کاربر:Abbas/صفحه تمرین5: تفاوت میان نسخه‌ها

اساس حکومت جمهوری اسلامی بر ولایت فقیه سوار است؛ به این معنی که همه چیز در اختیار ولی فقیه است و به کسی نیز پاسخگو نیست. در سال ۱۳۵۷ بعد از سقوط یک رژیم دیکتاتوری ۵۰ ساله نیروهای زیادی درجریان آن انقلاب آزاد شدند. خمینی یا باید این نیروها را در راه ساختن یک نظام دموکراتیک و یک پیشرفت اقتصادی - اجتماعی به کار می‌گرفت که این کار با ماهیت انحصار طلب ولایت فقیه در تضاد است؛ یا اینکه در راستای توسعه طلبی و صدور بحران. خمینی توسعه طلبی را انتخاب کرد.<ref>کتاب شناخت رژیم ولایت فقیه - انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>

درمقدمه قانون اساسی جمهوری اسلامی در زیر تیتر ارتش مکتبی آمده‌ است:<blockquote>«درتشکیل و تجهیز نیروهای دفاعی کشور توجه برآن است که ایمان و مکتب اساس و ضابط باشد، بدین جهت ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب در انطباق با هدف فوق شکل داده می‌شوند و نه تنها حفظ و حراست از مرزها بلکه با رسالت مکتبی یعنی جهاد در راه خدا و مبارزه در راه خدا و مبارزه در راه گسترش حاکمیت قانون خدا در جهان را نیز عهده‌دار خواهند بود (و اعدوالهم مااستطعتم من قوه و من رباط الخیل ترهبون به عدوالله و عدوکم و آخرین من دونهم).»<ref name=":6">[https://fa.wikisource.org/wiki/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86_%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B3%DB%8C_%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB%8C_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرا]ن -مقدمه - ویکی نبشته</ref></blockquote>در چند جای دیگر درمیان اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز تصریح شده که حمایت و تلاش برای گسترش حاکمیت جهانی اسلام از اهداف و وظایف جمهوری اسلامی‌ است. در کتاب حکومت اسلامی خمینی مکرر بر این تصریح شده که مرزها از نظرش اسلامی است و نه جغرافیایی. احمد خمینی فرزند خمینی در تاریخ ۱۰دی‌ ماه ۱۳۷۰، گفت:<blockquote>«انقلاب اسلامی موجب بیداری همه‌ی بلاد اسلامی شده‌ است. از صدور انقلاب و ایجاد هسته‌های مقاومت درتشکیلات اسلامی انقلابیون نباید قدمی کوتاه بیاییم، اسلام مرز ندارد و برای برپایی حکومت‌های اسلامی و اجرای حدودالله ما سر از پا نمی‌شناسیم و هدف جمهوری اسلامی و مسئولین آن چیزی جز برقراری حکومت جهانی اسلام نیست. روش‌ها و منش‌های سیاسی با هم فرق می‌کند ولی هدف را هیچ مسلمان انقلابی پیرو خط امام فراموش نمی‌کند.»</blockquote>سید محمد خاتمی رئیس جمهور سابق جمهوری اسلامی نیز در این زمینه «نظریه‌ی بسط» را مطرح کرد و گفت:<blockquote>«برای اینکه نظام اسلامی حفظ بشود، تنها راه برون رفت توسعه انقلاب به خارج است.»<ref>کتاب شناخت رژیم ولایت فقیه - انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref></blockquote>

خمینی از جنگ ایران و عراق با عنوان مائده آسمانی یاد می‌کرد. او علارغم اینکه ارتش و سپاه قدرتمندی نداشت به غایت از جنگ استقبال می‌کرد. زیرا جنگ ایران و عراق اهرمی بود که به مدت ۸ سال برای سرپوش گذاشتن بر بحران‌های داخلی و تحکیم پایه‌های خود از آن استفاده کرد. در سال ۱۳۶۱ که عراق از خرمشهر عقب نشینی کرد و صلح در دسترس بود. سران کشورهای کنفرانس اسلامی و بسیار از شخصیت‌های بین‌المللی برای میانجی‌گری به تهران آ‌مدند و حتی حاضر شدند غرامت ناشی از جنگ را به ایران بدهند و دولت عراق نیز از همان ماه‌های آغاز جنگ خواهان آتش بس و صلح بود. اما خمینی زیر بار نرفت و رژیم ولایت فقیه جنگ را ادامه داد. شعار خمینی فتح قدس از طریق کربلا بود. جنگ ایران و عراق یک میلیون کشته و دومیلیون زخمی به ‌اضافه هزار میلیارد دلار خسارت برای ایران بر جای گذاشت.<ref name=":4">کتاب شناخت رژیم ولایت فقیه- انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>

در بهمن ۱۳۶۷ خمینی فتوای قتل سلمان رشدی را به خاطر نوشتن کتاب آیات شیطانی صادر کرد. این در حالی بود که تظاهرات علیه انتشار این کتاب از ماه‌ها قبل در هند و پاکستان و چند کشور دیگر انجام شده بود. خمینی در بهمن ۶۷ زمانی که اعتراض علیه جنگ حتی در درون حاکمیت بلند شده بود و برخی از مقام‌های جمهوری اسلامی از جنگ فاصله گرفته بودند، فتوای رشدی را صادر کرد تا بتواند مسائل درونی حکومت را بپوشاند. [[سید علی خامنه ای|خامنه‌ای]] که رئیس جمهور بود روز بعد از صدور فتوا گفت اگر رشدی توبه کند این حکم موضوعیتش را از دست می‌دهد، ولی [[روح‌الله خمینی|خمینی]] بلافاصله گفت سلمان رشدی اگر هم توبه بکند و زاهد زمانه هم بشود،‌ باید اعدام شود.<ref name=":4" />

در سال ۱۳۶۶ درجریان مراسم حج یک راه‌پیمایی به نام «برائت از مشرکین» در مکه برگزار شد. در پایان این راه‌پیمایی که بیشتر شرکت کنندگان در آن حجاج ایرانی بودند، تعدادی از آنان که بعدا معلوم شد افرادی از نیروهای رژیم ایران از جمله محسن میردامادی هم جزو آنان بود، قصد داشتند مسیر این راه‌پیمایی را به سمت مسجدالحرام منحرف بکنند و با دسترسی به بلندگوی حرم، شعار مرگ بر آمریکا بدهند. پلیس عربستان از این ماجرا آگاه می‌شود و در صدد ممانعت از این کار برمی‌آید. در این واقعه بنا به آمار منتشر شده توسط رژیم ایران ۳۲۵ ایرانی شامل ۲۰۳ زن و ۱۲۲ مرد کشته شدند.  

روزنامه‌ «سیاست روز» در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۸۱ نوشت:<blockquote>«عده‌ای از دانشجویان تندرو که بعدا مشخص شد جناب آقای «محسن میردامادی» و دوستانش جزو این گروه بودند، برنامه‌هایی طراحی نموده بودند که بعد از راهپیمایی حجاج که در یکی از میادین مکه به سمت حرم بود، داخل حرم شوند و با تصاحب بلندگوی مسجدالحرام شعار مرگ بر آمریکا و مطالب دیگر را قرائت نمایند، که پلیس عربستان از این قضیه مطلع می‌شود. آگاهان، شدت عمل پلیس عربستان را در جریان آن راهپیمایی ناشی از این مسئله می‌دانستند.» <ref name=":8">[https://www.bbc.com/persian/iran-features-40775941 جمعه خونین مکه مسیری برای صدور انقلاب] - سایت بی‌بی‌سی فارسی</ref></blockquote>در آن زمان [[مهدی کروبی]] از طرف خمینی به سرپرستی حجاج ایرانی منصوب شده بود و بلافاصله از عربستان اخراج شد. پس از حادثه، خمینی در نامه‌ای به کروبی نوشت:<blockquote>«اگر هزاران مبلغ و روحانی را به اقطار عالم می‌فرستادیم تا‏‎ ‎‏مرز واقعی بین اسلام راستین و اسلام آمریکایی و فرق بین حکومت عدل و حکومت‏‎ ‎‏سرسپردگان مدعی حمایت از اسلام را مشخص کنیم، به صورتی چنین زیبا‏‎ ‎‏نمی‌توانستیم، [...] و همچنین اگر می‌خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که‏‎ ‎‏کلیدداران کنونی کعبه، لیاقت میزبانی سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین امریکا‏‎ ‎‏و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کاری از دستشان برنمی‌آید، بدین خوبی‏‎ ‎‏نمی‌توانستیم بیان کنیم.»<ref>صحیفه خمینی - جلد۲۰ - ص۳۵۳</ref></blockquote>در اردیبهشت ۱۳۶۷ منتظری نامه‌ای به [[روح‌الله خمینی|خمینی]] می‌نویسد و در آن ذکر می‌کند که چه بسا حمله ابتدا از طرف نفرات رژیم ایران بوده است و آنان پلیس سعودی را تحریک کرده‌اند.  

== تروریسم جان‌مایه‌ی رژیم بنیادگرای ولایت فقیه ==

تصمیم‌گیری برای اجرای عملیات تروریستی همواره در رأس حاکمیت رژیم ایران صورت می‌گیرد، به طوری‌که حتی [[میرحسین موسوی]]، نخست وزیر، جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ در استعفانامه‌اش به  خمینی در ۱۴ شهریور ۱۳۶۷ می‌نویسد:<blockquote>«عملیات برون مرزی بدون اطلاع و دستور دولت صورت می‌گیرد... بعد از آن‌که هواپیمایی ربوده می‌شود، از آن با خبر می‌شویم. وقتی مسلسلی در یکی از خیابان‌های لبنان گشوده می‌شود و صدای آن در همه جا می‌پیچد، متوجه می‌شویم. پس از کشف مواد منفجره از حجاج ما در چمدان‌هایشان، از این امر آگاه می‌شویم...»</blockquote>در ۲۱ فروردین ۱۳۷۶ دادگاه فدرال آلمان در پرونده «میکونوس» در رأی خود تصریح کرد، دستور ترور مخالفان ایرانی در خارج از ایران توسط کمیته‌ای از سران رژیم ایران شامل رهبر و رئیس جمهور و وزیر خارجه و وزیر اطلاعات صادر می‌شود.

قاضی تحقیق سوئیس در تابستان ۱۳۷۶ اعلام کرد، دستور ترور [[کاظم رجوی|دکتر کاظم رجوی]]، توسط بالاترین مقامات رژیم ایران صادر شده‌ است.<ref>مقدمه کتاب تروریسم جان‌مایه رژیم ایران - انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>

اصلی‌ترین ارگان‌های دست اندرکار تروریسم در جمهوری اسلامی از این قرارند:

# [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]]

# [[نیروی قدس سپاه پاسداران|نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]

# روابط بین‌المللی دفتر ولی فقیه

# سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

# وزارت خارجه جمهوری اسلامی

# سایر ارگان‌ها در خارج کشور که شامل، اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان، دفاتر خبرگزاری و رادیو تلویزیون ایران درکشورهای خارجی، دفاتر هواپیمایی ایران در خارج کشور، دفاتر بانک‌های دولتی ایران در کشورهای خارجی، مراکز فرهنگی و مساجد وابسته به ارگان‌های بنیادگرای رژیم ایران، رایزن‌های فرهنگی و خانه فرهنگ ایران در کشورهای مختلف است.<ref>کتاب تروریسم جان‌مایه‌ی رژیم ایران - ص ۱۲ تا ۱۷- انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>

یکی از اصلی‌ترین هدف‌های ترور رژیم ایران [[مسعود رجوی]]، مسئول شورای ملی مقاومت ایران است. از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۵ که مسعود رجوی در پاریس اقامت داشت، ۲۵ طرح برای ترور او طراحی شد که تعدادی از آن‌ها اجرا نشد و تعداد دیگری کشف و خنثی شد. در کتاب «جاسوس خدا» نوشته‌ی «پاتریک راپیه» سردبیر سابق هفته نامه ژورنال دو دیمانش، دست دادن رژیم ایران و سفارت آن در پاریس در چند عملیات تروریستی در سال‌های ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ در پاریس و همچنین توطئه تروریستی گسترده‌ برای ترور [[مسعود رجوی]] در ۴۲۰ صفحه با ذکر جزئیات شرح داده شده است. همچنین رولان ژاکار، نویسنده فرانسوی، در کتابش به نام «قاتلان بدون مرز» (چاپ ۱۳۶۴در پاریس) نوشته:<blockquote>«در [[مسعود رجوی]]... رژیم خمینی بر آن بود که او را بعد از آن که هزاران تن از هوادارانش را که در داخل ایران از بین برده بود، ازمیان بردارد... در شهریور ۱۳۶۱ د.اس.ت (سازمان اطلاعات فرانسه) «مسعود هندی»، برادرزاده خمینی را درجریان یک توطئه برای سوء قصد کشف کرد. اطلاعات به دست آمده نشان می‌داد که برادر زاده خمینی مسئول عملیات ترور رهبر مجاهدین، [[مسعود رجوی]] در اورسوراواز بود، تروری که هرگز انجام نگرفت.»</blockquote>طرح‌‌‌های ترور مسعود رجوی در عراق نیز ادامه داشت، از جمله طرح ترور در بغداد در ۲ دی‌ماه ۱۳۷۰، طرح تروریستی بمباران هوایی [[قرارگاه اشرف]] در نورزو۱۳۷۱، طرح ترور در بر سر مزار دکتر [[کاظم رجوی]] در بغداد، شلیک خمپاره به قرارگاه بدیع زادگان در عراق در فروردین ۱۳۷۳، طرح بکارگیری توپ غول پیکر در سال ۱۳۷۳.<ref>کتاب تروریسم جان‌مایه رژیم ایران - ص۲۱ تا ۳۴ - انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>

بعد از معرفی [[مریم رجوی]] به عنوان رئیس جمهور منتخب [[شورای ملی مقاومت ایران|شورای ملی مقاومت]] و اقامت او در فرانسه رژیم ایران طرح‌های متعددی را برای ترور او اجرا کرد، از جمله طرح ترور در آلمان که برای جلسه سخنرانی [[مریم رجوی]] در دورتموند در سال ۱۳۷۴ طراحی شده بود. طرح بعدی ارسال توپ ۳۲۰ میلی متری به پاریس بود که روز ۲۳ اسفند ۱۳۷۴، مأموران گمرک بندر آنتورپ بلژیک در کشتی ایران کلاه‌دوز آن را کشف کردند.<ref>کتاب تروریسم جان‌مایه رژیم ایران - ص۳۶ و ۳۷ - انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران</ref>  

* [[تروریسم جمهوری اسلامی ایران]]