کاربر:Abbas/صفحه تمرین4: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== حمله سپاه پاسداران به عراق در سال ۱۳۷۰ == | == حمله سپاه پاسداران به عراق در سال ۱۳۷۰ == | ||
در پی حمله آمریکا به عراق و از هم‌پاشیدگی ارتش عراق نیروهای جمهوری اسلامی ازفرصت پیش‌‌آمده استفاده می‌کنند. آنان از اواسط اسفند ۱۳۶۹ و برای اشغال عراق و برقراری حکومت شیعی و همچنین سرکوب و نابودی ارتش آزادیبخش ملی ایران و سازمان مجاهدین خلق وارد خاک عراق می‌شوند. نیروهای سپاه پاسدارن از نقاط مختلف وارد خاک عراق می‌شوند. درمناطق مرزی خانقین و جلولا و استان دیالی عراق نیروهای ارتش آزادیبخش ملی ایران که از قصد پاسداران مطلع شده‌اند، در مقابل هجوم آنان دست به عملیات تدافعی می‌زنند. در نهایت در فروردین ۱۳۷۰ ارتش آزادیبخش ملی ایران طی دو رشته عملیات تدافعی به نام‌های مروارید۱ و ۲ موفق می‌شود یورش نیروهای سپاه پاسداران را پس بزند.<ref>نشریه فوق‌العاده مجاهد ـ پاییز ۱۳۷۰</ref> | |||
== عملیات مروارید == | == عملیات مروارید == | ||
عملیاتی که به عملیات مروارید معروف شد در واقع دو رشته عملیات تدافعی بود که ار سوی ارتش آزادیبخش ملی ایران درمقابل هجوم گسترده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عراق بعد از جنگ اول خلیج به وقوع پیوست. بعد از حمله نیروهای آمریکایی به عراق دولت مرکزی عراق ضعیف شد و کنترل خود را برنقاط بسیاری از کشور از دست داد. جمهوری اسلامی ایران از این فرصت بدست آمده استفاده کرد و برای اشغال عراق نیروهای سپاه پاسداران را به این کشور گسیل داشت. این اقدام در واقع عمل به آرزوی دیرینه سران جمهوری اسلامی بود که خواستار برقراری یک حکومت شیعی درعراق بودند و خمینی اولین رهبر جمهوری اسلامی بر این نکته تاکید داشت. از طرفی چون مجاهدین خلق اصلی‌ترین دشمن جمهوری اسلامی در عراق مستقر بودند این بهترین فرصت برای آنان بود که مجاهدین و ارتش آزادیبخش را از بین ببرند. | |||
در پی حمله نیروهای سپاه پاسداران به عراق نیروهای ارتش آزادیبخش به حالت آماده باش درآمدند و در ۵ فروردین ۱۳۷۰ یورش پاسداران در ارتفاعات شهرهای خانقین و جلولا را طی عملیاتی که به «مروارید ۱» معروف شد در هم کوبیدند. | |||
در عملیات دیگری که به «مروارید ۲» معروف شد پاسداران جمهوری اسلامی تهاجم گسترده‌ای را از محور قصرشیرین و ارتفاعات شمال جلولا و خانقین آغاز کردند | |||
== رژه ارتش آزادیبخش در مهرماه ۱۳۷۰ == | == رژه ارتش آزادیبخش در مهرماه ۱۳۷۰ == | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۱۳
رژه ارتش آزادیبخش ملی ایران
حمله آمریکا به عراق در سال ۱۳۶۹
در پی اشغال کویت توسط عراق در سال ۱۳۶۹ آمریکا دست به تشکیل یک ائتلاف بین‌المللی بر علیه عراق زد. نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و پشتیبانی سازمان ملل ابتدا در ۲۶دی ۱۳۶۹(۱۹۹۱) دست به بمباران گسترده‌ای علیه عراق زدند و در نهایت در بهمن ۱۳۶۹ نیروهای زمینی که اغلب افراد آن نیروهای نظامی آمریکا و انگلستان بودند؛ نیروهای عراقی را از کویت بیرون راندند و قسمتهای جنوبی عراق را تا کرانه رود فرات اشغال کردند. عملیات آزادسازی کویت از اشغال عراق طوفان صحرا نام داشت.
اعلام بیطرفی ارتش آزادیبخش ملی ایران در جنگ خلیج
در جریان جنگ اول خلیج نیروهای مجاهدین خلق ایران و ارتش آزادیبخش ملی ایران که در عراق بودند اعلام بیطرفی کردند و برای اجتناب از درگیری، در قرارگاه اشرف در استان دیالی عراق و قرارگاه حنیف در شمال مستقرشدند.
زندگی سنگری
در جریان جنگ اول خلیج که عراق تحت شدیدترین بمباران‌ها قرار داشت؛ نیروهای ازتش آزادیبخش ملی ایران برای دوری از جنگی که هیچ دخالتی در شکل‌گیری آن نداشتند، به زندگی سنگری در قرارگاه حنیف، واقع در منطقه نوژول در نزدیکی شهر کفری عراق روی آوردند.
حمله سپاه پاسداران به عراق در سال ۱۳۷۰
در پی حمله آمریکا به عراق و از هم‌پاشیدگی ارتش عراق نیروهای جمهوری اسلامی ازفرصت پیش‌‌آمده استفاده می‌کنند. آنان از اواسط اسفند ۱۳۶۹ و برای اشغال عراق و برقراری حکومت شیعی و همچنین سرکوب و نابودی ارتش آزادیبخش ملی ایران و سازمان مجاهدین خلق وارد خاک عراق می‌شوند. نیروهای سپاه پاسدارن از نقاط مختلف وارد خاک عراق می‌شوند. درمناطق مرزی خانقین و جلولا و استان دیالی عراق نیروهای ارتش آزادیبخش ملی ایران که از قصد پاسداران مطلع شده‌اند، در مقابل هجوم آنان دست به عملیات تدافعی می‌زنند. در نهایت در فروردین ۱۳۷۰ ارتش آزادیبخش ملی ایران طی دو رشته عملیات تدافعی به نام‌های مروارید۱ و ۲ موفق می‌شود یورش نیروهای سپاه پاسداران را پس بزند.[۱]
عملیات مروارید
عملیاتی که به عملیات مروارید معروف شد در واقع دو رشته عملیات تدافعی بود که ار سوی ارتش آزادیبخش ملی ایران درمقابل هجوم گسترده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عراق بعد از جنگ اول خلیج به وقوع پیوست. بعد از حمله نیروهای آمریکایی به عراق دولت مرکزی عراق ضعیف شد و کنترل خود را برنقاط بسیاری از کشور از دست داد. جمهوری اسلامی ایران از این فرصت بدست آمده استفاده کرد و برای اشغال عراق نیروهای سپاه پاسداران را به این کشور گسیل داشت. این اقدام در واقع عمل به آرزوی دیرینه سران جمهوری اسلامی بود که خواستار برقراری یک حکومت شیعی درعراق بودند و خمینی اولین رهبر جمهوری اسلامی بر این نکته تاکید داشت. از طرفی چون مجاهدین خلق اصلی‌ترین دشمن جمهوری اسلامی در عراق مستقر بودند این بهترین فرصت برای آنان بود که مجاهدین و ارتش آزادیبخش را از بین ببرند.
در پی حمله نیروهای سپاه پاسداران به عراق نیروهای ارتش آزادیبخش به حالت آماده باش درآمدند و در ۵ فروردین ۱۳۷۰ یورش پاسداران در ارتفاعات شهرهای خانقین و جلولا را طی عملیاتی که به «مروارید ۱» معروف شد در هم کوبیدند.
در عملیات دیگری که به «مروارید ۲» معروف شد پاسداران جمهوری اسلامی تهاجم گسترده‌ای را از محور قصرشیرین و ارتفاعات شمال جلولا و خانقین آغاز کردند
رژه ارتش آزادیبخش در مهرماه ۱۳۷۰
- ↑ نشریه فوق‌العاده مجاهد ـ پاییز ۱۳۷۰