محمد حنیفنژاد: تفاوت میان نسخهها
جز (چند ویرایش کوچک در متن) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ساخت}} | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| اندازه جعبه = | | اندازه جعبه = |
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۵۵
این مقاله یا بخشی از آن تحت نگارش، توسعه یا بازنویسی گسترده قرار دارد. از کمک شما در ویرایش و نگارش مقاله استقبال میکنیم؛ خوش آمدید. اگر این مقاله یا بخشی از آن چندین روز است که ویرایش نشده لطفاً این الگو را بردارید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را افزودهاید لطفاً مطمئن شوید که در زمان ویرایش یک بخش، این الگو با الگوی {{ویرایش}} جایگزین میشود. این مقاله آخرین بار در ۶ سال پیش توسط Mahan (بحث | مشارکتها) ویرایش شده است. (پاکسازی میانگیر) |
محمد حنیفنژاد(زاده ۱۳۱۸،درگذشته در ۴خرداد ۱۳۵۱) بنیانگذار سازمان مجاهدین خلق ایران است. او در سال ۱۳۴۳ به همراه سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان این سازمان را بنیان گذاشت.[۱]
محمد حنیفنژاد در تبریز بدنیا آمد. از جوانی با ورود به دانشگاه وارد فعالیت سیاسی شد و عضو فعال نهضت آزادی بود و در سال ۱۳۴۲ در رشتهی مهندسی ماشین آلات کشاورزی از دانشگاه کرج فارغ التحصیل شد. در همین دوران وی با آیت الله طالقانی و افکار او آشنا شد محمد حنیفنژاد مخالف برداشتهای کهنه از اسلام بود. او همچنین پس از قیام ۱۵ خرداد به این نتیجه رسید که دوران مبارزات رفرمیستی به پایان رسیده است.[۲]
محمد حنیف نژاد در نیمه شهریور سال ۱۳۴۳ سازمان مجاهدین را بنیانگذاری کرد.او به همراه افرادی چون سعید محسن،علی اصغر بدیع زادگان، سعید محسن،مسعود رجوی،علی میهن دوست و ... مدت ۶ سال به کار تئوریک پرداختند.
در نیمه اول شهریور ۱۳۵۰ در اثر یک ضربه اطلاعاتی اعضاء مرکزیت سازمان و در مهرماه همان سال محمد حنیفنژاد توسط ساواک دستگیر شد.به وی پیشنهاد شد که به یکی از دو خواستهی ساواک پاسخ مثبت بگوید. اول اینکه او وابسته به دولت عراق است و دوم اینکه مارکیستها را محکوم کند. محمد حنیفنژاد هیچیک از این خواستهها را نپذیرفت و در روز ۴ خرداد ۱۳۵۱ اعدام شد.
کودکی و تحصیلات
فعالیتهای سیاسی
بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران
فعالیتها پس از بنیانگذاری
دستگیری و اعدام
پانویس
منابع
۱-کتاب بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران
۲-نصرالله اسماعیل زاده: بیان حقیقت برای مردم ایران و ثبت در تاریخ
۳محمد حنیف، بذرافشان نخستین صدق و فدا