کاربر:Javad/1صفحه تمرین
محمد علی حاج آقایی، (متولد ۱۳۲۷، اعدام ۴بهمن ۱۳۸۹) هوادار مجاهدین خلق ایران اهل فریدن اصفهان، بود. محمد علی حاج آقایی در سال۱۳۶۲به‌دلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر و محکوم به ۵ سال زندان شد و تا سال ۱۳۶۷در زندان بود. محمد علی حاج آقایی در اواخر شهریور ۱۳۸۸ در جریان تظاهرات مردم علیه حکومت دستگیر و به جرم محاربه به اعدام محکوم شد. محمد علی حاج آقایی در اولین دستگیری خود در سال ۱۳۶۲ در زندان تحت شکنجه‌های بسیار قرار گرفت و در شرایطی در زندان به‌سر می‌برد که دو فرزندش به بیماری صعب‌العلاج مبتلا بودند و محمد علی حاج آقایی به همین دلیل نیز تحت فشار مضاعف در زندان بود. به گفته‌ی یکی از هم‌بندهای محمد علی حاج آقایی وی در زندان به همسرش گفت همه چیز را بفروشد و بچه‌ها را درمان کند. بازجویان محمد علی حاج آقایی همین مشکل را عاملی برای تحت فشار قرار دادن محمد علی قرار دادند تا وی را مجبور به توبه و ندامت کنند اما محمد علی حاج آقایی زیر بار نرفت. محمد علی حاج آقایی پس از گذراندن دوران محکومیتش در سال ۱۳۶۷ از زندان آزاد شد و پس از آزادی دو فرزندش جان‌باختند.
محمد علی حاج آقایی پس از دستگیر مجدد در سال ۱۳۸۸به جرم هواداری از مجاهدین به محاربه محکوم و در ۴ بهمن ۱۳۸۹در زندان اوین بدون اطلاع به وکیلش اعدام و مخفیانه و بدون اطلاع خانواده‌اش در اصفهان دفن شد[۱][۲].
فعالیت‌ها
محمد علی حاج آقایی از هواداران مجاهدین بعد از انقلاب سال ۵۷ بود. وی اهل فریدن اصفهان و کارگر ساکن تهران بود. با وجودی که محمد علی حاج آقایی فرزندانش به بیماری لاعلاجی مبتلا بودند و وی نیز با فقر دست و پنجه نرم میکرد اما هم‌چنان از مجاهدین حمایت و هواداری میکرد تا اینکه در جریان فعالیت برای سازمان مجاهدین در سال ۱۳۶۲ دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. محمد علی حاج آقایی در زندان تحت شکنجه‌های بسیاری قرار گرفت و به‌دلیل بیماری فرزندانش نیز تحت فشاری مضاعف قرار داشت و همین بیماری فرزندانش باعث شده بود که بازجویان زندان همین مشکل را دست‌آویزی برای فشار روی او قرار دهند تا او را زیر شکنجه بشکنند و وادار به توبه و ندامت از هواداری از سازمان مجاهدین خلق سازند اما محمد علی حاج آقایی به‌دلیل پایبندی به اصولی که به آن پایبند بود، کوتاه نیامد. طبق گفته یکی از همبندانش در دوران زندان در ملاقاتی به همسرش گفت تا خانه و هر چیزی که دارند را بفروشد و خرج درمان فرزندانش کند. محمد علی حاج آقایی سرانجام در سال ۱۳۶۷ و پس از پایان دوران محکومیتش از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان مدتی نگذشت که دو فرزندش با وجود تمام تلاشی که برای درمان انها انجام شد در حضور محمد علی حاج آقایی جان باختند.
دفن پیکر جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی، زندانیان سیاسی اعدامی بدون اطلاع به خانواده ها
جرس: پس از کارشکنی دستگاه قضایی- امنیتی جمهوری اسلامی در تحویل اجساد دو زندانی سیاسی اعدامی به نامهای جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی به خانواده های آنان، منابع حقوق بشری از دفن اجساد آنان توسط ماموران بدون اطلاع و حضور خانواده های آنان خبر دادند.
به گزارش كانون حمایت ازخانواده های جانباختگان وبازداشتی ها، پیكر زندانی سیاسی اعدام شده جعفر كاظمی روز چهارشنبه در گیلانوند دماوند بدون اطلاع و حضور اعضای خانواده دفن گردید و سپس به آنها اطلاع داده شد.
هچنین به حسین حاج آقایی (پسر محمدعلی حاج آقایی) اطلاع داده اند كه پیكر پدرش در آمبولانس بسمت اصفهان شهر زادگاه او در حركت است كه اورا درآنجا دفن كنند و بعد از دفن محل دفن را اطلاع می دهند .بر اساس این گزارش خانواده داغدار و عزادار محمدعلی حاج آقایی برای اطلاع از محل دقیق دفن عزیزشان تا پاسی از شب منتظر نشسته بودند كه شاید از طرف وزارت اطلاعات خبری به آنها داده شود .
گفتنی است جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی، بامداد دوشنبه چهارم بهمن ماه، بدون اطلاع وکیل و خانواده در زندان اوین به دار آویخته شدند و گفته می شود این دو زندانی سیاسی در روزهای آخر حیاتشان به شدت تحت فشار بازجویان وزارت اطلاعات جهت اخذ اعترافات تلوزیونی قرار داشتند.
جعفر کاظمی و محمد علی حاج آقایی در اواخر شهریورماه ۸۸ بازداشت و از جمله متهمانی بودند که در دادگاههای نمایشی وقایع بعد از انتخابات محاکمه و توسط قاضی مقیسه که بازجوی آنها در دهه شصت بوده، به اعدام محکوم شدند.
http://www.rahesabz.net/story/31421/
افزایش صدور حکم اعدام به اتهام محاربه برای زندانیان گمنام و تایید شتابزده این احکام از سوی شعب تجدید نظر، باعث نگرانی خانواده های زندانیان شده است. این در شرایطی است که احکام به وکلای تسخیری ابلاغ می شود که خانواده ها به آنان دسترسی ندارند. از سوی دیگر در میان کسانی که برای آنان تقاضای اعدام شده، برخی از زندانیان سال های 60 دیده می شوند که دوران محکومیت خود را پیش از این گذرانده اند. "روز" در گفتگو با خانواده های این زندانیان، آخرین وضعیت پرونده های آنان را بررسی کرده است.
براساس اخبار رسیده طی چند روز گذشته، حکم اعدام جعفرکاظمی ومحمدعلی حاج آقایی، دو تن از بازداشت شدگان تجمعات مردمی از سوی شعبه 36 تجدید نظر تایید شده و پرونده این دو نفر در مرحله طی روند اداری برای اجرای احکام است. حکم قطعی محسن دانش پور مقدم و فرزندش، احمد دانش پور مقدم نیز از سوی دادگاه تجدید نظر صادر و به وکلای تسخیری آنها ابلاغ شده است. این در حالیست که بر اساس رای وحدت رویه ای که دو هفته پیش از سوی دیوان عالی کشور صادرو به تمام شعب تجدید نظر ابلاغ شده، هیچ یک از شعب دادگاههای تجدید نظر صلاحیت رسیدگی به پرونده هایی که اتهام محاربه در آنها مطرح است را ندارند و پرونده باید در دیوان عالی کشور مورد بررسی قرار گیرد.
در حال حاضر حداقل 9 نفر از بازداشت شدگان وقایع بعد از انتخابات به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده اند که عبارتند از: محمد امین ولیان، مطهره بهرامی، محسن و احمد دانش پور مقدم، ریحانه حاج ابراهیم، هادی قائمی، عبدالرضا قنبری، جعفر کاظمی و محمد علی حاج آقایی.برای معصومه یاوری نیز به اتهام محاربه، از سوی نماینده دادستان تقاضای اعدام شده اما هنوز حکم دادگاه او صادر نشده است.
سناریوی حکومت
به غیر از محمد امین ولیان، دانشجوی 20 ساله و عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه دامغان که به اتهام در دست داشتن و پرتاب سنگ، به محاربه و اعدام محکوم شده، بقیه افراد، منتسب به سازمان مجاهدین خلق شده و همین مساله مبنای اتهام محاربه و صدور حکم اعدام برای آنها شده است.
جمهوری اسلامی از آغاز اعتراضات مردمی در صدد برآمد با نادیده گرفتن اعتراضات وسیع مردم، تجمعات را به وابستگان سازمان مجاهدین خلق خلاصه کند. در همین راستا دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی با بازداشت بستگان و خانواده های برخی از هواداران یا اعضای سازمان مجاهدین خلق و همچنین برخی از زندانیان سیاسی دهه 60 که در آن دهه محکومیت خود را گذرانده و بعد از آزادی هیچ فعالیت سیاسی نداشته اند تلاش در القای این مساله میکند که تجمعات مردمی، آشوب هایی بوده که از سوی سازمان مجاهدین خلق ایجاد شده است.
بررسی های "روز" نشان میدهد بیشتر افرادی که اخیرا محکوم به اعدام شده اند یا بستگان آنها جزو سازمان مجاهدین هستند و یا خود یا بستگانشان در دهه شصت سابقه فعالیت سیاسی و محکومیت داشته اند.
برخی از این افراد پس از سفر به عراق و دیدار با فرزندان خود به ایران بازگشته و هیچ گونه بازخواستی از آنان نشده است اما ماهها بعد و در جریان اعتراضات مردمی بازداشت و به احکامی سنگین محکوم شده اند.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در این زمینه به روز می گوید: "وزارت اطلاعات بعد از پایان جنگ عراق، خانواده ها را ترغیب میکرد که به عراق سفر کنند و فرزندانشان را که در اردوگاه اشرف هستند به ایران بازگردانند و وزارت اطلاعات درباره تعدادی هم که برگشتند، به شدت مانور تبلیغاتی داد، اما اکنون همین خانواده ها را بازداشت و به اتهام محاربه محکوم به اعدام کرده است."
وی می افزاید: "از سوی دیگر باید پرسید این خانواده ها چه کرده اند؟ آیا جنگ مسلحانه کرده اند؟ خانواده مطهره بهرامی در منزل خود دستگیر شدند. بقیه هم در اعتراضات مسالمت آمیز مردمی بودند و حتی یک سنگ نیز نینداخته بودند. داشتن رابطه فامیلی با برخی از اعضای سازمان مجاهدین خلق که نمی تواند جرم باشد. خود وزارت اطلاعات بسیاری از این خانواده ها را به عراق می فرستاد تا بچه هایشان را برگردانند."
آقای قائمی با اشاره به سفسطه های جمهوری اسلامی در این زمینه می گوید: "اینکه کسی سابقه فعالیت سیاسی و یا محکومیت سیاسی داشته، چگونه می تواند مبنای صدور حکم قرار گیرد؟ متاسفانه وزارت اطلاعات احمدی نژاد و سپاه تلاش دارند، همه اعتراضات مردمی را به مقابله جمهوری اسلامی به سازمان مجاهدین خلق تبدیل کنند در حالیکه تجمعات، مردمی بوده و ربطی به این سازمان و سازمان های دیگر نداشته است."
صدور حکم اعدام بر مبنای سابقه محکومیت
محمدعلی حاج آقایی، 62 سال سن دارد و روز عاشورا بازداشت و به اعدام محکوم شده است. حکم اعدام او از سوی دادگاه تجدید نظر تایید شده است. او سابقه محکومیت سیاسی در دهه شصت به علت همکاری با سازمان مجاهدین خلق را دارد.
مهدی حجتی، وکیل این زندانی سیاسی در گفتگو با "روز" درباره پرونده موکلش چنین توضیح می دهد: "شعبه 28 دادگاه انقلاب بدون توجه به دفاعیات ما و شواهد موجود، حکم اعدام موکلم را صادر کرده و شعبه 36 دادگاه تجدید نظر نیز این حکم را تایید کرده است در حالیکه براساس رای وحدت رویه دیوان عالی کشور، صلاحیت رسیدگی به پرونده های محاربه، از دادگاههای تجدید نظر گرفته شده و این پرونده ها باید به دیوان عالی کشور ارجاع و در آنجا رسیدگی شود. من در این زمینه به شعبه دادگاه تجدید نظر نیز اعتراض کردم اما این شعبه علیرغم نداشتن صلاحیت، پرونده را بررسی و حکم را تایید کرد."
وی می افزاید: "ما قطعا در این زمینه تقاضای اعاده دادرسی می دهیم و پرونده را به دیوان عالی کشور می فرستیم اما متاسفانه براساس بخشنامه دادگاه انقلاب، نسخه ای از حکم را که باید در اختیار وکلا قرار دهند به ما نمی دهند و ما برای اعاده دادرسی نیاز به نسخه ای از حکم داریم تا همراه با لایحه به دیوان عالی کشور بفرستیم".
آقای حجتی بابیان اینکه تا روز دادگاه موفق به دیدار با موکلش نشده بود اشاره می کند که تنها ده دقیقه قبل از شروع دادگاه موفق شده است موکلش را ببیند و با او صحبت کند.
این وکیل دادگستری اقرار موجود در پرونده، مبنی بر سفر محمد علی حاج آقایی به عراق را مبنای اتهام محاربه و حکم اعدام ذکر می کند و می افزاید: "جالب این است که کارشناسان پرونده گفته اند که این فرد به دلیل سن بالا ازسوی سازمان مجاهدین خلق اخراج شده و توانایی فعالیت با این سازمان را ندارد. اما در صدور حکم به نظریه کارشناسی کارشناسان خود نیز توجهی نکرده اند و مبنا را محکومیت سابق او قرار داده اند. این در حالیست که سابقه کیفری نمی تواند مصداق جرم و محاربه قرار گیرد و کسی که محکومیت خود را گذرانده و آزاد شده و سالها بدون هیچ فعالیتی فقط به زندگی خود پرداخته، اکنون در تجمعی بازداشت می شود و بر مبنای همان محکومیت و فعالیت سابق، محکوم به محاربه می شود. این مساله از نظر قانونی کاملا ایراد دارد."
آقای حجتی می افزاید: "موکلم از سال 62 تا سال 67 سابقه محکومیت سیاسی به دلیل عضویت در سازمان مجاهدین خلق داشته و در صدور حکم فعلی برای او، سابقه محکومیت او مبنا قرار گرفته و به دفاعیات ما هیچ توجهی نشده است."
پیام مسعود رجوی به مناسبت شهادت جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی
سلام بر حسین
و پیشتازان اشرف‌نشان قیام
مجاهدان شهید جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی
مسعود رجوی- ۵بهمن۱۳۸۹
السّلام علیک و علی الارواح الّتی حلّت بفنائک
سلام بر حسین و بر روانهای مجاهدانی که در اربعین حسینی، بر آستان او سر سائیدند
پرچمداران اشرف‌نشان قیام، قهرمانان مجاهد خلق، جعفر کاظمی و محمدعلی حاج آقایی،
پیشتازان و پیام آوران «جنگ صد برابر با عزم حداکثر» که یک‌سال در زیر حکم اعدام، هر روز و هر شب و هر ساعت و هر دقیقه، در آماده‌باش کامل، با مرگ پنجه درافکندند و سرانجام آن را با همان رژیم مرگ گستر و مرگ بستر، با خون سرخ و جوشان درهم پیچیدند و مغلوب کردند.
فاتحان 11سال و 7سال زندان و شکنجه، ستارگان درخشان قیام خلق….
این است خانواده مجاهدین….
پس ننگ و نفرت، بر مزدوران و خانواده و خاندان سیاسی رژیم پلید ولایت در محاصره اشرف باد، که به دریوزگی و ارتزاق ننگین از شمر و یزید دوران، روی آورده‌اند. لعنت بر سفلگان آل ابی سفیان وآل زیاد و آل خمینی و خامنه‌ای، قاتلان فرزندان مردم و سارقان حق حاکمیت ملت ایران.
سلام بر حسین و بر اصحاب حسین و بر مجاهدان رکابش، در اشرف و در تهران. الّذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السّلام. آنان که جانهای خود را در راه پیامبر جاودان آزادی، نثار کردند.
بار خدایا این فدیه‌های عظیم را از ما و از خلق ما بپذیر، همانا که تو نسبت به احوال و روزگار ما و خلق ما، شنوا و دانایی. ربّنا تقبّل منّا إنّک أنت السّمیع العلیم[۳].