کاربر:سردشتی/صفحه تمرین

تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰

تظاهرات سی خرداد سال ۱۳۶۰، همزمان شد با بررسی طرح عدم کفایت سیاسی ابوالحسن بنی صدر، رئیس جمهور وقت ایران در مجلس، هواداران سازمان مجاهدین خلق در خیابان های تهران تظاهرات اعتراضی بر پا کردند که به درگیری خشونت آمیز با مأموران حکومتی و هواداران آیت الله خمینی منجر شد.

روز ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰، مشروعیت سیاسی جمهوری‌اسلامی را با سرکوب عریان و آتش‌گشودن پاسداران بر روی تظاهرات مسالمت‌آمیز نیم‌میلیون تن از مردم تهران، به‌پایان رسید. اما باید دانست که ۳۰خرداد به‌عنوان سرآغاز مقاومت سراسری در برابر جمهوری‌اسلامی یک‌باره به‌وجود نیامد. بلکه حاصل دوسال‌ونیم مبارزهٌ سیاسی‌‌ـ افشاگرانه با آن، از بهمن۵۷ تا ۳۰خرداد۶۰ است. زمینه‌های شکل‌گیری ۳۰خرداد، و بررسی وقایعی که به تظاهرات۳۰خرداد ۱۳۶۰منتهی شد، ضروری است

اعدامهای قبل وبعد از ۳۰ خرداد

مجاهدین، طی دوسال‌ونیم فعالیت سیاسی و افشاگرانه برای ایجاد یک زندگی مسالمت‌آمیز تلاش کردند.آنها بیش‌از ۷۰ شهید و هزاران مجروح داشتند.

روز ۳۱خرداد، روزنامه‌های رسمی رژیم، عکس گروهی از دختران نوجوان مجاهد را که دژخیمان خمینی، آنها را با قساوت تمام تیرباران کرده‌اند به‌منظور احراز هویت چاپ می‌کنند و با وقاحت ویژه جلادان از پدرو مادرهای آنان خواسته می‌شود که برای شناسایی و تحویل‌گیری فرزندانشان به‌اوین مراجعه کنند. 

منابع

۳۰ خرداد به روایت شاهدان/ ۳۰خرداد، انتخاب شرف ایستادگی بر ذلت تسلیم سایت سازمان مجاهدین

اشرف ربیعی (رجوی )

اشرف ربیعی(رجوی) در سال ۱۳۳۰ در زنجان متولد شد و مدرک لیسانس خود را در رشته فیزیک از دانشگاه تهران گرفت. در دانشگاه با مجاهدین آشنا شد و در سال ۱۳۵۰ به آنها پیوست. وی دو بار توسط ساواك شاه دستگیر و به حبس ابد محكوم شد.

در روز ۳۰ دی ۱۳۵۷از زندان آزاد شد. او بعد از آزادی از زندان، فعالیتهایش را در سازمان مجاهدین از سر گرفت. وی دراولين دور انتخابات مجلس در ليست كانديداهاي مجاهدين براي تهران معرفي شد. سرانجام روز ۱۹بهمن ۱۳۶۰ در درگیری با پاسداران جمهوری اسلامی در تهران کشته شد.

زندگینامه اشرف ربیعی

او در سال 1330 در زنجان متولد شد و مدرک لیسانس خود را در رشته فیزیک از دانشگاه تهران گرفت. اشرف فکر می کرد، چرا در کشوری که روی دریای نفت نشسته مردم اینقرد در رنج هستند. علیرغم امکان داشتن یک زندگی خوب، اشرف با طي مسافت های طولانی به شهرها و روستاهای مختلف سفر می کرد تا با مشکلات مردم آشنا شده و برای یافتن راه حل به آنها کمک کند.

در اوایل دهه پنجاه با سازمان مجاهدین آشنا شد که درآن زمان گروهی نوپا بودند و به طور زیرزمینی علیه شاه فعالیت می کردند. او در سال ۱۳۵۰ به آنها پیوست. سپس دو بار در فاصله سالهای ۵۱-۵۳ و در سال ۵۵ توسط ساواك شاه دستگیر و متحمل شکنجه های زیادی شد به نحوی که شنوایی یک گوشش را از دست داد. او در آخرين دستگيري به حبس ابد محكوم شد.

اشرف بعد از آزادی، فعالیتهایش را به عنوان با تجربه ترین عضو زن سازمان مجاهدین خلق ایران از سر گرفت.

دراولين دور انتخابات مجلس بعد از انقلاب، اشرف در ليست كانديداهاي مجاهدين براي تهران معرفي شد. 

بعد از شروع مقاومت در روز ۳۰ خرداد ۶۰، وقتی که به تصمیم سازمان، مسعود رجوی عازم خارج شد تا صدای مقاومت مردم ایران را به گوش جهانیان برساند، اشرف به عنوان نماینده و به جای او در ایران ماند.

روز ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ پاسداران خمینی پایگاه مرکزی مجاهدین را در تهران - زعفرانیه مورد حمله قرار دادند. این یک نبرد نابرابر بین هزاران پاسدار به شدت مسلح علیه ۲۰ رزمنده آزادی بود. زنانی که در این نبرد شرکت داشتند، برگ درخشاني در تاريخ مبارزه مردم ايران، براي آزادي و دمكراسي از خود به يادگار گذاشتند.

در آن روز او و فرزند خردسالش در پایگاه مرکزی مجاهدین بودند. وقتی حمله پاسداران به پایگاه آنها آغاز شد او پسر خردسالش را در حمام گذاشت تا از تیراندازی و دود در امان باشد.

همه آنها دردرگیری با پاسداران کشته شدند.

-------------------------

شورای ملی مقاومت ایران

شورای ملی مقاومت ایران در۳۰ تیر ۱۳۶۰ ، سالروز قیام مردم ایران در حمایت از دکتر محمد مصدق، و یک ماه پس از آغاز اعدامهای دستجمعی مخالفان تشکیل شورای ملی مقاومت توسط آقای مسعود رجوی، رهبر وقت سازمان مجاهدین خلق ایران، در تهران برای ائتلاف همه نیروهای دمکراتیک مخالف رژیم ولایت فقیه به منظور سرنگونی این رژیم و استقرار دمکراسی در ایران اعلام شد.

تاریخچه شورا

در ۳۰ تیر ۱۳۶۰ ، سالروز قیام مردم ایران در حمایت از دکتر محمد مصدق، و یک ماه پس از آغاز اعدامهای دستجمعی مخالفان تشکیل شورای ملی مقاومت توسط آقای مسعود رجوی، رهبر وقت سازمان مجاهدین خلق ایران، در تهران برای ائتلاف همه نیروهای دمکراتیک مخالف رژیم ولایت فقیه به منظور سرنگونی این رژیم و استقرار دمکراسی در ایران اعلام شد.

ده روز بعد آقای رجوی بعنوان مسئول شورای ملی مقاومت به پاریس رفت. محل اقامت او در اورسوراواز در شمال پاریس به مرکز توجه و مراجعه خبرنگاران و مقامهای سیاسی فرانسوی و دیگر کشورها تبدیل شد. 

در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ شورا در یک رشته اجلاسهای فشرده، برنامه و اساسنامة شورا و دولت موقت 

وظایف این دولت را تصویب و منتشر نمود و و همچنین آیین نامة داخلی شورا را به تصویب رساند. 

شورا تصویب کرد که دولت موقت حداکثر ۶ماه پس از سرنگونی رژیم آخوندی انتخابات برای تشکیل ”مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی” را برگزار کند. پس از تشکیل این مجلس وظیفه شورای ملی مقاومت و موجودیت آن خاتمه می یابد و دولت موقت استعفای خود را به مجلس مؤسسان تقدیم می کند.

مجلس مؤسسان وظیفة تدوین قانون اساسی جمهوری جدید و تعیین دولت جدید و قانونگذاری برای اداره امورکشور تا قبل از تصویب قانون اساسی جدید را برعهده دارد . دورة مجلس مؤسسان حداکثر دو سال است.

طرحهای شورا برای آیندة ایران:

شورا طرحهای مختلفی برای آیندة ایران تصویب کرده است از جمله:

طرح صلح شورای ملی مقاومت

طرح خودمختاری کردستان ایران

طرح رابطه ٌدولت با دین و مذهب

طرح آزادیها و حقوق زنان

ـ در سال ۱۳۷۲ به‌ پیشنهاد مسئول شورا، شیروخورشید، نشان باستانی ایرانیان به‌عنوان آرم رسمی شورا مورد تصویب قرار گرفت و پرچم سه رنگ ایران به آن مزین شد.

ـ در سال ۱۳۷۲ شورای ملی مقاومت به اتفاق آراء مریم رجوی را به عنوان رئیس جمهور دوران انتقال برگزید.

ـ در سال ۱۳۸۱ شورا، طرح جبهه همبستگی ملی برای سرنگونی استبداد مذهبی را اعلام کرد. و در چارچوب این جبهه آمادگی خود را برای همکاری با دیگر نیروهای سیاسی ابراز نمود. 

جبهه همبستگی ملی، نیروهای جمهوری خواهی را که با التزام به نفی کامل نظام ولایت فقیه و همه جناحها و دسته بندیهای درونی آن، برای استقرار یک نظام سیاسی دموکراتیک و مستقل و مبتنی بر جدایی دین از دولت مبارزه می کنند، در برمیگیرد.

تعهدات شورای ملی مقاومت برای ایران فردا

ـ در سال ۱۳۸۴ رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت، اعلام کرد: « ما در ایران آزاد شده از ستم ملایان، از لغو حکم اعدام و از امحاء همة انواع و اشکال مجازاتهای وحشیانه، دفاع می‌کنیم و نسبت به آن متعهدیم. 

ما تعهد خود را به کنوانسیون منع شکنجه و قوانین بین‌المللی انساندوستانه و کنوانسیون رفع تبعیض از زنان، یکبار دیگر مورد تأکید قرار می‌دهیم».

اعضای شورا

شورا در حکم یک پارلمان در تبعید و مجلس قانونگذاری عمل می‌کند. بیش از ۵۳۰ عضو دارد که. ۵۲٪ آنها را زنان تشکیل می‌دهند. ۲۵ کمیسیون دارد.

بر اساس آیین نامه داخلی شورا، جلسات شورا با نصف بعلاوه یک عضو تشکیل میشود و تصمیمات با رای نصف بعلاوه یک حاضران تصویب میشود.

اما شورا در دوران حیات خود اساساً در تصمیم‌گیری‌ها بنا را بر اقناع کامل همه اعضا گذاشته و کوشیده است آراء گوناگون و نظرات مخالف را در تصمیم‌ها و مصوبات خود دخیل کند.

شورای ملی مقاومت در برگیرندهٌ تنوع مذهبی و قومی ایران‌زمین از کرد و بلوچ و عرب تا ترک و فارس و ترکمن و مسلمان و غیر مسلمان می‌باشد.

این شورا نمایندگان قشرهای وسیعی از مردم ایران با گرایش ها و اندیشه ها و پیروان ادیان و مذاهب مختلف و کسانی که به هیچ مذهبی معتقد نیستند (آتئیست ها) را در خود جمع کرده است 

اعضای شورا از جمله شامل هنرمندان و نویسندگان، پزشکان، تجار و بازاریان، استادان دانشگاه، نظامیان، ورزشکاران، سیاستمداران، کارشناسان ، صاحبان صنایع می‌باشند.

اساسنامه شورای ملی مقاومت ایران

مصوب نخستین اجلاس شورا در بهمن و اسفند ۱۳۶۰  به اتفاق آراء–اصلاح شده در ۸ مهر ۱۳۷۶ به اتفاق آراء)

1. شورای ملی مقاومت برای سرنگونی رژیم خمینی و استقرار دولت موقت تشکیل شده است.
2. این شورا  تا تشکیل و اعلام آمادگی مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی، موقتاً‌ وظایف قانونگذاری و نظارت بر ادارهٌ امور کشور را بر عهده دارد.
3. هر شخصیت یا جریان سیاسی که به عضویت شورا پذیرفته شود دارای یک رأی است.
4. جلسات شورا با شرکت لااقل نصف به علاوه یک اعضای رسمیت می‌یابد. تصمیمات با اکثریت نصف به علاوه یک اعضای حاضر اتخاذ می‌گردد.
5. پذیرش هر عضو جدید در شورا، مستلزم التزام به برنامه شورا و دولت موقت و وظایف مبرم آن و سایر مصوبات شوراست که بایستی همراه با تقاضای پیوستگی به شورا کتباً به مسئول شورا اعلام شود. این تقاضا پس از رسیدگی مقدماتی، توسط مسئول شورا در فرصت مقتضی در نشست شورا مطرح و درصورت تصویب (مطابق ماده ۴)، متقاضی از آن پس "عضوشورا" محسوب می‌شود.
6. تصمیمات شورا، برای اعضای شورا و برای دولت موقت الزام‌آور است.
7. مسئولیت تشکیل دولت موقت و تعیین وزرا  بر عهدهٌ‌ آقای مسعود رجوی نمایندهٌ‌ سازمان مجاهدین خلق ایران است.‌این دولت مطابق برنامه و وظایف مبرم دولت موقت و سایر مصوبات شورا عمل خواهد نمود.
8. در چارچوب مصوبات شورا، حق سؤال و استیضاح از دولت موقت و یا هر یک از اعضای آن برای همهٌ اعضای شورا محفوظ است.
9. شخصیتهای عضو شورا شخصاً در جلسات شورا شرکت می‌نمایند و حق اعزام نماینده یا جانشین ندارند.
10. مخارج شورا از طریق حق عضویت اعضا و کمکهای داوطلبانهٌ علاقمندان به آزادی و استقلال ایران تأمین می‌شود. مسئول شورا میزان تعهد مالی هر یک از اعضا را با توافق خود آنها تعیین و گزارش مالی را به شورا تقدیم خواهد نمود.

آئین نامه داخلی شورا

(مصوب نخستین اجلاس شورا در بهمن و اسفند ۱۳۶۰  به اتفاق آرا–اصلاح شده در ۸ مهر ۱۳۷۶ به اتفاق آرا)

۱-به پیشنهاد هر یك از اعضای شورا و موافقت مسئول شورا و یا به پیشنهاد لااقل سه تن از اعضای می‌توان موضوعی را با مراعات نوبت در دستور جلسات شورا قرار داد. طرح مطالب قبل از دستور به ترتیب نوبت مجموعاً به میزان حداكثر یكساعت بلامانع است.

 ۲- برای طرح پیشنهادات فوری و خارج از نوبت موافقت یك‌سوم آرای اعضای حاضر لازم است. رای‌گیری پس از استماع توضیحات پیشنهاد دهنده به عنوان موافق و توضیحات یك نفر مخالف انجام می‌شود مگر آنكه موافقت كتبی ۱۰ نفر از اعضا قبلا جلب شده باشد.

 ۳- به پیشنهاد هر یك از اعضا می‌توان برای كفایت مذاكرات رای‌گیری نمود و چنانچه اكثریت مطلق (اعضای حاضر در جلسه) حاصل باشد كفایت مذاكرات اعلام می‌شود.

 ۴- تصمیمات و مذاكرات شورا تا استقرار دولت موقت در خاك كشور سری است باستثنای مطالبی كه انتشار آن از جانب مسئول شورا بلامانع اعلام می‌شود.

 ۵- در موقع اظهار نظر از هرسازمان سیاسی فقط یك نماینده حق صحبت دارد.

۶- تاریخ برگزاری و محل و دستور جلسه از طرف مسئول شورا تعیین و لااقل دوهفته قبل به اطلاع اعضا خواهد رسید. جلسات فوق‌العاده به پیشنهاد مسئول شورا یا لااقل ۳۰ نفر از اعضا  تشكیل می‌شود.

 تبصره ۱- در شرایط اضطراری كه برگزاری جلسهٌ شورا با حضور مسئول آن امكان‌پذیر نیست، جلسات شورا با حضور رئیس‌جمهور برگزیده شورا  رسمیت یافته و اداره می‌شود.

تبصره ۲- در شرایطی كه امكان دعوت و گردهمایی و شور اعضای شورا وجود نداشته باشد، تصمیمات با نظرپرسی مكتوب از كلیه اعضای شورا با رای موافق حداقل دوسوم آنان اتخاذ می‌شود. برگه‌های نظرپرسی به آخرین نشانی موجود اعضاء در دبیرخانه ارسال می‌شود. درصورتیكه پس از یك هفته از تاریخ ارسال برگه‌ها هیچگونه پاسخی دریافت نشود عضو مزبور در نظرپرسی غایب محسوب می‌گردد.

تبصره ۳ – در موارد فوق العاده مسئول شورا میتواند اعضا را برای شورا و اخذ تصمیم به تشكیل جلسه و مذاكره از طریق تلفن دعوت كند. حدّ نصاب رسمیت این جلسات و اعتبار تصمیمات آن طبق ماده ۴ اساسنامه شورا (مصوب ۸ مهر ۱۳۷۶) خواهد بود.

۷- ادارهٌ امور جاری شورا و كمیسیونهای آن و تنظیم روابط درونی برطبق مقررات شورا برعهدهٌ دبیر ارشد شوراست. بدین‌منظور دبیرارشد جلسات لازم را با دعوت از اعضایی كه ضروری تشخیص می‌دهد تشكیل خواهد داد.

 ۸- تكذیب متناسب اتهامات عنوان شده علیه شورا یا  اعضای آن برعهدهٌ  عضو یا ارگان ذیربط شوراست.

 ۹- اخراج عضو متخلف از شورا برطبق ماده ٌ یك این آئین‌نامه و ماده ٌ ۴ اساسنامه صورت می‌گیرد. موارد تخلف عبارتند از:

الف-نقض موارد التزام مصرح در مادهٌ ۵ اساسنامهٌ شورا، بویژه نقض مرزبندیهای سیاسی با رژیم شاه و رژیم خمینی.

 ب- عدم رعایت تصمیمات شورا كه به موجب ما‌دهٌ ۶ اساسنامه الزام‌آور شناخته شده است.

ج- عدم رعایت مادهٌ  ۴ آئین‌نامه شورا.

 د- غیبت از جلسات شورا در مدتی بیش از سه جلسه متوالی بدون اطلاع قبلی و عذر موجه.

هـ-فعالیت مستمر علیه مبانی وحدت و انسجام شورا و پیشبرد اهداف آن.

 تبصره: دربارهٌ  موارد پنجگانهٌ تخلف یاد شده، مسئول شورا به سئوال كردن و دادن تذكر و اخطار مجاز شناخته می‌شود؛ اما عضو مربوطه می‌تواند آنرا در نخستین جلسه شورا مطرح و تقاضای بررسی جمعی نماید.

 ۱۰-ادامهٌ عضویت كسانی كه به اعتبار تعلق به یكی از سازمانها به عضویت شورا پذیرفته شده‌اند، منوط به استمرار عضویت آنها در سازمان مربوطه است. 

۱۱-(ماده مصوب ۱۳ مهر ۱۳۹۳) ترتیبات اجرایی استعفاء از عضویت در شورا به شرح زیر است :

الف-اگر علت  استعفاء شخصی است، طبق ماده ۷ آئین نامه  با دبیر ارشد حل و فصل می شود.

ب-اگر استعفاء انگیزه و داعیه سیاسی دارد، عضو مستعفی در اجلاس شورا شركت و دلایل خود را توضیح میدهد.گفتگوها ثبت و جهت اطلاع عموم منتشر می شود.فرد ذیربط همچنین می تواند طبق ماده ۷ آیین نامه داخلی متقاضی جلسات محدود شود.

ج-همزمان عضو مستعفی مسئولیت ها و وظایفی را كه به عهده داشت به دبیرخانه شورا تحویل میدهد و طبق ماده ۱۰ اساسنامه تسویه حساب مالی می كند.

این ترتیبات، استعفای طبیعی و شرافتمندانه را از ندامت، خیانت ، خودفروشی سیاسی و خنجر زدن از پشت كه مصداق چنگ انداختن رژیم ولایت فقیه به تنها جایگزین دموكراتیك است، متمایز می كند.