کاربر:Ebreza/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
(مروارید ۱) |
(ادامه مروارید۱) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
در روز شنبه ۱۸ اسفند سال ۶۹ دولت ایران اقدامات خود را برای ضربه به مجاهدین آغاز کرد. نقطه تمرکز ضربه اول به قرارگاه بزرگ حنیف نژاد بود که بعد از شهر طوزخرماتو قرار داشت . نیروهای دولت ایران با پوشیدن لباسهای کردی و به کمک نیروهای کرد با ورود به شهرهای کفری و اطراف طوز سعی در محاصره ارتش آزادیبخش ملی را داشتند. این ارتش بعد از بازگشت از عملیات فروغ جاویدان تحت فرماندهی و مدیریت و برنامه ریزی خانم مریم رجوی با آموزشهای فشرده تبدیل به یک ارتش زرهی شده بود. از آنجا که این ارتش همگی از نیروهای داوطلب و تحصیلکرده تشکیل شده بود به سرعت آماده شد و زرهی های خود را از اختفا و استتار خارج کرد. در روز پنجشنبه ۲۳ اسفند نیروهای مستقر در قرارگاه حنیف موفق شدند که محاصره قرارگاه را درهم بشکنند از شهر طوز خرماتو عبور کنند و کلیه نیروهاو تجهیزات خود را از منطقه خارج کنند. | در روز شنبه ۱۸ اسفند سال ۶۹ دولت ایران اقدامات خود را برای ضربه به مجاهدین آغاز کرد. نقطه تمرکز ضربه اول به قرارگاه بزرگ حنیف نژاد بود که بعد از شهر طوزخرماتو قرار داشت . نیروهای دولت ایران با پوشیدن لباسهای کردی و به کمک نیروهای کرد با ورود به شهرهای کفری و اطراف طوز سعی در محاصره ارتش آزادیبخش ملی را داشتند. این ارتش بعد از بازگشت از عملیات فروغ جاویدان تحت فرماندهی و مدیریت و برنامه ریزی خانم مریم رجوی با آموزشهای فشرده تبدیل به یک ارتش زرهی شده بود. از آنجا که این ارتش همگی از نیروهای داوطلب و تحصیلکرده تشکیل شده بود به سرعت آماده شد و زرهی های خود را از اختفا و استتار خارج کرد. در روز پنجشنبه ۲۳ اسفند نیروهای مستقر در قرارگاه حنیف موفق شدند که محاصره قرارگاه را درهم بشکنند از شهر طوز خرماتو عبور کنند و کلیه نیروهاو تجهیزات خود را از منطقه خارج کنند. | ||
نیروهای دولت ایران می خواستند با محاصره قرارگاه حنیف و همزمان دور زدن قرارگاه اشرف با یک حمله گازانبری نیروها مجاهدین را نابود کنند. با خروج مجاهدین از قرارگاه حنیف این طرح باشکست روبرو شد و نیروهای مجاهدین در طول ۱۵۰ کیلومتر که منطقه مزبور را در بر می گرفت در مقابل دولت ایران خط دفاعی بستند. | نیروهای دولت ایران می خواستند با محاصره قرارگاه حنیف و همزمان دور زدن قرارگاه اشرف با یک حمله گازانبری نیروها مجاهدین را نابود کنند. با خروج مجاهدین از قرارگاه حنیف این طرح باشکست روبرو شد و نیروهای مجاهدین در طول ۱۵۰ کیلومتر که منطقه مزبور را در بر می گرفت در مقابل دولت ایران خط دفاعی بستند. متعاقبا یکانهایی از نیروهای ارتش آزادیبخش به مواضع نیرو های دولت ایران در اطراف کفر حمله کردند و آنها را مجبو به عقب نشینی کردند این نیروها شهر سلیمان بک راهم آزاد کردند و تعدادی زیادی از نیروهای دولتی ایران را از پای در آوردند. | ||
در روز دوشنبه ۵ فروردین ۷۰ عملیات دفاعی مروارید ۱ در ابتدا در ۹ محور و سپس با اضافه شدن ۲ محور دیگر اغاز شد. در این عملیات ارتش آزادیبخش ملی توانست ارتفاعات آق داغ صغیر در ۵ کیلومتری مرز ایران در شمال خانقین، ارتفاعات استراتژیک مروارید در ۱۰ کیلومتری مرز ایران در شمال شرقی شهر جلولا و تمامی ارتفاعات جبه داغ در شمال غربی شهر جلولا به تصرف ارتش آزادیبخش در آمد. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۵۵
عملیات مروارید
با حمله عراق درسال69 به کویت و تصرف آن کشور بحرانی در خاورمیانه ایجاد شد. با ورود نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری امریکا این بحران شکل پیجیده ای به خود گرفت. این بحران درنهایت به جنگ خلیج منتهی شد که در آن عراق شکست خورد. با پایان جنگ رژیم عراق بخاطر ضرباتی که خورده بود انسجام وتوان نظامی خود را ازدست داده بود. دراین شرایط در اواخر سال۶۹ و ابتدای سال ۷۰ دولت جمهوری اسلامی ایران بهترین موقعیت را در مقابل خود دید که اپوزیسیون قدرتمندش یعنی مجاهدین خلق ستون فقرات شورای ملی مقاومت و بال نظامی آن ارتش آزادیبخش ملی را از بین ببرد. در واقع آماده سازی این حمله از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران ازقبل صورت گرفته بود زیرا منتظر شکست نهایی عراق و ضعف نیروهای نظامی آن کشور بودند تا بتوانند دشمن دیرینه خود یعنی مجاهدین را نابود سازند.
ارتش آزادیبخش ملی ایران بخاطر سنگین ترین بمبارانهای تاریخ مجبور شد تمامی قرارگاههای خود را بخصوص قرارگاه مرکزی یعنی اشرف را تخلیه و کلیه نیروها و تجهیزات جنگی را متفرق و در استتار کامل نگه دارد. این ارتش آماده نبرد نبودو دولت ایران می خواست از این وضعیت استفاده کند و ضربه اصلی را به این ارتش وارد آورد. نیروهای مجاهدین عمدتا درمنطقه قرارگاه حنیف بعد از شهر طور متفرق و مستقر شده بودند. از آنجا که دولت ایران نمی خواست که دخالتش در عراق آشکار شود نامی برای این عملیات نگذاشته بود ولی مجاهدین نام این سلسله نبردها را مروارید نام گذاری کرده اند که ما هم در این مقاله از این نام استفاده می کنیم.
مروارید ۱
در روز شنبه ۱۸ اسفند سال ۶۹ دولت ایران اقدامات خود را برای ضربه به مجاهدین آغاز کرد. نقطه تمرکز ضربه اول به قرارگاه بزرگ حنیف نژاد بود که بعد از شهر طوزخرماتو قرار داشت . نیروهای دولت ایران با پوشیدن لباسهای کردی و به کمک نیروهای کرد با ورود به شهرهای کفری و اطراف طوز سعی در محاصره ارتش آزادیبخش ملی را داشتند. این ارتش بعد از بازگشت از عملیات فروغ جاویدان تحت فرماندهی و مدیریت و برنامه ریزی خانم مریم رجوی با آموزشهای فشرده تبدیل به یک ارتش زرهی شده بود. از آنجا که این ارتش همگی از نیروهای داوطلب و تحصیلکرده تشکیل شده بود به سرعت آماده شد و زرهی های خود را از اختفا و استتار خارج کرد. در روز پنجشنبه ۲۳ اسفند نیروهای مستقر در قرارگاه حنیف موفق شدند که محاصره قرارگاه را درهم بشکنند از شهر طوز خرماتو عبور کنند و کلیه نیروهاو تجهیزات خود را از منطقه خارج کنند.
نیروهای دولت ایران می خواستند با محاصره قرارگاه حنیف و همزمان دور زدن قرارگاه اشرف با یک حمله گازانبری نیروها مجاهدین را نابود کنند. با خروج مجاهدین از قرارگاه حنیف این طرح باشکست روبرو شد و نیروهای مجاهدین در طول ۱۵۰ کیلومتر که منطقه مزبور را در بر می گرفت در مقابل دولت ایران خط دفاعی بستند. متعاقبا یکانهایی از نیروهای ارتش آزادیبخش به مواضع نیرو های دولت ایران در اطراف کفر حمله کردند و آنها را مجبو به عقب نشینی کردند این نیروها شهر سلیمان بک راهم آزاد کردند و تعدادی زیادی از نیروهای دولتی ایران را از پای در آوردند.
در روز دوشنبه ۵ فروردین ۷۰ عملیات دفاعی مروارید ۱ در ابتدا در ۹ محور و سپس با اضافه شدن ۲ محور دیگر اغاز شد. در این عملیات ارتش آزادیبخش ملی توانست ارتفاعات آق داغ صغیر در ۵ کیلومتری مرز ایران در شمال خانقین، ارتفاعات استراتژیک مروارید در ۱۰ کیلومتری مرز ایران در شمال شرقی شهر جلولا و تمامی ارتفاعات جبه داغ در شمال غربی شهر جلولا به تصرف ارتش آزادیبخش در آمد.