غلامحسین بنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''غلامحسین بنان'''(تولد:۱۲۹۰خورشیدی تهران - مرگ: ۸ اسفند ۱۳۶۴ ) نام کامل،غلامحسین بنان نوری، پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و  مادرش شرف السلطنه دختر محمدتقی میرزا رکن‌الدوله(برادر ناصرالدین شاه) بودند.او از سن ۶ سالگی به یادگیری پیانو و ارگ پرداخت و بعدها از استادانی همچون مرتضی نی‌داوود، میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و ٰناصر سیف فن نوازندگی و آواز را آموخت.بنان اولین خواننده در ایران بود که با زبان مویسقی(نُت [[Note]])آشنا شد همچنین به عضویت شورای موسیقی رادیو ایران درآمد و انجمن موسیقی ایران را بنیانگذاری کرد و به دعوت روح‌الله خالقی و استاد داوود پیرنیا در این ارکستر کارهای ارزنده ای بخصوص «گلهای رنگارنگ» را تولید کرد که مورد استقبال شایان مردم قرارگرفت.غلامحسین بنان علاوه بر آواز در دستگاه های کلاسیک(سنتی)در ساختن نغمات مدرن و تصنیف های زیبا نیز موفقیت بسیار پیدا کرد از جمله تصنیف «الهه ناز<ref name=":0" />» که اغلب مردم بنان را با این تصنیف بیاد می‌آورند.و سرود «ای ایران ای مرز پرگهر<ref>YouTube - [https://www.youtube.com/watch?v=VzJicGgJr70 سرود «ای ایران ای مرزپرگهر»با صدای استاد بنان، شعر از زنده یاد آقای حسین گل گلاب، آهنگ از استاد روح الله‌‌خالقی]</ref>»  با صدای استاد بنان، شعر از زنده یاد آقای حسین گل گلاب و آهنگ از استاد روح‌الله خالقی که بسیاری آنرا سرود ملی ایران میدانند.     
'''غلامحسین بنان'''(تولد:۱۲۹۰خورشیدی تهران - مرگ: ۸ اسفند ۱۳۶۴ ) نام کامل،غلامحسین بنان نوری، پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و  مادرش شرف السلطنه دختر محمدتقی میرزا رکن‌الدوله(برادر ناصرالدین شاه) بودند.او از سن ۶ سالگی به یادگیری پیانو و ارگ پرداخت و بعدها از استادانی همچون مرتضی نی‌داوود، میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و ٰناصر سیف فن نوازندگی و آواز را آموخت.بنان اولین خواننده در ایران بود که با زبان مویسقی(نُت [[Note]])آشنا شد همچنین به عضویت شورای موسیقی رادیو ایران درآمد و انجمن موسیقی ایران را بنیانگذاری کرد و به دعوت روح‌الله خالقی و استاد داوود پیرنیا در این ارکستر کارهای ارزنده ای بخصوص «گلهای رنگارنگ» را تولید کرد که مورد استقبال شایان مردم قرارگرفت.غلامحسین بنان علاوه بر آواز در دستگاه های کلاسیک(سنتی)در ساختن نغمات مدرن و تصنیف های زیبا نیز موفقیت بسیار پیدا کرد از جمله تصنیف «الهه ناز<ref name=":0" />» که اغلب مردم بنان را با این تصنیف بیاد می‌آورند.و سرود «ای ایران ای مرز پرگهر<ref>YouTube - [https://www.youtube.com/watch?v=VzJicGgJr70 سرود «ای ایران ای مرزپرگهر»با صدای استاد بنان، شعر از زنده یاد آقای حسین گل گلاب، آهنگ از استاد روح الله‌‌خالقی]</ref>»  با صدای استاد بنان، شعر از زنده یاد آقای حسین گل گلاب و آهنگ از استاد روح‌الله خالقی که بسیاری آنرا سرود ملی ایران میدانند.     
== موسیقی و آواز به عنوان کار حرفه‌ای ==
بنان تا سال ۱۳۲۰ به دعوت اساتید موسیقی در محافل هنری و ادبی حضور می‌یافت و آواز میخواند، اما از سال ۱۳۲۱بطور حرفه ای در رادیو ایران بکار پرداخت و در این زمینه استادان و همکارانی جون روح‌الله خالقی و داود پیرنیا او را همراهی میکردند بویژه برنامه رادیوئی «گلهای رنگارنگ».
تأثیر صدای بنان در موسیقی ایرانی آن‌قدر است که بعضی آواز ایرانی را به قبل و بعد از بنان تقسیم کرده‌اند و این به خاطر آن بود که خوانندگان پیش از او اغلب بلند خوانی می‌کردند و همین باعث می‌شد اشعار جویده‌جویده و نامفهوم به گوش برسند. بنان با توجه به تربیت خانوادگی و تعالیم خالقی فهمیده بوده که نباید حنجره آزاری کند و واسطه بین شاعر و شنونده باشد؛ برای همین در آوازهای او داد زدن‌های بیجا را مشاهده نمی‌کنیم و اشعار خوب تلفظ می‌شوند و به گوش مخاطب می‌رسند.بنا به گفته خودش «کسی ندید که من برای پول کنسرت اجراکنم یا در کاباره اواز بخوانم» و تا پایان عمر هم در همان خانه اش در نیاوران بسر برد.
استاد بنان را می‌توان به راستی بزرگ‌ترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست؛ البته او در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب می‌شود و استعداد شگرف او در مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بار‌ها ستایش موسیقی‌دانان معاصرش را برانگیخته‌ است.<ref>سایت ایمنا - [http://www.imna.ir/news/272006/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B5%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AE%D9%85%D9%84%DB%8C%D9%86%D8%B4 یادواره ای برای «بنان» و صدای مخملینش]</ref>
== تخریب خانه بنان ==
در تاریخ ۲ آبان ۱۳۹۲، خانه استاد بنان تخریب شد. این خانه تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا، پلاک ۱۲ قرار داشت. سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به مثابه از دست دادن صاحبان تهران می‌داند. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانه دو طبقه زندگی می‌کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت واز میراث های فرهنگی ایران به حساب می‌آمد.<ref>ساین عصر ایران - [http://www.asriran.com/fa/news/301044/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%AE%D8%A7%DA%A9-%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF خانه «بنان» با خاک یکسان شد]</ref>


....................................           
....................................           
خط ۵: خط ۱۵:
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|:
|:
|فعالیت حرفه‌ای
|. بنان را می‌توان
از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده‌ای از هنرمندان
دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید و دیری نگذشت که نام بنان
زبانزد همه شد. روح‌الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و
با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه
جاوید «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت استاد داود پیرنیا همکاری داشت.بنان
در طول فعالیت هنری خود، حدود 350 اهنگ را اجرا کرد و انچه که امتیاز
مسلم صدای او را پدید می اورد، زیر و بم‌ها و تحریرات صدای او است که
مخصوص به خودش می‌باشد. بنان نه تنها در اواز قدیمی و کلاسیک ایران استاد
بود، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. تصنیف زیبا و
روح پرور «الهه ناز» او بهترین معرف این ادعا می‌باشد. بنان را می‌توان
به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست. او همچنین در
به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست. او همچنین در
کنار ادیب خوانساری از بهترین اجرا کنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب
کنار ادیب خوانساری از بهترین اجرا کنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۳

غلامحسین بنان(تولد:۱۲۹۰خورشیدی تهران - مرگ: ۸ اسفند ۱۳۶۴ ) نام کامل،غلامحسین بنان نوری، پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش شرف السلطنه دختر محمدتقی میرزا رکن‌الدوله(برادر ناصرالدین شاه) بودند.او از سن ۶ سالگی به یادگیری پیانو و ارگ پرداخت و بعدها از استادانی همچون مرتضی نی‌داوود، میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و ٰناصر سیف فن نوازندگی و آواز را آموخت.بنان اولین خواننده در ایران بود که با زبان مویسقی(نُت Note)آشنا شد همچنین به عضویت شورای موسیقی رادیو ایران درآمد و انجمن موسیقی ایران را بنیانگذاری کرد و به دعوت روح‌الله خالقی و استاد داوود پیرنیا در این ارکستر کارهای ارزنده ای بخصوص «گلهای رنگارنگ» را تولید کرد که مورد استقبال شایان مردم قرارگرفت.غلامحسین بنان علاوه بر آواز در دستگاه های کلاسیک(سنتی)در ساختن نغمات مدرن و تصنیف های زیبا نیز موفقیت بسیار پیدا کرد از جمله تصنیف «الهه ناز[۱]» که اغلب مردم بنان را با این تصنیف بیاد می‌آورند.و سرود «ای ایران ای مرز پرگهر[۲]» با صدای استاد بنان، شعر از زنده یاد آقای حسین گل گلاب و آهنگ از استاد روح‌الله خالقی که بسیاری آنرا سرود ملی ایران میدانند.

موسیقی و آواز به عنوان کار حرفه‌ای

بنان تا سال ۱۳۲۰ به دعوت اساتید موسیقی در محافل هنری و ادبی حضور می‌یافت و آواز میخواند، اما از سال ۱۳۲۱بطور حرفه ای در رادیو ایران بکار پرداخت و در این زمینه استادان و همکارانی جون روح‌الله خالقی و داود پیرنیا او را همراهی میکردند بویژه برنامه رادیوئی «گلهای رنگارنگ».

تأثیر صدای بنان در موسیقی ایرانی آن‌قدر است که بعضی آواز ایرانی را به قبل و بعد از بنان تقسیم کرده‌اند و این به خاطر آن بود که خوانندگان پیش از او اغلب بلند خوانی می‌کردند و همین باعث می‌شد اشعار جویده‌جویده و نامفهوم به گوش برسند. بنان با توجه به تربیت خانوادگی و تعالیم خالقی فهمیده بوده که نباید حنجره آزاری کند و واسطه بین شاعر و شنونده باشد؛ برای همین در آوازهای او داد زدن‌های بیجا را مشاهده نمی‌کنیم و اشعار خوب تلفظ می‌شوند و به گوش مخاطب می‌رسند.بنا به گفته خودش «کسی ندید که من برای پول کنسرت اجراکنم یا در کاباره اواز بخوانم» و تا پایان عمر هم در همان خانه اش در نیاوران بسر برد.

استاد بنان را می‌توان به راستی بزرگ‌ترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست؛ البته او در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجراکنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب می‌شود و استعداد شگرف او در مرکب‌خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بار‌ها ستایش موسیقی‌دانان معاصرش را برانگیخته‌ است.[۳]

تخریب خانه بنان

در تاریخ ۲ آبان ۱۳۹۲، خانه استاد بنان تخریب شد. این خانه تاریخی در نیاوران، بلندی‌های جمال‌آباد، نبش کوچه مینا، پلاک ۱۲ قرار داشت. سازمان میراث فرهنگی، تخریب این خانه را به مثابه از دست دادن صاحبان تهران می‌داند. بنان از سال ۱۳۵۴ در این خانه دو طبقه زندگی می‌کرد که ایوانی رو به بلندی‌های دماوند داشت واز میراث های فرهنگی ایران به حساب می‌آمد.[۴]

....................................

: . بنان را می‌توان

به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری-خالقی دانست. او همچنین در کنار ادیب خوانساری از بهترین اجرا کنندگان آثار صبا و محجوبی محسوب می‌شود. استعداد شگرف او در مرکب خوانی و تلفیق شعر و موسیقی بارها ستایش موسیقی دانان معاصرش را بر انگیخته است. در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشور منتقل شد و به سمت استاد آواز هنرستان موسیقی ملی به کار مشغول گردید و در سال ۱۳۳۴ ریئس شورای موسیقی رادیو شد. غلامحسین بنان از ابتدا در برنامه‌های گلهای جاویدان و گلهای رنگارنگ و برگ سبز شرکت داشته و برنامه‌های متعدد و گوناگون دیگری که از این خواننده بزرگ و هنرمند به یادگار مانده است. در این برنامه ها، استادان تراز اول موسیقی سنتی چون روح الله خالقی، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، احمد عبادی، حسین تهرانی، علی تجویدی، و ... با او همکاری داشته‌اند. وی در سال ۱۳۳۶ در اثر یک سانحه رانندگی در جاده کرج یک چشم خود را از دست داد. محل دفن او در امامزاده طاهر (کرج) است. از سال 1364 یعنی زمان فوت استاد شهیر موسیقی ایران تا سال 1389 سنگ قبر بنان تعویض نگردید، سال 1389 به دلیل پاره ای از تغییرات در امامزاده طاهر کرج و هم سطح سازی قبور و تعویض همه ی سنگ قبر های نزدیک صحن، سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به شکل کنونی درآمد.

..................................

قطعاتی کوتاه از غلامحسین بنان

چند آهنگ بیاد ماندنی:

هرچند انتخاب و بر گزیدن چند نمونه از آثار جاودانه استاد بی بدیل آواز ایران غلامحسین بنان کاری دشوار است ولی این چند ترانه قطراتی از دریای هنر او را به نمایش می‌گذارد:

«بوی جوی مولیان»

با صدای دو جاودانه هنر موسیقی ایران غلامحسین بنان و خانم مرضیه[۵]

............

بوسه نسیم

با صدای غلامحسین بنان، شعر رهی معیری و پیانوی محجوبی[۶]

............

الهه ناز با صدای زیبای بنان[۱]

ترانه الهه ناز با صدا و دست خط زیبای استاد بنان

............

دو اجرا از: «ترانه کاروان»[۷]

با صدای بی‌نظیر دو استاد آواز ایران «غلامحسین بنان» و «خانم مرضیه»

............

ترانه«آمد اما»[۸]

آمد اما در نگاهش آن نوازش ها نبود

چشم خواب آلوده اش را مستی رویا نبود

............

مرغ حق با صدای بنان[۹]

مرغ حق خواند /هر دم در دل شب /ای ماه کز شب عاشق /

............

مرگ استاد

منابع