قاضی محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== جستارهای وابسته ==


== کودکی و زندگی نامه[ویرایش | ویرایش مبدأ] ==
{{جعبه زندگینامه
'''قاضی محمد(زاده۱۱ اردیبهشت ۱۲۷۹- اعدام ۱۳۲۶)'''
| اندازه جعبه      =
| عنوان            = قاضی محمد
| عنوان ۲          =
| نام              =
| تصویر            = قاضی محمد.jpg
| اندازه تصویر      =
| عنوان تصویر      =
| زادروز            =اردیبهشت ۱۲۷۹
| زادگاه            = شهرستان سابلاغ ( مهاباد کنونی )
| مکان ناپدیدشدن    =
| تاریخ ناپدیدشدن  =
| وضعیت            =
| تاریخ مرگ        =۱۰ فروردین ۱۳۲۶
| مکان مرگ          = کردستان،مهاباد
|طول جغرافیایی محل دفن=
|latd=|latm=|lats=|latNS=N
|longd=|longm=|longs=|longEW=E
| علت مرگ          =
| پیداشدن جسد      =
| آرامگاه          =
| بناهای یادبود    =
| محل زندگی        =
| ملیت              =
| نام‌های دیگر      =
| نژاد              =
| تابعیت            =
| تحصیلات            =
| دانشگاه          =
| پیشه              =  بنیان گذار حزب دمکرات کردستان ایران، قاضی شهزمهاباد، رهبرسیاسی حزب دمکرات
| سال‌های فعالیت    =
| کارفرما          =
| نهاد              =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    = مبارزه با حکومت شاه
| نقش‌های برجسته    =
| سبک              =
| تأثیرگذاران      =
| تأثیرپذیرفتگان    =
| شهر خانگی        =
| دستمزد            =
| دارایی خالص      =
| قد                =
| وزن              =
| تلویزیون          =
| لقب              =
| دوره              =
| پس از            =
| پیش از            =
| حزب              =
| جنبش              =
| مخالفان          =
| هیئت              =
| دین              =
| مذهب              =
| اتهام            =
| مجازات            =
| وضعیت گناهکاری    =
| منصب              =
| مکتب              =
| آثار              =
| همسر              =
| شریک زندگی       =
| فرزندان          =
| والدین            =
| خویشاوندان سرشناس =
| جوایز            =
| امضا              =
| اندازه امضا      =
| signature_alt    =
| وبگاه            =
| imdb_id          =
| Soure_id          =
| پانویس            =
}}
<big>قاضی محمد</big>  (تولد اردیبهشت ۱۲۷۹ - درگذشت ۱۳۲۶) مبارز کرد و بنیانگذار حزب دمکرات کردستان ایران بود که توسط حکومت پهلوی به همراه برادرش (ابوالقاسم صدر قاضی) و نیز پسرعمویش (محمد حسین خان سیف قاضی) در روز ۱۰ فروردین ۱۳۲۶ درمهاباد به دار آویخته شد.<ref name=":0" /> قاضی محمد برای احقاق حقوق مردم کردستان مبارزات بسیار کرد. او در روز دوم بهمن ماه سال ۱۳۲۴ ه.ق در میدان «چوار چرا» یا چهار چراغ مهاباد در حالی که جمعیّت زیادی گرد آمده بودند، جمهوری خود مختاری کردستان را اعلام کرد.


وی به همراه برادرش ابوالقاسم صدرقاضی و پسر عمویش محمدحسین خان سیف قاضی درمیدان چوارچرا مهاباد اعدام شدند.
== زندگی‌نامه ==


== فعالیت اجتماعی[ویرایش | ویرایش مبدأ] ==
قاضی محمد فرزند قاضی علی درسال ۱۲۷۹شمسی در خانواده‌ی مشهور و سرشناس قاضی‌ها در شهرستان سابلاغ ( مهاباد کنونی ) متولد شد.
تشکیل اتحادیه زنان و جوانان در کردستان


== فعایت سیاسی[ویرایش | ویرایش مبدأ] ==
او علوم دینی، فلسفه، ادبیات و زبان عربی را نزد اساتید شهر مهاباد فرا گرفت و فعالانه به امور اجتماعی پرداخت و نخستین مدرسه‌ی دخترانه به همت او در مهاباد تأسیس گردید. نمایندگی افتخاری معارف شهر مهاباد را به عهده گرفت. نخستین مؤسسه و بیمارستان مهاباد هم در اثر کوشش او بنا شد و تحت نظر او اداره می‌گردید. قاضی محمد نزد میسیونی از مُبلغین مسیحی که اکثر آن‌ها آمریکایی بودند و در مهاباد سکونت داشتند، به آموختن زبان‌های خارجی پرداخت. پس از آموختن زبان و مطالعه جراید و مطبوعات خارجی و آثار نویسندگان بزرگ، معلومات عمیقی اندوخت. در کتابخانه‌ی او قدیمی‌ترین کتاب‌ها به زبان‌های گوناگون موجود بود. قاضی محمد از مرگ پدر در مقام قضاوت هم از خدمت مردم غافل نماند و به کارهای اجتماعی و فرهنگی ادامه داد و محبوبیت عظیمی در میان طبقات جامعه پیدا کرد. قاضی محمد آدمی ساده‌پوش، متواضع، نرم‌خو و شوخ‌طبع بود.
تأسیس حزب دمکرات کردستان در ۲۵مرداد ۱۳۲۴- اعلام جمهوری کردستان در سال ۱۹۴۷و رهبر سیاسی حزب دمکرات کردستان و رئیس جمهور کردستان


== اعدام[ویرایش | ویرایش مبدأ] ==
نیای بزرگ قاضی محمّد، احمد قاضی مشهور به شیخ المشایخ، در سال ۱۲۰۹شمسی رهبران طوایف و قبیله‌های مختلف منطقه را در محلی نزدیک شهر دیواندره جمع و علیه بیگانگان متحدکرد.  قاضی فتاح پسر شیخ المشایخ، در سال ۱۲۹۵ شمسی در دفاع از شهر مهاباد درمقابل هجوم روسها و ترکهای عثمانی به دفاع برخاست و در جنگ به شهادت رسید. قاضی علی پدر محمّد نیز از مردان معتبر و بزرگوار روزگارخود بود، که در سال ۱۳۱۳ شمسی درگذشت.
دوم بهمن ماه ۱۳۲۴ در میدان چوارچرای مهاباد


== وصیتنامه[ویرایش | ویرایش مبدأ] ==
عموی محمد سیف القضات شاعری توانای شعر کردی بود، سازمانی مخفی به نام «نهضت محمّد» در سال ۱۲۹۹شمسی تشکیل داد. که با نهضت شیخ محمد خیابانی در آذربایجان همکاری داشت. خانواده‌ی قاضی محمد در نواحی بوکان مالک چند روستا بودند، که از عواید آنها گذران زندگی می‌کردند. محمد تحت تربیت و آموزشهای پدرپرورش،در ادامه به مکتبخانه رفته و علوم اسلامی را فرا گرفت. ریاست اداره‌ی معارف و اوقاف مهاباد راعهده دار بود، در مسائل اجتماعی و اقتصادی و حتّی سیاسی شخص روشنی بود. بعد از درگذشت پدر قاضی مهاباد شد. <ref>کردهای مقیم تهران - [http://www.cloob.com/c/kurdsintehran/650642 ژیان نامه(زندگی نامه) قاضی محمد زندگینامه پیشوا] قاضی...</ref>قاضی‌ محمد در امتداد تشکل مخفی «جمعیت تجدید حیات کرد» حزب دموکرات کردستان ایران را تاسیس کرد و روز دوم بهمن ماه ۱۳۲۴ اولین «جمهوری خودمختار کردستان» با مرکزیت شهر مهاباد را اعلام کرد.
'''بسم الله الرحمن الرحیم'''


ملت و فرزندانم، برادران عزیز، برادرانی که حقوقتان پایمال شده، ملت ستمدیده‌ام، من در واپسین لحظات زندگی قرار گرفتە‌ام.
قاضی محمد، روز اعلام جمهوری کوردستان گفت؛ <blockquote>«امروز باشکوهترین روز در تاریخ ملی کورد است، روزیست که پرچم کوردستان بر بلندای شهر مهاباد برافراشته شده و اکنون ملت کورد مثل همه ملت‌ها حق آزادی و انتخابات را دارد. پرچم کوردستان باید همیشه برافراشته باشد و این کار بر عهده شماست».<ref name=":1">[https://anfpersian.com/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86/75myn-salgrd-adam-qady-mhmd-w-yaransh-twst-hkwmt-wqt-ayran-61945 سایت anf فارسی]</ref></blockquote>در اولین کنگره‌ی حزب، برنامه‌ی پیشنهادی او مورد تصویب قرار گرفت و خود نیز به رهبری حزب برگزیده شد.


چند توصیه برایتان دارم، شما را به خدا سوگند می‌دهم، دیگر به دشمنی با یکدیگر نپردازید.
حزب دموکرات کردستان در دوم بهمن‌ماه ۱۳۲۴ جمهوری کردستان را اعلام و قاضی محمد را به ریاست جمهوری انتخاب نمود.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/fk-fergheh-e17/27440372.html سایت رادیو فردا فارسی]</ref>


متحد و پشتیبان همدیگر باشید. در مقابل دشمن غدار و ظالم ایستادگی کنید. بیهوده خود را به دشمن نفروشید، دشمن فقط در صدد استفادەی ابزاری از شما است.
برای پیشوا میسر بود که مانند سران حکومت ملی آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی پناه ببرد. اما وی از این پناهجویی ابا نمود.


او به شما ترحم نخواهد کرد، او درهر وضعیتی که باشد از شما گذشت نخواهد کرد. 
سحرگاه دهم فروردین ماه ۱۳۲۶ قاضی محمد و برادرش "ابولقاسم صدر قاضی" و عمویش "محمدحسین خان سیف قاضی" به چوبه‌ی‌دار آویخته شدند و همان روز بوسیله‌ی مردم در گورستان ملاجامی‌ به‌ خاك سپرده‌ شدند.<ref>[https://fa.kurdistanukurd.com/?page_id=50 سایت کوردستان و کورد]</ref>


مردم کورد دشمنان زیادی دارد، آنها ستمکار، قدار و بی رحم‌اند. رمز پیروزی هر خلق و ملتی اتحاد و همبستگی و حمایت همه جانبه‌ی آن ملت است.
در این روز میدان چهار چراغ شهر مهاباد شاهد یکی از مهمترین و دردناکترین رویدادهای تاریخ ملت کرد بود. <ref>[https://kurdistanmedia.com/fa/%D9%85%D8%AE%D8%AA%D8%B5%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DB%95-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%88%D8%A7-%D9%82%D8%A7%D8%B6%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF سایت کوردستان میدیا]</ref>


هر ملتی اتحاد و همبستگی نداشته باشد، همیشه تحت سلطه ی دشمنان خواهد بود، شما مردم کورد هیچ چیزی کمتر از سایر خلق های روی زمین ندارید، بلکه از نظر مردانگی، غیرت و شجاعت از خیلی ها جلوتر و بالاتر هستید.
=== فعالیت اجتماعی ===
[[پرونده:قاضی محمد در کردستان.jpg|بندانگشتی|قاضی محمد در کردستان]]
قاضی شهر مهاباد، ریاست اداره فرهنگ و اوقاف مهاباد، ایجاد اولین مدرسه دخترانه در مهاباد، ایجاد درمانگاه درمهاباد <ref name=":0">کردپا- [http://www.kurdpa.net/farsi/idame/3615 دهم فروردین و شهادت قاضی محمد از دریچه‌ی تاریخ کردستان]</ref>


ملتهایی که از چنگ دشمنان قدار و ستمکار رهایی یافتەاند همانند شما بودەاند، ولی از آنجا که متحد بودەاند توانستەاند خود را آزاد کنند.
=== فعالیت سیاسی ===
فاضی محمد در پاسخ دعوت‌هایی که از وی برای مذاکره می‌شد گفت:


بیایید شما هم مانند سایر خلق های روی زمین تحت سلطه و ستم نباشید. شما هم می توانید با اتحاد با همدیگر، حسد و کینه نورزیدن به هم و خود را نفروختن به دشمنان ملت کرد، آزاد و رها کنید. 
«شما در حرفهای‌ خود مشكوك هستید و خواستا حل مسئله‌ی‌ كرد نیستید. زمانی‌ كه‌ از طرف قوام‌السلطنه از پیشوا جهت سفر به‌ تهران دعوت به‌ عمل آمد و در تاریخ 28 ژوئن 1946 پیشوا به‌ تهران عزیمت کرد، از جانب عده‌ای‌ از وزیران، نمایندگان مجلس و نماینده‌ی‌ كردهای‌ مقیم تهران و نمایندگان احزاب و اتحادیه‌های‌ كارگری‌ در فرودگاه‌ مورد استقبال قرار گرفت، روزنامه‌ی‌ “ایران ما” نوشت: اكنون كه‌ قاضی‌ محمد در تهران هستند و آ‌زادیخواهان با ایشان دیدارهایی‌ داشته‌اند مشخص می‌شود كه‌ ایشان خواهان ثبات و آ‌زادی‌ و دمكراسی‌ در سراسر ایران می‌باشند و حقوق اجتماعی‌، سیاسی‌ و انسانی‌ ملت كرد نیز مطرح است. هرآ‌نچه‌ به‌ نفع دمكراسی‌ باشد توسط پیشوای‌ كردستان مورد استقبال واقع می‌شود. امیدواریم كه‌ جناب قوام از این سفر تاریخی‌ استفاده‌ ببرند”.


برادران، دیگر فریب دشمن را نخورید. دشمن کورد از هر رنگ، دسته و قومی که باشد، باز دشمن بی رحم و بی وجدانی است که هیچگونه ترحمی به شما نمی کند. او شما را به کشتن میدهد و با مکر و حیله شما را به جان هم می‌اندازد.
قاضی‌ محمد لحظه‌ی خداحافظی با ملامصطفی‌ می‌گوید: <blockquote>“من خودم را فدای‌ مردم می‌كنم و هرگز همانند پیشه‌وری‌ و رهبرا آ‌ذربایجان عمل نمی‌كنم كه‌ وطنم در خون غلط و هزاران نفر كشته‌ شوند”. </blockquote>قاضی محمد با این اوصاف شناخته می‌شود، مبارزه و پیکار علیه ظلم وستم حاکمیت وقت، پافشاری در احقاق حقوق ملت کرد، تاسیس جمهوری کردستان و حزب دمکرات کردستان<ref>فیسبوک -[https://www.facebook.com/notes/agri-balaki/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%88%D8%A7-%D9%82%D8%A7%D8%B6%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF/564298590259080/ زندگی‌ و مبارزات پیشوا قاضی‌ محمد]</ref>


در میان همه دشمنان خلق کورد، دشمنی که اکنون با ما رو درروست، ستمکارتر، ملعونتر و بی مروت و خدانشناس‌تر است، او نسبت به خلق کورد هیچگونه تسامحی ندارد.
== محاکمه‌ی قاضی محمد ==
روز ۶ بهمن ۱۳۲۵ هیئتی نظامی به فرماندهی غلامحسین عظیمی برای محاکمه‌ی قاضی محمد و دیگر یارانش وارد شهر مهاباد شد.


در طول تاریخ با خلق کرد کینه و عداوت داشته و دارد.
اتهامات قاضی محمد اعلام جمهوری خودمختار و آوردن بیگانگان به کشور و ... اعلام شد اما قاضی محمد تمامی اتهامات را رد کرد و مستندات ادعای هیئت محاکمه‌کننده را خواستار شد.<ref name=":1" />


اگر به تاریخ نگاهی بیندازید، مردان بزرگ این خلق از اسماعیل آغای شکاک گرقته تا برادر وی جوهر آغا و حمزه آغای منگور و چندین و چند انسان دیگر، همەگی با حیله و فریب به دام افتاده‌اند، مردم را از آنها جدا کرده و سپس بطرز ناجوانمردانەای آنها را به قتل رساندەاند.
هنگامیکه ‌رئیس دادگاه آنها را به‌ خیانت متهم می‌کرد، قاضی محمد گفت: <blockquote>«اینجا خانه‌ من است، خاک کوردستان سرزمین ابا و اجدادی من است، من چگونه ‌می‌توانم از آن دست کشیده‌ و یا به ‌آن خیانت کنم»؟</blockquote>


همەی آنها را باسوگند بە قرآن فریب دادەاند که گویا نیت آنها خیر و دوستی است و برخوردی منصفانه خواهند داشت.


ولی هر کوردی که به سوگند و تعهد آنها دل بسته و فریب خورده، خوش باور بوده، چرا که در طول تاریخ هم سابقه نداشته که آنها به عهد و پیمانی که با سران کرد بسته اند پایبند بمانند و تعهدی که به کرد داشته اند به جا آورده اند، زیرا همه ی اینها دروغ، حیله و فریب بوده است به همین دلیل من به عنوان برادر کوچکتان شما را به خدا قسم می دهم، متحد شوید و به هیچ وجهی تفرقه و نفاق را به میان خود راه ندهید، مطمئن باشید اگر دشمن عسل هم به شما تعارفکندبهطورقطعآغشته به زهر خواهد بود، به وسیله وعده و وعید آنها فریفته نشوید، چه اگر هزار باربه قرآن مقدس سوگند یاد کند، مطمئن باشید تنها هدفش فریفتن شماست تا بلکه حیله ای دیگر سوار کند. 
این دادگاه که چند روز به طول انجامید هر ٣ نفر را به ‌اعدام محکوم کرد.


حالا من در آخرین لحظات زندگیم برای رضایت خدای بزرگ شما را توصیه می کنم و بە شما می‌گویم خدا خود شاهد است که من هر چه در توانم بوده، با جان و دل تلاش کردەام.
مجله‌ی‌ “خه‌باتی‌ قوتابیان” (مبارزه‌ی‌ محصلین) در شماره‌ی‌ 37 خود از زبان سروان كیومرث صالحی‌، گزارشگر ارتش كه‌ در دادگاه‌ حضور داشت و بعدها به‌ خاطر انتشار گزارشی‌ در این باره‌ یك سال زندانی‌ شد، قسمتی‌ از سخنان پیشوا را منتشر ساخت.


با توصیه و رهنمود و هدایت به راه راست دریغ نورزیدەام، اکنون هم در این لحظات و این وضعیت دوباره اعلام می کنم، دیگر فریب دشمن را نخورید و به قسم و سوگند یاد کردن و وعده و وعید او باور نداشته باشید.
قاضی محمد: <blockquote>“دیریست كه‌ خودم را برای‌ چنین روزی‌ آ‌ماده‌ كرده‌ام. با آ‌غوش باز از این مرگ شرافتمندانه‌ كه‌ در راه‌ آ‌زادی‌ ملتم كشته‌ شوم، استقبال می‌كنم، این تعهدی‌ است كه‌ به‌ ملت خود داده‌ام كه‌ با آ‌نها زندگی‌ كنم و با آ‌نها بمیرم، چگونه‌ حاضر به‌ شكستن تعهد خویش خواهم شد؟”. همچنین سروان كیومرث می‌نویسد: “من در اكثر محاكمه‌های‌ صحرایی‌ و سربازی‌ بمثابه‌ی‌ گزارشگر حضور داشته‌ام، لیكن هرگز كسی‌ را به‌ اندازه‌ی‌ قاضی‌ محمد با شهامت و بی‌باك مشاهده‌ نكرده‌ام. او لحظه‌ی‌ محاكمه‌ ترسی‌ به‌ دل راه‌ نمی‌داد. بسیار شجاعانه‌ حرف می‌زد و سۆلات را پاسخ می‌داد”.<ref name=":2">[https://fa.kurdistanukurd.com/?page_id=50 سایت کورد و کوردستان]</ref></blockquote>به‌ خاطر شجاعت و از خودگذشتگی‌ بود كه‌ در پای‌ دار اعدام اجازه‌ نداد چشمهای‌ او را ببندند و گفت:<blockquote>“دوست دارم در آ‌خرین لحڤات زندگیم با سربلندی‌ و چشمانی‌ باز به‌ وطن عزیزم بنگرم”. همچنین گفت: ” شما یك قاضی‌ محمد را خواهید كشت، لیكن هر قطره از خون من قاضی‌ محمد دیگری‌ خواهد شد، از ملت كرد می‌خواهم كه‌ مبارزه‌ی‌ خود را در راه‌ رهایی‌ كردستان متوقف نكند، به‌ دولت خودفروش تهران اعتماد نكنید. زنده‌ باد كرد و كردستان”.<ref name=":2" /></blockquote>


چرا که آنها نه خدا را میشناسند و نه اعتقادی به خدا و پیامبر، نه معتقد به قیامت و حساب وکتاب هستند. نزد آنها، شما تنها به این دلیل که کورد و هرچند هم مسلمان باشید، گناهکاران و محکومید و جان و مال و زندگی شما برای آنان حلال است. 
=== حکم اعدام ===
قاضی محمد توسط حکومت پهلوی در میدان چهار چراغ ( میدان قاضی محمد) بامداد۱۰فروردین ۱۳۲۶به همراه  برادر و بسر عمویش، محمدحسین سیف قاضی و ابوالقاسم صدر قاضی (نماینده مهاباد در مجلس و رجل سیاسی و ملی کردستان) به دار آویخته شدند.<ref name=":0" /> قاضی محمد قبل از اعدام گفت: <blockquote>«چشمانم را نبندید تا در آخرین لحظه‌ حیاتم، با افتخار و با چشمان باز به ‌میهن عزیزم بنگرم. شما قاضی محمد را می‌کشید اما بدانید که ‌از هر قطره خون من هزاران قاضی محمد سر بر می‌آورند. از ملت کورد می‌خواهم که‌ مبارزات خود را برای آزادی کوردستان همچنان ادامه‌ دهد و  به‌ حکومت سرسپرده‌ تهران باوری نداشته‌ باشد. زنده‌باد کورد و کوردستان».<ref name=":2" /></blockquote>


مقصود این نبود که من بروم و شما در اسارت دشمنی سنگدل بمانید.
== بخشی از وصیت‌نامه قاضی محمد  ==
<blockquote>«ملت، فرزند و برادران عزیزم، برادران حق پایمال شده‌ام، ملت ستمدیده‌ام، حال در آخرین دقایق زندگی، چند نصیحت به شما می‌کنم. بیایید بخاطر خدا از دشمنی با همدیگر دست بردارید و متحد شوید، و در مقابل دشمن ظالم ایستادگی کنید. خود را به دشمن نفروشید. دشمن اینقدر شما را می‌خواهد تا کارش را به‌وسیله شما انجام دهد و هرگز به شما رحم نمی‌کند و در هر فرصت از شما صرف نظر نمی‌کند».<ref name=":0" /></blockquote>


اغلب اوقات درگذشته راد مردانی را به یاد می آورم که این دشمن با فریب و حیله آنها را گرفتار و به قتل رسانده است، زیرا در میدان نبرد دشمن قادر به رویارویی به آنها نبوده، لذا از در خدعه و نیرنگ در آمده تا آنها را از میان بردارد.
== جستارهای وابسته ==
 
من با اینکه همەی اینها را از یاد نبرده بودم و با اینکه آنها (دشمن) نزد من هیچگونه مقبولیتی نداشتند.
 
لیکن دشمن قبل از بازگشت به اینجا، چندین بار نامه و پیغام فرستاد و چندین نفر از شخصیەهای شناخته شدەی کورد و فارس به اعلام تعهدات گسترده و فراوانی از جانب دولت و شخص شاه به نزد ما آمدند و اعلام داشتند، نیت سوء ندارند و شخص شاه مایل نیست حتی یک قطره خون در کوردستان بریزد. 
 
اکنون شما سرانجام وعدەهای آنها را می‌بینید. هرگاه سران قبایل و عشایر کورد خیانت نمی‌کردند و خود را به حکومت‌ها نمی فروختند، چنین بلایی بر سر شما و جمهوری کوردستان نمی آمد. 
 
'''توصیه و وصیتم این است که:'''
 
بگذارید کودکان کورد علم و دانش را فرا بگیرند، زیرا ملت ما هیچ چیزی کمتر از ملتهای دیگر ندارد مگر از نظر سواد و علم. بگذارید علم را فراگیرند تا از قافله ی پیشرفت عقب نمانند، زیرا دانش و علم در مقابل هجوم دشمن همچون سنگر است.
 
مطمئن باشید هرگاه اتحاد و همبستگی داشته باشید و مجهز به علم و دانش شوید، بر دشمنان پیروز می‌شوید.
 
شما نباید با کشتن من و برادر و عموزاده هایم ترس و واهمه به خود راه بدهید. هنوز باید در این راه قربانیان بی شماری بدهید تا بتوانید به هدف و آرمان خود برسید. 
 
من شک ندارم پس از ما هم افراد و انسانهای زیادی را از طریق حیله و نیرنگ از بین خواهند برد.
 
من اطمینان دارم اغلب آنهایی که پس از ما گرفتار دام فریبکاران و نیرنگ بازان می گردنند از ما داناتر، آگاهتر و شجاعتر خواهند بود ولی من امید وارم مرگ و قتل من پندی برای وفاداران و حامیان خلق کورد باشد.
 
توصیه دیگر که برای شما دارم این است که شما از خدای بزرگ تقاضای کمک و یاری و سرافرازی خلق کرد را بخواهید.
 
مطمئنم خدای بزرگ شما را یاری خواهد داد و موفقتان می گرداند.
 
'''احتمالا بپرسید پس چرا من موفق نشدم. در پاسخ می گویم:'''
 
به خدا قسم من پیروز شدەام، چه نعمت و چه افتخاری از این بزرگتر است که من اکنون در راه رهایی خلق و ملت و میهنم، جان و مالم را فدا می کنم.
 
شما بدانید من در دل آرزو داشتم مرگم به طریقی باشد که در حضور خدا و رسول خدا و خلق و ملتم رو سفید بمانم، برای من چنین مرگی عین پیروزی است. 
 
عزیزانم، کوردستان متعلق به همەی کردان است.
 
همانطور که در یک خانواده، اعضای آن به کار و علمی که از عهدەی انجامش بر می‌آیند، مسئولیت انجام آن وظیفه را بر عهده می‌گیرند.
 
دیگر نباید دیگران تنگ نظری کنند. کوردستان هم همانند چنین خانوادەای است، هرگاه شما دیدید که یکی از اعضای آن خانواده توانایی انجام کاری را دارند، بگذارید او کار را به انجام برساند.
 
نباید در کار او سنگ اندازی کنید و از اینکه یکی از شماها مسئولیت بزرگی را به عهده گرفته دلگیر نشوید.
 
هرگاه کسی مسئولیت بزرگی را پذیرفته و در صدد است تا از عهده ی آن بر آید. بدون تردید از انجام چنین وظایفی آگاه و مطلع است و در برابر چنین امری مسئولیتی بس بزرگ دارد.
 
مطمئن باشید برادر کورد تو بهتر از دشمنی است که دلی پر از کینه و عداوت دارد.
 
هر گاه من یک مسئولیت بزرگ را نمی پذیرفتم، اکنون در پای چوبەی دار نبودم، پس نباید نسبت به همدیگر چشم تنگی کنید.
 
آنهایی که فرمان ما را اجرا نمی کردند نه تنها از اجرای فرامین خودداری می کردند، بلکه سرسختانه به دشمنی با ما می پرداختند.
 
صرفا به این دلیل ما خود را خدمتگذار خلق می دانستنیم.
 
اکنون آنها در میان خانواده خود و یا در خواب بەسر می بردند، ولی ما به دلیل خدمت به ملت در پای چوبەی دار آخرین لحظەهای زندگی را با این وصیتنامه به پایان می بریم.
 
حالا اگر من مسئولیت بزرگی را بر عهده نگرفته بودم، من هم همانند شما در میان خانواده و در منزل خودم در خواب بودم حالا که شما را نصیحت می کنم، این هم از وظایفی است که مسئولیتش را پذیرفتەام بدون شک هر گاه یکی از شما مسئولیەهای مرا عهده می گرفت، حالا او مثل من در پای چوبەی دار بود. 
 
من با هدف جلب رضایت خدا و با توجه به مسئولیتی که داشتم مانند هر کورد خدمتگذار خلق و در جهت هدابت مردم (و امر به معروف) چند مورد را به عنوان نصیحت بیان می نمایم. امیدوارم از این پس پند بگیرید و نصیحت های مرا هم بپذیرید و با امید به خدای بزرگ بر دشمنان پیروز شوید. 
 
۱- ایمان به خدا ( ما جاء من عند الله ) و پرستش خدا و ایمان به پیغمبر(ص) و اجرای فرامین دینی را استحکام ببخشید. 
 
۲- اتحاد و همبستگی را در میان خود حفظ کنید، تفرقه افکنی نکنید و نسبت به یکدیگر بدبین نباشید، به ویژه در انجام مسئولیت و خدمت گذاری به خلق کوتاهی نکنیذ. 
 
۳- علم و دانش و سطح آگاهی خود را بالا ببرید تا دیگر دشمنان شما را فریب ندهند. 
 
۴-  به دشمنان اعتماد نکنید بویژه دشمن فعلی که به چند علت دشمن خلق، میهن و دین شما است. تاریخ ثابت کرده است این دشمن دائما به دنبال بهانه ای می‌گردد تا با کمترین گناه به کشتار شما بپردازد، او به هیچ وجهی از گناه مردم کرد نمی‌گذرد. 
 
۵- برای چند روز زندگی بی ارزش دنیایی، خود را به دشمن نفروشید، چون دشمن، دشمن است و هیچ گونه اعتمادی نباید به او داشت. 
 
۶- '''به همدیگر خیانت نکنید.'''
 
نه خیانت سیاسی و نه خیانت جانی و مالی و ناموسی. زیرا خیانت کار در پیشگاه خدا و انسان خوار و گناهکار است و زیان خیانت به خیانت کار بر می گردد. 
 
۷- هر گاه یکی از شما توانایی انجام کارهای مربوط به شما را بدون خیانت داشت، با وی همکاری کنید به او بخل و حسد نورزید، یا خدای نخواسته بر علیه او برای دشمن جاسوسی نکنید. 
 
۸- آن محل هایی که در وصیت نامه برای مسجد، بیمارستان و مدرسه، تعیین کرده ام.
 
شما مردم هم مورد پیگیری قرار دهید تا بلکه مورد استفاده قرار گیرد. 
 
۹-  شما از مبارزه و کوشش و تلاش دست نکشید تا مانند همه ی خلق های دیگر از چنگ و ستم دشمنان خلاص شوید، مال و ثروت دنیایی به تنهایی چیزی نیست.
 
هرگاه وطنی داشته باشید، آزادی داشته باشید، خانه و سرزمین و میهن خود را داشته باشید.
 
آن وقت همه چیز را دارید خانه، ثروت، دولت، شرف و میهن. 
 
۱۰- من فکر می کنم غیر از حق خدا، طلبی دیگری بر گردنم نباشد ولی در هر حال اگر کسی فکر می کند که طلبی پیش من دارد، من ثروت زیادی بجا گذاشته ام، می‌تواند به وارثانم مراجعه کند و طلبش را بستاند. 
 
تا شما متحد نشوید، موفق نخواهید شد، به همدیگر ظلم و ستم روا مدارید زیرا خداوند خیلی زود ظلم را ریشه کن می کند، آنچه که بشارت خداوند است بدون کم و کاست ستمکار فرومی پاشد و نابود می شود و خداوند انتقام مظلوم را از ظالم می گیرذ. 
 
امیدوارم به این موارد توجه کنید و امیذوارم خداوند شما را بر دشمنان پیروز گرداند.
 
'''همچنان که سعدی می گوید:'''
 
مراد ما نصیحت بود و گفتیم
 
حوالت با خدا کردیم و رفتیم
 
خدمتگذار ملت و میهن
 
قاضی محمد
 
...................................................................................................................................................................................................................................................................


.-------------------------------------------------------------------------------------------
== منابع ==
 
<references />
{{پانویس}}
[[رده:اعدام‌شدگان اهل ایران]]
[[رده:اعدام شدگان اهل ایران در زمان شاه]]
[[رده:اعدام شدگان ۱۳۲۶]]
[[رده:سیاست‌مداران اعدام‌شده]]
[[رده:سیاست‌مداران اهل ایران]]
[[رده:رهبران ایران]]
[[رده:قاضیان اهل ایران]]
[[رده:رهبران کرد ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۰

قاضی محمد
قاضی محمد.jpg
زادروزاردیبهشت ۱۲۷۹
شهرستان سابلاغ ( مهاباد کنونی )
درگذشت۱۰ فروردین ۱۳۲۶
کردستان،مهاباد
پیشهبنیان گذار حزب دمکرات کردستان ایران، قاضی شهزمهاباد، رهبرسیاسی حزب دمکرات
شناخته‌شده برایمبارزه با حکومت شاه

قاضی محمد (تولد اردیبهشت ۱۲۷۹ - درگذشت ۱۳۲۶) مبارز کرد و بنیانگذار حزب دمکرات کردستان ایران بود که توسط حکومت پهلوی به همراه برادرش (ابوالقاسم صدر قاضی) و نیز پسرعمویش (محمد حسین خان سیف قاضی) در روز ۱۰ فروردین ۱۳۲۶ درمهاباد به دار آویخته شد.[۱] قاضی محمد برای احقاق حقوق مردم کردستان مبارزات بسیار کرد. او در روز دوم بهمن ماه سال ۱۳۲۴ ه.ق در میدان «چوار چرا» یا چهار چراغ مهاباد در حالی که جمعیّت زیادی گرد آمده بودند، جمهوری خود مختاری کردستان را اعلام کرد.

زندگی‌نامه

قاضی محمد فرزند قاضی علی درسال ۱۲۷۹شمسی در خانواده‌ی مشهور و سرشناس قاضی‌ها در شهرستان سابلاغ ( مهاباد کنونی ) متولد شد.

او علوم دینی، فلسفه، ادبیات و زبان عربی را نزد اساتید شهر مهاباد فرا گرفت و فعالانه به امور اجتماعی پرداخت و نخستین مدرسه‌ی دخترانه به همت او در مهاباد تأسیس گردید. نمایندگی افتخاری معارف شهر مهاباد را به عهده گرفت. نخستین مؤسسه و بیمارستان مهاباد هم در اثر کوشش او بنا شد و تحت نظر او اداره می‌گردید. قاضی محمد نزد میسیونی از مُبلغین مسیحی که اکثر آن‌ها آمریکایی بودند و در مهاباد سکونت داشتند، به آموختن زبان‌های خارجی پرداخت. پس از آموختن زبان و مطالعه جراید و مطبوعات خارجی و آثار نویسندگان بزرگ، معلومات عمیقی اندوخت. در کتابخانه‌ی او قدیمی‌ترین کتاب‌ها به زبان‌های گوناگون موجود بود. قاضی محمد از مرگ پدر در مقام قضاوت هم از خدمت مردم غافل نماند و به کارهای اجتماعی و فرهنگی ادامه داد و محبوبیت عظیمی در میان طبقات جامعه پیدا کرد. قاضی محمد آدمی ساده‌پوش، متواضع، نرم‌خو و شوخ‌طبع بود.

نیای بزرگ قاضی محمّد، احمد قاضی مشهور به شیخ المشایخ، در سال ۱۲۰۹شمسی رهبران طوایف و قبیله‌های مختلف منطقه را در محلی نزدیک شهر دیواندره جمع و علیه بیگانگان متحدکرد. قاضی فتاح پسر شیخ المشایخ، در سال ۱۲۹۵ شمسی در دفاع از شهر مهاباد درمقابل هجوم روسها و ترکهای عثمانی به دفاع برخاست و در جنگ به شهادت رسید. قاضی علی پدر محمّد نیز از مردان معتبر و بزرگوار روزگارخود بود، که در سال ۱۳۱۳ شمسی درگذشت.

عموی محمد سیف القضات شاعری توانای شعر کردی بود، سازمانی مخفی به نام «نهضت محمّد» در سال ۱۲۹۹شمسی تشکیل داد. که با نهضت شیخ محمد خیابانی در آذربایجان همکاری داشت. خانواده‌ی قاضی محمد در نواحی بوکان مالک چند روستا بودند، که از عواید آنها گذران زندگی می‌کردند. محمد تحت تربیت و آموزشهای پدرپرورش،در ادامه به مکتبخانه رفته و علوم اسلامی را فرا گرفت. ریاست اداره‌ی معارف و اوقاف مهاباد راعهده دار بود، در مسائل اجتماعی و اقتصادی و حتّی سیاسی شخص روشنی بود. بعد از درگذشت پدر قاضی مهاباد شد. [۲]قاضی‌ محمد در امتداد تشکل مخفی «جمعیت تجدید حیات کرد» حزب دموکرات کردستان ایران را تاسیس کرد و روز دوم بهمن ماه ۱۳۲۴ اولین «جمهوری خودمختار کردستان» با مرکزیت شهر مهاباد را اعلام کرد.

قاضی محمد، روز اعلام جمهوری کوردستان گفت؛

«امروز باشکوهترین روز در تاریخ ملی کورد است، روزیست که پرچم کوردستان بر بلندای شهر مهاباد برافراشته شده و اکنون ملت کورد مثل همه ملت‌ها حق آزادی و انتخابات را دارد. پرچم کوردستان باید همیشه برافراشته باشد و این کار بر عهده شماست».[۳]

در اولین کنگره‌ی حزب، برنامه‌ی پیشنهادی او مورد تصویب قرار گرفت و خود نیز به رهبری حزب برگزیده شد.

حزب دموکرات کردستان در دوم بهمن‌ماه ۱۳۲۴ جمهوری کردستان را اعلام و قاضی محمد را به ریاست جمهوری انتخاب نمود.[۴]

برای پیشوا میسر بود که مانند سران حکومت ملی آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی پناه ببرد. اما وی از این پناهجویی ابا نمود.

سحرگاه دهم فروردین ماه ۱۳۲۶ قاضی محمد و برادرش "ابولقاسم صدر قاضی" و عمویش "محمدحسین خان سیف قاضی" به چوبه‌ی‌دار آویخته شدند و همان روز بوسیله‌ی مردم در گورستان ملاجامی‌ به‌ خاك سپرده‌ شدند.[۵]

در این روز میدان چهار چراغ شهر مهاباد شاهد یکی از مهمترین و دردناکترین رویدادهای تاریخ ملت کرد بود. [۶]

فعالیت اجتماعی

قاضی محمد در کردستان

قاضی شهر مهاباد، ریاست اداره فرهنگ و اوقاف مهاباد، ایجاد اولین مدرسه دخترانه در مهاباد، ایجاد درمانگاه درمهاباد [۱]

فعالیت سیاسی

فاضی محمد در پاسخ دعوت‌هایی که از وی برای مذاکره می‌شد گفت:

«شما در حرفهای‌ خود مشكوك هستید و خواستا حل مسئله‌ی‌ كرد نیستید. زمانی‌ كه‌ از طرف قوام‌السلطنه از پیشوا جهت سفر به‌ تهران دعوت به‌ عمل آمد و در تاریخ 28 ژوئن 1946 پیشوا به‌ تهران عزیمت کرد، از جانب عده‌ای‌ از وزیران، نمایندگان مجلس و نماینده‌ی‌ كردهای‌ مقیم تهران و نمایندگان احزاب و اتحادیه‌های‌ كارگری‌ در فرودگاه‌ مورد استقبال قرار گرفت، روزنامه‌ی‌ “ایران ما” نوشت: اكنون كه‌ قاضی‌ محمد در تهران هستند و آ‌زادیخواهان با ایشان دیدارهایی‌ داشته‌اند مشخص می‌شود كه‌ ایشان خواهان ثبات و آ‌زادی‌ و دمكراسی‌ در سراسر ایران می‌باشند و حقوق اجتماعی‌، سیاسی‌ و انسانی‌ ملت كرد نیز مطرح است. هرآ‌نچه‌ به‌ نفع دمكراسی‌ باشد توسط پیشوای‌ كردستان مورد استقبال واقع می‌شود. امیدواریم كه‌ جناب قوام از این سفر تاریخی‌ استفاده‌ ببرند”.

قاضی‌ محمد لحظه‌ی خداحافظی با ملامصطفی‌ می‌گوید:

“من خودم را فدای‌ مردم می‌كنم و هرگز همانند پیشه‌وری‌ و رهبرا آ‌ذربایجان عمل نمی‌كنم كه‌ وطنم در خون غلط و هزاران نفر كشته‌ شوند”.

قاضی محمد با این اوصاف شناخته می‌شود، مبارزه و پیکار علیه ظلم وستم حاکمیت وقت، پافشاری در احقاق حقوق ملت کرد، تاسیس جمهوری کردستان و حزب دمکرات کردستان[۷]

محاکمه‌ی قاضی محمد

روز ۶ بهمن ۱۳۲۵ هیئتی نظامی به فرماندهی غلامحسین عظیمی برای محاکمه‌ی قاضی محمد و دیگر یارانش وارد شهر مهاباد شد.

اتهامات قاضی محمد اعلام جمهوری خودمختار و آوردن بیگانگان به کشور و ... اعلام شد اما قاضی محمد تمامی اتهامات را رد کرد و مستندات ادعای هیئت محاکمه‌کننده را خواستار شد.[۳]

هنگامیکه ‌رئیس دادگاه آنها را به‌ خیانت متهم می‌کرد، قاضی محمد گفت:

«اینجا خانه‌ من است، خاک کوردستان سرزمین ابا و اجدادی من است، من چگونه ‌می‌توانم از آن دست کشیده‌ و یا به ‌آن خیانت کنم»؟


این دادگاه که چند روز به طول انجامید هر ٣ نفر را به ‌اعدام محکوم کرد.

مجله‌ی‌ “خه‌باتی‌ قوتابیان” (مبارزه‌ی‌ محصلین) در شماره‌ی‌ 37 خود از زبان سروان كیومرث صالحی‌، گزارشگر ارتش كه‌ در دادگاه‌ حضور داشت و بعدها به‌ خاطر انتشار گزارشی‌ در این باره‌ یك سال زندانی‌ شد، قسمتی‌ از سخنان پیشوا را منتشر ساخت.

قاضی محمد:

“دیریست كه‌ خودم را برای‌ چنین روزی‌ آ‌ماده‌ كرده‌ام. با آ‌غوش باز از این مرگ شرافتمندانه‌ كه‌ در راه‌ آ‌زادی‌ ملتم كشته‌ شوم، استقبال می‌كنم، این تعهدی‌ است كه‌ به‌ ملت خود داده‌ام كه‌ با آ‌نها زندگی‌ كنم و با آ‌نها بمیرم، چگونه‌ حاضر به‌ شكستن تعهد خویش خواهم شد؟”. همچنین سروان كیومرث می‌نویسد: “من در اكثر محاكمه‌های‌ صحرایی‌ و سربازی‌ بمثابه‌ی‌ گزارشگر حضور داشته‌ام، لیكن هرگز كسی‌ را به‌ اندازه‌ی‌ قاضی‌ محمد با شهامت و بی‌باك مشاهده‌ نكرده‌ام. او لحظه‌ی‌ محاكمه‌ ترسی‌ به‌ دل راه‌ نمی‌داد. بسیار شجاعانه‌ حرف می‌زد و سۆلات را پاسخ می‌داد”.[۸]

به‌ خاطر شجاعت و از خودگذشتگی‌ بود كه‌ در پای‌ دار اعدام اجازه‌ نداد چشمهای‌ او را ببندند و گفت:

“دوست دارم در آ‌خرین لحڤات زندگیم با سربلندی‌ و چشمانی‌ باز به‌ وطن عزیزم بنگرم”. همچنین گفت: ” شما یك قاضی‌ محمد را خواهید كشت، لیكن هر قطره از خون من قاضی‌ محمد دیگری‌ خواهد شد، از ملت كرد می‌خواهم كه‌ مبارزه‌ی‌ خود را در راه‌ رهایی‌ كردستان متوقف نكند، به‌ دولت خودفروش تهران اعتماد نكنید. زنده‌ باد كرد و كردستان”.[۸]

حکم اعدام

قاضی محمد توسط حکومت پهلوی در میدان چهار چراغ ( میدان قاضی محمد) بامداد۱۰فروردین ۱۳۲۶به همراه برادر و بسر عمویش، محمدحسین سیف قاضی و ابوالقاسم صدر قاضی (نماینده مهاباد در مجلس و رجل سیاسی و ملی کردستان) به دار آویخته شدند.[۱] قاضی محمد قبل از اعدام گفت:

«چشمانم را نبندید تا در آخرین لحظه‌ حیاتم، با افتخار و با چشمان باز به ‌میهن عزیزم بنگرم. شما قاضی محمد را می‌کشید اما بدانید که ‌از هر قطره خون من هزاران قاضی محمد سر بر می‌آورند. از ملت کورد می‌خواهم که‌ مبارزات خود را برای آزادی کوردستان همچنان ادامه‌ دهد و  به‌ حکومت سرسپرده‌ تهران باوری نداشته‌ باشد. زنده‌باد کورد و کوردستان».[۸]

بخشی از وصیت‌نامه قاضی محمد

«ملت، فرزند و برادران عزیزم، برادران حق پایمال شده‌ام، ملت ستمدیده‌ام، حال در آخرین دقایق زندگی، چند نصیحت به شما می‌کنم. بیایید بخاطر خدا از دشمنی با همدیگر دست بردارید و متحد شوید، و در مقابل دشمن ظالم ایستادگی کنید. خود را به دشمن نفروشید. دشمن اینقدر شما را می‌خواهد تا کارش را به‌وسیله شما انجام دهد و هرگز به شما رحم نمی‌کند و در هر فرصت از شما صرف نظر نمی‌کند».[۱]

جستارهای وابسته

منابع