محمدتقی بهار: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

محمدتقی بهار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۹

۱٬۵۴۹ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Ehsan

دیوان‌سالاران، مدیران

۷٬۳۴۸

ویرایش

@@ خط ۵۸: / خط ۵۸: @@
 «در سال ۱۳۰۴ هجری قمری، ماه ربیع‌الاول، شب دوازدهم، در مشهد که از شهرهای خراسان است به دنیا آمدم.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.bahar-site.fr/zendaginama.htm|عنوان=ملک الشعرا بهار malekolshoara Bahar|بازبینی=2017-11-07}}</ref>
-پدرش میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود؛ مقامی که پس از درگذشت پدر، به فرمان مظفرالدین شاه، به بهار رسید. خاندان پدری بهار خود را از نسل میرزا احمد کاشانی (درگذشتهٔ ۱۲۲۹)، قصیدهسرای سرشناس عهد فتحعلی‌شاه می‌دانند و به همین جهت پدر بهار تخلص صبوری را برگزید. مادرش از یک خانوادهٔ گرجی، که در دورهٔ عباس میرزا به ایران آمده بودند، بود.<ref>مشاهیر ادب معاصر ایران، گردآوری و پژوهش: علی میر انصاری، ج ۲، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ص ۳</ref><ref>[http://chehreha.mahblog.com/content/3795/محمدتقي_بهــار/ زندگینامه مشاهیر - محمدتقی بهار<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> مادرش نیز مانند پدر اهل سواد و شعر و دانش بود. می‌گوید که پدرش ترجمه‌های الکساندر دوما را که تازه منتشر شده بود به خانه می‌آورد و با صدای بلند برای افراد خانواده می‌خواند و چون خسته می‌شد، مادرش خواندن را ادامه می‌داد.
+پدرش میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود؛ مقامی که پس از درگذشت پدر، به فرمان مظفرالدین شاه، به بهار رسید. خانواده‌ی پدری ملک الشعرای بهار از نوادگان میرزا احمد کاشانی بودند که از قصیده سرایان عهد فتحعلی شاه بود. مادر وی نیز اهل دانش و سواد بود. محمدتقی بهار در شش سالگی قرآن خواندن را آموخت و سپس به خواندن شاهنامه پرداخت. او اصول ادبیات فارسی را از پدرش یاد گرفت. با این همه پدرش تلاش کرد او را وارد عرصه تجارت کند اما پس از فوت پدر وی مجددا راه ادبیات و شعر را در پیش گرفت. <ref>مشاهیر ادب معاصر ایران، گردآوری و پژوهش: علی میر انصاری، ج ۲، تهران: سازمان اسناد ملی ایران، ص ۳</ref>
-بهار در چهارسالگی به مکتب رفت و در شش‌سالگی فارسی و قرآن را به خوبی می‌خواند. از هفت‌سالگی نزد پدر شاهنامه را آموخت و اولین شعر خود را در همین دوره سرود. اصول [[ادبیات فارسی|ادبیات]] را نزد پدر فراگرفت و سپس تحصیلات خود را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری تکمیل کرد. وقتی پانزده‌ساله شد، اوضاع کشور یعنی مرگ ناصرالدین شاه و روی‌کارآمدن مظفرالدین شاه چنان بود که پدرش به این نتیجه رسید که با تغییر اوضاع، دیگر کسی به شاعران اعتنایی نخواهد کرد و تقریباً او را از شعر گفتن منع و تلاش کرد تا بهار را به تجارت وادارد.
-اما این تلاش به دو دلیل به نتیجه نرسید، نخست اینکه وی چندان علاقه‌ای به تجارت نداشت، دوم اینکه پدرش در هجده‌سالگی او درگذشت و موفق نشد تا مانع شاعرشدن محمدتقی بهار شود.
 == فعالیت سیاسی ==
-بهار در بیست‌سالگی به صف مشروطه‌طلبان خراسان پیوست و به انجمن سعادت خراسان راه یافت. اولین آثار ادبی-سیاسی او در روزنامه خراسان بدون امضا به چاپ می‌رسید که مشهورترین آن‌ها مستزادی خطاب به محمدعلی شاه است.
+محمد تقی بهار ۲۰ ساله بود که به صف مشروطه خواهان پیوست و به عضویت انجمن سعادت درآمد. در این دوران آثار او بدون نام در روزنامه خراسان چاپ می شد. یکی از مشهورترین آثار او در این دوران یک شعر مستزاد است که خطاب به محمدعلی شاه سرود.
 بهار با دیگر شاعران روشنفکر عصر مشروطه به خصوص [[میرزاده عشقی]] دوستی و روابط صمیمانه و نزدیکی داشت.آن دو در سال ۱۳۰۳، در دوره نخست‌وزیری رضاخان با همراهی و همکاری هم، مثنوی معروف «جمهوری نامه» را در مخالفت با جمهوری رضاخانی سرودند.