روح‌الله خالقی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
روح الله خالقی در سال ۱۲۸۵ در شهرستان کرمان متولد شد و از شاگردان ممتاز، استاد علینقی وزیری بود.وی در خانواده‌ای دیوان‌سالار در کرمان به دنیا آمد. پدرش میرزا عبدالله خان منشی و مادرش مخلوقه خانم بودند که در باغ شاهزاده ماهان کرمان که عمارت حکومتی بود، زندگی می‌کردند.در چندماهگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. تحصیلات ابتدایی‌اش را در تهران و شیراز و اصفهان گذراند. در تهران به مدرسه ی آمریکایی‌ها رفت. پدر و مادر ش هر دو تار می‌نواختندو همچنین خانواده ی او با میرزا غلامرضا شیرازی، نوازنده ی تار، رفت وآمد و آشنایی داشتند.در شهریور ۱۲۹۷ به همراه خانواده به شیراز رفت نزد میرزا نصیر آموزش‌های عروض و نقاشی را فرا گرفت مدت یک سال نزد میرزا رحیم نواختن ویولن آموخت. در سال ۱۳۰۲ به مدرسهٔ عالی موسیقی رفت و از سن شانزده سالگی به خدمت کلنل علینقی وزیری درآمد و مدت چهل و سه سال در خدمت وی بود و کلیه کارهای خود را در امور موسیقی زیر نظر او انجام می داد. در سال ۱۳۰۳ به مدرسه ی موسیقی رفت. در تابستان سال ۱۳۰۴،در چهار کنسرت به رهبری وزیری به عنوان نوازنده شرکت داشت. در دو سال پایانی تحصیلش، به تشکیل یک دسته ی ارکستر ایرانی در کافه بلدیه اقدام کرد. از سال ۱۳۰۷ در مدرسهٔ ورزش کلاسهای موسیقی را آغاز کرد. بعد از لیسانس نیز به هنرستان عالی موسیقی رفت و در آنجا تدریس کرد. در سال ۱۳۱۰ از دارالفنون دیپلم گرفت و در خرداد سال ۱۳۱۳، دارالمعلمین به «دانشسرای عالی» تغییر نام داد. خالقی مدرک لیسانس خود را از این دانشسرا در رشتهٔ فلسفه و ادبیات دریافت نمود. وی در ۱۳۱۴ به خدمت دولتی در وزارت فرهنگ درآمد،۱۳۱۷ معاون دفتر وزارت فرهنگ شد،۱۳۲۰،معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد، ۱۳۲۵ چندی در وزارت کار و تبلیغات فعال و در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد. سپس ۱۳۲۸هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و ریاست آن را عهده دارشد. در چارچوب برنامه‌های انجمن ایران و شوروی در سال ۱۳۳۴به این کشور سفر کرد. در ۱۳۳۵، سفرهایی را به کشورهای رومانی، فرانسه و هندوستان انجام داد.مجموعه | روح الله خالقی در سال ۱۲۸۵ در شهرستان کرمان متولد شد و از شاگردان ممتاز، استاد علینقی وزیری بود.وی در خانواده‌ای دیوان‌سالار در کرمان به دنیا آمد. پدرش میرزا عبدالله خان منشی و مادرش مخلوقه خانم بودند که در باغ شاهزاده ماهان کرمان که عمارت حکومتی بود، زندگی می‌کردند.در چندماهگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. تحصیلات ابتدایی‌اش را در تهران و شیراز و اصفهان گذراند. در تهران به مدرسه ی آمریکایی‌ها رفت. پدر و مادر ش هر دو تار می‌نواختندو همچنین خانواده ی او با میرزا غلامرضا شیرازی، نوازنده ی تار، رفت وآمد و آشنایی داشتند.در شهریور ۱۲۹۷ به همراه خانواده به شیراز رفت نزد میرزا نصیر آموزش‌های عروض و نقاشی را فرا گرفت مدت یک سال نزد میرزا رحیم نواختن ویولن آموخت. در سال ۱۳۰۲ به مدرسهٔ عالی موسیقی رفت و از سن شانزده سالگی به خدمت کلنل علینقی وزیری درآمد و مدت چهل و سه سال در خدمت وی بود و کلیه کارهای خود را در امور موسیقی زیر نظر او انجام می داد. در سال ۱۳۰۳ به مدرسه ی موسیقی رفت. در تابستان سال ۱۳۰۴،در چهار کنسرت به رهبری وزیری به عنوان نوازنده شرکت داشت. در دو سال پایانی تحصیلش، به تشکیل یک دسته ی ارکستر ایرانی در کافه بلدیه اقدام کرد. از سال ۱۳۰۷ در مدرسهٔ ورزش کلاسهای موسیقی را آغاز کرد. بعد از لیسانس نیز به هنرستان عالی موسیقی رفت و در آنجا تدریس کرد. در سال ۱۳۱۰ از دارالفنون دیپلم گرفت و در خرداد سال ۱۳۱۳، دارالمعلمین به «دانشسرای عالی» تغییر نام داد. خالقی مدرک لیسانس خود را از این دانشسرا در رشتهٔ فلسفه و ادبیات دریافت نمود. وی در ۱۳۱۴ به خدمت دولتی در وزارت فرهنگ درآمد،۱۳۱۷ معاون دفتر وزارت فرهنگ شد،۱۳۲۰،معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد، ۱۳۲۵ چندی در وزارت کار و تبلیغات فعال و در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد. سپس ۱۳۲۸هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و ریاست آن را عهده دارشد. در چارچوب برنامه‌های انجمن ایران و شوروی در سال ۱۳۳۴به این کشور سفر کرد. در ۱۳۳۵، سفرهایی را به کشورهای رومانی، فرانسه و هندوستان انجام داد.مجموعه دستاوردها از سفر به هند، مقالاتی در زمینهٔ موسیقی و رقص در این کشور بود. | ||
خالقی در سال ۱۳۳۸ به در خواست خود از اداره کل هنرهای زیبا بازنشسته شد. وی در بیمارستان شهر سالزبورگ بستری و مورد عمل جراحی قرار گرفت. اما متأسفانه دو روز بعد از عمل در شبانگاه بیست و یکم آبان ماه سال ۱۳۴۴درگذشت. | خالقی در سال ۱۳۳۸ به در خواست خود از اداره کل هنرهای زیبا بازنشسته شد. وی در بیمارستان شهر سالزبورگ بستری و مورد عمل جراحی قرار گرفت. اما متأسفانه دو روز بعد از عمل در شبانگاه بیست و یکم آبان ماه سال ۱۳۴۴درگذشت. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
مهمترین کتاب خالقی سرگذشت موسیقی ایران است که از جمله مهمترین منابع درباره تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌رود. | مهمترین کتاب خالقی سرگذشت موسیقی ایران است که از جمله مهمترین منابع درباره تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌رود. | ||
== | == سرودها == | ||
استاد خالقی بالغ بر یکصد آهنگ برجای گذاشت که همگی آنها تم ایرانی دارند و اصالت موسیقی ایرانی کاملاً در آنها رعایت شده است. | استاد خالقی بالغ بر یکصد آهنگ برجای گذاشت که همگی آنها تم ایرانی دارند و اصالت موسیقی ایرانی کاملاً در آنها رعایت شده است. | ||
از جمله: «آمدی حالا چرا» با شعر استاد شهریار و دو ترانه بختیاری و آهنگهای ور ساقی، نوای عروس، رقص چوبی، آه سحر، سرود آذر آبادگان، سرود اصفهان، قوچانی، بهار عشق، مستی عاشقان، شب جوانی و شب من، و می ناب که دیگر آثار خوب و به یاد ماندنی این استاد است . از دیگر ساخته خالقی «رنگارنگ شماره یک» در دستگاه اصفهان بود. سرود «ای ایران» با شعر زیبای دکتر حسین گل گلاب، امروزه به عنوان سرود ملی غیر رسمی شناحته می شود. | از جمله: «آمدی حالا چرا» با شعر استاد شهریار و دو ترانه بختیاری و آهنگهای ور ساقی، نوای عروس، رقص چوبی، آه سحر، سرود آذر آبادگان، سرود اصفهان، قوچانی، بهار عشق، مستی عاشقان، شب جوانی و شب من، و می ناب که دیگر آثار خوب و به یاد ماندنی این استاد است . از دیگر ساخته خالقی «رنگارنگ شماره یک» در دستگاه اصفهان بود. سرود «ای ایران» با شعر زیبای دکتر حسین گل گلاب، امروزه به عنوان سرود ملی غیر رسمی شناحته می شود. | ||
== | == آثارتالیفی == | ||
آثار متعددی، شامل متدها و دستورهای علمی برای تدریس موسیقی ملی، قطعات ارکستری، قطعات آواز، اتودها، آثار ساده برای مدارس، کتابها و نوشته ها و رسالات علمی از جمله: «نظری به موسیقی» و «سرگذشت موسیقی ایران» را در دو جلد عرضه | آثار متعددی، شامل متدها و دستورهای علمی برای تدریس موسیقی ملی، قطعات ارکستری، قطعات آواز، اتودها، آثار ساده برای مدارس، کتابها و نوشته ها و رسالات علمی از جمله: «نظری به موسیقی» و «سرگذشت موسیقی ایران» را در دو جلد عرضه و از خود به یادگار گذاشت. | ||
== قطعات == | == قطعات == | ||
== تصنیفها == | == تصنیفها == | ||
== کانون هنری == | == کانون هنری == | ||
نسخهٔ ۹ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۰
زندگی نامه روح الله خالقی(متولد کرمان ۱۲۸۵ - درگذشت یک آبان ماه ۱۳۴۴) مورخ تاریخ موسیقی و سردبیر چند نشریه فرهنگی موسیقایی.آهنگساز ، موسیقیدان ، وی خود شناختی کامل و همه جانبه در موسیقی ایرانی و فرنگی داشت. ازین رو مرشد، معلم و مربی سازنده ای در تعلیم و تربیت هنرجویان و حفظ این میراث ملی و فرهنگی ایران و ایرانیست. [۱]
زندگی نامه
روح الله خالقی در سال ۱۲۸۵ در شهرستان کرمان متولد شد و از شاگردان ممتاز، استاد علینقی وزیری بود.وی در خانواده‌ای دیوان‌سالار در کرمان به دنیا آمد. پدرش میرزا عبدالله خان منشی و مادرش مخلوقه خانم بودند که در باغ شاهزاده ماهان کرمان که عمارت حکومتی بود، زندگی می‌کردند.در چندماهگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. تحصیلات ابتدایی‌اش را در تهران و شیراز و اصفهان گذراند. در تهران به مدرسه ی آمریکایی‌ها رفت. پدر و مادر ش هر دو تار می‌نواختندو همچنین خانواده ی او با میرزا غلامرضا شیرازی، نوازنده ی تار، رفت وآمد و آشنایی داشتند.در شهریور ۱۲۹۷ به همراه خانواده به شیراز رفت نزد میرزا نصیر آموزش‌های عروض و نقاشی را فرا گرفت مدت یک سال نزد میرزا رحیم نواختن ویولن آموخت. در سال ۱۳۰۲ به مدرسهٔ عالی موسیقی رفت و از سن شانزده سالگی به خدمت کلنل علینقی وزیری درآمد و مدت چهل و سه سال در خدمت وی بود و کلیه کارهای خود را در امور موسیقی زیر نظر او انجام می داد. در سال ۱۳۰۳ به مدرسه ی موسیقی رفت. در تابستان سال ۱۳۰۴،در چهار کنسرت به رهبری وزیری به عنوان نوازنده شرکت داشت. در دو سال پایانی تحصیلش، به تشکیل یک دسته ی ارکستر ایرانی در کافه بلدیه اقدام کرد. از سال ۱۳۰۷ در مدرسهٔ ورزش کلاسهای موسیقی را آغاز کرد. بعد از لیسانس نیز به هنرستان عالی موسیقی رفت و در آنجا تدریس کرد. در سال ۱۳۱۰ از دارالفنون دیپلم گرفت و در خرداد سال ۱۳۱۳، دارالمعلمین به «دانشسرای عالی» تغییر نام داد. خالقی مدرک لیسانس خود را از این دانشسرا در رشتهٔ فلسفه و ادبیات دریافت نمود. وی در ۱۳۱۴ به خدمت دولتی در وزارت فرهنگ درآمد،۱۳۱۷ معاون دفتر وزارت فرهنگ شد،۱۳۲۰،معاون ادارهٔ موسیقی کشور و نیز معاون هنرستان عالی موسیقی شد، ۱۳۲۵ چندی در وزارت کار و تبلیغات فعال و در ۱۳۲۷ متصدی دبیرخانهٔ هنرهای زیبا شد. سپس ۱۳۲۸هنرستان موسیقی ملی را تأسیس کرد و ریاست آن را عهده دارشد. در چارچوب برنامه‌های انجمن ایران و شوروی در سال ۱۳۳۴به این کشور سفر کرد. در ۱۳۳۵، سفرهایی را به کشورهای رومانی، فرانسه و هندوستان انجام داد.مجموعه دستاوردها از سفر به هند، مقالاتی در زمینهٔ موسیقی و رقص در این کشور بود.
خالقی در سال ۱۳۳۸ به در خواست خود از اداره کل هنرهای زیبا بازنشسته شد. وی در بیمارستان شهر سالزبورگ بستری و مورد عمل جراحی قرار گرفت. اما متأسفانه دو روز بعد از عمل در شبانگاه بیست و یکم آبان ماه سال ۱۳۴۴درگذشت.
فعالیت ها
خالقی آهنگساز ، موسیقیدان ، مورخ تاریخ موسیقی و سردبیر چند نشریه فرهنگی موسیقایی سالها در رادیو ایران نیز فعالیت داشت و از جمله رئیس شورای موسیقی رادیو بود و برنامه‌های رادیویی «یادی از هنرمندان ساز و سخن» را راه‌اندازی کرد. وی همچنین، سرپرست ارکستر گل‌ها بود.
علاوه بر آن خالقی مولفی چیره دست بود و در کارنامه کاری او بیش از ۱۴ کتاب به چشم می‌خورد و در کنار آن ،کار روزنامه‌نگاری هم می‌کرد و سردبیر چند نشریه موسیقایی و فرهنگی بود.
مهمترین کتاب خالقی سرگذشت موسیقی ایران است که از جمله مهمترین منابع درباره تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌رود.
سرودها
استاد خالقی بالغ بر یکصد آهنگ برجای گذاشت که همگی آنها تم ایرانی دارند و اصالت موسیقی ایرانی کاملاً در آنها رعایت شده است.
از جمله: «آمدی حالا چرا» با شعر استاد شهریار و دو ترانه بختیاری و آهنگهای ور ساقی، نوای عروس، رقص چوبی، آه سحر، سرود آذر آبادگان، سرود اصفهان، قوچانی، بهار عشق، مستی عاشقان، شب جوانی و شب من، و می ناب که دیگر آثار خوب و به یاد ماندنی این استاد است . از دیگر ساخته خالقی «رنگارنگ شماره یک» در دستگاه اصفهان بود. سرود «ای ایران» با شعر زیبای دکتر حسین گل گلاب، امروزه به عنوان سرود ملی غیر رسمی شناحته می شود.
آثارتالیفی
آثار متعددی، شامل متدها و دستورهای علمی برای تدریس موسیقی ملی، قطعات ارکستری، قطعات آواز، اتودها، آثار ساده برای مدارس، کتابها و نوشته ها و رسالات علمی از جمله: «نظری به موسیقی» و «سرگذشت موسیقی ایران» را در دو جلد عرضه و از خود به یادگار گذاشت.
قطعات
تصنیفها
کانون هنری
حافظ هنر موسیقی
جستارهای وابسته ==
منابع
- ↑ آموزشگاه موسیقی انوشه - بیوگرافی روح الله خالقی ، نوازنده و آهنگساز ایرانی.