کاربر:Hossein/101صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هیئت مرگ | '''هیئت مرگ''' به ترکیبی گفته می‌شود که در تابستان ۱۳۶۷ از طرف خمینی مأمور شد تا بر اساس فتوای صادره از طرف خود او برای زندانیان سیاسی به خصوص زندانیان مجاهد سر موضع حکم اعدام صادر کند. این هیئت در خطاب خمینی شامل حسینعلی نیری، مصطفی پورمحمد، مرتضی اشراقی بود که ابراهیم رئیسی هم به آن اضافه شد. این هیئت در ماههای مرداد و شهریور ۶۷ در زندانهای اوین و گوهردشت که زندانهای تهران محسوب می‌شدند هر روزه حکم اعدام چند صد نفر را صادر می‌کرد. مشابه این هیئت در شهرستانها هم مرکب از یک حاکم شرع ،دادستان، و نماینده وزارت اطلاعات بود و مانند تهران صدور حکم اعدام افراد سر موضع را صادر می‌کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران آمار اعدام شدگان در قتل‌عام ۶۷ را بیش از ۳۰ هزار نفر می‌داند. بیش از ۹۰٪ زندانیان اعدام شده متعلق به هواداران و اعضای سازمان مجاهدین بود. | ||
== پیشینه هیئت مرگ == | |||
هیئت مرگ به صورت عملی پس از صدور فتوای خمینی مبنی بر کشتار زندانیان سر موضع و با ترکیب حسینعلی نیری(حاکم شرع) مرتضی اشراقی(دادستان کل کشور)، ابراهیم رئیسی(معاون دادستان کل کشور)، مصطفی پورمحمدی(نماینده وزارت اطلاعات) تشکیل شد و طبق اطلاعات شاهدان از ۵ مرداد ۶۷ کار خودش را در زندان اوین آغاز کرد. در شروع کار زندانبان‌ها از آن با عنوان هیئت عفو یاد می‌کردند و در برخورد با زندانی از او می‌برسیدند که آیا هیئت عفو با تو برخورد کرده است یا نه. شاهدان عنوان می‌کنند بسیاری از زندانیان قبل از آن که ماهیت این هیئت برایشان بطور کامل مشخص شود گمان می‌کردند این هیئت، هیئت عفو است اما به زودی متوجه شدند که که این افراد برای اعدام همه زندانیان سیاسی به غیر از آنها که از موضع سازمانی خود دفاع نمی‌کنند آمده‌اند. به این ترتیب در ادبیات سیاسی ایران،این هیئت، هیئت مرگ نام گرفت. | |||
== پیشینه == | |||
به صورت عملی | |||
== محل کار هیئت مرگ == | == محل کار هیئت مرگ == | ||
هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت | هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت برای اجرای سریع فتوای خمینی که بر سرعت اعدام‌ها تاکید داشت اتاق‌هایی را از زندان انتخاب کردند که ویژگی آن نزدیکی به محل اجرای اعدام‌ها بود. به این ترتیب زندانیان در صفوف طولانی یک به یک وارد این اتاق می‌شدند و با چند سوال سرنوشت آنها مشخص می‌شد. زندانیانی که از طرف این هیئت سرموضع تشخیص داده می‌شدند از همان‌جا برای اجرای اعدام برده می‌شدند. اغلب این افراد کسانی بودند که دوره‌ی زندان آنها تمام شده و ملی‌کش نامیده می‌شدند یا چند سال از دوره‌ی حبس آنها باقی مانده بود. | ||
=== مکان هیئت مرگ در اوین === | === مکان هیئت مرگ در اوین === | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۵
هیئت مرگ به ترکیبی گفته می‌شود که در تابستان ۱۳۶۷ از طرف خمینی مأمور شد تا بر اساس فتوای صادره از طرف خود او برای زندانیان سیاسی به خصوص زندانیان مجاهد سر موضع حکم اعدام صادر کند. این هیئت در خطاب خمینی شامل حسینعلی نیری، مصطفی پورمحمد، مرتضی اشراقی بود که ابراهیم رئیسی هم به آن اضافه شد. این هیئت در ماههای مرداد و شهریور ۶۷ در زندانهای اوین و گوهردشت که زندانهای تهران محسوب می‌شدند هر روزه حکم اعدام چند صد نفر را صادر می‌کرد. مشابه این هیئت در شهرستانها هم مرکب از یک حاکم شرع ،دادستان، و نماینده وزارت اطلاعات بود و مانند تهران صدور حکم اعدام افراد سر موضع را صادر می‌کرد. سازمان مجاهدین خلق ایران آمار اعدام شدگان در قتل‌عام ۶۷ را بیش از ۳۰ هزار نفر می‌داند. بیش از ۹۰٪ زندانیان اعدام شده متعلق به هواداران و اعضای سازمان مجاهدین بود.
پیشینه هیئت مرگ
هیئت مرگ به صورت عملی پس از صدور فتوای خمینی مبنی بر کشتار زندانیان سر موضع و با ترکیب حسینعلی نیری(حاکم شرع) مرتضی اشراقی(دادستان کل کشور)، ابراهیم رئیسی(معاون دادستان کل کشور)، مصطفی پورمحمدی(نماینده وزارت اطلاعات) تشکیل شد و طبق اطلاعات شاهدان از ۵ مرداد ۶۷ کار خودش را در زندان اوین آغاز کرد. در شروع کار زندانبان‌ها از آن با عنوان هیئت عفو یاد می‌کردند و در برخورد با زندانی از او می‌برسیدند که آیا هیئت عفو با تو برخورد کرده است یا نه. شاهدان عنوان می‌کنند بسیاری از زندانیان قبل از آن که ماهیت این هیئت برایشان بطور کامل مشخص شود گمان می‌کردند این هیئت، هیئت عفو است اما به زودی متوجه شدند که که این افراد برای اعدام همه زندانیان سیاسی به غیر از آنها که از موضع سازمانی خود دفاع نمی‌کنند آمده‌اند. به این ترتیب در ادبیات سیاسی ایران،این هیئت، هیئت مرگ نام گرفت.
محل کار هیئت مرگ
هیئت مرگ در زندان اوین و گوهردشت برای اجرای سریع فتوای خمینی که بر سرعت اعدام‌ها تاکید داشت اتاق‌هایی را از زندان انتخاب کردند که ویژگی آن نزدیکی به محل اجرای اعدام‌ها بود. به این ترتیب زندانیان در صفوف طولانی یک به یک وارد این اتاق می‌شدند و با چند سوال سرنوشت آنها مشخص می‌شد. زندانیانی که از طرف این هیئت سرموضع تشخیص داده می‌شدند از همان‌جا برای اجرای اعدام برده می‌شدند. اغلب این افراد کسانی بودند که دوره‌ی زندان آنها تمام شده و ملی‌کش نامیده می‌شدند یا چند سال از دوره‌ی حبس آنها باقی مانده بود.
مکان هیئت مرگ در اوین
اتاق هیئت مرگ در زندان اوین در بدو ورودی بند ۲۰۹ قرار داشت. این اتاق در انتهای راهروی ورودی به بندهای ۳۲۵ واقع شده بود.
مکان هیئت مرگ در گوهردشت
اتاق هیئت مرگ در وسط راهروی اصلی