کاربر:Abbas/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عهدنامه گلستان'''
'''عهدنامه گلستان''' قراردادی‌ست که در۲آبان ۱۱۹۲ خورشیدی (۲۴اکتبر ۱۸۱۳میلادی) درزمان فتحعلي شاه قاجار ميان ايران و روسيه تزاری امضا شد و به موجب آن مناطق دربند، باکو، شيروان، قره‌باغ و قسمتی از تالش به روسيه منظم شد و دولت ايران از کليه دعاوی خود بر گرجستان و داغستان و ابخازی صرفنظر کرد.
 
این قرارداد قريه گلستان واقع در کرانه رود سيوا در قره‌باغ منعقد شد. ميرزا ابوالحسن خان شيرازی به نمايندگی از دولت ايران و ليوتنان ژنرال نيکلايی فئودوروويچ رتیش چف، فرمانده نيروهای قفقاز به نمايندگی از دولت روسيه این معاهده را امضاء کردند.
 
به موجب اين معاهده، مناطق قره‌باغ، گنجه، شکی، شيروان، قوبه، دربند، باکو، هرجا از ولايات تالش که بالفعل در تصرف روسيه بود، داغستان و گرجستان از ايران جدا شدند و به روسيه تزاری منضم کشتند. همچنین دولت ايران از کليه دعاوی خود بر گرجستان و داغستان و ابخازی صرفنظر کرد. به موجب این قرارداد مقرر شد که احدی از دولت‌های ديگر، به جز دولت روس، کشتی‌های جنگی در دريای خزر نداشته باشند. در مقابل، روسيه تنها متعهد شد که هرگاه وليعهد ايران محتاج به کمک و امدادی از دولت روسيه باشد مضايقه ننمايد.
 
متن اين عهدنامه توسط سر گور اوزلی ديپلمات انگليسی مقيم ايران تنظيم شده بود که نفوذ فراوانی در دربار ايران داشت و ميانجی امضای اين عهدنامه هم بود.<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f4_golestan_treaty_iran_russia_200_years/25145472.html عهدنامه گلستان و جدایی مناطق قفقاز از ایران ۲۰۰ ساله شد] - رادیو فردا</ref>

نسخهٔ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۰

عهدنامه گلستان قراردادی‌ست که در۲آبان ۱۱۹۲ خورشیدی (۲۴اکتبر ۱۸۱۳میلادی) درزمان فتحعلي شاه قاجار ميان ايران و روسيه تزاری امضا شد و به موجب آن مناطق دربند، باکو، شيروان، قره‌باغ و قسمتی از تالش به روسيه منظم شد و دولت ايران از کليه دعاوی خود بر گرجستان و داغستان و ابخازی صرفنظر کرد.

این قرارداد قريه گلستان واقع در کرانه رود سيوا در قره‌باغ منعقد شد. ميرزا ابوالحسن خان شيرازی به نمايندگی از دولت ايران و ليوتنان ژنرال نيکلايی فئودوروويچ رتیش چف، فرمانده نيروهای قفقاز به نمايندگی از دولت روسيه این معاهده را امضاء کردند.

به موجب اين معاهده، مناطق قره‌باغ، گنجه، شکی، شيروان، قوبه، دربند، باکو، هرجا از ولايات تالش که بالفعل در تصرف روسيه بود، داغستان و گرجستان از ايران جدا شدند و به روسيه تزاری منضم کشتند. همچنین دولت ايران از کليه دعاوی خود بر گرجستان و داغستان و ابخازی صرفنظر کرد. به موجب این قرارداد مقرر شد که احدی از دولت‌های ديگر، به جز دولت روس، کشتی‌های جنگی در دريای خزر نداشته باشند. در مقابل، روسيه تنها متعهد شد که هرگاه وليعهد ايران محتاج به کمک و امدادی از دولت روسيه باشد مضايقه ننمايد.

متن اين عهدنامه توسط سر گور اوزلی ديپلمات انگليسی مقيم ايران تنظيم شده بود که نفوذ فراوانی در دربار ايران داشت و ميانجی امضای اين عهدنامه هم بود.[۱]