ساواک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ساواک''' (س.ا.و.ا. ک) سر واژه های نام سازمان اطلاعات و امنیت کشور است. پس از کودتای ۲۸ مرداد بدلیل موقتی بودن شرایط حکومت نظامی و با پایان گرفتن فرمانداری نظامی که پس از کودتای ۲۸ مرداد برای مقابله با بحران، تا سال ۱۳۳۶ برقرار بود، با پیشنهاد آمریکا و با الگوی سازمان امنیت داخلی امریکا (اف بی آی) در تاریخ ۱۶ فروردین سال ۱۳۳۶ سازمان اطلاعات و امنیت کشور تأسیس شد.  

سولیوان در مورد ساواک سازمان اطلاعات و امنیت کشور می‌گوید «در سال ۱۹۵۷ سازمان سیا طرح و چارچوب تشکیلاتی یک سازمان جدید اطلاعاتی را به شاه داد و خود در تأسیس و سازمان دادن به آن مشارکت کرد. این تشکیلات که به نام سازمان اطلاعات و امنیت کشور نامیده می‌شد به زودی به نام مخفف آن یعنی ساواک شهرت یافت».<ref>ویلیام سولیوان، ماموریت در ایران، ترجمه محمود مشرقی، تهران ۱۳۶۱ صفحه ۶۹</ref>  

این سازمان اطلاعاتی از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ درجهت تحکیم حکومت شاه با دستگیری، شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی به مقابله با مخالفان می‌پراخت. ساواک همچنین با در اختیار گرفتن رسانه‌های عمومی، از جمله رادیو تلویزیون، مطبوعات و نیز کنترل و نظارت بر چاپ کتاب، افکار عمومی را به نفع رژیم شاه تغییر دهد. سرکوب و مقابله با گروه‌های مخالف، اعم از گروه‌های چریکی مانند [[سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران|سازمان چریکهای فدایی خلق ایران]] و [[سازمان مجاهدین خلق ایران]]، [[حزب توده ایران|حزب توده]]، [[نهضت آزادی]] و نیروهای ملی‌گرا، مذهبی‌های مخالف از جمله وظایف ساواک بود.  

مامورین سازمان اطلاعات و امنیت کشور از حیث طرز تعقیب بزه‌های مذکور در این قانون و انجام وظایف، در زمره ضابطین نظامی خواهند بود و از تاریخ تصویب این قانون، رسیدگی به کلیه بزه های مذکور فوق، در صلاحیت دادگاه های دائمی نظامی خواهد بود.

تبصره ۲- رسیدگی به بزه‌هایی که به موجب این قانون، در صلاحیت دادگاه دائمی نظامی شناخته شده و متهمین به ارتکاب بزه‌های مزبور که قبل از تصویب این قانون در مراجع صالح دیگر تحت تعقیب قرار گرفته‌اند، هر گاه بر علیه متهمین کیفر خواست صادر نگردیده و پرونده‌هایی که کیفر خواست صادره شده در دادگاه مربوط رسیدگی خواهد شد.

ساواک از سه قسمت اصلی تشکیل شده بود: حوزه ریاست، ادارات کل و ساواک‌ها (ساواک تهران و سایر شهرها). نمایندگی ساواک، در سایر کشورها.

عباس علی شهریاری نژاد «رهبر تشکیلات تهران حزب توده» افسر ساواک،

 

محمد کتابچی به عنوان منبع ساواک، با شماره رمز ۱۰۰۲۸، که اقدامات او به کشف خانه تیمی و قتل حمید اشرف، رهبر نامدار سازمان چریکهای فدائی خلق از نیمه سال ۱۳۵۰ تا تیر ۱۳۵۵، انجامید.<ref>کتاب چریکهای فدایی خلق، از نخستین کنش ها تا بهمن ۱۳۵۷ نوشته محمود نادری انتشار ۱۳۸۷</ref>

بعد از تأسیس ساواک رکن ۲ و [[اداره آگاهی]] و [[فرمانداری نظامی]] در کنار ساواک به کار خود ادامه دادند و بر مبنای خواسته شاه که باید اطلاعات و اخبار از راههای مختلف به دست آید؛ بنابراین نهادهای دیگری مانند «[[سازمان بازرسی شاهنشاهی]]» و «[[دفتر ویژه اطلاعات]]» نیز به وجود آمد. ساواک در دوران فعالیت خود با تمام آنها در ارتباط بود و در بعضی موارد از آنها کمک می‌گرفت. همچنین در سال ۱۳۵۲ با افزایش فعالیت‌های گروههای مسلح، ساواک به همراه شهربانی و ارتش و ژاندارمری «[[کمیته مشترک ضدخرابکاری]]» را به‌وجود آورد تا آن گروهها را سریع‌تر شناسایی کرده و از بین ببرند.

بنابراین علاوه بر ساواک، واحدهایِ پلیسی شهربانی، [[گارد شاهنشاهی]]، [[ژاندارمری]] و نیز واحدهای اطلاعاتی و سرّی [[رکن دوم ارتش]]، بازرسی شاهنشاهی و دفتر ویژه اطلاعات، وظیفه حفظ امنیت در قلمرو و حکومت شاهنشاهی ایرانی را عهده‌دار شدند.

[[پرونده:شکنجه گران ساواک.jpg|جایگزین=شکنجه گران ساواک|بندانگشتی|شکنجه گران ساواک: از بالا راست: بهار - دکتر جوان- مصطفوی-کاوه سعیدی- شادی- کمالی- کوچصفهانی]]

== انواع شکنجه‌ها ==

ساواک شکنجه‌های مختلفی را بر روی زندانیان و مخالفان سیاسی اعمال می‌کرد. برخی از انواع آنها را تحت آموزش موساد اسرائیل آموخته و مورد استفاده قرار می‌داد. از جمله شکنجه‌های مورد استفاده ساواک موارد زیر است:

* آویزان کردن به وسیله دو دست یا یک دست از قلاب‌های اتاق بازجویان پس از تحمل شکنجه‌های اتاق شکنجه

* سوزاندن جاهای حساس به وسیله سیگار، فندک، شمع، بخاری برقی، قفس آهنی، ماند روی دستها، پشت کمر، باسن، سینه‌ها، روی پاها، روی کتفها

* بی‌خوابی‌های ممتد و ایستاده همراه با گرسنگی و تشنگی

== شکنجه شده‌گان توسط ساواک ==

برخی از زندانیان در اثر شکنجه ماموران کمیته زیر شکنجه جان باختند که از جمله آنان، امیر مراد نانکلی، حسین کرمانشاهی اصل، و [[فاطمه امینی]] هستند.