۸٬۵۲۹
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه زندگینامه | اندازه جعبه = | عنوان = | عنوان ۲ = | نام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
او ابتدا به مدرسه «هارو» و پس از آن به «مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست» ملحق شد. در سال ۱۸۹۳ به ارتش بریتانیا پیوست و در ۱۸۹۸ بهعنوان افسر ارتش در جنگی در سودان شرکت کرد. در سال ۱۸۹۹ ارتش را به قصد انجام فعالیتهای سیاسی ترک کرد ولی قبل از آن بهعنوان روزنامهنگار به آفریقای جنوبی که در آن «جنگ دوم بوئر» در جریان بود رفت. در آنجا توسط بوئرها بهعنوان اسیر جنگی دستگیر و زندانی شد، ولی چرچیل توانست از آنجا فرار کند. | او ابتدا به مدرسه «هارو» و پس از آن به «مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست» ملحق شد. در سال ۱۸۹۳ به ارتش بریتانیا پیوست و در ۱۸۹۸ بهعنوان افسر ارتش در جنگی در سودان شرکت کرد. در سال ۱۸۹۹ ارتش را به قصد انجام فعالیتهای سیاسی ترک کرد ولی قبل از آن بهعنوان روزنامهنگار به آفریقای جنوبی که در آن «جنگ دوم بوئر» در جریان بود رفت. در آنجا توسط بوئرها بهعنوان اسیر جنگی دستگیر و زندانی شد، ولی چرچیل توانست از آنجا فرار کند. | ||
وینستون چرچیل در سال ۱۹۰۰ بهعنوان عضو حزب محافظهکار وارد پارلمان اولدهام شد ولی بعد از مدتی از حزب جدا شد و در سال ۱۹۰۴ به حزب لیبرال پیوست. چرچیل از مخالفان سیاستهای خلع سلاح داوطلبانه بود و همچنین از سیاست مماشات بریتانیا و فرانسه در مقابل زیاده خواهیهای هیتلر انتقاد میکرد. با شکست سیاست مماشات و زیر پا گذاشته شدن توافقنامه مونیخ، شروع جنگ جهانی دوم و حمله آلمان به بلژیک و هلند و فرانسه، در ماه می ۱۹۴۰ «نویل چمبرلن» از سمت نخستوزیری کناره گرفت | وینستون چرچیل در سال ۱۹۰۰ بهعنوان عضو حزب محافظهکار وارد پارلمان اولدهام شد ولی بعد از مدتی از حزب جدا شد و در سال ۱۹۰۴ به حزب لیبرال پیوست. چرچیل از مخالفان سیاستهای خلع سلاح داوطلبانه بود و همچنین از سیاست مماشات بریتانیا و فرانسه در مقابل زیاده خواهیهای هیتلر انتقاد میکرد. با شکست سیاست مماشات و زیر پا گذاشته شدن توافقنامه مونیخ، شروع جنگ جهانی دوم و حمله آلمان به بلژیک و هلند و فرانسه، در ماه می ۱۹۴۰ «نویل چمبرلن» از سمت نخستوزیری کناره گرفت. وینستون چرچیل در ۶۵ سالگی بهعنوان نخستوزیر و وزیر دفاع معرفی شد. او در طول جنگ به برقراری روابط قوی با رئیسجمهور آمریکا، فرانکلین روزولت پرداخت. چرچیل قدرت را در انتخابات بعد از جنگ در سال ۱۹۴۵ از دست داد، با این حال رهبر اپوزیسیون باقی ماند. وینستون چرچیل طی جنگ جهانی دوم وی رهبری بریتانیا را علیه متحدین به عهده داشت و پیروز میدان شد. در مقابل استالین پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل دولتهای اقماری شوروی در اروپای شرقی، چرچیل اروپا و آمریکا را به اتحاد در مقابل کمونیسم تشویق کرد. چرچیل دوباره در سال ۱۹۵۱ بهعنوان نخستوزیر انتخاب و در سال ۱۹۵۵ برکنار شد. با این حال تا اواخر عمر عضو پارلمان بریتانیا باقی ماند. او همچنین عنوان پدر مجلس را در اختیار داشت. از گرایشات استعماری او میتوان به مخالفتش با اعطای استقلال به هندیان اشاره کرد. | ||
چرچیل جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۳ را بهخاطر نوشتههایش دریافت کرد. مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۰ وی را بهعنوان مرد سال معرفی کرد و در سال ۱۹۴۹ وی را بهعنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد. در چهل سالگی شروع به نقاشی کرد و تنها در یک دهه ۵۰۰ نقاشی خلق کرد؛ در ایران بین عامه مردم، چرچیل مظهر زیرکی و حیلهگری است، هر چند که او به شکستش در مقابل [[دکتر محمد مصدق|مصدق]] اعتراف کرد، اما همچنان در مسیر تاریخ از عوامل | چرچیل جایزهٔ نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۳ را بهخاطر نوشتههایش دریافت کرد. مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۰ وی را بهعنوان مرد سال معرفی کرد و در سال ۱۹۴۹ وی را بهعنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد. در چهل سالگی شروع به نقاشی کرد و تنها در یک دهه ۵۰۰ نقاشی خلق کرد؛ در ایران بین عامه مردم، چرچیل مظهر زیرکی و حیلهگری است، هر چند که او به شکستش در مقابل [[دکتر محمد مصدق|مصدق]] اعتراف کرد، اما همچنان در مسیر تاریخ از عوامل [[کودتای ۲۸ مرداد]] به شمار میآید! | ||
وینستون چرچیل در آغاز ژانویه سال ۱۹۶۵ سرما خورد و بستری شد. در ۱۵ ژانویه دچار خونریزی مغزی شد، سکته مغزی کرد و به کما رفت. در صبح یکشنبه ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵ بر اثر سکته مغزی در سن ۹۰ سالگی در شهر لندن درگذشت. | وینستون چرچیل در آغاز ژانویه سال ۱۹۶۵ سرما خورد و بستری شد. در ۱۵ ژانویه دچار خونریزی مغزی شد، سکته مغزی کرد و به کما رفت. در صبح یکشنبه ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵ بر اثر سکته مغزی در سن ۹۰ سالگی در شهر لندن درگذشت. | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
چندین ماه قبل از آغاز جنگ دوم جهانی چرچیل در رفتار خود دچار یک پارادوکسی بین نازیسم و فاشیسم است که اگر سیری در اندیشههای سیاسی قرن بیستم داشته باشیم، این دو الگوی گفتمان محافظهکاری را خیلی نزدیک به هم میبینیم. موید این گزاره دیداری است که چرچیل در ژانویه سال ۱۹۲۷ با موسولینی داشت، به تعریف فاشیسم میپردازد و الگوی حکومتی آنها را میستاید. با توجه به نزدیکی دو مکتب یا گفتمان فاشیسم و نازیسم به همدیگر و روابط خوب آلمان و ایتالیا در ماههای منتهی به جنگ، سوالی اساسی در این زمینه مطرح است و آن این است که «چرا چرچیل به کم کردن تنشها با هیتلر نمیاندیشد و حتی در زمان جنگ نیز که معاون هیتلر راهی انگلستان میشود تا پیام صلح هیتلر را به چرچیل برساند، بازداشت شده و در یک دادگاه فرمایشی محکوم به حبس ابد میشود؟» | چندین ماه قبل از آغاز جنگ دوم جهانی چرچیل در رفتار خود دچار یک پارادوکسی بین نازیسم و فاشیسم است که اگر سیری در اندیشههای سیاسی قرن بیستم داشته باشیم، این دو الگوی گفتمان محافظهکاری را خیلی نزدیک به هم میبینیم. موید این گزاره دیداری است که چرچیل در ژانویه سال ۱۹۲۷ با موسولینی داشت، به تعریف فاشیسم میپردازد و الگوی حکومتی آنها را میستاید. با توجه به نزدیکی دو مکتب یا گفتمان فاشیسم و نازیسم به همدیگر و روابط خوب آلمان و ایتالیا در ماههای منتهی به جنگ، سوالی اساسی در این زمینه مطرح است و آن این است که «چرا چرچیل به کم کردن تنشها با هیتلر نمیاندیشد و حتی در زمان جنگ نیز که معاون هیتلر راهی انگلستان میشود تا پیام صلح هیتلر را به چرچیل برساند، بازداشت شده و در یک دادگاه فرمایشی محکوم به حبس ابد میشود؟» | ||
[[پرونده:چرچیل ۱.JPG|بندانگشتی|'''چرچیل در دوران نخستوزیری''']] | |||
از اقداماتی که چرچیل هیچ توجیهی برای آن در خلال جنگ دوم جهانی ندارد، حمله به شهر درسدن آلمان ۲ ماه مانده به اتمام جنگ بود. این دوران، آلمان تقریبا شکست خویش را پذیرا شده بود. | از اقداماتی که چرچیل هیچ توجیهی برای آن در خلال جنگ دوم جهانی ندارد، حمله به شهر درسدن آلمان ۲ ماه مانده به اتمام جنگ بود. این دوران، آلمان تقریبا شکست خویش را پذیرا شده بود. | ||
ویرایش