خالصسازی دانشگاهها
خالصسازی دانشگاهها، نام طرحی است که در جریان قیام سراسری ۱۴۰۱، توسط وزیر کشور رژیم ایران به دولت ابراهیم رئیسی ارائه شد. هدف از خالصسازی دانشگاهها دگرگونی بنیادی دانشگاهها و مراکز آموزشی است که با اجرایی شدن آن بسیاری از اساتید دانشگاهی در سراسر کشور اخراج و تصفیه میشوند. در ۲ سال ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، بیش از ۶۵ نفر از استادان تراز اول دانشگاهی، تصفیه و اخراج شدهاند؛ و از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، بهویژه در هفتهی اول شهریورماه ۱۴۰۲، روند این اخراجها سرعت بیشتری بهخود گرفته است. پس از روند خالصسازی در دولت رئیسی، مجلس و نهادهای تصمیمساز، روشن شد که پشت پردهی خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی، جبهه پایداری وابسته با اصولگراها قرار دارد. انتشار اخبار خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی، بازتاب گستردهای در فضای سیاسی-اجتماعی، رسانهای، دانشگاهی و شبکههای اجتماعی داشت. عموماً ریشهی این اخراج و تصفیهها را در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، میدانند. در مهرماه ۱۴۰۱، بسیاری از دانشگاههای ایران به این اعتراضات پیوستند؛ و همین مسئله باعث شد که تصمیمگیرندگان حکومتی و دانشگاهی گزینههای جدید دیگری برای سال تحصیلی سال ۱۴۰۲، انتخاب و اجرا کنند که در ابتدا با محکومیتهای سنگین برای دانشجویان معترض، محرومیت از تحصیل دانشجویان شروع شد؛ و سپس آغاز سال تحصیلی جدید بهصورت مجازی و سرانجام طرح خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی به اجرا درآمد. به دنبال این روند، بسیاری از تشکلها و انجمنهای دانشجویی در اعتراض به حذف و اخراج اساتید دانشگاهی، اقدام به صدور بیانیههایی کردند. بسیاری از صاحبنظران، خالصسازی دانشگاهها و تصفیه و اخراج اساتید را کودتا علیه نظام علم و انقلاب فرهنگی دوم توصیف کرند. انقلاب فرهنگی اول در سال ۱۳۵۸، توسط خمینی صورت گرفت که تمامی دانشگاههای کشور نزدیک به ۳ سال تعطیل گردیدند؛ و سپس بسیاری از اساتید و دانشجویان تصفیه و اخراج و برخی نیز زندانی و اعدام شدند.
اخراج اساتید در دوران رئیسی
بر اساس گزارش روزنامه حکومتی اعتماد، در ۲ سال ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، بیش از ۶۵ نفر از استادان تراز اول دانشگاهی، تصفیه و اخراج شدهاند؛ و از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، بهویژه در هفتهی اول شهریورماه ۱۴۰۲، روند این اخراجها سرعت بیشتری بهخود گرفته است.[۱]
فهرستی از اساتید اخراجی
روزنامهی حکومتی اعتماد آنلاین، با درج عکسهای برخی از اساتید اخراجشده دانشگاهی، نام ۵۲ نفر دیگر از اساتید اخراجی، بازنشسته و منفصل از تدریس را منتشر کرد.
در هفتهی اول شهریورماه ۱۴۰۲، اساتید دانشگاهی مانند: علی شریفی زارچی، استاد دانشگاه صنعتی شریف- آمنه عالی و حمیده خادمی، استادان دانشگاه علامه طباطبایی- داریوش رحمانیان، آذین موحد و حسین علایی، استادان دانشگاه تهران- سید رضا صالحی امیری، استاد دانشگاه آزاد- رهام افغانی خراسکانی، استاد دانشگاه پلیتکنیک و محمدرضا نظرینژاد، استاد دانشگاه گیلان، اعلام کردهاند که حکم قطعی اخراج و قطع حقوق به آنها ابلاغ شده است.
روزنامه حکومتی اعتماد آنلاین با درج این خبر نوشت: Lروشن گردید که یکدست سازی بدنهی آموزش عالی پروژهای است که با جدید تمام در دولت ابراهیم رئیسی و کابینهاش دنبال میشود؛ و قصد آتشبس ندارد! خالصسازی نامبارک در ۱۵۰ دانشگاه سراسر کشور در حالی همچنان ادامه دارد، که فقط سه هفته تا آغاز سال تحصیلی دانشگاهها باقی مانده است؛ و هنوز هم تعداد دقیق اساتید اخراجی معلوم نیست. از هفتهی گذشته تا کنون، روزنامهی حکومتی اعتماد نام و محل تدریس ۱۱۰ استاد اخراجی از دانشگاههای تهران و شهرهای دیگر را اعلام کرده است.»[۲]
واکنش علی شریفی زارچی
روز ۴ شهریورماه ۱۴۰۲، علی شریفی زارچی، در حساب توییتری خود ضمن اعلام اخراجش از دانشگاه نوشت: سیصد گلسرخ یک گل نصرانی، ما را زسر بریده میترسانی؟ ما گر زسر بریده میترسیدیم در محفل عاشقان نمیرقصیدیم.
علی شریفی زارچی، استاد دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف دارای مدال طلای المپیاد جهانی کامپیوتر در سال ۱۳۷۹، است؛ و بین همهی دانشجویان از محبوبیت زیادی برخوردار است. علی شریف زارچی در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، بهصورت گسترده از دانشجوایان حمایت و پشتیبانی کرده و از شرایط دانشگاهها و سرکوب دانشجویان، پستهای انتقادی در شبکههای اجتماعی منتشر کرده بود.[۳]
افشای نامه محرمانه وزیر کشور
بر اساس نامهی محرمانهای که در روز ۲۰ دیماه ۱۴۰۱، در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی منتشر شد، وزیر کشور از رئیس جمهور ابراهیم رئیسی خواسته است تا دستور آغاز طرح زیربنایی و انقلابی برای تحول ساختاری در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی را صادر کند.[۳]
پشت پرده خالصسازی دانشگاهها
پس از روند خالصسازی در دولت رئیسی، مجلس و نهادهای تصمیمساز، روشن شد که پشت پردهی خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی، جبهه پایداری وابسته با اصولگراها قرار دارد. بههمین خاطر است که پس از اخراج استادان دانشگاهی، بلافاصله اعضای جبهه پایداری و برخی از استادان دانشگاه امام صادق جایگزین آنها شدهاند. در مرحله بعد نیز قرار است روند تصفیه دانشجویان اجرا شود. جبهه پایداری برای این منظور پیگیر آن است که سازمان سنجش را زیرمجموعهی وزارت علوم خارج کرده و تحت زیرمجموعهی شورای عالی انقلاب فرهنگی درآورد.
امیرحسین ثابتی، مجری صدا و سیما و عضو جبهه پایداری قرار است در دانشگاه صنعتی شریف به دانشجویان در انقلاب اسلامی بدهد. عباس موزون، که او نیز مجری صدا و سیما است، قرار است در همین دانشگاه به دانشجویان درس آیین زندگی بدهد!.[۴]
روز دوشنبه ۱۳ شهریورماه، سایت حکومتی انصاف نیوز، با درج خبری اعلام کرد که سعید حدادیان، مداح معروف خامنهای نیز استاد ادبیان دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی ارشد شد.[۵]
بازتاب خالصسازی
انتشار اخبار خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی، بازتاب گستردهای در فضای سیاسی-اجتماعی، رسانهای، دانشگاهی و شبکههای اجتماعی داشت. عموماً ریشهی این اخراج و تصفیهها را در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، میدانند. در مهرماه ۱۴۰۱، بسیاری از دانشگاههای ایران به این اعتراضات پیوستند؛ و همین مسئله باعث شد که تصمیمگیرندگان حکومتی و دانشگاهی گزینههای جدید دیگری برای سال تحصیلی سال ۱۴۰۲، انتخاب و اجرا کنند که در ابتدا با محکومیتهای سنگین برای دانشجویان معترض، محرومیت از تحصیل دانشجویان شروع شد؛ و سپس آغاز سال تحصیلی جدید بهصورت مجازی و سرانجام اجرای طرح خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی[۶]
بیانیه وزارت کشور رژیم ایران
وزارت کشور رژیم ایران، با صدور بیانیهای خالصسازی و اخراج و تصفیه اساتید دانشگاهی را اقدامی قانونی دانست؛ و استادان اخراجی را ضد ملّی خواند. در بخشی از این بیانیه آمده است:
«افرادی که در عین رکود علمی، با بیاخلاقی سیاسی و نمایشهای رسانهای کوشیدهاند تا فرصت تولید علم و به تبع آن احساس افتخار ملی و سپهر فرهنگی سیاسی دانشگاهها را آلوده به نگرش جناحی و بعضاً ضدملی کنند. آنچه وزارت علوم در برابر معدود اساتیدی که دچار رکود علمیبوده، اما نقش مهمیدر نمایشهای رسانهای داشتهاند، صورت داده، کاملاً بر مبنای موازین قانونی و اداری و البته وظیفه انقلابی این وزارتخانه برای پویایی علمی و فرهنگی دانشگاهها بوده است که جای تقدیر دارد.»[۶]
حامیان خالصسازی دانشگاهها
برخی از منابع و رسانههای اصولگرایان و افرادی از همین جناح، از خالصسازی دانشگاهها و اخراج اساتید دانشگاهی تقدیر کردند؛ و استادان اخراجی را حمایتکنندهی اعتراضات سراسری دانستند.[۷]
حسین شریعتمداری، سردبیر روزنامه کیهان در این باره نوشت که تصفیه و اخراج استادان دانشگاهی، حداقل مجازات در مقابل حمایت و اقدام پلید و غیرانسانی این اساتید از معترضان بوده است.[۱]
واکنش مخالفان خالصسازی
ابراهیم آزادگان، عضو هیئت علمی گروه فلسفه علم دانشگاه صنعتی شریف، در رابطه با اخراج اساتید و خالصسازی دانشگاهها در گفتوگویی با خبرگزاری حکومتی فرارو گفت که با تأسف امروز دانشگاهها به فضایی پر تنش و امنیتی تبدیل شده است. دانشگاههای ایران آخرین نفسهای خود را میکشند؛ و حیات علمی دانشگاهها در خطر جدی قرار دارند. در جهان کنونی نمیتوان مانع از اندیشهها و عقاید گوناگون و متضاد شد. دانشگاه محلی است که محور و مبداء آن آزادی است. شاید خالصسازی و یک اندیشه را در دولت بتوان غالب کرد، اما بیتردید نارضایتیهای اجتماعی و اقتصادی اجتنابناپذیر خواهد بود. سیستم حکومتی ما از هر نوع تفکر، چالش و دانش نو هراس دارد. این رفتارها نتیجهی معکوس میدهند؛ و از درون رو به نابودی میرویم. مسیر بالندگی از آزادی اندیشه میگذرد. برای پرورش جوانان نخبه هر ساله میلیاردها دلار هزینه میشود، اما این نخبگان مهاجرت میکنند و از کشور میروند. نخبگانی هم که به کشور بازگشتهاند به دلیل همین فشارها دوباره مهاجرت کردهاند. تأکید من این است که ما هیچ راهی برای پیشرفت کشور بهجز آزادی بیان نداریم.
علی قنبری، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در همین رابطه گفت که متأسفانه اکنون شاهد تصفیه آشکار در دانشگاهها هستیم. در اساس توان علمی در کشور ما بر تفکر حزبی و اندیشههای شخصی و نگرش سایسی بنا شده است. این نوع برخورد با اساتید و دانشجویان که بهصورت جناحی صورت میگیرد، یعنی خداحافظی با کیفیت سطح علمی دانشگاهها که باورنکردنی و غیرقابل قبول است.
علی قنبری با اشاره به تفکر اصلی پشت این تصفیه و اخراجها، گفت:
«طرز تفکر اصلی پشت این رفتارها و تلاش برای یکدست سازی دانشگاهها از همانجایی ناشی میشود که مدتی پیش در ادارهها، سازمانها و نهادهای رسمی کشور آغاز شده بود. طرز فکری که میگوید همه باید به شکلی اندیشه کنند که مطلوب این جریان خاص است. این شرایط، ناامنی علمی/تحصیلی ایجاد میکند، یعنی هم استاد و هم دانشجو احساس هراس، عدم امنیت و ناامیدی را تجربه میکنند. به زودی شاهد مهاجرت دانش آموزان سال آخر دبیرستان یا دارای مدرک دیپلم به دانشگاههای کشورهای اطراف خواهیم بود. این نوع دیدگاه که برخی تصور میکنند با خالص سازی، اخراج یا بازنشسته کردن اساتید، میتوان یک جریان یکدست را ایجاد کرد؛ و از این طریق به اهداف بزرگی رسید، کاملاً غلط و غیرواقع بینانه است. این دیگاه واپسگرایانه است و هیچ تحرکی در سطح آموزش عالی ایجاد نمیکند.»
همچنین محسن رنانی، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان، طرح خالصسازی دانشگاهها و تصفیه و اخراج اساتید را کودتا علیه نظام علم و انقلاب فرهنگی دوم توصیف کرد.[۸] تقی آزاد ارمکی، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران در گفتوگویی با دیدهبان ایران گفت:
«جریان سیاسی حاکم هیچ نقدی را نمیپذیرد و طبیعی است روی نیروهای منتقد دست بگذارد. این قضیه چهل و چندساله جمهوری اسلامی است که همه اشخاصی که گزینش میشوند، مدت طولانی در موردشان تحقیق میکنند تا فرد مخالفی وارد سیستم نشود. امروز دولت دنبال جذب افراد همفکر خودش است؛ و رئیسیون را ضعیفترین نیروهای کشور در تاریخ ایران میدانم. ما در جامعه مشکلات عدیدهای از جمله خودکشی و نابسمانی داریم، اما گروه جدید حرف از اسلام و ولایت میزنند، پولی میگیرند و میچرخند، درکی از مسائل ایران ندارند... علم تعطیل است، فاتحه علم در ایران را بخوانید. دانشگاه مضمحل شده و دیگر جان ندارد که تکان بخورد. دانشگاه باید دانشمند داشته باشد نه کارمند. دانشمند فردی است منتقد و نوآور که راه حل جدید کشف میکند ولی این سیستم گوشی برای شنیدن حرفهای جدید و متفاوت از خودش را ندارد. استاد که خالصسازی شود، دانشجو هم خالصسازی میشود. خالصسازی به دانشجویان هم میرسد.»[۹]
سوسن صفاوردی، استاد پیشین علوم سیاسی دانشگاه تهران در بارهی اخراج اساتید دانشگاهی اذعان کرد که اخراج استادان دانشگاهی به اتهام ضدانقلاب و تفکر غربزده بوده است، این همان اسلحهای است که برای هر حذفی مشروع شده است.[۷]
صادق زیباکلام، استاد سابق دانشگاه تهران نیز در گفتوگویی با رونامه شرق گفت که اخراج استادان دانشگاهها سیاسی است. استادانی که از دانشگاه اخراج میشوند، کسانی هستند که با دانشجوایان اخراجی یا تعلیقشده ابراز همدردی کردهاند و به همین علت اخراج میشوند.[۱۰]
اسحاق جهانگیری، معاون اول دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، در اینباره گفت که برخورد با استاتید توانمند و دانشجوایان، هرچند منتقد و معترض هم باشند، با هر توجیهی زیانبار و نگران کنننده است؛ و نتیجهی آن مهاجرت اندیشمندان و نخبگان خواهد بود و باید این روشهای ضدعلم و ضدتوسعه متوقف شود.[۶]
محمدعلی ابطحی، نمایندهی صدا و سیمای پیشین با کنایه به اخراج اساتید دانشگاهی نوشت:
«دوستان خالصساز حواسشان باشد که حلقه برش آن قدر سرعت نگیرد که چیزی برای خالص کردن باقی نماند!. آنچه در ابعاد مختلف در حال انجام است، خالصسازی حاکمیت است. اخراج استادان دانشگاه، جایگزینهای استادان با خالصشدگان، ورود فلهای نیروهای خالصشده به جای نیروهای کار بلد در ادارات. تمهیداتی است که برای انتخابات در نظر گرفتهاند. و خیلی چیزهای دیگر...»[۱۱]
معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی نیز نوشت که انتقام ناکارآمدی خودتان را از دانشگاه نگیرید. این شیوهی برخورد با دانشگاهیان در تاریخ بیسابقه است.[۱]
پیروز حناچی، شهردار پیشین تهران و عضو سپاه پاسداران سابق، در رابطه با خالصسازی دانشگاهها نوشت که روند اخراج اساتید دانشگاهی به طور مدوام ادامه دارد. اساتید دانشگاهها قشری هستند که در همهی جوامع بهعنوان سرمایههای توسعه شناخته میشوند. بر فرض اینکه برخی از اساتید نظر مخالفی با چارچوبهای رسمی نظام داشته باشند، اما آنها باید زمینهی حضور و فعالیت داشته باشند، چرا که دانشگاهها محل بحث و تبادل و نظر است؛ و بدون این پیشرفت و رشدی حاصل نخواهد شد. روند خالصسازی دانشگاهها نتیجهی عکس خواهد داد؛ و مطلوب افراد و جریانات سیاسی نخواهد بود. از طرف دیگر کیفیت آموزش و پژوهش تنزل پیدا میکند.[۲]
آخوند رسول منتجبنیا، از باند اصلاحطلبان در بارهی خالصسازی دانشگاهها و تصفیه اساتید دانشگاه در روز دوشنبه ۱۸ شهریورماه، در مصاحبهای با اصلاحات نیوز گفت:
«عدهای درصدد تصفیه کردن و به تعبیری خالصسازی نظام هستند. به این معنا که میخواهند یکعده که با خودشان هماهنگ نیستند را از قطار نظام پیاده کنند و افراد هماهنگ باخودشان که هیچگونه نقد و انتقاد و تفاوت فکری ندارند را بر سرکار بگذارند. آنها میخواهند مداحان و چاپلوسان را به جای اساتید نخبه در دانشگاهها بگذارند. میخواهند افراد مستقل و صاحب فکر و اندیشه که منتقد و معترض هستند؛ و مسائل را خوب میفهمند را کنار بزنند و بله قربانگوها و پخمگان را جایگزین کنند. میخواهند یک کشور ملوکالطوایفی ایجاد کنند؛ و عدهی قلیلی را مسلط بر اوضاع کنند و کشورهای مانند روسیه و چین را برکشو حاکم کنند. میخواهند بهجای نخبگان افرادی را بیاورند که شبانه روز کارشان دروغ گفتن چاپلوسی است. این اتفاق بدتر از کودتای نظامی است، این جنایت تاریخی است.»[۱۲]
بیانیههای انجمنهای دانشجویی
در روزهای نخست شهریورماه، تشکلها و انجمنهای مختلف دانشجویی با صدور بیانیههای به اخراج اساتید دانشگاهی واکنش نشان دادند.
بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، طی بیانیهای اعلان کردند که فضای امنیتی در دانشگاه شریف شدت یافته و دانشگاه به محاصره دستگاههای امنیتی درآمده است. رد پای نهادهای امنیتی در جزییترین تصمیمات دانشگاه دیده میشود. در این بیانیه تصریح شده است که اخراج اساتید دانشگاهی غیرهمسو با حاکمیت و برخوردهای امنیتی با دانشجویان، یأس و ناامیدی جامعهی دانشگاهی از حاکمیت را به دنبال خواهد داشت؛ و همچنین باعث میشود که هر روز نخباگان بیشتری از ایران مهاجرت کنند. اساتید و دانشجویان نباید در قبال اخراج استادان و امنیتی کردن فضای دانشگاهها سکوت کنند، چرا که آسیاب بهنوبت است و دیر یا زود نوبت دیگران نیز خواهد رسید.[۳]
بیانیه کانون صنفی اساتید دانشگاهی
کانون صنفی اساتید دانشگاهی به ریاست محمدرضا عارف، طی بیانیهای دخالتهای زیاد نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در دانشگاهها را مورد انتقاد شدید قرار داده که در بخشی از این بیانیه نوشته است:
«نهادهای غیرمسئول مانند وزارت کشور به جای دخالت در امور دانشگاهها به انجام وظائف قانونی خود از جمله ارتقاء امنیت کشور بپردازند.»
محمدرضا عارف در اعتراض به تصفیه و اخراج اساتید و روند حاکم بر دانشگاهها، از سمت خود استعفا داد.[۱]
شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، با انتشار بیانیهای در روز یکشنبه ۵ شهریورماه ۱۴۰۲، به حکم اخراج علی شریفی زارچی پس از ۲۳ سال فعالیت به بهانهی عدم صلاحیت علمی اعتراض کرد، و نوشت که این بدعتی عجیب و بهدور از انتظار است؛ و این اخراجها برای جامعهی دانشجویی قابل قبول نیست.[۳]
بیانیه انجمن علمی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی
انجمن علمی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی نیز با صدور بیانیهای به اخراج آمنه عالی و حمیده خادمی اعتراض کرد که در بخشی از این بیانیه آمده است:
«چرخهای ارابه مرگ علمی دانشگاه گویی سر بازایستادن ندارد و کار را به جایی رساندهاند که دو تن از شریفترین استادان دانشکده را تنها به جرم حمایت از دانشجو از بدنه دانشگاه جدا میکنند. بله قربانگویانِ دانشکده و دانشگاه که با خیالِ خامِ تصاحبِ مناصب بالاتر برای اربابان قدرت خوشرقصی میکنند، فراموش کردهاند که چشمهای بینای دانشجویان در طی یکسال گذشته بیناتر شدهاند؛ میبینند، میفهمند و روایت میکنند رنجی را که بر خودشان، اساتیدشان و همه انسانهای آزاده میگذرد.»
این انجمن در پایان بیانیهی خود خواستار بازگشت حمیده خادمی و آمنه عالی شدند.[۳]
بیانیه شورای ملی مقاومت ایران
شورای ملی مقاومت ایران در رابطه با تصفیه و اخراج اساتید دانشگاهی تحت عنوان خالصسازی دانشگاهها، بیانیهای صادر کرد که در بخشی از این بیانیه آمده است:
«اخراج استادان دانشگاهها همزمان با دستگیری و اخراج و تهدید دانشجویان و دیگر اقدامات سرکوبگرانه و تدابیر امنیتی در دانشگاهها در آستانه شروع سال تحصیلی و سالگرد قیام ۱۴۰۱، وحشت رژیم آخوندها از بالا گرفتن قیام و آسیب پذیری رژیم در مقابل دانشگاهها را نشان میدهد. در ماههای اخیر شمار زیادی از اساتید دانشگاهها از جمله دانشگاههای صنعتی شریف، تهران، علامه، ملی، آزاد تهران، آزاد کرج، الزهرا، کردستان، خلیجفارس، فردوسی مشهد، هنر، سوره، علوم پزشکی تبریز، حکیم سبزواری، باهنر کرمان، جهرم، آزاد سنندج، علوم پزشکی ایران، آزاد قم، اصفهان، اخراج شدهاند. بهگفته دانشجویان ارگانهای امنیتی، در تمامی تصمیمات مربوط به دانشگاه نقش درجه اول را ایفا میکند و دانشگاهها در محاصره نیروهای سرکوبگر قرار دارد. تصفیه و اخراج استادان بهدستور خامنهای صورت میگیرد. در اسناد محرمانه ریاستجمهوری که اخیراً فاش شده است، سندی به تاریخ ۲۰دی ۱۴۰۱ به چشم میخورد که پاسدار احمد وحیدی وزیر کشور در نامهای به رئیسی تحت عنوان «نکاتی درباره ضرورت اتخاذ رویکرد ویژه در جذب اعضای هیأت علمی و مصوبات ۵گانه جلسه شورای امنیت کشور» نوشت: «طی اغتشاشات اخیر این تجربه حاصل گردید: نقش تحریک کننده تعدادی از استاتید برای ایجاد کنشهای اعتراضی و ساختارشکن دانشجویی و همراهی با اغتشاشات در دانشگاهها اصلیترین عامل بحران بوده است. در دانشگاههایی که اساتید ارزشی و انقلابی ولو به تعداد اندک حضور داشتهاند، مدیریت بهخوبی صورت گرفته اما در عمده دانشگاهها که شبکه اعضای هیئت علمی غیرهمسو با نظام و در بهترین حالت تعداد بالای اساتید بیتفاوت، ویژگی اصلی ساختاری آنها بود، به همان میزان اغتشاش وجود داشته است». در بند پنجم این سند، مصوبات پنجگانه شورای امنیت کشور برای کنترل هیئت علمی دانشگاهها آمده است: «۵-۱ - اختیارات ویژه استخدامی (با در اختیار نهادن کد استخدامی) جهت جذب اعضای هیئت علمی به تعداد ۵هزار نفر برای وزارت بهداشت و ۱۰هزار نفر توسط وزارت علوم تا پایان دولت در نظر گرفته شود». هدف پمپاژ مشتی پاسدار و بسیجی تحت عنوان استاد به درون دانشگاههاست. خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران گفت رژیم ضدبشری آخوندها در فاز پایانی خود از سرکوب دانشجویان و تصفیه استادان طرفی نخواهد بست و با این ترفندها و بگیر و بنندها نمیتواند از قیام جلوگیری نموده و از آتش خشم جوانان شورشی و دانشجویان مبارز در امان بماند. وی از عموم اتحادیههای دانشجویان و استادان و روشنفکران در کشورهای مختلف جهان خواست تا اقدامات سرکوبگرانه رژیم علیه دانشگاهها را محکوم و به یاری استادان و دانشجویان ایرانی بشتابند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۷شهریور ۱۴۰۲ (۲۹ اوت ۲۰۲۳).»[۱۳]
منابع:
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۲مجری صدا و سیما استاد دانشگاه شریف شدند؛ پشت پرده اخراج اساتید دانشگاهها - سایت روزیاتو
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ موج دوم خالصسازی در دانشگاهها با اخراج ۵۲ استاد جدید - سایت حکومتی اعتماد آنلاین
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ اخراج اساتید؛ محاصره دانشگاه توسط دستگاههای امنیتی - سایت دویچهوله
- ↑ پشتپرده ماجرای اخراج اساتید دانشگاه فاش شد - سایت خلیج فارس
- ↑ سعید حدادیان هم استاد دانشگاه شد - انصاف نیوز
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ خالص سازی اساتید دانشگاه و سکوت وزیر علوم - سایت ایران اکونومیست
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ واکنشها به اخراج اساتید از دانشگاههای ایران - سایت یورو نیوز
- ↑ تیغ تیز خالصسازی با دانشگاهها چه میکند؟ - سایت فرارو
- ↑ آزاد ارمکی، استاد دانشگاه تهران: خالصسازی به دانشجویان هم میرسد - سایت دیدهبان ایران
- ↑ خالص سازی در دانشگاه ها؟ اخراج سیاسی! - سایت آرمان شرق
- ↑ کنایه ابطحی به خالصسازی دانشگاهها - سایت برترینها
- ↑ خالصسازی و حذف افراد از کودتای نظامی هم بدتر است - سایت اصلاحات نیوز
- ↑ بالا گرفتن اعتراض به اخراج اساتید و دفاع رئیسی - سایت سازمان مجاهدین خلق ایران