کاربر:Abbas/صفحه تمرین3

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

کشتار مسلمانان در صد سال اخیر به اشکال مختلف از جمله به شکل سازمان‌یافته و حکومتی و بعضا درجریان جنگ‌های قومی رخ داده است. نمونه‌های برجسته‌ی آن کشتار مسلمانان روهینگیایی در میانمار، کشتار مسلمانان در بوسنی، کشتار مسلمانان در فلسطین در سال... ( روستای ...)، سرکوب مسلمانان در چین، کشتار مسلمانان در هند و کشتار مسلمانان به ویژه شیعیان در ایران است. هر چند کشتار مسلمانان در هند بیشتر نوعی جنگ قومیتی است و نمی‌توان آن‌را قتل عام سازمان‌یافته توصیف کرد. طبق برآوردهای موثق آماری در میانمار حدود ۱۴ هزار نفر، در بوسنی .... نفر، در فلسطین حدود۴۰هزار نفر طی ۵۳ سال، کشته شده‌اند.

در یک مقایسه آماری بزرگترین کشتار مسلمانان و به‌ویژه کشتار شیعیان در صد سال اخیر توسط جمهوری اسلامی در ایران صورت گرفته‌ است. رژیم ایران تا کنون دست‌کم ۱۲۰ هزار زندانی سیاسی را به جوخه‌های اعدام سپرده است. به این آمار می‌توان کشتار مردم ایران در چند تظاهرات بزرگ طی ۴۰ سال اخیر را اضافه کرد.

هم‌چنین رژیم ایران نقش فعالی در قتل عام مسلمانان در کشورهای دیگر به شکل مستقیم و یا توسط نیروهای نیابتی خود ایفا کرده است. به عنوان نمونه می‌توان از کشتار یک میلیون نفر از مردم سوریه، ده‌ها هزار نفر از مردم عراق و مسلمانان دیگر در کشورهای مختلف خاورمیانه نام برد.

کشتار مسلمانان روهینگیا

مسلمانان روهینگیا دهه‌هاست که در میانمار زندگی می‌کنند اما دولت مرکزی هیچ‌گاه به آنها حق شهروندی اعطاء نکرده است.

براساس قوانینی که در زمان حکومت نظامیان در میانمار تدوین شد، مسلمانان روهینگیا از جمله اقوام تشکیل دهنده‌ی ملت میانمار محسوب نمی‌شوند و از بسیاری از خدمات دولتی و منافع شهروندی محروم هستند. سازمان ملل این اقلیت را «بزرگترین جمعیت بدون شهروندی» در جهان توصیف کرده است.

بودائیان تندرو در میانمار با ادعای اینکه مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده‌ و از ساکنان قدیمی این سرزمین نیستند، همواره خواستار اخراج و بازگرداندن آنها به «کشورشان» بوده‌اند.[۱]

در اکتبر ۲۰۱۷ کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در ژنو اعلام کرد که فراری دادن مسلمانان روهینگیا از خانه‌هایشان و سوزاندن خانه‌ها و نیز کشتار این مردم و تجاوز به آنها یک اقدام سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده بوده است.[۲]

حمله به مسلمانان روهینگیا در دو مرحله یکی در اواخر سال ۲۰۱۶ میلادی و دیگری در اگوست ۲۰۱۷ انجام شد.

طبق آمار سازمان ملل تنها طی یک‌ ماه اول بیش از ۶هزار و ۷۰۰نفر از مسلمانان روهینگیا به قتل رسیدند. این کشتار طی ماه‌های بعدی نیز ادامه پیدا کرد. طبق اعلام سازمان پزشکان بدون مرز،  این احتمال وجود دارد که آمار قربانیان از مرز ۱۴هزار نفر هم گذشته باشد. [۳]

بر طبق آمارها بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز از ترس جان خود مجبور به کوچ اجباری به کشور بنگلادش شده‌اند.[۴]

کشتار مسلمانان در هند

سرکوب مسلمانان در چین

حدود ۱۰ میلیون اویغور در چین زندگی می‌کنند که بخش عمده آنها در منطقه سین‌کیانگ ساکن هستند. آن‌ها از لحاظ قومی با ترک‌ها خویشاوندی دارند. ایغورها نسبت به تبعیض‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی علیه خود اعتراض دارند.

کمونیست‌ها پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۴۹ ترکستان شرقی چین را ضمیمه این کشور کردند. پکن گروه‌های اویغور را متهم به تجزیه‌طلبی و تروریسم می‌کند.[۵]

چین مدت‌هاست به بهره‌برداری از منابع طبیعی عظیم سین‌کیانگ یعنی به استخراج فزاینده و تصفیه‌نفت، تولیدات گاز طبیعی و زغال‌سنگ، و همین‌طور سایر منابع این منطقه چشم دارد. این ایالت به‌طور تقریبی دارای بیست‌ و یک میلیون تن ذخیره ‌نفتی ‌است و منابع زغال‌سنگ آن ۴۰درصد از مجموع منابع زغال‌سنگ چین را تشکیل می‌دهد. در واقع، سرکوب اویغورها هم‌زمان با غارت منابع طبیعی آن انجام می‌شود.

سین‌کیانگ به دلیل دیگری نیز واجد اهمیت است. این منطقه کانون بلندپروازانه‌ترین پروژه توسعه ‌زیرساختی در تاریخ جهان مدرن است.

طرح اقتصادی کمربند در امتداد جاده‌ابریشم قدیم، سه قاره را به هم پیوند می‌دهد، و تقریباً ۶۰ درصد جمعیت جهان را پوشش می‌دهد. این ابزاری است که چین توسط آن بزرگترین ابرقدرت جهان خواهد شد. از این بابت، کنترل قهری این ناحیه کلیدی به لحاظ ژئوپولیتیک برای چنین بسیار ضروری به نظر می‌رسد.[۶]

اسناد محرمانه حزب کمونیست چین افشاگر پیگرد سیستماتیک اویغورها و سازماندهی حبس دسته‌جمعی این اقلیت مسلمان در شمال غربی این کشور است.

اسناد موسوم به China Cables که توسط کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران تحقیقی (ICIJ) منتشر شده، نشان می‌دهد که اماکن دایرشده در منطقه شین کیانگ (سین‌کیانگ) برای اویغورها که پکن آنها را «تأسیسات آموزشی» می‌نامد، در واقع اردوگاه‌هایی محصور و تحت مراقبت‌های شدید امنیتی برای «شستشوی مغزی» آنان هستند. اسناد افشاشده اخیر نشان می‌دهند که اردوگاه‌های محل نگهداری اویغورها نه اردوگاه‌هایی «داوطلبانه»، بلکه بیشتر شبیه زندان‌هایی با انضباط سختگیرانه، نظارت‌های امنیتی شدید، همراه با مجازات‌های پیش‌بینی‌شده و بدون امکان فرار هستند.

این اسناد همچنین نشانگر شمار بسیار بالای بازداشت اویغورها است. بازداشت بیش از ۱۵ هزار نفر از اویغورها در سال ۲۰۱۷ تنها در عرض یک هفته و اعزام آن‌ها به اردوگاه‌ها، یکی از نمونه‌هایی است که اسناد مزبور آشکار می‌کنند.

طبق آمار سازمان ملل، بیش از یک میلیون نفر از اقلیت مسلمان اویغور در اردوگاه‌های شین‌کیانگ اسکان داده شده‌اند. به گفته این عالی‌ترین مرجع بین‌المللی، کل منطقه اویغورنشین سین‌کیانگ عملا به یک بازداشتگاه عظیم تبدیل شده است.[۵]

بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، رهبر چین در گفتگوی خصوصی با مقاماتی که از شین‌کیانگ در سال ۲۰۱۴ دیدار کردند خواستار برخورد جدی با مخالفان شده بود. رهبر چین به مقامات گفته بود «باید به اندازه آنها سخت باشیم و مطلقاً رحم نکنیم.» او از حزب خواسته بود که از «ارگان‌های دیکتاتوری» برای مقابله با افراطی‌گری بهره بگیرد.[۷]

کشتار مسلمانان در فلسطین

خبرگزاری بین‌المللی قدس ۱۵خرداد۹۶

دبیرکل جبهه ابتکار ملی فلسطین در پنجاهمین سالروز جنگ 6 روزه 1967 آماری درباره تعداد شهدای فلسطینی از آن زمان تاکنون ارائه کرد.

به گزارش قدسنا، «مصطفی البرغوثی» دبیرکل جبهه ابتکار ملی فلسطین اعلام کرد آمار دقیقی درباره تعداد شهدای فلسطینی از سال 1967 تا کنون وجود ندارد اما شهادت 42 هزار فلسطینی ثبت شده است.

البرغوثی در پنجاهمین سالگرد جنگ 6 روزه در سال 1967 تصریح کرد: 10969 تن از این شهدا مربوط به انتفاضه اول در سال 1987 تا کنون هستند.

وی در ادامه گفت: طی جنگ‌های علیه نوار غزه 3812 فلسطینی از جمله 900 کودک به شهادت رسیدند و از سال 1992 تا به امروز 13 روزنامه‌نگار و 4 فرد فعال دیگر در رسانه‌ها به دست نیروهای رژیم اشغالگر به شهادت رسیدند .

البرغوثی تصریح کرد از سال 2000 تا 2005 یعنی در خلال انتفاضه دوم نسبت شهدای فلسطینی در مقایسه با کشته شدگان اسرائیلی 4 به 1 بوده است و در سال 2006 به 30 شهید در مقابل 2 کشته ، در سال 2007 به 40 شهید در مقابل 1 کشته، از ابتدای ژانویه 2008 تا ابتدای فوریه همان سال به 65 شهید در مقابل یک کشته رسید اما این معادله تغییر کرد و به 31 شهید در مقابل یک کشته از اسرائیلی‌ها رسید.

این مقام فلسطینی در ادامه گفت از بین شهدای جنگ 2014 اسرائیل علیه نوار غزه 70 درصد غیرنظامی بوده‌‌اند. وی افزود از سال 1967 تا سال 2014 بازداشت 800 هزار فلسطینی بازداشت شدند که 40 درصد آنها مرد بوده‌اند، 8 هزار تن آنها کودک و 10 هزار نفر آنها زن هستند.

البرغوثی در پایان گفت: برآورد ما آن است که تعداد اسرای فلسطینی به یک میلیون نفر برسد و شایسته است ملت فلسطین لقب ملتی با یک میلیون اسیر را بگیرد.

جنگ شش‌روزه 1967 جنگی بود که از 5 ژوئن تا 10 ژوئن 1967 میان اسرائیل و کشورهای مصر، سوریه و اردن رخ داد؛ این جنگ با حمله هوایی ناگهانی رژیم صهیونیستی به پایگاه‌های هوایی مصر در 5 ژوئن 1967 آغاز شد و این رژیم در آن زمان، نوار غزه، صحرای سینا، قدس شرقی، کرانه باختری و بلندی‌های جولان را اشغال کرد.[۸]

خبرگزاری آناتولی فارسی ۳۱دسامبر ۲۰۱۹

مجمع ملی خانواده‌های شهدای فلسطینی طی بیانیه‌ای اعلام کرد: طی سال 2019 در مناطق کرانه باختری، قدس اشغالی و نوار غزه 149 فلسطینی از جمله 33 کودک و 12 زن توسط نظامیان اسرائیل شهید شدند.

در این بیانیه همچنین آمده است: «از این تعداد 112 نفر در غزه و 37 نفر دیگر در کرانه باختری و قدس به شهادت رسیده‌اند.

مقامات اسرائیل تاکنون اجساد 306 نفر که 15 نفر از آنها طی سال 2019 به شهادت رسیده‌اند را تحویل نداده‌اند».

گفتنی است مردم فلسطین از 30 ماه مارس سال 2018 در مرز غزه با اسرائیل در راهپیمایی مسالمت‌آمیز بازگشت بزرگ به مناسبت چهل و دومین سالگرد «روز زمین» شرکت می‌کنند.

ارتش اسرائیل برای برخورد با آنها که خواهان بازگشت به سرزمین خود و پایان 13 سال محاصره غیرقانونی غزه هستند، از گلوله‌های جنگی استفاده می‌کند.[۹]

کشتار مسلمانان توسط جمهوری اسلامی

اعدام در زندان‌ها

جمهوری اسلامی در طول حیات خود بیش از صد هزار نفر از مردم مسلمان ایران را که تقریبا تمام آنها مسلمانان شیعه و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند در زندان‌های خود کشتار کرده است.

قتل عام ۱۳۶۷

در سال ۱‍۳۶۷ خورشیدی رژیم ولایت فقیه بر مبنای فتوای روح‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی بیش از ۳۰ هزار نفر از هواداران و اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران را که بر مواضع عقیدتی خود پایدار بودند طی چند ماه قتل عام کرد.

بمب گذاری در مشهد

در سال ۱۳۷۳ شمسی و در روز عاشورا عوامل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی درحرم امام رضا(ع) بمبی را منفجر کردند که بنا به اعلام مراجع حکومتی ۲۴ کشته بر جای گذاشت.

کشتار مردم دراعتراضات

جمهوری اسلامی در مقاطع مختلف اعتراضات مردم را به شدن سرکوب کرده و معترضین را به قتل رسانده است. از جمله این اعتراضات:

  • تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و ۵ مهر ۱۳۶۰ که توسط سازمان مجاهدین خلق ایران سازماندهی شد
  • تظاهرات مشهد در خرداد ۱۳۷۱، اعتراض حاشیه نشینان کوی طلاب مشهد به تخریب خانه‌هایشان
  • تظاهرات مردم بوکان در خرداد ۱۳۷۱
  • اعتراضات مردم قزوین در مرداد۱۳۷۳ در اعتراض به رد لایحه استان شدن قزوین از طرف مجلس
  • تظاهرات مردم اسلامشهر در فروردین۱۳۷۴ در اعتراض به افزایش کرایه‌ی حمل و نقل
  • تظاهرات ۱۳۸۸ دراعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری
  • تظاهرات دی‌ماه ۱۳۹۶ که از مشهد در اعتراض به عملکرد دولت در رابطه با صندوقهای قرض‌الحسنه شروع شد و طی مدت کوتاهی به ۱۴۰ شهر ایران گسترش یافت شعارهای آن سیاسی شد و معترضین خواستار سرنگونی نظام حاکم شدند.
  • تظاهرات در آبان ۱۳۹۸ در اعتراض به گران شدن بنزین که به سرعت به ۱۹۱ شهر گسترش یافت و در جریان سرکوب اعتراضات توسط سپاه پاسداران ۱۵۰۰ نفر از مردم جان باختند

در جریان این اعتراضات گرچه تعداد کشته‌شدگان همواره از طرف منابع رسمی جمهوری اسلامی اندک توصیف شده است و از اطلاع رسانی شفاف در این خصوص جلوگیری شده است اما بنا به اطلاعاتی که درز کرده و در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده در جریان این اعتراضات در مجموع ده‌ها هزارنفر توسط نیروهای نظامی و امنیتی نظام جمهوری اسلامی کشته شده‌اند.

کشتار مردم عراق

پس از اشغال عراق توسط نیروهای ائتلاف بین‌المللی و سقوط دولت مرکزی عراق، جمهوری اسلامی با سوء استفاده از بافت مذهبی عراق که اکثریت آنرا مسلمانان شیعه تشکیل می‌دادند، نفوذ خود را در این کشور گسترش داد.

کشتار مردم سوریه

با اوج گیری بهار عربی در کشورهای عرب خاور میانه سوریه نیز از این قاعده مستثنی نبود و اعتراضات علیه دولت مرکزی در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ مصادف با ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ در شهر دمشق آغاز شد. تظاهرات آزادی‌خواهانه مردم سوریه توسط حکومت بشار اسد سرکوب شد و هزاران مخالف دستگیر و تحت شکنجه و کشتار قرار گرفتند. در تکامل اعتراضات مردم سوریه و با جداشدن تعداد زیادی از نظامیان سوریه از حکومت بشار اسد ارتش آزاد سوریهدر ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط نظامیان سابق با هدف سرنگونی حکومت بنیان‌گذاری شد. ارتش آزاد سوریه به آزاد‌سازی مناطق مختلف سوریه پرداخت و در عرض مدت کوتاهی توانست بخش اعظم خاک سوریه را آزاد کند. در اواسط ۲۰۱۳ بشار اسد در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت. در همین شرایط بود که رژیم ایران با ورود به سوریه، ارسال نیرو،‌ مهمات، پول و استفاده از شیوه‌ها و تکنیک‌های مختلف به یاری بشار اسد شتافت. تا کنون بیش از ۶۵۰ هزار نفر از مردم مسلمان سوریه شامل: زنان و کودکان در این جنگ‌ها و به ویژه در بمباران‌ و حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست داده‌اندو ۱۳ میلیون نفر آواره شده‌اند.