کاربر:Javad/صفحه تمرین10

قتل کشیش‌های مسیحی در ایران، در دهه ۷۰ از دی‌ماه سال ۱۳۷۲ تا تیر ماه ۱۳۷۳ رهبران کشیش‌های مسیحی در سلسله قتلهای سازماندهی شده توسط وزارت اطلاعات کشته شدند.

کشیش‌های مسیحی، اسقف هوسپیان مهر، کشیش مهدی دیباج و اسقف تدهیس میگائیلیان پی در پی به قتل رسیدند. به گفته « اکبر گنجی » عامل رژیم ایران در وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران، این کشیش‌های مسیحی به دلیل قبول نداشتن نظام سیاسی ایران و فعالیتهایشان برای حقوق بشر و حقوق اقلیتها در ایران به دست وزارت اطلاعات به قتل رسیدند و بعد از آن قتل کشیش‌ها را به گردن مجاهدین انداختند و با این کار رژیم ایران از دست روحانیون مسیحی خلاص می‌شد، همچنین سازمان مجاهدین خلق را نیز بی‌آبرو می‌کرد.

اسقف هائیک‌هوسپیان‌مهر از بالاترین رهبران روحانیان مسیحی در ایران و رهبر شورای روحانیان کلیسای انجیلی و رئیس مجامع ربانی ایران در ۲۹دی ۱۳۷۲،توسط وزارت اطلاعات رژیم ایران به قتل رسید.

اسقف تتهیس میکائیلیان رئیس شورای پروتستانهای ایران در ۱۳ تیر ۱۳۷۳ در سن ۶۲ سالگی در مسیر رفتن به دانشگاه تهران، با شلیک گلوله به قتل رسید. کشیش میکائیلیان جانشین کشیش هوسپیان‌مهر بود که رئیس پیشین شورای کشیشان پروتستان ایران بود که ۶ ماه پیش از آن ربوده و به قتل رسیده بود.

کشیش مهدی دیباج رهبر کلیسای انجیلی روز ۱۶ خرداد ۱۳۷۳ هنگام تردد در مسیر فرودگاه مهرآباد ربوده شد و جسد مثله شده‌ی وی در منطقه‌ای متروکه در تهران کشف شد.

علت قتل کشیش‌ها

کشیش‌های مسیحی که در ایران خصوصا اسقف هوسپیان مهر در گزارشی که از نقض آزادیهای مذهبی توسط رژیم ایران تهیه کرده بود و در آن گزارش از نماینده کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته بود که از ایران بازدید کند. وی همچنین نامه ای که رژیم ایران برای تأیید وضعیت ایران را امضا نکرد.

اسقف تتهیس میکائیلیان نیز از مجامع بین‌المللی خواستار اقدامات اقتصادی و سیاسی بر ضد رژیم ایران به‌دلیل نقض حقوق بشر شده بود.

میکائیلیان که خواستار اعمال اقدام‌های شدیدتر اقتصادی و سیاسی بر ضد رژیم ایران، به‌منظور تقویت قطعنامه‌های سازمان ملل در محکومیت رژیم به خاطر نقض حقوق بشر بود بارها توسط مقامات رژیم به مرگ تهدید شده بود

کشیش مهدی دیباج به جرم ارتداد در سال ۱۳۶۵ دستگیر شد و در دادگاه ساری به همین اتهام محکوم به مرگ شد. و پس از تحمل سالها زندان، پس از فعالیتهای گسترده برای آزادی وی، مهدی دیباج سرانجام در تاریخ ۲۶ دی‌ماه به صورت مشروط آزاد می‌شود.

جزئیات قتل از زبان عوامل وزارت اطلاعات

اعتراف به قتل کشیش‌ها توسط وزارت اطلاعات

مهدی خزعلی در ۴ شهریور ۱۳۹۵ از قول علی ربیعی «وزیر دولت روحانی» چنین روایت کرد: «یکی از کارهای وحشتناکی که مقام‎های امنیتی جمهوری اسلامی کرده‌اند این بود که سه دختر را طعمه کردند برای اینکه ببینند دو کشیش مسیحی آیا تبشیر و تبلیغ مسیحیت می‎کنند یا نه، اینها فکر می‎کردند در همین حد طعمه هستند که بروند و بگویند ما می‎خواهیم به کیش مسیحیت بیاییم و شما ما را تبشیر کنید، به خانه‎ی آن دو کشیش می‎روند اما جلوی چشم سه دختر کشیش‌ها کشته می‎شوند و قطعه قطعه می‎شوند و داخل یخچال گذاشته می‏شوند». خزعلی از قول علی ربیعی ادامه می‌دهد: «دختران مجبور می‎شوند مصاحبه کنند و اعتراف کنند که ما از طرف سازمان مجاهدین خلق ماموریت داشتیم کشیش‌ها را بکشیم و آن‎ها گمان می‎کنند برای آزادی این مصاحبه را باید انجام دهند، به آن‎ها قول داده بودند، اما امنیتی‎ها از لو رفتن ماجرا می‎ترسند و حکم اعدام هر سه طعمه را امضا می‎کنند اما بعدها به ۱۵ سال حبس متهم می‎شوند».

لازم به زکر است که علی ربیعی از جزئیات بسیاری از این قتل‌ها با خبر است. علی ربیعی به عباد نیز معروف است، عباد شهرت امنیتی علی ربیعی است که در همین رابطه روزنامه اعتماد نوشت: «خودش هم ناراحت نمی‌شود وقتی دوستانش با این اسم از او یاد می‌کنند. چرا که سال‌های سال با همین اسم در وزارت اطلاعات و شورای عالی امنیت ملی فعالیت کرده است».

نسبت دادن قتل کشیش‌ها به مجاهدین خلق

عمادالدین باقی یکی از اعضای جدا شده از سپاه پاسداران در کتابی با نام تراژدی دموکراسی در ایران درباره انفجار حرم امام رضا و قتل کشیش‌های مسیحی و روحانیون اهل سنت می‌نویسد: «مافیایی که سعید امامی عضو آن بود با یک عملیات یک تیر و دو نشان بلکه سه نشان زد، آنها مخالفان  خود و کشیش‌ها و اهل سنت و روشنفکران دگر  اندیش یا مسلمان را از سر راه بر می داشتند، سپس از این قتل مشکوک به عنوان ابزاری در جنگ با گروه رجوی و متهم سازی و بدنام کردن آن استفاده کرده و جنایت را به گردن سازمان مجاهدین رجوی می اندازند!».

انفجار حرم امام رضا و نسبت دادن آن به مجاهدین خلق

در سال ۱۳۷۳ حرم امام رضا در مشهد توسط کسانی که بعدها مشخص شد از اعضای وزارت اطلاعات رژیم ایران بودند منفجر شد. فردای همان روز در ۳۱ خرداد ۱۳۷۳ رژیم ایران در رادیو اعلام کرد: «در این میان آنچه قابل‌توجه است این است که تشکیلات مجاهدین عموماً در خارج کشور پایگاه و استقرار دارد و از جانب آن‌ها حمایت مالی، نظامی و سیاسی می‌شود… این پرسش اینک مطرح است که آیا پس‌ازاین جنایت تکان‌دهنده، این کشورها بازهم خواهند کوشید تا رفتار متناقض خود را ادامه دهند یا این‌که حمایت آشکار و پنهان خود را از این تروریست‌های جنایتکار پایان خواهند داد».

پس از این واقعه بلافاصله وزارت اطلاعات اعلام کرد دو فقره بمب در حرم حضرت معصومه و قبر خمینی را خنثی کرد اما هیچ یک از کمیته ها و هیئتهای بین‌المللی این خبر را انعکاس ندادند و این بی‌اعتنایی باعث شد تا احمد جنتی در نطقی درباره انفجار حرم امام رضا بگوید: «می‌گویند خودشان بودند،‌ واقعاً عجیب است!» (نشریه مجاهد ۳۴۹ ۱۳تیر). خامنه ای هم در سخنرانی در همین رابطه گفت:«کمیته‌ها و هیئت‌های به‌اصطلاح مدافع حقوق‌بشر… چشم خود را بر روی فاجعهٌ بزرگ تروریستی در حرم امام رضا بسته‌اند… در مورد آن مطلقاً هیچ سخنی نگفته‌اند و مهر خاموشی بر لب زده‌اند».