کاربر:Abbas/صفحه تمرین2
۱۷شهریور۱۳۵۷ نام واقعه‌ای است که از آن با نام «جمعه سیاه»، «جمعه خونین»، «کشتار ۱۷ شهریور» و «واقعه‌ی میدان ژاله» نیز نام برده‌اند. این واقعه نقطه عطفی در سلسله رویدادهای انقلاب ضد سلطنتی بود که به سرنگونی سلطنت پهلوی انجامید.[۱]
در پی تظاهرات عید فطر در ۱۳شهریور و بعد از آن در ۱۶ شهریور ۱۳۵۷، مردم به طور خود جوش قرار تظاهراتی را در میدان ژاله برای روز بعد، یعنی جمعه ۱۷شهریور می‌گذارند. این موضوع باعث نگرانی سران حکومت و شخص شاه می‌شود. در شامگاه ۱۶شهریور شورای امنیت ملی به ریاست نخست وزیر، شریف امامی تشکیل جلسه می‌دهد و تصمیم به اعلام حکومت نظامی در تهران و یازده شهر دیگر می‌گیرد. در پی آن هیئت دولت نیز تشکیل جلسه می‌دهد و طرح اعلام حکومت نظامی را به تصویب می‌رساند. دراین جلسه تیمسار غلامعلی اویسی به عنوان فرماندار نظامی تهران منصوب می‌شود.
در سحرگاه ۱۷ شهریور در ساعت ۶ صبح فرماندار نظامی تهران طی اولین اطلاعیه خود حکومت نظامی را از رادیو اعلام کرد. تعداد بسیاری از مردم در میدان ژاله ( شهدای کنونی) تجمع کردند. حدود ساعت ۹:۱۵ دقیقه صبح شلیک به سوی جمعیت آعاز شده و بسیاری از تظاهرکنندگان کشته و مجروح شدند. درگیریها بین نیروهای امنیتی و مردم در تمام روز ۱۷شهریور ادامه داشت.[۱]
جرقه‌های اولیه‌ی اعتراضاتی که به انقلاب ضد سلطنتی و سرنگونی نظام پهلوی در ۲۲بهمن ۱۳۵۷ انجامید، در آبان و بعد از آن در دی ۱۳۵۶ زده شد. در پی تظاهراتی که در قم برگزار شد نیروهای انتظامی شاه معترضان را به گلوله بستند. بدین ترتیب ناآرامی‌های سه مرحله‌ای چهلم‌ها آغاز شد که اولین آن به مناسبت چهلم شهدای قم در شهرهای مختلف برگزار شد. آخرین تظاهرات خشونت آمیز در ۱۹ اردیبهشت ۵۷ برگرار شد. بعد از آن
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱۷ شهریور ۵۷؛ 'ژاله خون شد، خون جنون شد' سایت بی بی سی فارسی