کاربر:Javad/صفحه تمرین8

از ایران پدیا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۳۸ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سید علی حسینی خامنه، معروف به سيد علی خامنه ايی (تولد ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ مشهد) وی ابتدا در مكتب‌خانه درس خواند سپس به دبستان و دبيرستان رفت. آموزش وی در مكتبخانه از آموزشهاي طلبگی و آخوندی بوده است . ابتدا در نزد پدرش درس طلبگی خواند و بعد به حوزه علميه مشهد رفت. در سال 1337 براي ادامه درس طلبگي به حوزه علميه قم رفت. وي نزد پدرش, ميلاني, بروجردي و علامه طباطبايي در ايران درس طلبگي آموخت و سپس به نجف رفته و نزد افرادي مثل , حكيم, خويي, شاهرودي, حسن يزدي درس خواند. سید علی خامنه ای پیش از انقلاب با جریان فدائیان اسلام آشنا شد. سپس بعد از انقلاب نماینده شورای انقلاب در وزارت دفاع شد و در ادامه بعد از درگذشت آقای طالقانی و به دستور خمینی امام جمعه‌ی تهران شد. خامنه ای، پس از مرگ رجایی و باهنر رئیس جمهور شد و در نهایت بعد از مخالفتها و اختلاف نظرهای بسیاری که بین آقای منتظری و خمینی خصوصا در زمینه‌ی کشتارهای خمینی که در زندان ایجاد شد، خمینی، آقای منتظری را از قائم مقامی خود عزل و در خانه‌ی خود زندانی کرد. بدین ترتیب خامنه ای با کمک عده ای از روحانیون، کاندید احراز جانشینی خمینی شد و بعد از مرگ خمینی به عضویت شورای رهبری رژیم ایران رسید و جانشین خمینی به عنوان رهبر رژیم ایران انتصاب شد.

کودکی تا جوانی

سید علی خامنه ای پسر حاج جواد حسینی متولد ۲۹ فروردین ۱۳۱۸در مشهد است. پدر سید علی خامنه ای زندگی فقیرانه ای داشت. در همین رابطه سید علی خامنه ای می‌گفت:«منزل پدری من که در آن متولد شده ‏ام، تا چهارـ پنج سالگی من، یک خانه ۶۰ ـ ۷۰ متری در محّله فقیر نشین مشهد بود که فقط یک اتاق داشت و یک زیر زمین تاریک و خفه ‏ای! هنگامی که برای پدرم مهمان می‌آمد همه ما باید به زیر زمین می‏رفتیم تا مهمان برود. بعد عدّه‌ای که به پدر ارادتی داشتند، زمین کوچکی را کنار این منزل خریده به آن اضافه کردند و ما دارای سه اتاق شدیم».

ورود به حوزه علمیه

سید علی خامنه ای دوران ابتدایی را در مدرسه‌ی دارالتعلیم دیانتی سپری کرد و بعد از آن جامع المقدمان و صرف و نحو را خواند. و به این ترتیب وارد حوزه‌ی علمیه شد. خودش درباره‌ی انگیزه اش از ورود به حوزه‌ی علمیه گفت: «عامل و موجب اصلی پدرم بودند و مادرم نیز مشوّق بود»

حوزه علمیه قم

سید علی خامنه ای بین سالهای ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ از ۱۹ تا ۲۵ سالگی به تحصیل فقه، اصول و فلسفه در حوزه علمیه قم پرداخت. وی در کلاسهای بروجردی، خمینی، شیخ مرتضی حائری یزدی و علامه طباطبایی شرکت میکرد. وی بعد از بیماری پدرش به مشهد رفت و ادامه تحصیلاتش را در حوزه مشهد در سال ۱۳۴۷ ادامه داد.

فعالیتهای سیاسی پیش از انقلاب

به ادعای سید علی خامنه ای وی «از شاگردان فقهی، اصولی، سیاسی و انقلابی خمینی بود». اما خامنه ای تحت تأثیر مجتبی نواب صفوی از گروه فدائیان اسلام که طی سفری که به مشهد برای ایراد سخنرانی رفته بود قرار گرفت، چنانچه خودش میگفت: «همان وقت جرقه‏ های انگیزش انقلاب اسلامی به‌وسیله نوّاب صفوی در من به وجود آمده و هیچ شکی ندارم که اولین آتش را مرحوم نوّاب در دل ما روشن کرد». بدین ترتیب خامنه ای با شناخت از جریان فدائیان اسلام، هوادار آن جریان شد. از نفرات نزديك به وي طبسي, هاشمي نژاد و بازاريان وقت حاج علي اصغر مرواريد بودند. در جريان انقلاب به دستور خميني هيأتي بنام شوراي انقلاب تشكيل شد كه اعضاي آن عبارت بودند از : بهشتي, مطهري, موسوي اردبيلي, باهنر, رفسنجاني و خامنه اي.

مأمورت از جانب خمینی و دستگیری

سید علی خامنه ای در سال ۱۳۴۱ زمانیکه در قم بود به علتهای مخالفت خمینی با سیاستهای محمد رضا شاه پهلوی پی برد، از جمله در مورد آزادی رأی زنان و تقسیم اراضی، به شکل جدی وارد عرصه سیاست شد. نخستین مأموریت خامنه ای این بود که از طرف خمینی موظف شد تا پیامش را به آیت‌الله میلانی و دیگر علمای خراسان در مورد برنامه های تبلیغات روحانیون در ماه محرم و حوادث قم برساند. سید علی خامنه ای این مأموریت را انجام داد و خودش هم به بیرجند رفت و به تبلیغ افکار خمینی پرداخت و به همین دلیل نیز در ۱۲خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و برای یک شب بازداشت شد و فردای آن روز برای آزاد شدن تعهد داد که منبر نرود و تحت نظر باشد. اما با مقارن شدن حادثه‌ی خونین ۱۵ خرداد، خامنه ای را از بیرجند به مشهد آوردند و به بازداشتگاه نظامی تحویل دادند که مدت ۱۰ روز در آنجا بازداشت بود.

دستگیری مجدد و انکار مبارزه علیه شاه

سید علی خامنه ای در سال ۱۳۴۶ و ۱۳۴۹ نیز چند روز دستگیر و زندانی شد. وی در سال ۱۳۵۰ مجددا چند روزی بازداشت میشود و علتش نیز ترس ساواک از تبلیغ مشی مسلحانه در جامعه و محافل مذهبی بود که خامنه ای آنرا انکار میکند و هدفش را از منبر و سخنرانی، تبلیغ دین و احکام اسلامی عنوان میکند.

خامنه ای عقیده داشت که، ساواک نمیتوانست بپذیرد که فعالیتهایش، مستقل از فعالیت های گروه های مبارز و مسلح علیه شاه دنبال میشود. خامنه ای خود گفته بود:

«از سال ۴۸ زمینه حرکت مسلحانه در ایران محسوس بود. حساسیّت و شدّت عمل دستگاههای جاری رژیم پیشین نیز نسبت به من، که به قرائن دریافته بودند چنین جریانی نمی‌تواند با افرادی از قبیل من در ارتباط نباشد، افزایش یافت. سال ۵۰ مجدّداً و برای پنجمین بار به زندان افتادم. برخوردهای خشونت‌آمیز ساواک در زندان آشکارا نشان می‌داد که دستگاه از پیوستن جریان‏های مبارزه مسلـّحانه به کانون‏های تفـّکر اسلامی به شدّت بیمناک است و نمی‌تواند بپذیرد که فعالیّـتهای فکری و تبلیغاتی من در مشهد و تهران از آن جریانها بیگانه و به کنار است. پس از آزادی، دایره درسهای عمومی تفسیر و کلاسهای مخفی ایدئولوژی و… گسترش بیشتری پیدا کرد»

آخرین دستگیری

سید علی خامنه ای در دی ماه سال ۱۳۵۳ ساواک برای ششمین بار دستگیر می‌شود. خودش درباره‌ی این دستگیری گفت: «این ششمین و سخت‌ترین بازداشت بود و تا پاییز ۱۳۵۴ در زندان کمیته مشترک شهربانی زندان بود».

فعالیتهای سید علی خامنه ای پس از انقلاب

بعد از انقلاب ضد سلطنتی و پیش از بازگشت خمینی از پاریس به تهران، شورای انقلاب اسلامی که مطهری، بهشتی، رفسنجانی، در آن شرکت داشتند در ایران به دستور خمینی تشکیل گردید که خامنه ای به دستور خمینی عضو این شورا شد و بعد از مشهد روانه‌ی تهران شد.

خامنه ای برای تثبیت هر چه بیشتر نظام جمهوری اسلامی فعالیتهایش را گسترش داد که از جمله میتوان از

– پایه‌گذاری «حزب جمهوری اسلامی» با همکاری بهشتی، باهنر، هاشمی رفسنجانی و… در اسفند ۱۳۵۷

– سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸که در همان سال بود که سپاه مردم گنبد، کردستان و خرمشهر را سرکوب کرد

– امام جمعه تهران در سال ۱۳۵۸

– نماینده خمینی در شورای عالی دفاع در سال ۱۳۵۹

– نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۵۸

– حضور در جبهه‌های جنگ، در سال ۱۳۵۹

– ریاست جمهوری؛ از مهر ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ برای دو بار.

– ریاست شورای انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۰

– ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۶۶

– ریاست شورای بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸

از مناصب خامنه ای میتوان از عضويت در شوراي انقلاب قبل از پيروزي انقلاب، مأموريت در استان سيستان و بلوچستان بدستور خميني

نماينده شوراي انقلاب در وزارت دفاع سال۱۳۵۸، معاون وزارت دفاع در مرداد۱۳۵۸، سرپرستي سپاه پاسداران دهم آذر ۱۳۵۸، عضويت در شورايعالي دفاع، امام جمعه تهران بعد از درگذشت طالقاني و انصراف منتظري در ۲۴دي ۱۳۵۸ بدستور خميني، نمايندگي مجلس شورا در دوره اوّل در خرداد۱۳۵۹ از سوي روحانيت مبارز, حزب جمهوري, سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي، نماينده خميني در شورايعالي دفاع در زمان جنگ و سخنگوي اين شورا، تشكيل ستاد جنگهاي نامنظم در شورايعالي دفاع در اهواز، بعد از مرگ رجايي و باهنر رئيس جمهور شد و دوره ديگر نيز از طرف خميني انتخاب شد و بعد از مرگ خميني به عضويت شوراي رهبري رژيم رسيد و به اين ترتيب بعنوان جانشين خميني انتخاب شد.