روح‌الله خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روح‌الله خمینی (سید روح‌الله مصطفوی)''' (متولد۱مهرماه۱۲۸۱-مرگ: ۱۳ خرداد ۱۳۶۸) به سید روح‌الله موسوی خمینی شهرت دارد. او از مراجع تقلید به‌شمار می‌آمد که فعالیت سیاسی چندانی تا پیش از ۱۳۴۰ نداشت. اولین واکنش سیاسی او مخالفت با حق ر‌أی زنان بود که ضمن قانون [[انجمن‌های ولایتی و ایالتی]] تصویب شد.<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf کتاب خمینی دجال ضدبشر]- صفحه 5</ref>  

در ۱۳ خرداد سال ۱۳۴۲ خمینی در [[مدرسه فیضیه قم]] یک سخنرانی اعتراضی و شدید‌اللحن داشت. گفته می‌شود در این دوران محمدرضاشاه با انقلاب سفید روی به آمریکا آورده از انگلستان روی گردانده بود. آخوندها که اساساه با انگلستان و فئودال‌های مورد حمایت او همراه بودند از این موضع ناراضی بودند.گفته می‌شود در همین دوران انگلیسی ها به خمینی اطمینان دادند که شاه ضعیف است و در صورتی که وی علیه او موضع گیری کند از او حمایت خواهند کرد . این موضوع خمینی را در ایراد این سخنرانی تشجیع کرد. خمینی به همین دلیل بازداشت شد.<ref>کتاب خمینی دجال ضد بشر- صفحه [https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf 5]</ref> درسال ۱۳۴۳ پس از مخالفت با [[قانون کاپیتولاسیون]] به ترکیه تبعید می‌شود.<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf کتاب خمینی دجال ضد بشر- صفحه 81]</ref> وی در سال ۱۳۴۴ به نجف می‌رود.<ref>مؤسسه نشر آثار امام خمینی- فصل پنجم</ref>

از سال ۴۴ تا ۴۵ وی یک سخنرانی سیاسی داشت که بیشتر به مسائل منطقه پرداخته و حکام اسلامی را نصیحت کرد. از جمله در این سخنرانی آمده‌است: «بر سلاطین اسلام، بر رؤسای جمهوراسلام تکلیف است که دست برادری بدهند و حدود و ثغورشان را حفظ کنند»<ref>[http://edu1404.blogfa.com/post-41.aspx اندیشه‌های سیاسی امام- سایت آموزش]</ref>

از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۰ خمینی مجموعاً چهار موضع گیری داشت<ref>صحیفه نور</ref> و پس از آن تا یک سخنرانی علیه [[جشن‌های ۲۵۰۰]] ساله و شش سال بعد در مهرماه ۱۳۵۶ در برابر عده ای از طلاب نجف یک سخنرانی ایراد کرد که موضوع آن «هشدار نسبت به نفوذ افکار التقاطی و برداشتهای غلط از احکام سیاسی عبادی قرآن»<ref>کتاب کوثر- مجموعه سخنرانی‌های روح‌الله خمینی</ref> بود.

خمینی ۱۶ روز پس از خروج [[محمدرضا شاه پهلوی]] از ایران در [[۱۲ بهمن ۱۳۵۷]] وارد ایران شد. خمینی برخلاف وعده‌هایی که مبنی بر عدم مشارکت در سیاست و حاکمیت داده بود، با استفاده از موج حمایت‌های مذهبی ومردمی، رهبری مطلق‌العنان ایران را بدست گرفته با هر گونه دگراندیشی قاطعانه به مقابله برخاست. هواداران خمینی که در این دوران به سرکوب و حمله و هجوم به مراکز احزاب و سازمانهای مختلف می‌پرداختند، به [[فالانژهای ایران|فالانژها]] معروف بودند. آنها معمولاً دفاتر سازمانها و احزاب و میز کتابهایی را که جوانان در نقاط مختلف برای نشر عقاید و افکار خود براه می‌انداختند مورد حمله قرار می‌دادند.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/146288/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DA%98%DB%8C-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D8%B3%D8%B1%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%84%D8%B3%D9%84%D9%87-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%86% گزیده‌یی از استراتژی قیام و سرنگونی – مسعود رجوی]</ref>

در [[سی خرداد ۱۳۶۰]] این تهاجمات به اوج خود رسید. در این روز مردم و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران یک تظاهرات نیم میلیونی در تهران در اعتراض به سرکوب سیاسی برگزار کردند. این تظاهرات به فرمان شخص خمینی به گلوله بسته شد. سازمان مجاهدین خلق ایران این روز را پایان مبارزه مسالمت آمیز خود و آغاز مبارزه مسلحانه علیه خمینی اعلام کرد.<ref>[https://www.mojahedin.org/news/170202/سی-خرداد-پاسخ-به-ضرورت-تاریخ-قسمت-اول سایت مجاهد- 30 خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ]</ref>

در این دوران بسیاری از جوانان و اعضا و هواداران احزاب و سازمانهای مختلف بخصوص [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] به جرم فروش نشریه دستگیر و سپس بدون بازجویی و محکمه اعدام شدند. [[صادق خلخالی]] در مصاحبه‌ای می‌گوید که جوان ۱۵ ساله‌ای را به جرم خواندن نشریه مجاهد در خیابان اعدام کرده‌است.<ref>رادیو زمانه- [https://www.tribunezamaneh.com/archives/18607 بازخوانی آخرین مصاحبه آیت الله خلخالی]</ref> همچنین دوران حکفرمایی خمینی با تحمیل محدودیت‌های مذهبی و ایدئولوژیکی بر جامعه همراه بود.

خمینی از همان ابتدای حکمرانی، تحریکات بسیاری را علیه عراق آغاز کرد. وی در پیامی شیعیان عراق را به قیام و سرنگونی صدام حسین دعوت کرده و در پیامهای دیگر، صدام را فردی یاغی وفاسد نامید. وی همچنین نامه تبریک صدام حسین به مناسبت پیروزی انقلاب را با این آیه قرآن جواب داد که: والسلام علی من اتّبع الهدی<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/C207_43236/_%D8%AE%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%87%D8%A7_%D9%88_%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85_%D8%A8%D8%B9%D8%AB_%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82 صحیفه امام - جلد ۱۳ صفحه ۲۶۹]</ref>

این نوع پاسخگویی بوضوح نوعی اعلان جنگ با کشور همسایه بود. امری که نهایتاً به حمله صدام به ایران و تسخیر خرمشهر منجر شد. پس از ۱۵ ماه صدام حسین خواهان آتش‌بس و اتمام جنگ شد اما خمینی حاضر به پذیرفتن نبود. وی جنگ را نعمت می‌دانست و بوضوح از آن به عنوان سرپوشی برای سرکوب داخلی و همچنین وضعیت نابسامان اقتصادی و سیاسی استفاده می‌کرد.

خمینی در سال۱۳۲۰ هجری قمری (۱۲۸۱شمسی) در [[شهر خمین|خمین]] متولد شد. مادرش هاجر دختر میرزا احمد از اهالی همین شهر بود. پدرش مصطفی پسر احمد هندی بود که پیشتر ساکن کشمیر هندوستان بوده‌است. به گفته [[مرتضی پسندیده]]، برادر خمینی، پدر او در خمین شخص «بسیار بانفوذی بوده» و «خدمه و تفنگچی» داشته و «مشغول اداره امور مردم بوده‌است» وقتی که خمینی دو ساله بود، پدرش در مسیر سلطان‌آباد اراک مورد حمله یکی از همراهانش قرار گرفت و به‌قتل رسید. بعدها خانواده خمینی به دربار مظفرالدین شاه شکایت می‌کنند و به عین‌الدوله ملتجی می‌شوند تا سرانجام قاتل را قصاص می‌کنند.

خمینی، دوران نوجوانی را در خمین گذراند. صرف و نحو و منطق را نزد برادر بزرگترش مرتضی پسندیده آموخت. از سال۱۳۳۸ قمری (۱۲۹۸شمسی) به‌ترتیب در حوزه‌های [[استان اصفهان|اصفهان]] و [[شهر اراک|اراک]] و قم تحصیل می‌کرد. در سال۱۳۴۵ (۱۳۰۵شمسی) در حوزه قم سطوح عالیه آموزشهای آخوندی را به‌پایان رساند و در سال۱۳۵۵ (۱۳۱۵شمسی) در شمار آخوندهای مدعی [[اجتهاد]] بود. مهمترین استاد خمینی شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه قم، است که به‌گفته آخوند رضا استادی به نوبه خود شاگرد [[شیخ فضل‌الله نوری]] بوده‌است.

== خمینی در دوران رضا شاه و سکوت سیاسی ==

خمینی در این دوران در حوزه علمیه مشغول تحصیلات حوزوی بوده و هیچگونه فعالیت سیاسی نداشت. در همین سالها و در آستانه سلطه کامل [[رضاشاه پهلوی|رضاشاه]]، نزدیک به دو دهه از انقلاب مشروطه سپری شده بود. این دوران همراه بود با آغاز [[نهضت جنگل|جنش گیلان]]، قیام خیابانی و پسیان و مبارزات [[نهضت تنگستان|تنگستانیها]] که مجموعاً فضای جامعه آن روزگار ایران را ملتهب می‌ساخت. در سال ۱۲۹۹ [[شیخ محمدخیابانی]] در تبریز ب هشهادت رسید و جنبش تنگستان سرکوب شد، در سال ۱۳۰۰ [[کلنل پسیان]] جان باخت و [[میرزاکوچک‌خان]] در کوه‌های گیلان به شهادت رسید. رضاخان در همین وضعیت بود که در سال ۱۳۰۲ به نخست وزیری رسید.<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf کتاب خمینی دجال ضد بشر صفحه 32]</ref>

یکی از وقایع بسیار مهمی که در آن دوران به وقوع پیوست حادثه خونین [[مسجد گوهرشاد]] در تیرماه ۱۳۱۴بود که بسیاری ازروحانیون آن زمان به آن اعتراض کردند اما روح‌الله خمینی هیچگونه موضوع گیری نسبت به این واقعه نداشت. «در این واقعه، جمع کثیری از مردم بی گناه را قتل‌عام کردند وحدود یکصدنفر از روحانیون و افراد متنفذ را دستگیر و عده یی از علمای بزرگ، نظیر مرحوم آقا سیدیونس اردبیلی و مرحوم آقازاده را به تهران آورده محاکمه نمودند.<ref>نهضت روحانیون ایران- صفحه 165</ref>

اطرافیان خمینی بسیار تلاش کرده‌اند که برای سکوت او در دوره [[رضاشاه]] توجیهاتی بیاورند<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf کتاب خمینی دجال ضد بشر صفحه 37]</ref> و فی المثل در کتاب «نهضت امام خمینی» گفته شده‌است:<blockquote>«امام خمینی از آ نجا که هماره از تدابیر کافی و درایت و بصیرت سرشار برخوردار می‌باشد، توانست با تاکتیک و نهانکاریها که از دستورات و تعالیم زنده اسلام است و تقیه نام دارد، رژیم و کارشناسهای داخلی و خارجی آن را غافلگیر سازد.»<ref>بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی – صفحه 97</ref></blockquote>