کاربر:Hossein/صفحه تمرین5

سانسور در ایران

سانسور در اساس و بطور گسترده ابزاری است در دست حکومتها برای کنترل جامعه هر چند می‌توان برای آن معنای عام‌تری نیز یافت. سانسور در ایران و بطور خاص در دوره جمهوری اسلامی روندی فزاینده داشته است به صورتی که در رده‌‌بندی جهانی جمهوری اسلامی از رتبه ۱۴۶ در سال ۲۰۰۵ به رتبه ۱۷۲ در سال ۲۰۰۹ تنزل پرتاب شده است. محدودیتهای ایجاد شده توسط حکومت ایران نسبت به اقلیتهای مذهبی و دینی و بطور مشخص‌تر در رابطه با گروههای سیاسی مخالف نظام شهرتی جهانی یافته است و رهبر جمهوری اسلامی سید علی خامنه‌ای به عنوان یکی از رهبران دشمن آزادی معرفی شده است.

تعریف سانسور

سانسور چیست؟ این سوالی است که فرهنگ لغت ها و کتابهای مختلف راجع به آن تعریفها و ویژگی های متنوعی ارائه داده اند. فرهنگ انگلیسی آکسفورد درباره کلمه  سانسور دو تعریف ارئه کرده است:

1- عنوان دو قاضی در رم، که مامور تهیه و تنظیم ثبت نام یا سرشماری شهروندان بودند و همچنین مسئول نظارت بر اخلاق عمومی را به عهده داشتند.

2- مقامی رسمی در بعضی از کشورها که موظف است تمامی کتابها روزنامه‌ها و شب‌نامه‌ها را پیش از انشار آن بازبینی کنند تا مطمئن شوند که مطالبی غیراخلاقی، ضد دینی، یا لطمه زننده به دولت در بر ندارد.

فرهنگ عمومی علوم سیاسی فرانسه نیز درباره سانسور آورده است: سانسور مجموعه وسایلی است که مقام های خارج از مطبوعات و معمولا مقام های دولتی،از طریق آنها به کنترل محتوای ارتباطات جمعی پیش از انتشار آن اقدام می کنند. و افراطی‌ترین شکل سانسور، اجازه قبلی است که بر اساس آن هیچ شماره روزنامه ای نمی‌تواند بدون اجازه صریح حکومت منتشر شود. به‌طور عام سانسور شامل خواندن منظم مقاله‌های تهیه شده در هیات‌های تحریریه ، به وسیله سانسور‌گران ،به منظور حذف برخی قسمتها ،کنار گذاشتن بعضی مقاله‌ها، تغییر برخی عبارات یا تغییر طرز ارائه بعضی از وقایع است.

دائرةالمعارف بزرگ لاروس هم در تعریف سانسور گفته است: سانسور به معنی بررسی حکومت در مورد آثار ادبی یا سینمایی پیش از اجازه دادن یا ممنوع ساختن انتشار یا نمایش آنها، بکار می‌رود.

همچنین در ایران فرهنگ معین، برای کلمه سانسور این تعریف را ارائه کرده است: تفتیش و مراقبت در مطالب کتب، جراید، فیلمها و نمایشنامه‌ها به وسیله دولت و حذف مطالبی که ضد منافع دولت است.

در کمیسیون بین المللی مطالعه در مسایل ارتباطات به ریاست شان مک‌ براید که در سال 1980 به عنوان یک جهان و چندین صدا ، ارتباطات و جهان و جامعه امروز و فردا، از سوی سازمان یونسکو منتشر شد، درباره ویژگی‌ها و شیوه های سانسور، شرح نسبتا جامعی ارائه شده است. گزارش مذکور در این مورد چنین نوشته است: سانسور عملکرد بسیار رایجی است که گاهی به برخی زمینه‌ها مانند عکس‌ها، مطالب مخالف عفت، خشونت، مسائل مذهبی، نکات مورد اختلاف در عرصه های بین المللی، مقام‌های عالیرتبه خارجی، حمایت جوانان و غیره، محدود می‌شد. اما،اغلب اوقات، سانسور برای حمایت نخبگان رهبری‌کننده و شخصیت‌های صاحب قدرت ،به کار می‌رود. سانسور ممنوع کننده می‌تواند بر قوانین خاص و بیشتر بر قدرت‌های خودسرانه یا فقط بر سوء استفاده از قدرت مبتنی باشد.