کاربر:Javad/9صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


=== اپوزیسیون در دوران پیش از انقلاب ۵۷ ===
=== اپوزیسیون در دوران پیش از انقلاب ۵۷ ===
پیش از انقلاب ۵۷ در ایران، خاندان پهلوی در ایران سلطنت می‌کردند. ابتدا رضا شاه بود و پس از رضا شاه پسرش محمد رضا شاه پهلوی در ایران به عنوان شاه به تخت سلطنت نشست. در دوره محمدرضا شاه اپوزیسیون‌هایی که به دلیل تبعیض و اختلاف طبقاتی و فقر و بیکاری مردم ایران، مخالف نظام سلطنت و طبعا به دنبال براندازی نظام شاهنشاهی و در تلاش برای برانداختن سلطنت محمد رضا شاه بودند. از میان اپوزیسیون‌های جدی و مدعی در آن زمان، می‌توان از دو گروه که نقش عمده و فعالی در سرنگون کردن نظام شاهنشاهی بر عهده داشتند نام برد. از جمله آنها، چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق ایران بودند که در مسیر سرنگونی نظام شاهنشاهی بسیاری از رهبران آنها کشته شدند یا در زندان‌ها شکنجه و به حبس ابد محکوم شدند. این دو سازمان چریکی دارای تشکیلاتی مخفی بودند که عملیات‌هایی نیز علیه نظام شاهنشاهی انجام دادند. جلسات دادگاه رهبران و اعضای این دو سازمان به صورت فیلم یا فایل صوتی یا به شکل متن باقی مانده است. این دو گروه چریکی در دوران فعالیت‌های خود در زمان شاه با شکنجه و زندان و اعدام ثابت کردند که در هدف خود جدی و دارای برنامه هستند و جهت کارهایشان نیز حکایت از این داشت که آنها توانستند رژیم شاهنشاهی را بین مردم و جامعه جهانی نامشروع بسازند و چهره واقعی رژیم را افشا کنند. و نتیجه این مبارزات سرنگونی رژیم شاه و فرار شاه از ایران بود.   
پیش از انقلاب ۵۷ در ایران، خاندان پهلوی در ایران سلطنت می‌کردند. ابتدا رضا شاه بود و پس از رضا شاه پسرش محمد رضا شاه پهلوی در ایران به عنوان شاه به تخت سلطنت نشست. در دوره محمدرضا شاه اپوزیسیون‌هایی که به دلیل تبعیض و اختلاف طبقاتی و فقر و بیکاری مردم ایران، مخالف نظام سلطنت و طبعا به دنبال براندازی نظام شاهنشاهی و سقوط محمد رضا شاه بودند. از میان اپوزیسیون‌های جدی و مدعی در آن زمان، می‌توان از دو گروه که نقش عمده و فعالی در سرنگون کردن نظام شاهنشاهی بر عهده داشتند نام برد. از جمله آنها، چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق ایران بودند که در مسیر سرنگونی نظام شاهنشاهی بسیاری از رهبران آنها کشته شدند یا در زندان‌ها شکنجه و به حبس ابد محکوم شدند. این دو سازمان چریکی دارای تشکیلاتی مخفی بودند که عملیات‌هایی نیز علیه نظام شاهنشاهی انجام دادند. جلسات دادگاه رهبران و اعضای این دو سازمان به صورت فیلم یا فایل صوتی یا به شکل متن باقی مانده است. این دو گروه چریکی در دوران فعالیت‌های خود در زمان شاه با شکنجه و زندان و اعدام ثابت کردند که در هدف خود جدی و دارای برنامه هستند و جهت کارهایشان نیز حکایت از این داشت که آنها توانستند رژیم شاهنشاهی را بین مردم و جامعه جهانی نامشروع بسازند و چهره واقعی رژیم را افشا کنند. و نتیجه این مبارزات سرنگونی رژیم شاه و فرار شاه از ایران بود.   


=== جایگاه اپوزیسیون پس از انقلاب ۵۷ ===
=== جایگاه اپوزیسیون پس از انقلاب ۵۷ ===

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۲

اپوزیسیون، در زبان فرانسه (Opposition) به سازمان یا گروه‌هایی گفته می‌شود که مخالف نظام یا رژیم‌هایی هستند که در حاکمیت قرار دارند. در فرهنگ مصطلح، اپوزیسیون دارای دو معنا است معنای اول مربوط به کشورهای دموکراتیک است و به حزبی گفته می‌شود که در مقابل حزب حاکم قرار دارد و با آن مخالف است. در این کشورها اپوزیسیون فعالیت‌های خود را برای انتخابات بعدی آغاز می‌کند تا بتواند در آن به اکثریت آرا دست پیدا کند. در حکومت‌های دیکتاتوری و غیر دمکراتیک اپوزیسیون گروه یا سازمانی است که در صدد براندازی و سرنگونی نظام حاکم است. لازم به یادآوری است که همه اپوزیسیون‌ها الزاما مخالف اصل نظام و خواهان سرنگونی نظام نیستند بلکه برخی اپوزیسیون‌ها فقط مخالف دولت هستند و با اصل نظام سیاسی کشور مخالفت ندارند، درنتیجه خواهان سرنگونی نیستند. همچنین اپوزیسیون به نیروهایی گفته می‌شود که توان ایجاد بسیج نیروهای طرفدار خود را دارا و نیز دارای پایگاه اجتماعی باشند. اپوزیسیون باید بتواند حرکت اجتماعی را علیه حکومت رهبری کند و توان برگزاری تجمعات را علیه رژیم حاکم را داشته باشد[۱][۲][۳].

اپوزیسیون در ایران

در ایران، اپوزیسیون نقش عمده و حساسی در سقوط محمدرضا شاه پهلوی به عهده داشت، به طوری‌که حکومت رضاشاه پهلوی طی سالیان به وسیله اپوزیسیون‌هایش ضعیف‌تر شد تا در نهایت توسط مردم سرنگون شد. اپوزیسیون در شناساندن چهره واقعی حکومت و برملا کردن فساد در حاکمیت نقش حیاتی در آگاه کردن مردم و در نهایت در انقلاب و سرنگونی به عهده داشت.

اپوزیسیون در دوران پیش از انقلاب ۵۷

پیش از انقلاب ۵۷ در ایران، خاندان پهلوی در ایران سلطنت می‌کردند. ابتدا رضا شاه بود و پس از رضا شاه پسرش محمد رضا شاه پهلوی در ایران به عنوان شاه به تخت سلطنت نشست. در دوره محمدرضا شاه اپوزیسیون‌هایی که به دلیل تبعیض و اختلاف طبقاتی و فقر و بیکاری مردم ایران، مخالف نظام سلطنت و طبعا به دنبال براندازی نظام شاهنشاهی و سقوط محمد رضا شاه بودند. از میان اپوزیسیون‌های جدی و مدعی در آن زمان، می‌توان از دو گروه که نقش عمده و فعالی در سرنگون کردن نظام شاهنشاهی بر عهده داشتند نام برد. از جمله آنها، چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق ایران بودند که در مسیر سرنگونی نظام شاهنشاهی بسیاری از رهبران آنها کشته شدند یا در زندان‌ها شکنجه و به حبس ابد محکوم شدند. این دو سازمان چریکی دارای تشکیلاتی مخفی بودند که عملیات‌هایی نیز علیه نظام شاهنشاهی انجام دادند. جلسات دادگاه رهبران و اعضای این دو سازمان به صورت فیلم یا فایل صوتی یا به شکل متن باقی مانده است. این دو گروه چریکی در دوران فعالیت‌های خود در زمان شاه با شکنجه و زندان و اعدام ثابت کردند که در هدف خود جدی و دارای برنامه هستند و جهت کارهایشان نیز حکایت از این داشت که آنها توانستند رژیم شاهنشاهی را بین مردم و جامعه جهانی نامشروع بسازند و چهره واقعی رژیم را افشا کنند. و نتیجه این مبارزات سرنگونی رژیم شاه و فرار شاه از ایران بود.

جایگاه اپوزیسیون پس از انقلاب ۵۷

بعد از انقلاب ۵۷ و قرار گرفتن خمینی در رأس حاکمیت و برنامه‌هایی که در نظر داشت و پس از عملکرد خشنی که از همان ابتدا برای تثبیت جایگاه خود انجام داد به سرعت اپوزیسیون علیه خمینی شکل گرفت و جریان‌های بسیاری به عنوان اپوزیسیون نمایان شدند اما یکی پس از دیگری یا به دلیل قهر خمینی یا به دلیل وعده هایی که به آنها داده شد از صحنه خارج شدند و یا در اثر اختلافات درونی از هم پاشیدند، نظیر سازمان چریک‌های فدایی خلق که دچار انشعابات متعدد شد و در نهایت در صحنه تقابل با رژیم خمینی حاضر نبود و نقشی ایفا نمی‌کرد. در این میان تنها سازمان مجاهدین خلق ایران باقی ماند که به دلیل حفظ اصول و مبانی ماهیتی شکل‌گیریش در صحنه ماند و با شعار آزادی مقابل خمینی و اطرافیانش صف‌بندی کرد و منویات خمینی را افشا کرد.

[۴][۵][۶].

ویژگی‌های اپوزیسیون حکومت ایران

ویژگی‌های اپوزیسیون یک حکومت در ۱۱ محور خلاصه می‌شود

  1. داشتن نیروی جان‌برکف برای آزادی درجنگ با رژیم ایران و آماده فداکاری برای محقق کردن سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی
  2. برخورداری از ریشه‌های عمیق اجتماعی که خودش را با ایفای نقش فعال در مبارزه با ملاهای حاکم بر ایران در طول ۴۰ سال گذشته نشان داده باشد
  3. برخورداری از شبکه فعال و سازمان‌یافته در سراسر کشور
  4. توانایی کسب اطلاعات علنی و غیر علنی از دشمن و تأمین مالی خود با اتکا به شبکه‌ی مردمی حامیان و هوادارانش
  5. برخورداری از تشکیلات، ساختار و سازماندهی و ساختار دموکراتیک و سلسله مراتب مشخص
  6. رهبری مشخص که این رهبری در مخالفت با رژیم ایران شکل گرفته باشد و خودش را در سالیان نشان داده باشد
  7. این رهبری نمی‌تواند بخشی از رژیم ایران یا ادامه آن باشد
  8. داشتن پلاتفرم مشخص سیاسی برای نفی هرگونه دیکتاتوری، چه از نوع موروثی و چه مذهبی برای جمهوری آزاد مبتنی بر آراء مردم
  9. دربرگیرنده تمایلات مختلف سیاسی و اقشار و طبقات مختلف جامعه ایران که خواهان یک نظام دموکراتیک باشند
  10. داشتن کادرها و حامیان از میان قشر آگاه و تحصیل کرده و متخصصین که به آلترناتیو قدرت اداره کشور را می‌دهد
  11. شناخته شدگی بین‌المللی و توان سازماندهی برای انعکاس خواسته‌های مردم ایران.

منابع