کاربر:Javad/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| نام_شخص      = علیرضا شوریده
| نام_شخص      = علیرضا شوریده
| نام_تصویر    = علیرضا شوریده.jpg
| نام_تصویر    = علیرضا شوریده.jpg
| زمینه فعالیت = خواننده و مدرس موسیق
| زمینه فعالیت = خواننده و مدرس موسیقی
| ملیت        = ایرانی
| ملیت        = ایرانی
| اهل          = گیلان انزلی
| اهل          = گیلان انزلی
| دوره        = معاصر
| دوره        = معاصر
| سال‌های فعالیت=
| فعالیت         =  
| پدر          =  
| پدر          =  
| آرامگاه      = بندر انزلی
| آرامگاه      = بندر انزلی
| نقش‌های برجسته=  خواننده و مدرس موسیقی
| نقش‌های برجسته=  همکاری با گروه عشاق {{سخ}} فعالیت در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان{{سخ}}عضو گروه کر تالار ملی رودکی {{سخ}} ضبط ده برنامه در رادیو
| آثار        =  ترانه میرزا ـ اشک وارش - ظبط ده برنامه در رادیو ـ عضو گروه کر تالار ملی رودکی ـ ترانه‌های «شهادت احمد(دی‌بلال)« ـ «همسفر» ـ سرودهای «فردا روشن است» ـ «شهادت»
| آثار        =  میرزا{{سخ}} اشک وارش {{سخ}}شهادت احمد(دی‌بلال){{سخ}}همسفر {{سخ}}سرودهای فردا روشن است{{سخ}}شهادت
| تاریخ_تولد  = ۲۰/اسفندماه/۱۳۲۰   
| تاریخ_تولد  = ۲۰ اسفند ۱۳۲۰   
| محل_تولد    = انزلی  
| محل_تولد    = انزلی  
| تاریخ_مرگ    = ۲۰/ آبان ۱۳۷۹
| تاریخ_مرگ    = ۱۸ آذر ۱۳۷۹
| محل_مرگ      = بیمارستان ایران تهران
| محل_مرگ      = بیمارستان ایران تهران
| علت مرگ=سکته مغزی
}}
}}


'''علیرضا شوریده''' (تولد۱۳۲۰ انزلی _ درگذشت ۱۳۷۹) علیرضا شوریده در ۲۰ اسفند ۱۳۲۰ در شهر انزلی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در انزلی به اتمام رساند. وی در سال ۱۳۳۴به تهران کوچ کرد و دبیرستان را در تهران گذراند. علیرضا شوریده به دلیل صدای خوشی که داشت در مسابقات امور تربیتی دبیرستان نفر اول شد. همین امر باعث شد تا او را به هنرستان موسیقی معرفی کنند. در سال ۱۳۴۴ نزد استاد کریمی آواز ایرانی فرا گرفت و گوشه ها و ردیف ها را در موسیقی ایرانی آموخت و سپس به شاگرد اسماعیل مهرتاش شد. وی در سال ۱۳۵۴ با رادیو همکاری کرد و با ورود به ارکستر گل‌ها که رهبر آن فرهاد فخرالدینی بود مجموعا ۱۰ برنامه ظبط کرد. علیرضا شوریده همچنین با گروه عشاق به سرپرستی عبدالله ملت پرست همکاری کرد و نوار اشک وارش حاصل کار او بود. در سال ۱۳۵۶ با ارکستر پایور همکاری کرد و سالها بعد مدرس تعلیم موسیقی بود تا اینکه در سال ۱۳۷۹ بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایران تهران در  ۲۰ آبان ۱۳۷۹درگذشت و در زادگاهش، بندرانزلی بخاک سپرده شد<ref>[http://mynilsan.com/%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C/%D9%85%D9%81%D8%A7%D8%AE%D8%B1-%D9%88-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9% علیرضا شوریده-وبلاگ نیل سان]</ref>.
'''علیرضا شوریده''' (تولد ۱۳۲۰ - درگذشت ۱۸ آذر ۱۳۷۹) در شهر انزلی به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در انزلی به اتمام رساند. علیرضا شوریده در سال ۱۳۳۴ به تهران کوچ کرد و دبیرستان را در تهران گذراند. او به دلیل صدای خوشی که داشت در مسابقات امور تربیتی دبیرستان نفر اول شد. همین امر باعث شد تا او را به هنرستان موسیقی معرفی کنند. در سال ۱۳۴۴ نزد استاد کریمی آواز ایرانی فرا گرفت و گوشه‌ها و ردیف‌ها را در موسیقی ایرانی آموخت و سپس شاگرد اسماعیل مهرتاش شد. علیرضا شوریده در سال ۱۳۵۴ با رادیو همکاری کرد و با ورود به ارکستر گل‌ها که رهبر آن فرهاد فخرالدینی بود مجموعا ۱۰ برنامه ضبط کرد. علیرضا شوریده همچنین با گروه عشاق به سرپرستی عبدالله ملت‌پرست همکاری کرد و نوار اشک وارش حاصل کار او بود. در سال ۱۳۵۶ با ارکستر پایور همکاری کرد. یکی دیگر از ترانه‌های مشهور او ترانه‌ی «بخوان ای همسفر با من» «سرود شهادت»  از سری ترانه‌های سازمان مجاهدین خلق ایران است. وی در سال‌های پس از انقلاب حاضر به همکاری با ارگان‌های حکومتی نشد و به همین دلیل از کار هنری کنار گذاشته شد و تا پایان عمر در سکوت بسر برد. سرانجام علیرضا شوریده در ۲۰ آبان ۱۳۷۹ بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایران تهران درگذشت و در زادگاهش، بندرانزلی به خاک سپرده شد.<ref name=":0">[https://event.mojahedin.org/i/events/5314 علیرضا شوریده،‌ ستاره‌ای در آلبوم موسیقی ایران زمین]</ref>


== زندگی ==
== کودکی و نوجوانی ==
علیرضا شوریده در بیستم اسفند ۱۳۲۰ در شهر انزلی در استان گیلان به دنیا آمد. تحصیلات دوره‌ی ابتدایی را در شهر انزلی به پایان رساند و در سال ۱۳۳۴ با خانواده به تهران رفت و در دبیرستان صدای آوازش مورد توجه معلمان قرار گرفت. او در همان ایام در مسابقه ای که از جانب امور تربیتی استان در شهر رامسر برگزار شده بود شرکت کرد و در سه مسابقه مقام نخست را کسب نمود. علیرضا شوریده به واسطه‌ی همین استعداد، در سال ۱۳۴۴ به هنرستان موسیقی معرفی شد تا نزد استاد کریمی به مدت ۲ سال موسیقی و گوشه و ردیفهای آوازی بیاموزد. او سپس به شاگردی استاد اسماعیل مهرتاش در آمد. در ادامه استاد علیرضا شوریده زیر نظر خانم اولین باغچه‌بان ۳ سال آموزش دید و در سال ۱۳۵۱تا سال ۱۳۵۷ با گروه آوازهای محلی همکاری داشت. علیرضا شوریده همچنین در سال ۱۳۵۴ همکاریش با رادیو را آغاز نمود و با رهبری فرهاد فخرالدینی در ارکستر گلها، در مجموع ۱۰ برنامه ظبط کرد. علیرضا شوریده نوار «اشک وارش» را با همکاری با گروه عشاق که سرپرست آن عبدالله ملت‌پرست بود از خود به جای گذاشت. علیرضا شوریده به دعوت کانون پرورش و فکری کودکان و نوجوانان در سال ۱۳۵۵فعالیت کرد و نوار «آوازهای دیروز» را ظبط کرد و در ادامه در همکاری با ارکستر پایور در سال ۱۳۵۶آهنگی با شعر باباطاهر در مایه‌ی شوشتری اجرا و ظبط کرد<ref>[http://musicashraf.com/farsi/archives/17729 یادی از علیرضا شوریده-وبلاگ موزیک اشرف]</ref>. علیرضا شوریده بعد از اجراهای متعدد ترانه سرودها با گروه ترانه سرود مجاهدین در دهه ۶۰ و همکاری نکردن با حکومت در زمینه هنر، تحت فشار قرار گرفت و در فقر و تنگدستی و آوارگی، در نهایت با سکته مغزی در بیمارستان درگذشت<ref>[[بیاد علیرضا شوریده-یوتوپ]]</ref>.
علیرضا شوریده در ۲۰ اسفند ۱۳۲۰ در شهر انزلی در استان گیلان به دنیا آمد. تحصیلات دوره‌ی ابتدایی را در شهر انزلی به پایان رساند و در ۱۴ سالگی، در سال ۱۳۳۴ همراه با خانواده به تهران رفت.<ref>[http://musicashraf.com/farsi/archives/17729 یادی از علیرضا شوریده-وبلاگ موزیک اشرف]</ref>


== فعالیت‌های علیرضا شوریده ==
== فعالیت‌های علیرضا شوریده ==
 
=== آغاز فعالیت موسیقی ===
علیرضا شوریده موسیقی را با عضویت در گروه کر تالار رودکی شروع کرد و چند ترانه‌ محلی را خواند. در همین ماه‌ها و سال‌های تحصیلی، ترانه‌هایی را در دبیرستان خواند که موجب شگفتی دانش‌آموزان و معلمان شد. گردانندگان و دست‌اندرکاران مسابقات هنری، اسمش را به داوران مسابقه آوازخوانی اردوگاه رامسر دادند. علیرضا ۳بار در این اردوگاه شرکت کرد و هر ۳بار نفر اول و ممتاز شد. حاصل این موفقیت، معرفی وی به هنرستان موسیقی از جانب هیأت داوران بود. علیرضا مبانی موسیقی را در کلاس‌های شبانه هنرستان ملی موسیقی با موفقیت گذراند.


=== همکاری با بزرگان موسیقی ===
=== همکاری با بزرگان موسیقی ===
[[پرونده:علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی.jpg|جایگزین=علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی|بندانگشتی|'''علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی''']]
علیرضا شوریده در سال ۱۳۴۴ به مدت ۲سال نزد استاد محمود کریمی به آموختن ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی مشغول بود. علیرضا شوریده در سال ۱۳۴۶ به کلاس‌های استاد اسماعیل مهرتاش رفت و با ساختارهای موسیقی هرچه بیشتر آشنا شد.  
علیرضا شوریده در عرصه موسیقی در گروه کُر تالار رودکی عضو شد و ترانه های محلی را خواند. وی مبانی علم موسیقی را در هنرستان ملی موسیقی و در کلاسهای شبانه تکمیل کرد و گذراند. عبور از کلاسهای استاد خانم اولین باغچه‌بان و استاد اسماعیل مهرتاش و استاد کریمی از علیرضا شوریده به سرعت استادی با خلاقیت ساخت. در ادامه همکاری با فرامرز پایور و عبدالله ملت‌پرست از او خواننده ای مجرب ساخت.  
 
او دوره‌ی تکمیلی آواز را تا ۳سال در محضر استاد خانم اولین باغچه‌بان گذراند. علیرضا شوریده از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ سولیست آوازها و ترانه‌های محلی بود. او همچنین در سال ۱۳۵۴ مدتی با «ارکستر گل‌ها»ی رادیو همکاری داشت و ۱۰برنامه ضبط کرد. علیرضا شوریده همچنین با گروه «عشاق» به سرپرستی عبدالله ملت‌پرست آلبومی به نام «اشک وارش» را تولید کردند.<ref name=":0" />


=== اجرای ترانه میرزا ===
=== اجرای ترانه میرزا ===
یکی از کارهای ماندگار در تاریخ ایران ترانه ماندگار و خاطره انگیز «میرزا» بود که در سال ۱۳۵۶ با آهنگ سازی عبدالله ملت پرست انجام شد. اجرای این ترانه یکی از علتهای ماندگاری میرزا کوچک و مبارزاتش در تاریخ مبارزات ایران است. همچنین وی مدتی هم به همراه گروه عشاق در خارج از ایران چندین ترانه محلی را اجرا کرد.  
یکی از کارهای ماندگار در تاریخ ایران ترانه‌ی خاطره انگیز «[[میرزا کوچک‌ خان جنگلی|میرزا]]» بود که در سال ۱۳۵۶ با آهنگ سازی عبدالله ملت پرست انجام شد. اجرای این ترانه در ثبت شدن  نام میرزا کوچک خان و مبارزاتش در حافظه‌ی تاریخی مردم بسیار مؤثر بود. وی همچنین برای مدتی به همراه گروه عشاق در خارج از ایران چندین ترانه محلی را اجرا کرد.  


=== اجرای ترانه‌های انقلابی ===
=== اجرای ترانه‌های انقلابی ===
خواندن ترانه میرزا، علیرضا شوریده را با مبارزه آشنا کرد. علیرضا شوریده در اواسط دهه ۵۰ وارد تدریس موسیقی شد که بعد از انقلاب ۵۷ و تحولات در ایران، وی ترانه «شور انقلاب» را اجرا کرد. انقلاب ضد سلطنتی و تحولات آن روزها علیرضا شوریده را با آرمانهای انقلابیونی مانند میرزا کوچک آشنا کرد که برای آزادی مردم جان خویش را میدهند، به همین دلیل وی با همکاری با نهاد ترانه_سرود مجاهدین خلق وارد دوران تازه ای از فعالیتهای هنری شد و در ادامه همکاری با این نهاد در سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ ترانه‌های «شهادت احمد(دی‌بلال)« و «همسفر» و سرودهای «فردا روشن است» و «شهادت» را اجرا کرد که بعد از انقلاب اجرای این ترانه سرودها استقبال جوانان زیادی را به دنبال داشت.
[[پرونده:علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی.jpg|جایگزین=علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی|بندانگشتی|'''علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی''']]
در آن ایام، خواندن ترانه «میرزا»، علیرضا شوریده را با مبارزه و سیاست آشنا کرد. علیرضا شوریده پس از انقلاب ۵۷ و تحولات سیاسی در ایران، وی ترانه «شور انقلاب» را اجرا کرد. [[انقلاب ضد سلطنتی]]  علیرضا شوریده را با آرمانهای انقلابیونی مانند [[میرزا کوچک‌ خان جنگلی|میرزا کوچک]] آشنا کرد. علیرضا شوریده  با همکاری با نهاد ترانه-سرود سازمان [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]] وارد دوران تازه‌ای از فعالیتهای هنری‌اش شد و در ادامه همکاری با این نهاد در سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ ترانه‌های «شهادت احمد (دی‌بلال)» ، «همسفر»، سرودهای «فردا روشن است» و «شهادت» را اجرا کرد. این ترانه‌ها و سرودها در جریان [[انقلاب ضد سلطنتی]]، با استقبال گسترده‌ی جوانان مواجه شد.


=== سالهای فقر و تنگدستی ===
=== سالهای فقر و تنگدستی ===
علیرضا شوریده در دهه ۶۰ و ۷۰ فشارهای زیادی را تحمل کرد. از کار اخراج شد و اینکه فقر و تنگدستی و آوارگی، او را گرفتار غم و رنج معیشت کرد. علت این امر نیز این بود که او علم موسیقی و صدایش را برای حکومت به کار نگرفت و برای مردم می‌خواند<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/5314 علیرضا شوریده، ستاره ای در آلبوم موسیقی ایران]</ref><ref>درگذشت علیرضا شوریده -تلوزیون ملی ایران، سایت سیمای آزادی</ref>.
علیرضا شوریده در دهه ۶۰ و ۷۰ به دلیل عدم همکاری با ارگان‌های حکومتی فشارهای زیادی را تحمل کرد. او  از کار اخراج شد و فقر و تنگدستی و آوارگی وی را گرفتار غم و رنج معیشت کرد. <ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/5314 علیرضا شوریده، ستاره ای در آلبوم موسیقی ایران]</ref><ref>درگذشت علیرضا شوریده -تلوزیون ملی ایران، سایت سیمای آزادی</ref>
 
== مرگ ==
علیرضا شوریده  در فقر و تنگدستی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایران تهران،‌ در ۱۸ آذر ۱۳۷۹ درگذشت و در زادگاهش بندر انزلی به خاک سپرده شد.<ref>[[بیاد علیرضا شوریده-یوتوپ]]</ref>


== '''منابع''' ==
== منابع ==
<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۵۲

علیرضا شوریده
علیرضا شوریده.jpg
زادروز۲۰ اسفند ۱۳۲۰
انزلی
درگذشت۱۸ آذر ۱۳۷۹
بیمارستان ایران تهران
علت مرگسکته مغزی
آرامگاهبندر انزلی
ملیتایرانی
پیشهخواننده و مدرس موسیقی
نقش‌های برجستههمکاری با گروه عشاق
فعالیت در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
عضو گروه کر تالار ملی رودکی
ضبط ده برنامه در رادیو
دورهمعاصر
آثارمیرزا
اشک وارش
شهادت احمد(دی‌بلال)
همسفر
سرودهای فردا روشن است
شهادت

علیرضا شوریده (تولد ۱۳۲۰ - درگذشت ۱۸ آذر ۱۳۷۹) در شهر انزلی به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در انزلی به اتمام رساند. علیرضا شوریده در سال ۱۳۳۴ به تهران کوچ کرد و دبیرستان را در تهران گذراند. او به دلیل صدای خوشی که داشت در مسابقات امور تربیتی دبیرستان نفر اول شد. همین امر باعث شد تا او را به هنرستان موسیقی معرفی کنند. در سال ۱۳۴۴ نزد استاد کریمی آواز ایرانی فرا گرفت و گوشه‌ها و ردیف‌ها را در موسیقی ایرانی آموخت و سپس شاگرد اسماعیل مهرتاش شد. علیرضا شوریده در سال ۱۳۵۴ با رادیو همکاری کرد و با ورود به ارکستر گل‌ها که رهبر آن فرهاد فخرالدینی بود مجموعا ۱۰ برنامه ضبط کرد. علیرضا شوریده همچنین با گروه عشاق به سرپرستی عبدالله ملت‌پرست همکاری کرد و نوار اشک وارش حاصل کار او بود. در سال ۱۳۵۶ با ارکستر پایور همکاری کرد. یکی دیگر از ترانه‌های مشهور او ترانه‌ی «بخوان ای همسفر با من» «سرود شهادت» از سری ترانه‌های سازمان مجاهدین خلق ایران است. وی در سال‌های پس از انقلاب حاضر به همکاری با ارگان‌های حکومتی نشد و به همین دلیل از کار هنری کنار گذاشته شد و تا پایان عمر در سکوت بسر برد. سرانجام علیرضا شوریده در ۲۰ آبان ۱۳۷۹ بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایران تهران درگذشت و در زادگاهش، بندرانزلی به خاک سپرده شد.[۱]

کودکی و نوجوانی

علیرضا شوریده در ۲۰ اسفند ۱۳۲۰ در شهر انزلی در استان گیلان به دنیا آمد. تحصیلات دوره‌ی ابتدایی را در شهر انزلی به پایان رساند و در ۱۴ سالگی، در سال ۱۳۳۴ همراه با خانواده به تهران رفت.[۲]

فعالیت‌های علیرضا شوریده

آغاز فعالیت موسیقی

علیرضا شوریده موسیقی را با عضویت در گروه کر تالار رودکی شروع کرد و چند ترانه‌ محلی را خواند. در همین ماه‌ها و سال‌های تحصیلی، ترانه‌هایی را در دبیرستان خواند که موجب شگفتی دانش‌آموزان و معلمان شد. گردانندگان و دست‌اندرکاران مسابقات هنری، اسمش را به داوران مسابقه آوازخوانی اردوگاه رامسر دادند. علیرضا ۳بار در این اردوگاه شرکت کرد و هر ۳بار نفر اول و ممتاز شد. حاصل این موفقیت، معرفی وی به هنرستان موسیقی از جانب هیأت داوران بود. علیرضا مبانی موسیقی را در کلاس‌های شبانه هنرستان ملی موسیقی با موفقیت گذراند.

همکاری با بزرگان موسیقی

علیرضا شوریده در سال ۱۳۴۴ به مدت ۲سال نزد استاد محمود کریمی به آموختن ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی مشغول بود. علیرضا شوریده در سال ۱۳۴۶ به کلاس‌های استاد اسماعیل مهرتاش رفت و با ساختارهای موسیقی هرچه بیشتر آشنا شد.

او دوره‌ی تکمیلی آواز را تا ۳سال در محضر استاد خانم اولین باغچه‌بان گذراند. علیرضا شوریده از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۷ سولیست آوازها و ترانه‌های محلی بود. او همچنین در سال ۱۳۵۴ مدتی با «ارکستر گل‌ها»ی رادیو همکاری داشت و ۱۰برنامه ضبط کرد. علیرضا شوریده همچنین با گروه «عشاق» به سرپرستی عبدالله ملت‌پرست آلبومی به نام «اشک وارش» را تولید کردند.[۱]

اجرای ترانه میرزا

یکی از کارهای ماندگار در تاریخ ایران ترانه‌ی خاطره انگیز «میرزا» بود که در سال ۱۳۵۶ با آهنگ سازی عبدالله ملت پرست انجام شد. اجرای این ترانه در ثبت شدن نام میرزا کوچک خان و مبارزاتش در حافظه‌ی تاریخی مردم بسیار مؤثر بود. وی همچنین برای مدتی به همراه گروه عشاق در خارج از ایران چندین ترانه محلی را اجرا کرد.

اجرای ترانه‌های انقلابی

علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی
علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی

در آن ایام، خواندن ترانه «میرزا»، علیرضا شوریده را با مبارزه و سیاست آشنا کرد. علیرضا شوریده پس از انقلاب ۵۷ و تحولات سیاسی در ایران، وی ترانه «شور انقلاب» را اجرا کرد. انقلاب ضد سلطنتی علیرضا شوریده را با آرمانهای انقلابیونی مانند میرزا کوچک آشنا کرد. علیرضا شوریده با همکاری با نهاد ترانه-سرود سازمان مجاهدین خلق وارد دوران تازه‌ای از فعالیتهای هنری‌اش شد و در ادامه همکاری با این نهاد در سالهای ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ ترانه‌های «شهادت احمد (دی‌بلال)» ، «همسفر»، سرودهای «فردا روشن است» و «شهادت» را اجرا کرد. این ترانه‌ها و سرودها در جریان انقلاب ضد سلطنتی، با استقبال گسترده‌ی جوانان مواجه شد.

سالهای فقر و تنگدستی

علیرضا شوریده در دهه ۶۰ و ۷۰ به دلیل عدم همکاری با ارگان‌های حکومتی فشارهای زیادی را تحمل کرد. او از کار اخراج شد و فقر و تنگدستی و آوارگی وی را گرفتار غم و رنج معیشت کرد. [۳][۴]

مرگ

علیرضا شوریده در فقر و تنگدستی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایران تهران،‌ در ۱۸ آذر ۱۳۷۹ درگذشت و در زادگاهش بندر انزلی به خاک سپرده شد.[۵]

منابع