از امر نوشتن دفاع كنند".</blockquote><blockquote>که ماهمچنان می نویسیم </blockquote> | |||
== گزارش خاکسپاری بکتاش آبتین == | == گزارش خاکسپاری بکتاش آبتین == | ||
| خط ۶۵۹: | خط ۶۶۲: | ||
[[پرونده:خاکسپاری آبتین ۲.JPG|بندانگشتی|'''مراسم خاکسپاری بکتاش آبتین در امامزاده عبدالله شهر ری''']] | [[پرونده:خاکسپاری آبتین ۲.JPG|بندانگشتی|'''مراسم خاکسپاری بکتاش آبتین در امامزاده عبدالله شهر ری''']] | ||
<blockquote>بدین سان، به رغم تمام تقلای آزادی ستیزانه و مذبوحانه‌ی نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بیان حقیقت قتل جنایتکارانه‌ی بکتاش آبتین از سوی جمهوری اسلامی، کانون نویسندگان ایران با بیان این حقیقت برای مردم حی و حاضر در مراسم مُهر خویش را بر مراسم خاکسپاری بکتاش آبتین کوبید.</blockquote><blockquote>ساعتی بعد از پایان یافتن مراسم و ترک محل برگزاری با خبر شدیم نیروهای امنیتی چهار تن از دوستان آبتین را بازداشت کرده‌اند که با پیگیری خانوادهی آبتین پس از دو ساعت آزاد شده‌اند. این بازداشت با تهدید و ارعاب بازداشت‌شدگان و گرفتن تعهد از آنان همراه بوده است. همچنین دوربین یکی مستندسازان که در حال فیلمبرداری از مراسم آبتین بوده نیز ضبط شده است.<ref>[https://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/more/96482/ سایت ایران امروز]</ref></blockquote><blockquote>کانون نویسندگان ایران</blockquote> | <blockquote>بدین سان، به رغم تمام تقلای آزادی ستیزانه و مذبوحانه‌ی نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی برای جلوگیری از بیان حقیقت قتل جنایتکارانه‌ی بکتاش آبتین از سوی جمهوری اسلامی، کانون نویسندگان ایران با بیان این حقیقت برای مردم حی و حاضر در مراسم مُهر خویش را بر مراسم خاکسپاری بکتاش آبتین کوبید.</blockquote><blockquote>ساعتی بعد از پایان یافتن مراسم و ترک محل برگزاری با خبر شدیم نیروهای امنیتی چهار تن از دوستان آبتین را بازداشت کرده‌اند که با پیگیری خانوادهی آبتین پس از دو ساعت آزاد شده‌اند. این بازداشت با تهدید و ارعاب بازداشت‌شدگان و گرفتن تعهد از آنان همراه بوده است. همچنین دوربین یکی مستندسازان که در حال فیلمبرداری از مراسم آبتین بوده نیز ضبط شده است.<ref>[https://www.iran-emrooz.net/index.php/news1/more/96482/ سایت ایران امروز]</ref></blockquote><blockquote>کانون نویسندگان ایران</blockquote> | ||
== بی‌مرزی و کانون نویسندگان == | |||
در میان اعضای کانون نویسندگان عناصری متفاوت وجود دارند که بعضا با اعضای حکومت و دستگاه سرکوب رسمی مرزی ندارند. این موضوع در بیانیه یکی از اعضای کانون در رابطه با دستگیری اعضای کانون نویسندگان انعکاس یافت. | |||
=== بیانیه عباس معروفی === | |||
این روزها محمود دولت آبادی خبر زندانی شدن سه عضو کانون نویسندگان ایران (رضا خندان، بکتاش آبتین، کیوان باژن) را ندیده، خبر اشرار نامیده شدن مردم معترض را نشنیده، در خون غلتیدن صدها جوان و نوجوان معترض بی‌پناه را نفهمیده، اما چون معتقد بوده که ایران به ظریف و سلیمانی نیاز دارد، به خبر کشته شدن المهندس و یارانش در بغداد واکنش نشان داده و تسلیت گفته است. | |||
من اگر در ایران بودم از هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران می‌خواستم عضویت این نویسنده را تعلیق کنند تا او بار دیگر به "شورای نویسندگان" وابسته به حزب توده باز گردد؛ بار دیگر به انشعابیون بپیوندد. به این دلیل که او منشور کانون نویسندگان را بارها زیر پا گذاشته و در مراسم افطاری رییس شورای امنیت ملی لقمه زده است. | |||
ما نویسندگان ایران سربلندی و استقلال و آزادی ایران را می‌خواهیم. ما عضو کانون نویسندگان ایران هستیم، نه عضو کانون نویسندگان اسلام. | |||
شاعر بزرگ ما، مهدی اخوان ثالت گفت: «ما با حکومت نیستیم، بر حکومتیم.» روزی که در همین برلین، بزرگ علوی را توی قبر می‌گذاشتم، با توجه به سوابقش گفتم: «اینجا، پایان همه‌ی ماست. و ما نویسندگان موظفیم کنار ملت بایستیم، نه حکومت.» | |||
ما مدافع حکومت نیستیم، به ویژه این حکومت که در لوای مبارزه با امپریالیسم، به ورشکست کردن یک کشور افتخار میکند، و حکومت مستضعفان را با گسترش امپراتوری اسلامی اشتباه گرفته؛ حتا اگر یک بار عواقب کثیف گروگان‌گیری و ماجراجویی‌هاش را بنگرد در خواهد یافت که خرج کردن ثروت مردم و شخم زدن منابع ملی برای هزینه ساختن گسترش ایدئولوژی، جز تحقیر جوانان و نابودی کشور و ورشکستی ایران چیزی عایدش نشده. اینها ما و کشور ما و ثروت ما را گروگان گرفته‌اند تا به مقاصد مهم خودشان نائل آیند و امپراتوری اسلامی‌شان را گسترش دهند. هیچ چیزی برایشان مهم نیست، حتا نابودی ایران. و این‌همه را به پای شیطنت خارجی‌ها نوشتن، همه را دشمن خواندن، و خود را مبرا دانستن دروغی ست مصلحت‌آمیز و اسلامی. | |||
ترور زشت و پلشت است؟ بله ترور زشت و پلشت است. اما ترور بختیار زشت نیست؟ ترور ستار بهشتی و پویا بختیاری پلشت نیست؟ ترور داریوش و پروانه فروهر کثیف نیست؟ ترور محمد مختاری ناپسند نیست؟ فقط ترور ژنرال‌های نظامی در حال ماموریت بد است؟ | |||
نویسنده وفادار به منشور کانون نویسندگان بودن و معتقد به حقوق بشر ماندن فرق دارد با کسی که هر به چندی بی‌دلیل پوستر یکی از چهره‌های حکومت اسلامی را بالای سرش می‌گیرد، و دم از آزادی و آزادگی هم می‌زند. بد نیست اگر گاهی آدم ساکت بماند. سکوت هم یکی از نُت‌های موسیقی ست. با این همه، محمود دولت‌آبادی حق دارد بیندیشد و بنویسد و از هرکسی دفاع کند. پیتر هانتکه هم حق دارد ازجنایتکار جنگ بالکان، اسلوبودان میلوشویچ که به نسل‌کشی محکوم شد حمایت کند و در خاکسپاری‌اش حضور یابد، اما هردو این نویسندگان حق ندارند عضو کانون نویسندگان باشند. همین. | |||
عباس معروفی | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||