کاربر:Abbas/صفحه تمرین5

روز جهانی معلم را «سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد» (یونسکو)، در اجلاس چهل و چهارم وزرای آموزش و پرورش ۱۳۵کشور عضو خود، که در شهر ژنو برگزار شد، توسط مدیر کل وقت در آن زمان، آقای فدریکو مایور پیشنهاد شد. از همین رو پنج اکتبر (۱۳مهر) سال ۱۹۹۴ به هدف ارج نهادن و قدردانی و رسیدگی به مشکلات معلمان در سراسر جهان ، این روز، روز معلم نام گذاری شد. همچنین یکی دیگر از هدف‌های نام‌گذاری روز معلم، استفاده از راه کارهای متخصصان آموزشی که معلمان عناصر اصلی آن را تشکیل میدهند برای رفع کمبودها تلاش شود تا نظامهای آموزشی کشورها ارتقاء یابند. اما هر کشوری بر مبنای دلایل خاص خود همان کشور، با توجه به موقعیت فرهنگی و یا هر اتفاقی که ربطی به معلم و سیستم آموزش کشور داشت، روز معلم را در تاریخ خود ثبت کرده‌اند. و به بهانه روز معلم، بزرگداشت و یا جشنی، به پاس‌داشت مقام معلم برگزار میکنند.

روز معلم در ایران

روز معلم پیش از انقلاب

معلمان شهر تهران برای اعتراض به لایحه میزان حقوق مصوبه مجلس شورای ملی، روز سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ جلوی مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تجمع کردند. و شعار میدادند. که با تحریک شهربانی نیروهای شهربانی با معلمان درگیر و با وارد شدن پلیس، برای متفرق کردن معلمان از آب پاش استفاده کردند. معلمان هم برای دفع این حرکت وارد پیاده‌رو شدند تا لوله های آب را به سمت دیگری منحرف کنند، یکی از معلمان ابوالحسن خانعلی جوان ۲۹ ساله‌ای بود، اهل روستای کن تهران و دبیر فلسفه و عربی در دبیرستان جامی در غرب تهران. ابوالحسن خانعلی با دریافت مدرک لیسانس درسال ۱۳۳۵ در وزارت فرهنگ استخدام شد. وی همچنین دانشجوی رشته دکترای فلسفه دانشگاه تهران بود. که در جریان این اعتراض فردی به نام ناصر شهرستانی رئیس کلانتری بهارستان با اسلحه کمری به سمت معلمان معترض شلیک کرد که گلوله ای مستقیم به سر ابوالحسن خانعلی برخورد کرد و دو نفر دیگر از معلمان نیز در پی این تیر اندازی مجروح شدند. ابوالحسن خانعلی بعد از انتقال به بیمارستان جان باخت. در ادامه تجمعات متعدد معلمان برای محاکمه عاملان و آمران کشته شدن ابوالحسن خانعلی، معلمان تهران در تجمع بزرگ خود در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ روز ۱۲ اردیبهشت را روز معلم اعلام کردند.