۱۵۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
مادهی ۶ طرح ده مادهای مریم رجوی پاسخی به این دیکتاتوری نهادینه شده در قوانین جمهوری اسلامی است. | مادهی ۶ طرح ده مادهای مریم رجوی پاسخی به این دیکتاتوری نهادینه شده در قوانین جمهوری اسلامی است. | ||
=== ماده ۷ === | |||
در مادهی هفتم طرح ده مادهای مریم رجوی آمده است: «ایران فردا کشور احترام به حقوقبشر است. ما متعهد به «بیانیه جهانی حقوقبشر» و میثاقها و کنوانسیونهای بینالمللی ازجمله، «میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی»، «کنوانسیون علیه شکنجه» و «کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» میباشیم.» | |||
مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران، در ماده هفتم برنامه ۱۰ مادهای خود، پایبندی مقاومت ایران را به کنوانسیونهای ذکر شده اعلام میدارد. کنوانسیونهای گفته شده و سایر کنوانسیونهای سازمان ملل ریشه در اعلامیهٔ جهانی حقوقبشر دارند و دربرگیرنده ارزشها و آرزوهایی هستند که مقاومت ایران از دیرباز برای تحقق آنان در ایران به کارزاری همهجانبه دستزده و بهای آن را به تمام و کمال پرداخته است. | |||
==== دیکتاتوری آخوندی رکوردار نقض فاحش حقوقبشر ==== | |||
برای پی بردن به اهمیت این ماده لازم است بدانیم که دیکتاتوری آخوندی ۶۴بار در زمینه نقض حقوقبشر در شورای حقوقبشر و مجمع عمومی سازمان مللمتحد محکوم شده است. این رکورد نشان میدهد که رژیم قرونوسطایی در نقض حقوقبشر به هیچیک از استانداردهای جهان امروزی پایبند نیست. | |||
«شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانتآمیز»، «استفاده گسترده و سیستماتیک از بازداشت خودسرانه، از جمله استفاده از شیوههایی برای هدف قرار دادن افراد دوتابعیتی و شهروندان خارجی»، «شرایط بد زندانها»، «محرومیت دسترسی به درمان پزشکی مکفی»، «اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلحآمیز با استفاده از فضای مجازی یا برونخطی» و «اذیت و آزار و تهدید و ارعاب شکنجه مخالفان سیاسی، مدافعان حقوقبشر و فعالان حقوق زنان و اقلیتها، رهبران کارگری، فعالان حقوق دانشجویان، فیلمسازان، روزنامهنگاران و بلاگرها، مدیران صفحات رسانههای اجتماعی، کارکنان رسانهها، رهبران مذهبی، هنرمندان، وکلا و افراد متعلق به اقلیتهای مذهبی شناختهشده و شناختهنشده و خانوادههای آنها» و «محکومیتهای سخت ناروا، شامل مجازات مرگ و تبعید داخلی طولانیمدت»، «انتقامگیری علیه افراد بهخاطر همکاری آنها با مکانیسمهای حقوقبشری سازمان ملل» و «تبعیض و نقض حقوقبشر زنان و دختران» و «اقلیتهای مذهبی، قومی، زبانی و سایر اقلیتها» از دیگر مواردی است که شصتوچهارمین قطعنامه مجمع عمومی مللمتحد خواستار توقف و پایان بخشیدن به آنها توسط رژیم ایران شده است.<ref>[https://www.mojahedin.org/i/news/209477 شصت و چهارمین قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |
ویرایش