طرح ده ماده‌ای مریم رجوی برای ایران فردا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵۸: خط ۱۵۸:


ماده‌ی ۶ طرح ده ماده‌ای مریم رجوی پاسخی به این دیکتاتوری نهادینه شده در قوانین جمهوری اسلامی است.  
ماده‌ی ۶ طرح ده ماده‌ای مریم رجوی پاسخی به این دیکتاتوری نهادینه شده در قوانین جمهوری اسلامی است.  
=== ماده ۷ ===
در ماده‌ی هفتم طرح ده ماده‌ای مریم رجوی آمده است: «ایران فردا کشور احترام به حقوق‌بشر است. ما متعهد به «بیانیه جهانی حقوق‌بشر» و میثاقها و کنوانسیونهای بین‌المللی ازجمله، «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی»، «کنوانسیون علیه شکنجه» و «کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» می‌باشیم.»
مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران، در ماده هفتم برنامه ۱۰ ماده‌ای خود، پایبندی مقاومت ایران را به کنوانسیون‌های ذکر شده اعلام می‌دارد. کنوانسیونهای گفته شده و سایر کنوانسیونهای سازمان ملل ریشه در اعلامیهٔ جهانی حقوق‌بشر دارند و دربرگیرنده ارزش‌ها و آرزوهایی هستند که مقاومت ایران از دیرباز برای تحقق آنان در ایران به کارزاری همه‌جانبه دست‌زده و بهای آن را به تمام و کمال پرداخته است.
==== دیکتاتوری آخوندی رکوردار نقض فاحش حقوق‌بشر ====
برای پی بردن به اهمیت این ماده لازم است بدانیم که دیکتاتوری آخوندی ۶۴بار در زمینه نقض حقوق‌بشر در شورای حقوق‌بشر و مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد محکوم شده است. این رکورد نشان میدهد که رژیم قرون‌وسطایی در نقض حقوق‌بشر به هیچ‌یک از استانداردهای جهان امروزی پایبند نیست.
«شکنجه یا سایر رفتارهای بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت‌آمیز»، «استفاده گسترده و سیستماتیک از بازداشت خودسرانه، از جمله استفاده از شیوه‌هایی برای هدف قرار دادن افراد دوتابعیتی و شهروندان خارجی»، «شرایط بد زندانها»، «محرومیت دسترسی به درمان پزشکی مکفی»، «اعمال محدودیتهای گسترده و جدی علیه حق آزادی بیان، عقیده، اجتماع و تجمع صلح‌آمیز با استفاده از فضای مجازی یا برون‌خطی» و «اذیت و آزار و تهدید و ارعاب شکنجه مخالفان سیاسی، مدافعان حقوق‌بشر و فعالان حقوق زنان و اقلیت‌ها، رهبران کارگری، فعالان حقوق‌ دانشجویان، فیلم‌سازان، روزنامه‌نگاران و بلاگرها، مدیران صفحات رسانه‌های اجتماعی، کارکنان رسانه‌ها، رهبران مذهبی، هنرمندان، وکلا و افراد متعلق به اقلیت‌های مذهبی شناخته‌شده و شناخته‌نشده و خانواده‌های آنها» و «محکومیت‌های سخت ناروا، شامل مجازات مرگ و تبعید داخلی طولانی‌مدت»، «انتقام‌گیری علیه افراد به‌خاطر همکاری آنها با مکانیسم‌های حقوق‌بشری سازمان ملل» و «تبعیض و نقض حقوق‌بشر زنان و دختران» و «اقلیت‌های مذهبی، قومی، زبانی و سایر اقلیت‌ها» از دیگر مواردی است که شصت‌وچهارمین قطعنامه مجمع عمومی ملل‌متحد خواستار توقف و پایان بخشیدن به آنها توسط رژیم ایران شده است.<ref>[https://www.mojahedin.org/i/news/209477 شصت و چهارمین قطعنامه مجمع عمومی ملل متحد]</ref> 


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
۱۵۵

ویرایش