کاربر:Khosro/صفحه تمرین3

یاسرعرفات که نام اصلی او (محمد عبدالرحمان عبدالرئوف عرفات القدوه الحسينی) است، در۲۴ اوت ۱۹۲۹، در قاهره پایتخت مصر به دنیا آمد، پدرش در مصر کار می‌کرد و مادرش از قشر فقیرنشین فلسطین بود، یاسرعرفات در سن ۵ سالگی مادرش را از دست داد و ۹ ساله بود که به فلسطین (بیت المقدس) نزد دایی‌اش رفت و آموزش ابتدایی را با زبان انگلیسی گذراند، بعد از ۴ سال که در اورشلیم به سر بُرد، پدرش او را پیشه خود به قاهره آورد و تحت مراقبت خواهر بزرگ‌تر عرفات قرار داد، وی در سن ۲۳ سالگی پدر خود را هم از دست داد، عرفات فارغ التحصیل در رشته کارشناسی مهندسی از دانشگاه قاهره بود و در نوجوانی فعالیت‌های سیاسی خود را آغاز کرد، وی در سال ۱۹۵۹، سازمان الفتح را بنیاد نهاد و از آن زمان به (ابو عمار) معروف شد. یاسر عرفات در سال ۱۹۹۶، رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین گردید، در فوریه سال ۱۹۶۹، دبیر کل سازمان آزادی‌بخش فلسطین شد و در سال ۱۹۷۴ سخنرانی معروفی در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد و سر انجام در ۱۱ نوامبر سال ۲۰۰۴، در سن ۷۴ سالگی در بیمارستانی در حومه پاریس درگذشت.

مبارزات یاسرعرفات

یاسر عرفات در سن نوجوانی (قبل از ۱۷ سالگی) در خدمت فلسطین برای مبارزه با انگلیس و اسرائیل حضور داشت، در سن ۱۹ سالگی با شروع جنگ اعراب و اسرائیل، تحصیلات خود را از دانشگاه رها کرد و راهی جبهه جنگ در مناطق اشغالی و غزه شد. بعد از اینکه در مناطق اشغالی اوضاع نسبتاً آرام شد، عرفات برای تشکیل فلسطینی مستقل، دوباره به دانشگاه باز گشت و به تحصیلات ادامه داد و در سال ۱۹۵۶، با مدرک کارشناسی در رشته مهندسی از دانشگاه قاهره فارغ التحصیل شد. بعد از اتمام تحصیلات جهت کار عازم کویت شد و شک شرکت مهندسی تاسیس نمود. ولی بیشتر اوقات او صرف مسائل سیاسی می‌شد چنان‌که در سال ۱۹۵۸ با یکی از دوستانش سازمان الفتح را که فعالیت زیر زمینی داشت تأسیس کرد و همزمان به چاپ یک مجله سیاسی هم مبادرت کردند، در سال ۱۹۶۴، عرفات از کویت به اردن رفت و جنبش‌ الفتح را گسترش و تقویت بخشید، او در سال ۱۹۶۵، به عنوان دبیر کل سازمان آزادی بخش فلسطین انتخاب شد و از همان وقت آموزش اعضاء سازمان را آغاز کرد. این سازما به لبنان هم گسترش پیدا کرد بعد از مدتی مرکز آن به تونس منتقل شد، عرفات حدود ۲۰ بار مؤرد سوء قصد قرار گرفت که از همه آنها جان سالم به در برد.

یاسر عرفات در سال ۱۹۹۰، با سهی تاویل ازدواج کرد.

در سال ۱۹۹۶، عرفات در انتخاباتی که صورت گرفت به عنوان رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین شد. عرفات در سال ۱۹۹۴ همراه با اسحاق رابین (رئیس جمهور وقت اسرائیل) و شیمون پرز (وزیر خارجه اسرائیل)، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.

یاسر عرفات از نگاه آمانون کاپلیوک (نویسنده اسرائیلی - فرانسوی)

کاپلیوک می‌گوید: «من آنچه را که باور دارم می‌گویم، و وظیفه‌ی مطبوعاتی خود را انجام می‌دهم. تنها خطای من شاید، گفتن حقیقت پیش از دیگران است و اضافه کنم که من عرفات را ستایش نمی‌کنم، من این مرد را بسیار خوب می‌شناسم و به او توجه دارم؛ زیرا او در سختی‌ها و خوشی‌ها، مظهر خلق فلسطین است. نه می‌شود قابلیت‌هایش را نکر شد و نه پراگماتیسم استثنایی‌اش را»

یاسر عرفات، دارای نوعی حس ششم در برابر خطر است؛ وی مردی مبارز، پراگماتیک، تعادل گرا، و عموماً دور‌اندیش بوده و ایمان به آرمانش و نیز قابلیت‌های او  بارها به یاریش شتافته است و شخصیت وی به جنبش ملی فلسطین دوام بخشیده و تلاش‌هایش موجب شناسایی این جنبش و حقوق خلق فلسطین در سطح جهانی شده است؛ شم سیاسی وی همیشه به سودش تمام نشده است و به خصوص از زمانی که در فلسطین و در رأس تشکیلات خودگردان مستقر شده است؛ از دو سال پیش که دولت اسرائیل او را در رام‌الله عملاً زندانی کرده؛ اجحاف‌ها و رفتارهای تحقیرآمیز اسرائیل، چون پتک بر سر او و مردمش فرود آمده است؛ نا امیدی‌ها، ممنوعیت‌ها و رنج‌های پس از شکست نویدهای صلح، بعد از، ۱۹۹۳، بر نارضایتی و سرخوردگی‌ها افزوده است. تنها اسرائیل، آمریکا و چند محفل اروپایی علیه عرفات یک جنگ روانی در پیش گرفته‌اند، باقی جهان برعکس، روش برخورد آمریکا و اسرائیل را با او محکوم می‌کنند. عرفات نسبت به تیره بختی‌های مردم یهودی بسیار حساس بوده و همیشه علاقه‌مند به کسب اطلاع است. زشت نشان دادن چهره یاسر عرفات به اراده‌ی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۷ آغاز شد؛ او که نمی‌خواست قرارداد اسلو با به اجرا بگذارد، راه توطئه علیه عرفات را پیش گرفت. در قرارداد کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰، باراک کوچک‌ترین امتیازی در مورد بیت‌المقدس و پناهندگان نداد و بیل کلینتون به عرفات خیانت کرد. بازدید آریل شارون از صحن مسجدالاقصی موجب آغاز انتفاضه دوم گردید و باراک علی‌رغم اخطار عرفات، کوچک‌ترین اقدامی برای مخالفت با این کار انجام نداد. زندگی عرفات در مصر، با مبارزه‌ی افسران آزاد و نیز اخوان المسلمین جهت کسب قدرت هم‌زمان بود و شاید به خاطر وقایع آن زمان است که عرفات همواره کوشش کرده، این دوقطب متضاد یعنی اسلام گرایی و ناسیونالیسم عرب را با هم آشتی دهد. نلسون ماندلا در پیش‌گفتار کتاب آمنون کاپلیوک می‌نویسد: «شرایط سختی را که در دو سال گذشته در رام‌الله بر عرفات تحمیل کرده‌اند، بیش از این‌که او را تحقیر نماید، آنانی را که مسبب این وضع هستند، بی آبرو می‌کند... پرزیدنت یاسر عرفات تا ابد، نماد قهرمانی برای تمام خلق‌های جهان که در راه عدالت و آزادی مبارزه می‌کنند، خواهد بود».

عرفات این رهبر سازش ناپذیر بر سر آرمان‌های اساسی خلق خود کوتاه نخواهد آمد؛ آرمان‌هایی که در تشکیل دولتی مستقل در سرزمین‌های کرانه‌ی باختری رود اردن و غزه که پایتختشبیت‌المقدس باشد و شناسایی اصولیِ حق بازگشتِ پناهندگان خود را نشان می‌دهد.

گزیده ای از سخنای یاسر عرفات در سازمان ملل

به نام خلق فلسطین، رهبران مقاومت و سازمان آزادیبخش فلسطین

فلسطین گهواره یکی از باستانی‌ترین فرهنگ‌ها و تمدن‌ها است. انقلاب ما تحت تاثیر عوامل نژادی یا مذهبی قرار ندارد.

اشغالگران. دین یهود را علیه مردم فلسطین به کار گرفتند. فلسطین با هم‌کاری آمریکا و انگلیس، تکه و پاره و بخشیده شد.

جامعه‌ی جهانی مردم فلسطین را تنها گذاشتند. فلسطین، موضوع کشمکش بین دو مذهب و دو ملت نیست. تمام شیوه‌ها و فعالیت‌های سیاسی مسالمت آمیز به ناکامی کشیده شد. خلق ما چاره‌ای جز مبارزه و مقاومت ندارد.

فرق بین یک انقلابی و یک تروریست در منطق مبارزه آن‌ها نهفته است. مبارزه و مقاومت عادلانه و مشروع یک ملت، ترور به حساب نمی‌آید

رهبر سیاسی در پراتیک مبارزه انقلابی به بلوغ خود می‌رسد.

سازمان آزادیبخش فلسطین، تنها نماینده واقعی ومشروع مردم فلسطین است.

من یک شورشگرم و آزادی آرمان من است. انقلاب یعنی محقق کردن رؤیا‌ها و امید‌ها.

ما خواهان آن نیستیم که حتی قطره‌ای از خون اعراب و یهودیان بر زمین ریخته شود. از بابت جنایاتی که علیه یهودیان صورت گرفته است، متأسفیم.

امروز من  با یک شاخه زیتون در یک دست و تفنگ رزمنده راه آزادی در دست دیگر آمده‌ام ، کاری نکنید که شاخه زیتون از دست من‌‌ بیفتد. نگذارید شاخه زیتون از دست من بر زمین بیفتد.

شعله‌های جنگ در فلسطین زبانه می‌کشد و صلح هم در فلسطین متولد می‌گردد.  

یاسر عرفات و نلسون ماندلا

بعد از درگذشت عرفات، نلسون ماندلا وی را نماد آزادی مبارزه در راه آزادی خواند و گفت: یاسر عرفات یکی از بزرگترین مبارزان راه آزادی نسل خود بود که متأسفانه آرزوی او و خلق فلسطین برای برخورداری از یک کشور مستقل محقق نشد. نبیل شعت (وزیر خارجه سابق دولت خودگردان فلسطین)، می‌گفت که بین یاسر عرفات و نلسون ماندلا رابطه نزدیک و گرمی وجود داشت و همفکری سیاسی بین آن‌ها بود. نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۹، از اسرائیل دیدار کرد، آن زمان اهود باراک (نخست وزیر وقت اسرائیل) روند صلح با فلسطین را دنبال می‌کرد و به امضای پیمان صلح نزدیک شده بود و ماندلا می‌خواست با حضورش به نهایی شدن پیمان صلح بین فلسطین و اسرائیل کمک کند.

نلسون ماندلا می‌گفت: تا وقتی اشغال سرزمین‌های فلسطینی ادامه پیدا کند سخن از صلح نتیجه‌ای ندارد، درک می‌کنم در زمانی که جنگ بود اسرائیل سرزمین‌های فلسطین را اشغال کرد؛ ولی برای رسیدن به صلح، اسرائیل باید از مناطق اشغالی بیرون بکشد. هر چند که ماندلا، قلباً به فلسطنیان نزدیک بود ولی از یهودیان جامعه افریقای جنوبی که در زمان مبارزه‌ سخت به ماندلا کمک کرده بودند، از یاد نبرده بود و از آن‌ها به نیکی یاد می‌کرد.

داستان غم انگیز این است که از درگیری اسرائیل و فلسطینیان، هیچ کس همچون ماندلا با قدرت اخلاقی و معنوی برنخاسته تا بتواند به حل مناقشات و جنگ  بین این دو کشور کمک کرده و تحولی به وجود آورد.  

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ