کاربر:Abbas/صفحه تمرین5

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۴۲ توسط Abbas (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ترور رفیق حریری

زندگی رفیق حریری

رفیق حریری در تاریخ ۱ نوامبر ۱۹۴۴ در یک خانواده مسلمان سنی در شهر بندری سیدون لبنان متولد شد. او دو خواهر و برادر داشت. در مدرسه ابتدایی و متوسطه در سیدون تحصیل کرد و در مدیریت امور تجاری از دانشگاه عرب بیروت فارغ‌التحصیل شد. حریری در سال‌های ۱۹۸۰ فرد خود ساخته ثروتمندی بود که با کمک مالی و شرکت در گروه‌های مختلف لبنانی مشهور گردید. همزمان او در سال ۱۹۸۳ مشاور سیاسی شاهزاده بندر بن سلطان بود. او نقش مهمی را در عقد توافق‌نامه ۱۹۹۰ طائف داشت که به جنگ داخلی شانزده ساله لبنان خاتمه داد. در سال ۱۹۹۲ حریری اولین نخست‌وزیر بعد از جنگ در دولت رئیس جمهور الیاس حراوی بود. او تا سال ۱۹۹۸ در این سمت بود. پس از روی کار آمدن امیل لحود به عنوان رئیس جمهور لبنان حریری در درگیری‌های سیاسی با رئیس جمهور جدید برکنار شد. رفیق حریری یک سیاست اقتصادی پیشرفته‌ را بنیان گذاشت. در ابتدای کار نخست‌وزیری‌اش طرحی بنام افق ۲۰۰۰ که نام دولتش برای نوسازی لبنان بود را شروع کرد. یک مؤلفه مهم افق ۲۰۰۰ بنیان‌گذاری یک شرکت خصوصی بنام سولیدر بود که نوسازی لبنان بعد از جنگ را به‌عهده گرفت. سولیدر با شرکت دولت و بخش خصوصی تأسیس شد. این شرکت بازسازی بخش جنوبی بیروت را هدف قرار داد و آنرا به‌سرعت به یک مرکز جدید شهری تبدیل کرد. حریری در طرح ده ساله‌ای خصوصی‌سازی صنایع لبنان را مد نظر داشت. قراردادهای بسیاری در زمینه انرژی، ارتباطات، برق، فرودگاه‌ها و راهسازی بسته شد. مهمترین موضوع در طرح افق۲۰۰۰ که مشخصاً خود رفیق حریری پشت آن بود ترغیب سرمایه گذاران خارجی و دعوت شرکت‌ها و بخش خصوصی برای شرکت در بازسازی لبنان بود. درسال ۲۰۰۰ حریری مجدداً نامزد نخست‌وزیری شد و تا اکتبر ۲۰۰۴ که استعفا داد در این سمت باقی ماند. او در دوران نخست وزیری‌اش در لبنان ۵ کابینه را رهبری کرد[۱]

ماجرای ترور رفیق حریری

رفیق حریری نخست وزیر لبنان مخالف سرسخت دخالت‌های خارجی به خصوص سوریه و جمهوری اسلامی ایران در لبنان بود. او که نقش مهمی در توافق آتش بس در لبنان و پایان جنگ داخلی در لبنان داشت رهبری و هدایت لبنان را به سوی یک کشور دموکراتیک و پیشرفته به عهده گرفت و در سالیان طولانی که نخست وزیر لبنان بود کارهای مهمی در این رابطه انجام داد. او نخست وزیری بسیار محبوب در میان مردم لبنان بود. در سپتامبر ۲۰۰۴ حریری طرفدار اجرای قرارداد ۱۵۵۹ شورای امنیت شد که خواهان عقب کشیدن کلیه نیروهای خارجی از لبنان است گردید.[۱]

در برخی از گزارش‌ها در زمان آغاز دادگاه ترور رفیق حریری ادعا شده بود که بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه، اندکی پیش از کشته شدن رفیق حریری، با او دیدار کرد و در جریان آن با داد کشیدن سر او، تهدید کرد که در صورت عدم همراهی با مواضع سوریه، جانش را از دست خواهد داد. در آن گزارش‌ها گفته شده بود که رفیق حریری یک تهدید جدی در برابر نفوذ سوریه و جمهوری اسلامی ایران و متحد آنها، حزب‌الله، در لبنان محسوب می‌شد.[۲]

عملیات ترور رفیق حریری

رفیق حریری در ۱۴ فوریه ۲۰۰۵ در اثر انفجار ترور شد.

دادگاه ترور رفیق حریری

برای نخستین بار در تاریخ خاورمیانه عاملان یک ترور سیاسی به دادگاه بین‌المللی کشیده شدند. در پنجاه سال گذشته هر ترور سیاسی در منطقه و به‌ویژه در لبنان بدون این که عاملان آن مشخص شوند یا به مجازات برسند، به فراموشخانه تاریخ سپرده شده بود.[۳] اما این بار شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه‌ای در سال ۲۰۰۷ حکم به تشکیل دادگاه برای تحقیق درباره‌ی ترور رفیق حریری داد.[۴] طی تحقیقات دادگاه بین‌المللی در مورد ترور رفیق حریری، نخست وزیر وقت لبنان، نام چهار نفر از بلندپایگان حزب‌الله لبنان به عنوان متهم مطرح شد. این چهار نفر مصطفی بدرالدین، سلیم عیاش، اسد صبرا و حسن عنیسی هستند که به شکلی بسیار حساب شده با تدارکات بسیار محرمانه، پوشش مالی بی‌حد و حصر و استفاده از یک شبکه ارتباط تلفنی ویژه عملیات این ترور را به انجام رساندند. در کیفر خواست نام حسن حبیب مرعی نیز به عنوان نفر پنجم آمده بود.[۳]

دادگاه ویژه بین المللی لبنان در هلند ژوئن ۲۰۰۷ تشکیل شد و تحقیقات خود را از ۱ مارس ۲۰۰۹ آغاز کرد. در پرونده‌ی ترور رفیق حریری که منجر به مرگ ۲۱ نفر و مجروح شدن۲۲۶ تن دیگر شد، اظهارات ۲۹۷ شاهد و ۳ هزار و ۱۳۱ مورد ادله بررسی شد.[۵] اولین جلسه دادگاه متهمان ترور رفیق حریری در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۴ شروع به کار کرد.[۳]

سرانجام حکم دادگاه ترور رفیق حریری