قیام: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
قیام یعنی انقلاب، خیزش، رستاخیز، شورش، نهضت، در فرهنگ علوم سیاسی و روابط بینالملل به اقدام جمعی غالباً مسلحانۀ مردم علیه قدرت حاکم قیام میگویند. وقتی مردمی به جان آمده از دست حکومتهای جبار برمیخیزند و دست به شورش و عصیان میزنند قیامی صورت گرفته است زمانی این قیامها به پیروزی منجر میگردند مانند قیام مردم پاریس و فتح زندان باستیل که انقلاب کبیر فرانسه را الگوی انقلابات جهان کرد و قیام مردم ایران بر علیه نظام پادشاهی و گاهی با سرکوب و شکست مواجه میشوند مانند قیام مسکو در سال ۱۹۰۵ و قیام ورشو در سال ۱۹۴۴ در لهستان | قیام یعنی انقلاب، خیزش، رستاخیز، شورش، نهضت، در فرهنگ علوم سیاسی و روابط بینالملل به اقدام جمعی غالباً مسلحانۀ مردم علیه قدرت حاکم قیام میگویند. وقتی مردمی به جان آمده از دست حکومتهای جبار برمیخیزند و دست به شورش و عصیان میزنند قیامی صورت گرفته است زمانی این قیامها به پیروزی منجر میگردند مانند قیام مردم پاریس و فتح زندان باستیل که انقلاب کبیر فرانسه را الگوی انقلابات جهان کرد و قیام مردم ایران بر علیه نظام پادشاهی و گاهی با سرکوب و شکست مواجه میشوند مانند قیام مسکو در سال ۱۹۰۵ و قیام ورشو در سال ۱۹۴۴ در لهستان [[پرونده:کوبا.jpg|بندانگشتی|قیام مسلحانه پیروز کوبا]]این قیامها گاهی مربوط به قشر خاصی مانند روستاییان و یا بردگان و یا شهرنشینان میشود و یا مربوط به گروه مذهبی خاصی و زمانی از نظر منطقهی جغرافیایی محدود میباشد و گاهی سراسری میباشند | ||
این قیامها گاهی مربوط به قشر خاصی مانند روستاییان و یا بردگان و یا شهرنشینان میشود و یا مربوط به گروه مذهبی خاصی و زمانی از نظر منطقهی جغرافیایی محدود میباشد و گاهی سراسری میباشند | |||
=== مبانی نظری قیامها === | === مبانی نظری قیامها === | ||
خط ۱۲: | خط ۱۰: | ||
قیام مسلحانه | قیام مسلحانه | ||
قیامهای مسلحانه معمولا با مشارکت تعداد محدودی از مردم در ابتدای حرکت آغاز میشوند و در پروسهی اعتلای خود اقشار مختلف مردم به آن میپیوندند و در نهایت با مشارکت تمام مردم به انقلاب بالغ میگردند مانند نمونهی قیام کنندگان کوبا که در ابتدا ۱۸ نفر بودند و در نهایت با سرنگونی نظام دیکتاتوری باتیستا تبدیل به یک دگرگونی عمیق در نظام سیاسی آن کشور گردید. | قیامهای مسلحانه معمولا با مشارکت تعداد محدودی از مردم در ابتدای حرکت آغاز میشوند و در پروسهی اعتلای خود اقشار مختلف مردم به آن میپیوندند و در نهایت با مشارکت تمام مردم به انقلاب بالغ میگردند مانند نمونهی قیام کنندگان کوبا که در ابتدا ۱۸ نفر بودند و در نهایت با سرنگونی نظام دیکتاتوری باتیستا تبدیل به یک دگرگونی عمیق در نظام سیاسی آن کشور گردید. | ||