شورش در زندان‌های ایران

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

شورش در زندان‌های ایران پس از شیوع ویروس کرونا در ایران آغاز شد. با شیوع ویروس کرونا در ایران فعالان مدنی نسبت به انتشار این ویروس در زندان‌ها هشدار دادند و خواهان اتخاذ تمهیداتی برای جلوگیری از آن شدند اما هیچ اقدامی از طرف جمهوری اسلامی انجام نشد. فراخوان‌های زیادی از طرف ارگان‌های مختلف بین‌المللی برای آزادی زندانیان به رژیم ایران داده شد، اما جمهوری اسلامی به هیچ‌کدام از آن‌ها پاسخ مثبت نداد و هیج زندانی را آزاد نکرد. این در حالی است که برخی کشورها به صورت مشروط به آزاد کردن زندانیان پرداخته و یا با قرنطینه کردن از شیوع بیماری در زندان جلوگیری کردند. در پی بی تفاوتی جمهوری اسلامی تعدادی از زندان‌های شورش کردند و زندانیان آن برای خلاصی از خطر ابتلا به بیماری کرونا دست به فرار زدند. اولین شورش در تاریخ ۲۹ اسفند در زندان پارسیلون خرم آباد رخ داد و سپس سلسله‌ای از شورش‌ها به وقع پیوست. تا روز یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۹ زندانیان در زندان های خرم‌آباد، الیگودرز، تبریز، سقز، همدان و عادل آباد شیراز دست به شورش زده بودند و شماری از آنها موفق به فرار شدند.

شورش در زندان پارسیلون خرم آباد

اولین شورش و فرار جمعی زندانیان روز پنج شنبه ۲۹ اسفند ۹۸ در زندان پارسیلون خرم آباد اتفاق افتاد. طی این شورش ۲۳ نفر از زندانیان موفق به فرار از زندان شدند. مطابق برخی گزارش‌ها ماموران زندان به سمت زندانیان تیراندازی کرده و دست‌کم یک نفر آنها کشته شد. خبرگزاری دولتی ایرنا کشته شدن یک زندانی بر اثر تیراندازی را تکذیب کرد. با این حال محمود ثمینی، معاون سیاسی امنیتی استانداری لرستان در جمع خبرنگاران کشته شدن یک زندانی و مجروح شدن یک نفر دیگر را تائید کرد.او گفت یکی از زندانیان هم دستگیر شده است.[۱]

شورش در زندان الیگودرز

در اولین روز بهار ۹۹ شورش در زندان الیگودرز با درگیری زندانیان و مامورین آغاز شد. روز شنبه در ساعت ۱۷ و ۴۵ دقیقه یکم فروردین تعداد از زندانیان در اعتراض به شرایط زندان و بی‌عملی مسئولان زندان در قبال ورود بیماری کرونا به این زندان شورش را آغاز کردند. در این شورش زندانیان موفق به فرار نشدند.[۲]

فرماندار جمهوری اسلامی در الیگودرز در اطلاعیه‌ای اعلام کرد:

شورش در زندان تبریز
شورش در زندان تبریز

«زندانیان دست به شورش زدند و با تخریب اموال زندان به قصد فرار با مأمورین درگیر شدند. در این شورش یک زندانی کشته شد.»

یک منع آگاه در گفتگو به خبرگزاری مهر در این رابطه گفت: پس از آغاز شورش مأموران نیروی انتظامی وارد شدند اما مقاومت زندانیان زیاد بود.

سخنگوی مجاهدین طی اطلاعیه‌ای در رابطه با این شورش گفت:

«درود،‌درود

دست مریزاد به زندانیان الیگودرز»

همچنین رسانه‌ها نوشتند که زندانیان با گرفتن اسلحه سربازان اقدام به شورش و تیراندازی کردند. پس از آغاز این شورش سپاه پاسداران نیروهای خود را وارد کرد و تمامی خیابان‌های منتهی به زندان را بست تا مانع از فرار زندانیان شود.[۳]

شورش در زندان تبریز

شورش در زندان تبریز روز پنج شنبه ۷ فروردین ۹۹ با آتش زدن درهای زندان و برخی اقلام زندانیان صورت گرفت. دود غلیظی در آسمان این قسمت از شهر و حضور مامورین و گاردهای مسلح به چشم می‌خورد. بنا به گزارشات شورشدر بندهای ۷ و ۹ زندان مرکزی تبریز به دلیل عدم اعطای مرخصی و خطر ابتلا به کرونا صورت گرفته بود. حداقل ۷نفر از زندانیان در اثر تیراندازی زندانبانان زخمی شدند.[۲]

شورش در زندان سقز

خبرگزاری فارس شام‌گاه جمعه، هشتم فروردین گزارش داد که در پی شورش در زندان سقز بیش از ۸۰ زندانی فرار کرده‌اند.[۱] این زندانیان در اعتراض به بی‌تفاوتی مسئولان زندان در رابطه با شیوع بیماری در زندان دست به شورش زدند. در این شورش زندانیانی که موفق به خروج از زندان شدند از ماشین‌های در حال تردد برای دور شدن از محل کمک گرفتند.[۴]

درگیری در زندان همدان
درگیری در زندان همدان

گزارشات حاکی از این است که برخی از زندانیان در حین فرار کشته شده‌اند و درگیری‌های پراکنده تا مدتی در اطراف محوطه‌ی زندان ادامه‌داشته است.

شورش در زندان الوند همدان

بعدازظهر شنبه ۹ فروردین۹۹ شورشی در زندان الوند همدان به وقوع پیوست. طی این شورش ده‌ها تن از زندانیان موفق به فرار شدند. منابع خبری ایران شام‌گاه شنبه ۲۸ مارس از آغاز شورشی دیگر این بار در زندان «الوند» واقع استان همدان خبر دادند. منابع محلی همدان با تایید این خبر به رسانه‌ها گفتتد که زندانیان به دلیل گسترش شیوع ویروس کرونا دست به اعتراض زده و شماری از این زندانیان فرار کرده‌اند.

خبرگزاری ایرنا در رابطه با شورش در زندان همدان نوشت:

«تاکنون اطلاعاتی در زمینه فرار زندانیان به دست نیامده و موضوع از سوی نهادهای ذی‌ربط در حال پیگیری و بررسی است و شرایط زندان همدان تحت کنترل گزارش شده است.»[۵]

منابع