مونا نقیب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
خواهر مونا می‌گوید: | خواهر مونا می‌گوید: | ||
[[پرونده:مونا نقیب.JPG|بندانگشتی|'''تصویری دیگر از کودکی مونا نقیب''']] | [[پرونده:مونا نقیب.JPG|بندانگشتی|'''تصویری دیگر از کودکی مونا نقیب''']] | ||
ناگهان دیدم دست مونا از دستانم رها شده و افتاد. گفتم چرا افتادی گفت به من تیر زدن... من او را کول کردم و تا نیمه‌های راه بردم اما خسته شدم. زمین گذاشتم و دوباره کولش کردم. یک آقایی آمد و به او گفتم آیا شما تلفن دارید که نداشت. از دومین نفر پرسیدم که گفت دارم و من به پدرم زنگ زدم و گفتم بیا به خواهرم تیر زدند.<ref>[https://haalvsh.org/2022/10/25/%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%88%D8%B4-%D9%81%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D9%84%D9%88%DA%86-%D9%85%D8%B1%DB%8C/ صدای خواهر مونا نقیبی]</ref> | ناگهان دیدم دست مونا از دستانم رها شده و افتاد. گفتم چرا افتادی گفت به من تیر زدن... من او را کول کردم و تا نیمه‌های راه بردم اما خسته شدم. زمین گذاشتم و دوباره کولش کردم. یک آقایی آمد و به او گفتم آیا شما تلفن دارید که نداشت. از دومین نفر پرسیدم که گفت دارم و من به پدرم زنگ زدم و گفتم بیا به خواهرم تیر زدند.<ref>[https://haalvsh.org/2022/10/25/%D8%AD%D8%A7%D9%84-%D9%88%D8%B4-%D9%81%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D8%AF%D8%AE%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D9%84%D9%88%DA%86-%D9%85%D8%B1%DB%8C/ صدای خواهر مونا نقیبی]</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references responsive="0" /> | <references responsive="0" /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۱
| مونا نقیب | |
|---|---|
 | |
| درگذشت | ۱۰آبان ۱۴۰۱ سیستان و بلوچستان |
| محل زندگی | روستای آسپیچ |
| تابعیت | ایران |
| شناخته‌شده برای | مردم ایران |
مونا نقیب دختر هشت‌ساله‌ی بلوچ( زاده‌ی ۱۳۹۳- جان‌باخته‌ی ۱ آبان ۱۴۰۱) که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ جان باخت. او در شهرک آسپیچ در سیستان و بلوچستان به ضرب گلوله‌ی مستقیم مأموران امنیتی جمهوری اسلامی به قتل رسید. مونا نقیب به همراه خواهرش بود که مورد اصابت گلوله قرار گرفت.[۱]
نحوه شهادت
طبق گفته‌های خواهر مونا نقیب آنها هر دو به سمت مدرسه می‌رفتند. گفته می‌شود دو پژو که سرنشینان آن مأموران امنیتی جمهوری اسلامی بودند از مقابل آنها رد می شوند. ماشین دوم به سمت آنها شلیک می‌کند.[۲]
خواهر مونا می‌گوید:
ناگهان دیدم دست مونا از دستانم رها شده و افتاد. گفتم چرا افتادی گفت به من تیر زدن... من او را کول کردم و تا نیمه‌های راه بردم اما خسته شدم. زمین گذاشتم و دوباره کولش کردم. یک آقایی آمد و به او گفتم آیا شما تلفن دارید که نداشت. از دومین نفر پرسیدم که گفت دارم و من به پدرم زنگ زدم و گفتم بیا به خواهرم تیر زدند.[۳]